9,038 matches
-
în rău”, vom reda ilustrativ un citat anecdotic, dar sugestiv, despre cât de funcțională este comunicarea între adulți cu o educație înaltă și cu o remarcabilă forță comunicațională, cum este cazul membrilor Congresului SUA (apud Davidoff, 1987, p. 105): „...ceva straniu se întâmplă zilnic aici: unul dintre noi ia cuvântul și nu spune nimic și, deși ceilalți nici nu-l ascultă, sunt total împotrivă-i, contrazicându-l vehement”. 4.4. Evaluarea: aspecte de evaluat, specificitatetc "4.4. Evaluarea\: aspecte de evaluat
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
în rău”, vom reda ilustrativ un citat anecdotic, dar sugestiv, despre cât de funcțională este comunicarea între adulți cu o educație înaltă și cu o remarcabilă forță comunicațională, cum este cazul membrilor Congresului SUA (apud Davidoff, 1987, p. 105): „...ceva straniu se întâmplă zilnic aici: unul dintre noi ia cuvântul și nu spune nimic și, deși ceilalți nici nu-l ascultă, sunt total împotrivă-i, contrazicându-l vehement”. 4.4. Evaluarea: aspecte de evaluat, specificitatetc "4.4. Evaluarea\: aspecte de evaluat
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
care demonstra robustețea, caracterul viril al creativității sale. Cele două spectacole ale lui Visarion m-au însoțit multă vreme, ca repere, în anii de școală. Nu uit nici acum scrâșnetul pietrișului cu care era acoperită dușumeaua scenei scrâșnet îngemănându-se straniu cu melodia suferințelor mocnite și, de câteva ori, explozive ale personajelor cehoviene. Cum nu pot uita nici momentul magnific din celălalt spectacol, când unul din meșterii lui Manole șuiera exaltat: "Noi suntem dracii lui Cristos !" iar gigantica schelă, mirosind a
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
sensibilitate estetică aparte și totodată într-un stil individual bine conturat și ușor recognoscibil ca "stilul Alexa Visarion". Pentru cine ar săvârși necesara exegeză a întregii sale opere, de interes este și puterea sa în sugerarea expresivă a unei atmosfere stranii în filmul românesc. Să vorbim doar de "Ana", ultimul său film, unde tema creației cu trimitere la legenda Meșterului Manole este de fapt o parabolă despre frumusețea iubirii diafane între bărbat și femeie, între ideal și concret, real și imaginar
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
copacii cuprinși de întuneric, monumentalitatea de stîncă a femeii care privește împietrită scena, cutremurătoarea zbatere a lui Ion și gestul lui capital, disperarea lui Dragomir care își strigă ultima speranță de salvare, totul încadrat de o natură aspră, implacabilă și stranie în măreția ei, toate acestea trimit spre, sau mai bine zis aduc spre noi tragedia antică. La al doilea film al său, Înghițitorul de săbii (1982), Alexa Visarion "recidivează" în problema relației dintre literatură și film. El a scris scenariul
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
cu pălărie de paie și tranzistor ("Cânta fanfara militară!") apare în toată goliciunea lui de parvenit, asemenea manechinului adus la un moment dat în scenă. (Ion Calion) ...Regizorul Alexa Visarion împreună cu scenograful Vittorio Holtier a sugerat un spațiu de joc straniu; personajele piesei se înfruntă într-un spațiu al detenție, al ispășirii al unor vinovății posibile, sau existente. O încăpere cu paturi metalice suprapuse, în care stau aceste personaje dominate de stări endofazice, cuprinse de gânduri trăite, ori într-o fază
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
subsolul Teatrului "Nottara", scenograful Vittorio Holtier (colaborator al regizorului și la Procurorul) a conceput cadrul pentru un ritual al supliciului. Nu există decât un soi de pat uriaș, pătrat, rigid, pe care actrița îl va înveli, lent, în cearceafuri albe; straniu și tulburător, din mijlocul său se înalță un stâlp, amintind țintuirea infamantă și, deopotrivă, crucificarea. Multele intrări și ieșiri ale scenei nu pot servi vreunei evadări: scăpare nu există. Cei doi actori vorbesc rar, cu pauze lungi, și puținele mișcări
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
ca cutia roșie, spațiul unde se ține ședința să vorbească mult mai mult decât ceea ce nu se poate spune. (Nelu Ionescu) 1978 ÎNAINTE DE TĂCERE Casa de Filme UNU Depășind o epică cinematografică simplă, filmul lui Alexa Visarion (Înainte de tăcere, n.n.), straniu și adevărat, certifică o concepție artistică unitară. Incandescenta intensitate a stărilor personajelor cuprinde întreg ecranul, imprimând oamenilor, peisajului, decorului o tensiune specifică, aleasă, dorită, obținută prin poziția artistică ce determină universul filmului până la saturare. Prelungind în propria sa limbă elementul
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
