9,673 matches
-
unui cromozom Y suplimentar. Sunt recunoscute Însă influențele neuronale prezentate de modelul neurobiologic. Pe lângă acestea ar mai fi influențele hormonale (masculii sunt mult mai agresivi decât femelele datorită diferențelor de natură hormonală și cele biochimice (creșterea alcoolului În sânge, săcderea glicemiei pot intensifica agresivitatea. 2.2.Caracterul dobândit al agresivității 2.2.1. Ipoteza frustrare-agresiune Patizanii caracterului dobândit al agresivității susțin că aceasta survine În funcție de contexe și este un răspuns al individului la condițiile de mediu. In acest sens cea mai
MODALITĂŢI DE PREVENIRE A CONDUITEI AGRESIVE by LIDIA CRAMARIUC () [Corola-publishinghouse/Science/1629_a_2944]
-
de 2 ori și, respectiv, de 2,4 ori mai mare la diabeticii microalbuminurici față de cei normoalbuminurici, și că acest risc este independent de prezența altor factori de risc (fumat, HTA, vârstă, dislipidemie, hipertrofia ventriculului stâng, obezitate abdominală și nivelul glicemiei). Riscul de accident vascular cerebral este de 3,2 ori mai mare la pacienții diabetici cu microalbuminurie față de cei fără MA [Guerrero-Romero și Rodriguez-Moran, 1999]. în HTA esențială, s-a demonstrat prin numeroase studii, începând cu cel al lui Parving
Afectarea cardiovasculară în boala renală cronică by Adrian Covic, Paul Gusbeth-Tatomir, Liviu Segall () [Corola-publishinghouse/Science/91909_a_92404]
-
și stadiile toleranței la glucoză, există date care sugerează că nivelul fibrinogenului poate fi unul din factorii prin care diabetul își exercită efectul asupra aparatului cardiovascular. În studiul Framingham niveluri mari de fibrinogen au fost asociate cu niveluri mari de glicemie atât la femei cât și la bărbați după ajustări făcute pentru vârsta. Un studiu realizat în Hong-Kong (127) într-o populație cu prevalența mare a T2DM și a toleranței alterate la glucoză sugerează că există diferențe în ceea ce privește relația fibrinogen, diabet
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte, Aura Lazăr () [Corola-publishinghouse/Science/92266_a_92761]
-
în accidentele vasculare cerebrale Tratamentul preventiv al accidentelor vasculare cerebrale cuprinde controlul tensiunii arteriale prin medicația hipotensivă incluzând îinhibitorii enzimei de conversie resindopril și diuretice), controlul LDL-colesterolulul prin statine, antiagregante (Aspirina 75 mg/zi, Clopidogrel 75 mg/zi) și controlul glicemiei la cei cu diabet zaharat. Hiperglicemia la diabetic este un factor agravant pentru zona ischemică, întrucât în condiții de anaerobioză rezultă metaboliți toxici cerebrali, încât reducerea glicemiei la un nivel normal fără să se inducă hipoglicemia este o necesitate preventivă
Recuperarea şi investigaţii le paraclinice în tulburările de comunicare verbală by Bogdan Dionisie () [Corola-publishinghouse/Science/91643_a_93183]
-
prin statine, antiagregante (Aspirina 75 mg/zi, Clopidogrel 75 mg/zi) și controlul glicemiei la cei cu diabet zaharat. Hiperglicemia la diabetic este un factor agravant pentru zona ischemică, întrucât în condiții de anaerobioză rezultă metaboliți toxici cerebrali, încât reducerea glicemiei la un nivel normal fără să se inducă hipoglicemia este o necesitate preventivă, dar și terapeutică în AVC. Fumatul, alcoolul, supraponderalitatea, fibrilația atrială, creșterea fibrinogenului, homocisteinei, Ac anti-fosfolipidici sunt factori de risc pentru AVC sub 50 de ani. (166, 362
Recuperarea şi investigaţii le paraclinice în tulburările de comunicare verbală by Bogdan Dionisie () [Corola-publishinghouse/Science/91643_a_93183]
-
în limitele normale. Aceste tulburări au în comun semne și simptome care reflectă aportul inadecvat de glucoză la nivel cerebral și activarea simultană a sistemului simpato-adrenergic. Hipoglicemia poate fi definită pornind de la studii statistice populaționale. Acestea au arătat că nivelul glicemiei în perioada de post este diferit la cele două sexe și la subiecții adulți față de copii. Astfel, limita normalului la bărbați după un post de 24 ore este de 55 mg/dl (3.1 mmol/l) iar după 48 și
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte, Ovidiu Brădescu () [Corola-publishinghouse/Science/92236_a_92731]
-
