10,419 matches
-
ieftine din perioada acțiunii cărții. 1 În original, magnify, vezi nota de mai sus referitoare la Cartea lui Iov. 1 Iov, 7:16. În Biblia regelui Iacob For my days are vanity, ceea ce Înseamnă „căci zilele mele sunt deșertăciune”. 2 Citate și parafraze din Iov, 7. 1 Students for a Democratic Society (SDS): mișcare studențească din anii ’60 În Statele Unite, reprezentativă pentru Noua Stângă, care a dat tonul la majoritatea mișcărilor studențești ulterioare. Considerată punctul culminant al radicalismului studențesc american. 1
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
lucram în paralel la o carte despre epistolarele amoroase ale scriitorilor și ce îmi căzuse acum sub ochi era dincolo de orice închipuire. Cu zel neabătut, am strâns material cât să pot încropi pe loc un opuscul: sute de fișe, cu citate și interpretări. Mai aveam trei zile până când revista intra la tipar și trebuia să acopăr patru pagini; deci vreo 40.000 de semne cu spații. Blocajul era total: cum să scriu? Cafelele nu mai aveau nici un efect, iar medicamente cu
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2195_a_3520]
-
încercam cu binișorul, căci de fapt ne plăcea de el, de „ciudatul de Heini“: „Apuc-o și gata, strânge și tu mâinile pe ea!“. Răspunsul lui se limita la puține cuvinte, care au intrat curând în circulație în chip de citat rostit în șoaptă. Dar, atunci când din cauza lui s-a ordonat serviciu de pedeapsă și am fost târâți cu toții sub soarele arzător până când am căzut din picioare, au început să-l urască cu toții. Și eu am încercat să-mi stârnesc mânia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
de șapte sute de pagini. Stă scris cu destule detalii cum unul pe care-l cheamă Harry Liebenau, de îndată ce devine soldat, începe să țină un jurnal și cum, de pe terenul de instrucție Fallingbostel, îi scrie verișoarei sale Tulla scrisori împănate cu citate din Löns, scrisori în care, mai târziu, orișiunde l-ar trimite ordinul de drum, din câmpia Lüneburg spre frontul de est aflat în retragere, caută o rimă la Tulla și n-o găsește: „N-am văzut încă nici un rus. Uneori
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
Berlin. Valiza de carton, care fusese cumpărată special pentru această călătorie, o suisem în plasa pentru bagaje. În cap, lucrurile refuzau să se pună în ordine: harababură mai mare decât îmbulzeala obișnuită de gânduri. Dar nici un gând nu produce vreun citat, rostit în șoaptă sau bâiguit, doar ordinul de încorporare foșnește în buzunarul de la piept al jachetei mele prea strâmte. Mama refuzase să-l conducă la gară pe fiu. Mai mică decât mine, m-a îmbrățișat în sufragerie, parcă se dizolvase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
tânărul Henric de Navarra și, ca biograf al celui ce avea să devină mai târziu Henric IV al Franței, cel mai vârstnic dintre frații Mann - doar o societate mică, dar comunicativă, de domni cărora le plăcea să se întreacă-n citate. Am vorbit despre pietre la rinichi și la fiere, despre măcelul din Noaptea Sfântului Bartolomeu, despre celălalt frate din casa hanseată, iarăși despre necazurile fără sfârșit ale hughenoților și, prin comparație, despre Bordeaux și Lübeck. În treacăt i-am bălăcărit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
care mai târziu avea să fie rege a râs. Montaigne a citat din Tit Liviu sau Plutarh. Cel mai vârstnic dintre frații Mann a ironizat laitmotivele atât de rezistente la tăvăleală ale fratelui său mai tânăr. Eu am lăudat arta citatului. Oaspetele meu dintâi, însă, caporalul hârșit, povestea despre ruinele templelor în insulele grecești, despre frumusețea fiordurilor norvegiene, despre pivnițele de vinuri din castelele franțuzești, despre munții cei mai înalți din Caucaz, despre călătoriile lui de serviciu la Bruxelles, unde, se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
problemele virulente legate de credință i-au fost la acea vreme familiare și totodată indiferente. A bănui, ascuns în el, un ateist ar însemna să îi atribuim o altă religie. El scormonește. Ceea ce gândește el nu vrea să producă nici un citat. Doar pe dinafară a mai rămas câte ceva ce nu și-a pierdut culoarea: de pildă, pantalonii militari și canadiana americană căptușită, colorată în ruginiu. Căciula lui de lână - tot din dotările armatei americane - îl încălzește cu nuanța ei verde-oliv. Arată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
