10,617 matches
-
Spune, odată, cine e criminalul? No, ce fac, îi spun? se întoarse Calistrat spre Ileana. Odată și odată tot va trebui s-o faci. Ce mai contează? Acum ori mai târziu, tot aia e. Spune-i! Cum, și tu știi? izbucni Cristian, supărat la culme. La început bănuiam numai, dar am căpătat certitudinea abia când am fost în pădure alaltăieri și am găsit bocancii aceia puturoși. Asta-i culmea! Mai rămâne să aflu că și taică-tău era la curent împreună cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
reacționează. O ce? Ți-am zis că n-o să creadă, nu-i pregătit. Am auzit bine? întrebă Cristian neîncrezător. E vorba de duhul acela care stăpânește adâncurile minelor? Amândoi dădură din cap aprobator. Hai, că asta-i prea de tot! izbucni Toma în râs. Eu credeam că purtăm o discuție serioasă. Auzi, asasinul este o vâlvă. Frumoasă explicație și foarte convenabilă pe deasupra. Ce să mai spun? continuă el printre hohote. Cazul este rezolvat. Pentru câteva clipe chiar crezuse că va primi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
Este nevoie să înțelegi. Gândește-te însă că evreii nu înțelegeau ce le cere Dumnezeu și nici măcar de ce o face. Pentru omul modern din tine, totul decurge firesc. Este normal să freci măciulia chibritului de cantul cutiei pentru ca flacăra să izbucnească, ba chiar tu știi și de ce se aprinde fosforul prin frecare. Pentru cineva care însă nu a mai văzut așa ceva în viața lui, un sălbatic, de exemplu, lucrurile nu sunt de loc atât de simple. Chiar dacă imită gesturile pe care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
ținea mantia pe umeri, după care plescăi din buze mulțumit. Începi să semeni cu un paznic adevărat! declară el zâmbind. Dacă lași să-ți crească barba și mustățile, cine nu te cunoaște ar putea să jure că ești feciorul meu, izbucni în hohote de râs Calistrat. 19 Soarele prinsese a scăpăta spre asfințit și umbrele începeau să se lungească. Lăsaseră în urmă drumul forestier și urcau acum pe un versant acoperit de molizi bătrâni. La plecarea din poiană, Cristian Toma voise
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
dacă vii singur. Las-o pe Ileana, vreau să vorbim numai noi doi. Domnițele nu trebuie să se amestece în treburile paznicilor. Ele cu ale lor și noi cu ale noastre. Te-am rugat să nu-mi mai spui "băiete"! izbucni Toma supărat. Mă scoate din pepeni apelativul ăsta. Și cum vrei să-ți spun? Mă cheamă Cristian Toma. Nu, băiete, nu asta era întrebarea. Până ce nu te fac paznic adevărat nu pot să-ți spun altfel. Numele ți-l vei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
încetă. I se părea că toiagul face parte din el, că mâinile lui sunt acum mai lungi și că poate simți podeaua camerei cu ajutorul palmelor. Dintr-o dată, camera nu mai era deloc scufundată în semiîntuneric. O lumină gălbuie părea că izbucnește din lucrurile din jur. Vedea o mulțime de detalii care până atunci îi scăpaseră. Surprins, se întoarse spre Calistrat. Bătrânul rămăsese nemiș cat cu mâinile ridicate și privirile pierdute în gol. Avea gura întredeschisă, ca și cum ar fi vrut să spună
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
te priveau doi ochi negri, a căror privire vicleană nu zăbovea mai mult de o clipă într-un singur loc. Tot nu te-ai răzgândit? De ce ții morțiș să ne pierdem timpul acolo? întrebă celălalt. Nu-i treaba ta, Boris! izbucni piticul, lovind cu pumnul său mic în tăblia biroului. Eu te întreb pe tine ce faci cu banii? Pot să îți spun dacă vrei. Mai întâi... Nu mă interesează, du-te și ocupă-te de săpături! îl expedie Mihailovici ridicându
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
nici marfa acesteia, străduindu-se numai să păstreze o umbră de legalitate. Conexiunile pe care le avea atât la vamă cât și la poliție îl ajutaseră enorm și, în scurt timp, reușise să pună pe picioare o afacere prosperă. Apoi, izbucnise conflictul transnistrean și țara intrase în război civil. Pentru Vlad, noua conjunctură era mană cerească. Nu pregetase nici o clipă și, fără a renunța complet la vechile activități, se reprofilase imediat pe contrabanda cu echipamente militare. Unitățile armatei se destrămau una
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
Știa de neînțele gerile bătrânului cu cei din Baia de Sus, însă crezuse că, la nuntă, va trece peste acestea. Supărarea îi trecuse în zori când, după plecarea invitaților, urcaseră în camera lor. Ia te uită cine a fost aici! izbucnise Cristian în râs, imediat ce închisese ușa în spatele lor. Pentru că proaspăta lui soție se întorsese spre el privindu-l nedumerită, Toma arătă cu capul spre pat. Așezat pe perna de la fereastră, era unul din sfeșnicele lui Calistrat. Din cauza greutății obiectului, în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