l). La femei înaintea menopauzei, limita minimă a normalului este 40 mg/dl (2.7 mmol/l) după 24 ore de post. Prin asocierea observațiilor statistice cu datele clinice putem încerca definirea hipoglicemiei ca fiind un sindrom caracterizat prin scăderea glicemiei sub limita de 50 mg/dl la bărbați și sub 40 mg/dl la femei, în condițiile existenței unor semne și simptome specifice reacției simpato-adrenergice și/sau reacției neuroglicopenice. Vom introduce aici câțiva termeni ce vor fi reluați mai târziu
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte, Ovidiu Brădescu () [Corola-publishinghouse/Science/92236_a_92731]
-
mg/dl la bărbați și sub 40 mg/dl la femei, în condițiile existenței unor semne și simptome specifice reacției simpato-adrenergice și/sau reacției neuroglicopenice. Vom introduce aici câțiva termeni ce vor fi reluați mai târziu pe parcursul capitolului: Hipoglicemie biochimică - glicemia este < 40 mg/dl cu absența însă a semnelor și simptomelor clinice; pseudo - hipoglicemie - glicemia este > 50 mg/dl în prezența semnelor și simptomelor clinice de hipoglicemie; hipoglicemia ca epifenomen - apare în cursul unor afecțiuni organice grave hepatice, renale, digestive
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte, Ovidiu Brădescu () [Corola-publishinghouse/Science/92236_a_92731]
-
semne și simptome specifice reacției simpato-adrenergice și/sau reacției neuroglicopenice. Vom introduce aici câțiva termeni ce vor fi reluați mai târziu pe parcursul capitolului: Hipoglicemie biochimică - glicemia este < 40 mg/dl cu absența însă a semnelor și simptomelor clinice; pseudo - hipoglicemie - glicemia este > 50 mg/dl în prezența semnelor și simptomelor clinice de hipoglicemie; hipoglicemia ca epifenomen - apare în cursul unor afecțiuni organice grave hepatice, renale, digestive în care tabloul clinic este dominat totuși de semnele afecțiunii de bază; hipoglicemia ca boală
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte, Ovidiu Brădescu () [Corola-publishinghouse/Science/92236_a_92731]
-
care are o relație cauzală directă cu aportul alimentar și care apare fără nici un substrat organic aparent. 2. Clasificarea hipoglicemiilor Pentru a asigura o rapidă orientare, hipoglicemiile pot fi împărțite după trei criterii simple. 1)În funcție de momentul apariției simptomelor/determinării glicemiei, hipoglicemiile pot fi împărțite în hipoglicemii á jeun - cele care apar după cel puțin 6 ore de la ultima masă, sugerând de regulă o cauză organică și hipoglicemii postprandiale cele care apar în primele 5-6 ore după aportul alimentar. Acestea fac
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte, Ovidiu Brădescu () [Corola-publishinghouse/Science/92236_a_92731]
-
medicală este greu de precizat datorită lipsei unor criterii precise de diagnostic pentru categoria hipoglicemiilor „funcționale”. Această etichetă este deseori atribuită unor cazuri ce se prezintă cu o simptomatologie nespecifică de tip neurovegetativ și la care s-a găsit o glicemie mai mică de 80 mg/dl dar nu sub 50 mg/dl. Mai puțin de jumătate din cazurile astfel etichetate în diferite servicii medicale se dovedesc a îndeplini criteriile pentru diagnosticul de hipoglicemii funcționale, criterii care vor fi descrise ulterior
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte, Ovidiu Brădescu () [Corola-publishinghouse/Science/92236_a_92731]
-
metabolice și hormonale care controlează în esență cele două procese opuse: producția de glucoză (prin glicogenoliză hepatică și musculară și gluconeogeneză hepatică și renală) și consumul periferic al acesteia (1,4). În condiții bazale (după aproximativ 4 - 6 ore postprandial) glicemia se menține în jurul a circa 80 - 90 mg/dl dacă producția și consumul de glucoză sunt aproximativ egale, de circa 2 mg/kg/min. În acest moment circa 70 - 80% din producția de glucoză se realizează prin glicogenoliză iar 20
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte, Ovidiu Brădescu () [Corola-publishinghouse/Science/92236_a_92731]
-
caz insulinemia plasmatică este crescută iar rezervele hepatice de glicogen sunt normale, asfel că hipoglicemia poate fi corectată prin administrarea de glucagon. În celelalte două cazuri insulinemia este scăzută iar administrarea de glucagon rămâne fără rezultat. La indivizii normali, scăderea glicemiei sub pragul de 80 mg/dl duce la declanșarea succesivă a secreției hormonilor de contrareglare, ordinea fiind glucagon, adrenalină, hormonul de creștere (GH) iar în final cortizol (ce intervine în corectarea unei hipoglicemii prelungite). Descărcarea promptă de glucagon și adrenalină