asudă? Se prea poate să fi devenit, cu cunoștințele artistice acumulate din pozele din cutiile de țigări din anii tinereții mele, agasant pentru personajul îmbrăcat numai în negru. Dar ori de câte ori întâlnirea din casa scărilor îmi devine reprezentabilă, ea nu permite citate, din cauză că a rămas conservată în ger. Neprescurtat, aud până astăzi numai decizia profesorului de artă menită să mă aducă la realitate: „Este închis din cauza penuriei de cărbuni“. Atunci, asta a sunat a verdict definitiv. Cineva, care eram eu, negreșit, nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
tragice. Te vedeai, în funcție de cât de tulbure îți era starea, ori la o răspântie, ori în fața abisului. Într-o poziție la fel de precară trebuia să se afle și omenirea întreagă. Pentru starea de spirit finală, poetul Benn și filosoful Heidegger livrau citatele potrivite. Restul îl rezolva moartea atomică, temeinic experimentată și care ne aștepta cât de curând. Din acest comerț vivace în faza de solduri făcea parte și țigara lipită de buza de jos. Atârnând într-o parte, ea dădea direcția și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
în care toată lumea se certa. Teză se confrunta cu teză. Nu că l-aș fi citit pe atunci pe Camus, dar duelurile verbale dintre el și Sartre erau pe buzele tuturor, chiar dacă mai mult folcloric decât pe baza solidă a citatelor. Era vorba despre absurdul în sine și despre mitul lui Sisif, fericitul rostogolitor de bolovani. Probabil că cel care m-a infectat a fost Katz, ajungând fără eforturi de la Kleist la Camus, de la Kierkegaard la Heidegger și de la amândoi la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
să înnoptez în atelierul lui din Grunewalderstraße. De unde știa că nu aveam unde să trag? Se temea oare ca, rămas singur, să fie doar el cu sine printre sculpturile sale neterminate? Acolo am băut, din pahare de apă, dar fără citate din Ulenspiegel, rachiu dublu rafinat și am mâncat ceea ce, precaut, adusese cu el: macrou afumat cu ouă pe care, pe plita electrică din bucătăria atelierului, le-a sărat într-o tigaie mică, le-a piperat, le-a amestecat. După ce m-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
care a determinat atitudinea mea politică de mai târziu, când am devenit unul dintre partizanii lui Camus, m-a decis pentru Hofer. Exclamația lui, „O, sfinte Klee, dacă ai ști toate câte se întâmplă în numele tău!“, s-a transformat în citat. Iar atunci când ne făcea pe noi, studenții la Artă de la începutul anilor ‘50, să înțelegem că „problema centrală a artelor plastice este și rămâne omul și drama umană, veșnică“, apelul lui, oricât de patetic răsună el, se face auzit până în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
se pare că au fost trei sute cincizeci de mii de exemplare - și distribuite prin intermediul cutiilor poștale în gospodăriile vest-berlineze: primul meu mare public. Și totuși, doar un produs secundar, din care nu mai am nici un exemplar și care ar merita citat, dar pe care Carl Bolle, primul și exemplarul vânzător de lapte proaspăt într-un mare oraș - „Bolle în căruța cu lapte!“ -, l-a sărbătorit cu idei năstrușnice care mi-au adus mai mult de trei sute de mărci, pentru ca treizeci de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
și capul lui se apleacă în closet și Cavanosa vomită chea guri de sânge și tușește din ce în ce mai tare. Sunt lângă el. M-am așezat pe marginea căzii și îl privesc cu atenție. Moartea e un fenomen natural. Am înche iat citatul. Nici nu mai țin minte cine a spus chestia asta. Dar nu are nici o importanță acum. Sentimen tele mele pentru bătrânul ăsta nu-mi lasă loc de vreo emoție. Cavanosa știe că a făcut o mișcare greșită. Butonul de panică
Romantic porno by Florin Piersic Jr. () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1344_a_2728]
-
zise Șam. Ce părere ai despre toată chestia asta? — Mă simt de parcă s-ar fi căcat pe mine de la mare înălțime o pasare de pradă stricată la burtă, răspunse Șam. Adrian zâmbi. — Sună binișor. Acum ți-a venit? — E un citat, recunoscu Șam. Nu zău? se miră Adrian. De unde? — Din penultimul meu serial. — Șam, îl dojeni Eleanor, ce ți-o fi venit să-i dai apă la moară femeii ăleia să-ți ia interviul? Probabil i-ai citit și tu articolele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1918_a_3243]
-
cred că necesități pur editoriale au impus publicarea lor în același volum. Ele par să fie scrise la un interval apreciabil de timp unul de celălalt și mărturisesc, fiecare, preocupări și obsesii distincte. Comisionarul este o poveste dezvoltată dintr-un citat camusian privind sensul sinuciderii. Comisionarul Filip este angajat pentru a-l supraveghea pe Carol și a-l împiedica să se sinucidă. Î ntre ei se țese un dialog intelectual pasionant, care împrospătează ceea ce obișnuim să numim cu un zâmbet dezabuzat