și tu? Știi bine că nu e cazul, spuse Boris cu același glas plat, întreb numai dacă te-ai gândit bine la acest lucru. Vezi altă rezolvare? Poate că ar trebui să ne oprim, așa cum ne cere bătrânul. Ești nebun? izbucni Mihailovici, sărind din nou în picioare, plin de furie. Nu, e limpede ca lumina zilei, te-ai boșorogit de tot. Auzi, să ne oprim! Tocmai acum, când suntem atât de aproape, tu vrei să ne oprim? Omul meu cel mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
nici nu se băgă la loc sub așternuturi, ceva în glasul lui Boris îl făcuse să înțeleagă că acesta nu glumește. Să știi că nu întâmplător am pomenit de duhul din lampa lui Aladin. Și nu mai da din cap, izbucni Boris, văzând că șeful său îl privește zâmbind, ascultă-mă până la capăt, după care n-ai decât să faci mișto, oricât vrei! Dar vorbește dragă! Vezi doar că eu nu scot nici o vorbă, sunt numai urechi. Duhul lui Aladin era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
sunt oprite și scoase de sub tensiune. Mai făcu un tur al locului de muncă, dând dispoziție ca toată curtea să fie stropită cu apă. Îi trecuse un gând prin minte. Își imaginase ce ar fi însemnat ca, pe parcursul nopții, să izbucnească din senin un incendiu. Ar fi fost moarte sigură, ori ardeau ca șobolanii în interior, ori săreau să stingă flăcările, devenind o pradă ușoară pentru arătarea însetată de sânge. Considerând că își luase toate măsurile de prevedere necesare, dădu dispoziție
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
catastrofa... Pe sute de kilometri tablourile de bord au dat alarma... Cei mai surprinși au fost pasagerii din capul giganticei coloane, supuși, fără de veste, unor cumplite suprasarcini. Ordinatoarele de la bordul primilor bolizi, primind comanda, accelerară viteza. Unele după altele, mașinile izbucneau în rafală înainte. Câțiva piloți ai reactoarelor care zburau deasupra convoiului înregistrară uimiți fenomenul. Aproape simultan interveni stopul cerut de Homer. Excedat de aceste ordine sau dându-și în sfârșit seama de lipsa lor de noimă, sistemul megarutei hotărî ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85062_a_85849]
-
sălașul țiganilor de la intrarea în târgul Hîrlăului. Domnul era la sfat, iar, la auzul prinderii fugarilor, se lumină la față, poruncind să-i fie înfățișați. Două trupuri căzură în genunchi, în apropiera tronului: Măria Ta, nu-l omorî pe diac! izbucni în plâns domnița Catrina. Diacul m-a slujit cu credință, iar pentru asta l-am răsplătit cum se cuvine! rosti tăios domnitorul. Nu i așa, cinstiți boieri? Așa-i, Măria Ta! încredințară ei în cor. Văd că diacul și-a
Chemarea străbunilor by Dumitru Hriscu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/555_a_735]
-
trei băieți, ești încă tânăr, poți să-ți mai aduci altă nevastă. Fata trăiește bine la mine, voi avea grijă de ea! Cum aș putea să mă despart de Măriuca? Care Măriuca? Pe ea o cheamă Mariana! Este fata mea! izbucni inginerul Ionescu Domnule, barem lasă-mă s-o văd! se rugă Gheorghe cu lacrimi în ochi. Omule, eu ți-oi da niște bani, ca să-ți poți crește ceilalți copii, dar trebuie să-mi promiți că niciodată Mariana nu va afla
Chemarea străbunilor by Dumitru Hriscu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/555_a_735]
-
mahala sau Amestecul de dorințe, vodevilul Îngâmfata plăpămăreasă sau Cucoană sunt și „comedia vodevilă” Doi coțcari sau Păziți-vă de răi ca de foc. Satire ale moravurilor vremii, ele ridiculizează încercările proaspeților îmbogățiți de a imita „naravurile boierimii”. Amănuntul focului izbucnit la biserica Amzei, pe care plăpămarii se reped să-l stingă, devine o mică obsesie viitoare pentru I. L. Caragiale, care-l introduce aluziv în O scrisoare pierdută (Pristanda era „prăpădit de obosit de la foc”) și în prima versiune a Nopții
PERSONAJUL COMIC ÎN TEATRUL LUI I. L. CARAGIALE by Aurora Ștefan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/380_a_592]
-
Ca și cum ar fi înțeles îndemnul, pasărea- săgeată s-a oprit din cădere. Și-a desfăcut larg aripile și, cu o mișcare bruscă, s-a redresat. A făcut un cerc larg pe deasupra mulțimii, ca și cum ar fi salutat-o. Au izbucnit ropotele de aplauze. Pasărea plana maiestuos pe deasupra, ea însăși mulțumită de grandiosul spectacol. Părea conștientă de prestație. în cele din urmă, s-a oprit pe brațul înmănușat al dresorului. Cu mișcări tandre, acesta a mângâiat-o pe creștet și pe