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte, Ovidiu Brădescu () [Corola-publishinghouse/Science/92236_a_92731]
-
succesivă a secreției hormonilor de contrareglare, ordinea fiind glucagon, adrenalină, hormonul de creștere (GH) iar în final cortizol (ce intervine în corectarea unei hipoglicemii prelungite). Descărcarea promptă de glucagon și adrenalină (hormoni cu acțiune puternic glicogenolitică) poate readuce ea singură glicemia la normal. În caz că secreția lor este inadecvată, rezervele de glicogen sunt epuizate sau există unele defecte enzimatice ale procesului de glicogenoliză, glicemia va scădea în continuare (3, 4, 21). În momentul atingerii “pragului hipoglicemic simptomatic” (~ 40-50 mg/dl) vor apare
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte, Ovidiu Brădescu () [Corola-publishinghouse/Science/92236_a_92731]
-
unei hipoglicemii prelungite). Descărcarea promptă de glucagon și adrenalină (hormoni cu acțiune puternic glicogenolitică) poate readuce ea singură glicemia la normal. În caz că secreția lor este inadecvată, rezervele de glicogen sunt epuizate sau există unele defecte enzimatice ale procesului de glicogenoliză, glicemia va scădea în continuare (3, 4, 21). În momentul atingerii “pragului hipoglicemic simptomatic” (~ 40-50 mg/dl) vor apare semnele de alertare simpato-adrenergică iar în stadii mai avansate și semnele de neuroglicopenie (23). Centrul de control al reacției neuro-hormonale la hipoglicemie
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte, Ovidiu Brădescu () [Corola-publishinghouse/Science/92236_a_92731]
-
perioadă de adaptare destul de lungă). Viteza de transport a glucozei în celula nervoasă prin bariera hematoencefalică este în mod normal de trei ori mai mare decât viteza glicolizei; de aceea concentrația glucozei în celula nervoasă este practic egală cu valoarea glicemiei plasmatice. Astfel, utilizarea cerebrală a glucozei este dependentă direct de intensitatea metabolismului cerebral și nu este influențată de viteza de transport prin bariera hematoencefalică. În condițiile scăderii glicemiei sub 50 mg/dl, nivelul glucozei în celula nervoasă va scădea paralel
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte, Ovidiu Brădescu () [Corola-publishinghouse/Science/92236_a_92731]
-
de aceea concentrația glucozei în celula nervoasă este practic egală cu valoarea glicemiei plasmatice. Astfel, utilizarea cerebrală a glucozei este dependentă direct de intensitatea metabolismului cerebral și nu este influențată de viteza de transport prin bariera hematoencefalică. În condițiile scăderii glicemiei sub 50 mg/dl, nivelul glucozei în celula nervoasă va scădea paralel cu glicemia, ceea ce va duce (datorită imposibilității folosirii altor substrate energetice) la scăderea producției de ATP și a transportului ionic transmembranar dependent de ATP (Na/K ATPaza), proces
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte, Ovidiu Brădescu () [Corola-publishinghouse/Science/92236_a_92731]
-
Astfel, utilizarea cerebrală a glucozei este dependentă direct de intensitatea metabolismului cerebral și nu este influențată de viteza de transport prin bariera hematoencefalică. În condițiile scăderii glicemiei sub 50 mg/dl, nivelul glucozei în celula nervoasă va scădea paralel cu glicemia, ceea ce va duce (datorită imposibilității folosirii altor substrate energetice) la scăderea producției de ATP și a transportului ionic transmembranar dependent de ATP (Na/K ATPaza), proces similar cu cel întâlnit în condiții de hipoxie cerebrală. De aceea, natura leziunilor morfopatologice
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte, Ovidiu Brădescu () [Corola-publishinghouse/Science/92236_a_92731]
-
putut fi pe deplin elucidat. 5. Manifestări clinice ale hipoglicemiei Manifestările clinice întâlnite în cursul hipoglicemiilor pot fi împărțite în două mari grupe(23). Un prim grup de semne și simptome apare ca urmare a „eforturilor” organismului de a readuce glicemia la normal; este vorba de semnele activării simpato-adrenergice: slăbiciune, transpirații profuze, tahicardie, palpitații, tremurături, nervozitate - iritabilitate, parestezii, foame imperioasă, greață și vărsături, paloare, puls amplu (6). Cel de-al doilea grup este reprezentat de semnele și simptomele suferinței cerebrale în