de realism al ambianței și gesturilor cotidiene) să le învestească cu semnificații de alt ordin. Conferind unor scene de excepțională tensiune, sobrietate și concizie forța unei metafore, filmul lui Alexa Visarion pătrunde revelator mecanisme ale sufletului omenesc... (Natalia Stancu) ...Frumusețea stranie a peliculei se datorează, în bună parte, tocmai deliberatei prelungiri a unor mijloace scenice în înălțarea scheletului cinematografic. Supunerea la obiect funcționează însă pe deplin, mișcarea personajelor în spațiu, măsurată, pe alocuri, pas cu pas, ca un mers pe marginea
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
indiferent cum la jumătăți de măsură. Alexa Visarion a ales calea cea mai dreaptă, solicitând spectatorul până la epuizare: un decor uscat, aș zice ascet, simplificat la maximum; un univers închis, câțiva oameni, câteva personaje care se pot reține; o lume stranie, aducând a mitologie clasică; un barbar conflict între dragoste și moarte, între avuție și mizerie crâncenă, între vis și realitate, între adevăr și minciună. Totul, surprinzător de firesc, tratat cinematografic, repet! cu mijloace cuceritor de simple... (Horia Pătrașcu) 1979 O
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
până și difuzoarele Hi-Fi din dotarea studioului. În umbra scamatorului, Alexa Visarion. Dacă maestrul Valentin, echilibristul pe sârmă, vine de la Paris, atunci Ștefan Iordache descinde direct de la Comedia Franceză, alt actor de rasă, transfigurat de teama morții și spaima creației. Stranie această siluetă distinsă și elegantă, care prin simplă prezență creează în jurul ei un câmp gravitațional de nostalgii infinite. Ca și Mallarmé "seamănă tenebre". Și le seamănă bine și cu folos societarul Teatrului Mic, devreme ce tu, spectator, rămâi țintuit în
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
aici se poate observa nefirescul gesturilor, discursului și atitudinilor lui Răzvan, însă nu e greu de pus totul pe seama șocului și a traumei. Inclusiv dorința lui Răzvan de a o desena pe muribundă nu mai este în cele din urmă stranie și nici neverosimilă, tocmai pentru că încearcă nebunește, prin toate mijloacele pe care creierul său tulburat le poate imagina, s-o țină trează. Partizanii unui film cu final deschis ar prefera fără îndoială ca lucrurile să se fi oprit în momentul
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
Aștept cu nerăbdare aceste contacte noi. Dar tot de fiecare dată după clipa bucuriei vine eternitatea dorului, vin amintirile, locurile, oamenii cu care ai lucrat. Iți intră în ungherele camerelor de hotel, te privesc și te cheamă stări și sunete stranii, copaci și gânduri, prieteni și iarbă, apă și familie, care nu fac altceva decât să-ți spună că viața ta e țara ta, e locul unde (mai bine sau mai rău) te simți cel mai bine. Vreau să împlinesc ceva
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
mei atât pe apa Moldovei, între Rădăuți și Dărmănești, la Milcov, lângă Focșani, în revărsările Șomuzului, la Arghira, aproape de locul unde Sadoveanu a plăsmuit Nada florilor sau în Botoșaniul cuprins de dorul eminescian... Pădurea Raiului, cu legendele haiducului Pantelimon, cu straniile apariții ale lui Coroiu... Încercam să sesizez ceea ce se întâmplă înlăuntrul meu prin deschiderea mare a ochiului la tot ceea ce simțeam sau trăiam... Horele se terminau violent. Am văzut cum pentru o dragoste se răsucește cuțitul în carnea unui om
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
simți solidar? Am un respect deosebit, cred în personalitatea Cătălinei Buzoianu, în harul ei și în profunzimea conceptului ei teatral, în talentul lui Dan Micu și în seducția pe care o emană spectacolele sale visate. Întotdeauna m-a tulburat universul straniu pe care a știut să-l creeze Aureliu Manea, conferind problematicii textelor o extraordinară acuitate și inventând imagini scenice de o inegalabilă expresivitate. Aceștia și alți câțiva au un univers propriu, pe care au curajul să-l cerceteze, să-l
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
am încercat să-l întrerup cu o întrebare: nu m-a auzit, sau în orice caz nu a înregistrat. Nu știu dacă lectura "la rece" a ceea ce am consemnat cu fidelitatea unei benzi de magnetofon poate sugera, cât de vag, strania tensiune ce se instalase. Alexa vorbea cu sine însuși, făcând tocmai ce-l rugasem: încerca să se situeze. Reperele, însă, și le stabilise la un nivel care depășea conjuncturalul. A încheiat brusc, de parcă ar fi răsucit un comutator, revenind pe
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