Tainele istoriei: mirajul legendelor by Vasile Filip () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91790_a_92330]
-
țâncului sclipeau de bucurie. Cei ai vulturului, ca niște mărgeluțe vii, îl priveau cu prietenie parcă. în culmea fericirii, băiețașul a întors capul către părinți. S-a bucurat în gura mare: Voilà, maman! Voilà, papa! Toți cei de față au izbucnit din nou în aplauze. Cum a fost îmblânzit primul șoim Nenumărate și felurite sunt istorioarele și legendele privitoare la evoluția vieții pe pământ. Și fascinante în același timp. Aceasta, deși multe nu au nici o legătură cu realitatea. Dar o înfrumusețează
Tainele istoriei: mirajul legendelor by Vasile Filip () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91790_a_92330]
-
astea-s numai bune de ars, aud în urma mea glasul ei, deja cu accente posesive, pe când mă îndreptam chitit spre cabinele telefonice. Alo? a răspuns repede, chiar după al doilea-treilea apel, acasă la Ilie. - Salut, sunt Tudor. - Hei, salut, bătrâne!! izbucnește sonor omul, după o clipă de năuceală. Tot zici că vii pe litoral, ia zi-i când? - Păi, tocmai asta-i, că-s aici de-o săptămână, am stat în Babadag la o gazdă - fii atent că nu mă mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2273_a_3598]
-
de treburile gospodăriei, de cratiță, cum ziceți voi, e independentă, încearcă să facă o carieră... - Și ți se pare OK emanciparea asta? - Nu știu, dar în orice caz tu-mi pari acum un tip cu vederi foarte înapoiate. Aici am izbucnit într-un râs de speriat, aruncând cartea cu cotorul în sus. - Vederi înapoiate fiindcă nu suport telenovelele... Măi Zina, tu n-ai observat că acolo nu-i viață, e numai făcătură, tragedie fabricată? - Ei da, și tu, marele expert în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2273_a_3598]
-
căzu privirea pe noptiera unuia dintre ei; văzu covrigul și un pahar de plastic care mai avea resturi de colivă pe el. Imediat și-a dat seama ce s-a Întâmplat, plecând În viteză spre cabinet, ascunzânudu-și fața, să nu izbucnească În râs . - Faceți, vă rog, ordine pe aici și aveți grijă de ei, când s-or trezi, să le faceți niște spălături stomacale că o să mai avem nevoie de ei, spuse doctorul. Nu vreau să schimbăm plăcuța din “Criză”, În
Pete de culoare by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91516_a_107356]
-
motor al iubirii. Pe fundal, chițcăieli ca de șoareci. Se râdea din orice. Auzi, mă?... Dacă tot m-am udat, ce-ar fi să scoți degetul și să bagi și tu ce-mi trebuie mie... N-am înțeles de ce toți izbucniră în râs, de ce Shumy a sărit din pat ca ars și a plecat val vârtej și nici de ce eu nu aveam curajul să mă dezbrac. Eram inhibat de gândurile mele, nu voiam să fiu un alt nume caligrafiat pe un
Anonim pe ringul adolescenţei by Liviu Miron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/252_a_500]
-
nu vor să vadă cum te transformi într-o curvă și tu. Te privește ce faci din viața ta, dar de azi, nu mă mai amestec. Parcă nu auzea despre ce-i vorbesc și fără nicio legătură cu ce discutam, izbucni: Erjika e de vină, nu-i așa? O urăsc și promit că o s-o încurce și ea. Mi te-a luat intenționat fiindcă știa cât de mult țin la tine. Vă urăsc pe toți, spuse printre sughițuri de plâns și
Anonim pe ringul adolescenţei by Liviu Miron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/252_a_500]
-
să mă aleg și eu cu ceva din toată încâlceala asta, nu? Te învoiești? Bine, răspunse Creața, dar cu o condiție. Dacă o să te respingă, îl lași în pace și nu mai încerci niciodată să te combini cu el. Erjika izbucni într-un hohot de râs și după ce se potoli, ridică mâna dreaptă într-un act teatral, apoi o duse la inimă și zise cu o față de om serios aflat la bara martorilor, într-o sală de judecată: -Jur! Bătură palma
Anonim pe ringul adolescenţei by Liviu Miron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/252_a_500]
-
iubești, am întrerupt-o. Ce folos, dacă el are ochi doar pentru Creața? El e orb... Și tu mangă... În pauza pe care o lăsase, se strânse la amândoi o poftă de râs că, fără să ne mai abținem am izbucnit în hohote interminabile. Râdeam fără rost... râdea și ea cu lacrimi în ochi. Frumusețea există doar acolo unde sunt ochi să o vadă. Adică orbii nu pot înțelege frumosul? Ei au alte simțuri... percep sufletul din vibrația vocii, aud neliniștile
Anonim pe ringul adolescenţei by Liviu Miron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/252_a_500]