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1749]
-
numai ce vor să vadă și mai nimic din ceea ce era de fapt, însă așa era scutit de întrebări stânjenitoare sau comentarii ironice, și toată lumea va fi mulțumită că viața lui decurge conform programului. Parcă ar fi folosit unul din citatele prețioase culese de prin romanele siropoase citite de vânzătoarele și coafezele care vor să treacă drept intelectuale și citesc ca să-și omoare timpul. Deschise ușa și o închise la loc, nu era pregătit să dea ochii cu nimeni. Fruntea sa
Soarele răsare din televizor by Carmen Dominte () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1323_a_2718]
-
privirea sa îl poate intui. Călătoriile lui Corto sunt voiajele lui Hugo Pratt însuși. Corto Maltese, ca ansamblu de fragmente și de imagini, este punctul de apogeu al unei arte care se nutrește din revizitarea tradiției și din recursul la citatul cultural. Registrul de obiecte la care Pratt se referă, în opera sa vastă, este cu atât mai impresionant cu cât opțiunile sale abolesc granițele artificiale dintre „înalt/canonic” și „popular”. Dacă poezia lui, încărcată de promisiunea evadării, are o nuanță
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
putea cunoaște; orientare care e în fond tot un a cunoaște (fie și în varianta limitativă, la modul negativ, ca "știu că nu știu ceva"). De aici și întemeierea criticii cunoașterii. Gândirea noastră e în bună măsură o serie de citate din oamenii semnificativi pe care i-am întâlnit. Dau aici lui a întâlni un sens mai larg, ce include atât întâlnirile mediate de cărțile scrise de ei cât și pe cele mediate doar de limbaj, acesta conținând într-un mod
Din alchimia unei existenţe. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Imaginative/1406_a_2648]
-
predispus să faceți analogii din cele mai ciudate, care n-au nimic de-a face cu realitatea...” E posibil ca Satanovski să fi avut dreptate. În fond, Își spuse În gând Noimann, halucinațiile trebuiau să aibă Întotdeauna un preambul. Un citat din clasici, un vers celebru, o arie de operă sau un refren auzit auirea, care Începea să se deruleze În memoria lui Noimann până ajungea În stadiul de obsesie. Omul Negru al lui Esenin Îi bântuia adesea conștiința. Îl vedea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
dinți și de urletele lui Oliver, care ba creșteau, ba scădeau În intensitate, inginerul Edward, sărind de la un subiect la altul, Începu să-i povestească tot felul de anecdote cu femei, care de care mai sucite, presărându-și povestioarele cu citate din Schopenhauer, Strindberg, Nietzsche, Bismark și alți vizionari. Tot povestind, aduse, printre altele, vorba și de contele Tolstoi, care, cică, fiind Întrebat de un reporter ce părere are despre natura feminină, ar fi răspuns că a meditat Îndelung la Întrebare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
versiunea lui Haim Franckel, narațiunea sa având un cert ascendent asupra celorlalte, Întrucât reunește o serie de mărturii ale discipolilor privitoare la Maestru. Dacă din acest text s‑ar suprima digresiuni pe marginea credinței, moralei, hasidismului, pe alocuri Împănate cu citate pilduitoare din Talmud sau cu pedantismele lui Franckel, povestirea s‑ar putea rezuma astfel: Învățatul Ben Haas (pe numele său adevărat Oscar Leib) se apucase pe la paisprezece ani să scrie poeme În ebraică. Cam pe la o mie opt sute nouăzeci, Întorcându
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1958_a_3283]
-
viguroase, care, după spusele lui Franckel, se Întemeia pe tradiția iudeo‑creștină, pe precepte talmudice, pe Kant, pe Spinoza și Kierkegaard, fără a exclude Însă unele „premise anarhiste“. Dacă Îl vom fi Înțeles bine pe Franckel, acest „riguros imperativ moral“ (citatul e din Ben Haas) nu excludea deci, din codexul său, anume premise hedoniste: În ciuda oricăror așteptări votca, cânepa indiană și desfătarea trupească erau așezate pe același plan cu cititul, călătoria și pelerinajul. Franckel vedea În toate astea, și eu nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1958_a_3283]
-
prețioasă, să fie În consonanță cu acele principii etice care nu o vor sărăci: „A crede În cuvânt, chiar dacă e vorba de Sfânta Scriptură, implică un risc cu mult mai mare de decădere morală decât Însăși Încălcarea Sfintei Scripturi“. Acest citat din opera de tinerețe a lui Hass conține cât se poate de lapidar una din ideile sale esențiale, care peste ani va plămădi o doctrină filosofică masivă și greoaie, exprimată Într‑un limbaj cabalistic sufocat de neologisme și concepte ale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1958_a_3283]