feerice, precum și în raport cu cunoașterea omului, a resurselor sale nebănuite, demistificate”. în mod metaforic, Gianfrancesco echivalează reziliența copilului din aceste scrieri literare cu pofta de viață. „Ceea ce el [copilul rănit de viață] cunoaște în memoria și în corpul său este trăirea stranie, venită fără să știe prea bine de unde, a unei dorințe intense de viață.” Aș reaminti aici faptul că în pedagogie se consideră că cel mai semnificativ dar pe care o mamă îl poate face copilului său este pofta de viață
VIOLENTA, TRAUMA, REZILIENTA by ANA MUNTEANU, ANCA MUNTEANU () [Corola-publishinghouse/Science/804_a_1761]
-
religios. Având în vedere faptul c] cea mai cunoscut] concepție religioas] din Occident presupune o separare teoretic] între activitatea considerat] laic] și cea, în principal, religioas], unele aspecte ale discursului musulman contemporan, care nu accept] o astfel de separare, par stranii și chiar retrograde. Cand acest discurs, exprimat în ceea ce pare a fi limbajul religios tradițional, a ajuns s] fie relaționat cu schimb]ri radicale, violent], el a determinat o agravare a percepțiilor stereotipe în ceea ce privește fanatismul, violența și diferențele culturale și
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
unei entit]ți mai complexe (întreaga ființ] uman]) care are nevoi și funcții mai complexe. În acest caz, arete semnific] ceva destul de diferit de „virtute”; dac] ne decidem s] îl traducem în acest fel. Concluzia lui Aristotel va p]rea stranie - și nu exist] nici o indicație clar] dac] el se gândește la el atunci cand aplic] termenul sub o form] radical]. Ne putem face o idee despre adev]râtul sens al termenului arete dac] analiz]m tipul argumetului pe care Platon și
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
s] nu fructifici talentele lor). „Omul” din întrebarea socratic] - „Cum ar trebui s] tr]iasc] un om?” - este considerat], în mod automat, ca reprezentând exclusiv masculul (adult, liber) speciei, iar la întrebarea paralel] legat] de femeie se presupune, în mod straniu, c] ar trebui s] se r]spund] prin rolul ei actual într-o societate dominat] de masculi. (Sau, poate, nu este chiar așa de straniu: în cele din urm], problema este pus] cu privire la b]rbați pentru c] societatea pare s
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
masculul (adult, liber) speciei, iar la întrebarea paralel] legat] de femeie se presupune, în mod straniu, c] ar trebui s] se r]spund] prin rolul ei actual într-o societate dominat] de masculi. (Sau, poate, nu este chiar așa de straniu: în cele din urm], problema este pus] cu privire la b]rbați pentru c] societatea pare s] le ofere posibilit]ți de a-si tr]i viața în moduri diferite.) Ei susțin un naționalism limitat și cred în inferioritatea raselor care nu
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
propriile decizii morale și s]-si poat] conduce viața dup] acestea. Este vorba aici despre posibilitatea lu]rii deciziilor de c]tre indivizi: sunt acestea un rezultat al cunoașterii sau țin de sentimente și obiceiuri? De pe o poziție în mod straniu asem]n]toare, scriitorii europeni care, precum Jean-Paul Sartre (1905-1980), au dezvoltat curentul existențialist au preluat ideile lui Nietzsche pentru a susține c] morală nu se bazeaz] pe altceva decât pe decizia liber] și complet autonom] a fiec]rui individ
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
deja celebru la acea vreme și învederat umanist, nu se lasă defel frapat, așa ne dă a înțelege, de cursul ororilor. De altfel și notează, pe 15 februarie 1944, în Jurnal, referindu-se, evident contaminat, la atitudinea unui camarad-condeier: "E straniu cum pana i se face mai ușoară și mai liberă pe măsură ce distrugerea avansează. Dincolo de lumea de foc odihnește ceva tainic ordinea configurațiilor spirituale, care uneori pătrunde prin marea de flăcări". Ce atașantă e înțeleapta distanțare! Cît n-aș da s-
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
să-i povestesc filmul. Atît. Doar să i-l povestesc. 31 decembrie Telefon. La miezul nopții? Ridic și aud: Or fi strigoi, făpturi divine și îngerești, ce dintr-un craniu/ De cîntăreț își fac arenă, să-ncingă jocul lor cel straniu". Răspund: da, recunosc, Heine, dar nu și pe dumneata, cine ești? Dacă ar fi o voce stridentă, aș închide, nu, e una plăcută, de pe altă lume, oricum plăcută, mai ales că se transformă imediat într-o invitație, într-o rugă
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
zice alintat Pip-Narcisa și vei vedea, vino! În zece minute sînt sub feericul brad. Ce văd? Un fel de sabat, dar nu unul sumbru, ci bucuros, ferice, bun, întremător. Cine-s? Mă prind și pe mine în... jocul lor cel straniu. Da, încep să-i recunosc: delicata sonată ce se dezbrăcase, în toamnă, și făcea top-model în vitrina luxoasă, zurliii din Trupa Moon, femeia din Renault, urmărită, cu Honda lui năucitoare, de soțul hipergelos, marele pirotehnist, delicata balerină care voia să
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]