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte, Ovidiu Brădescu () [Corola-publishinghouse/Science/92236_a_92731]
-
întâlni tabloul unor tulburări nervoase ireversibile (modificări ale personalității, tulburări de memorie, demență progresivă) încadrate în „encefalopatia neuroglicopenică” (11). Trebuie menționat că există o mare variabilitate a simptomatologiei de la o persoană la alta (în funcție de tipul de reactivitate neurovegetativă, viteza scăderii glicemiei, integritatea sistemului hormonal de contrareglare) și chiar la aceeași persoană de la un episod hipoglicemic la altul. De aceea, interpretarea semnelor și simptomelor trebuie făcută cu grijă și corelată cu valoarea determinată a glicemiei în momentul episodului hipoglicemic simptomatic (5, 10
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte, Ovidiu Brădescu () [Corola-publishinghouse/Science/92236_a_92731]
-
în funcție de tipul de reactivitate neurovegetativă, viteza scăderii glicemiei, integritatea sistemului hormonal de contrareglare) și chiar la aceeași persoană de la un episod hipoglicemic la altul. De aceea, interpretarea semnelor și simptomelor trebuie făcută cu grijă și corelată cu valoarea determinată a glicemiei în momentul episodului hipoglicemic simptomatic (5, 10). 6. Diagnosticul hipoglicemiilor Diagnosticul unei hipoglicemii trebuie să parcurgă două etape: I.Prima este cea a diagnosticului pozitiv, II. A doua, mult mai dificilă, este cea a diagnosticului etiologic. Diagnosticul pozitiv al unei
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte, Ovidiu Brădescu () [Corola-publishinghouse/Science/92236_a_92731]
-
II. A doua, mult mai dificilă, este cea a diagnosticului etiologic. Diagnosticul pozitiv al unei hipoglicemii se face prin asocierea “probelor” clinice cu cele paraclinice. Astfel, deosebit de sugestivă este triada Whipple: 1)Prezența semnelor și simptomelor specifice de hipoglicemie; 2)Glicemie < 45 mg/dl în momentul prezenței simptomelor; 3) Dispariția simptomelor după corectarea hipoglicemiei prin aport glucidic. Diagnosticul de hipoglicemie pus astfel se corelează în peste 2/3 din cazuri cu diagnosticul chirurgical sau pus prin alte metode. Pentru diagnosticul de
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte, Ovidiu Brădescu () [Corola-publishinghouse/Science/92236_a_92731]
-
de hipoglicemie pus astfel se corelează în peste 2/3 din cazuri cu diagnosticul chirurgical sau pus prin alte metode. Pentru diagnosticul de laborator, este necesar ca în momentul prezenței simptomelor hipoglicemice să se recolteze probe de sânge pentru determinarea glicemiei, insulinemiei, peptidului C, eventual a sulfonilureelor plasmatice. Apoi se administrează glucoză, fie pe cale orală (dulciuri concentrate dacă pacientul este conștient), fie intravenos, urmărindu-se corectarea sau nu a semnelor și simptomelor specifice. După obținerea rezultatelor de laborator, orientarea diagnostică va
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte, Ovidiu Brădescu () [Corola-publishinghouse/Science/92236_a_92731]
-
eventual a sulfonilureelor plasmatice. Apoi se administrează glucoză, fie pe cale orală (dulciuri concentrate dacă pacientul este conștient), fie intravenos, urmărindu-se corectarea sau nu a semnelor și simptomelor specifice. După obținerea rezultatelor de laborator, orientarea diagnostică va fi următoarea: 1) glicemie > 50 mg/dl exclude practic diagnosticul de hipoglicemie, fiind vorba de o pseudo-hipoglicemie. Trebuie totuși avut în vedere că dacă recoltarea probelor biologice a avut loc la mai mult de 15 minute de la debutul simptomelor este posibil ca valoarea glicemică
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte, Ovidiu Brădescu () [Corola-publishinghouse/Science/92236_a_92731]
-
de o pseudo-hipoglicemie. Trebuie totuși avut în vedere că dacă recoltarea probelor biologice a avut loc la mai mult de 15 minute de la debutul simptomelor este posibil ca valoarea glicemică să fi fost „readusă” la normal de reacția simpato-adrenergică; 2) glicemia < 50 mg/dl indică prezența unei hipoglicemii reale (eventual hipoglicemie biochimică în absența simptomelor). Dacă în acest moment insulinemia plasmatică este crescută, hipoglicemia poate fi considerată ca fiind mediată de insulină; dacă insulinemia plasmatică este normală sau scăzută, hipoglicemia este
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte, Ovidiu Brădescu () [Corola-publishinghouse/Science/92236_a_92731]