10,419 matches
-
dură și nestăpânită, iar mai apoi legea, care este tot forță, rostuită În forme legislative: Întotdeauna Însă forța precede dreptul.“ În cea de‑a doua, În Antichristul lui Nilus, apare un fel de adnotare sub titlul Conspirației, de fapt un citat Însemnat pe margine cu unghia. (Parcă aude vocea sonoră a răposatului Dragomirov): „Ce le țin În frâu pe aceste bestii Însetate de sânge care Își spun oameni? Cine sunt cei care i‑au călăuzit până În ziua de azi? La Începutul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1958_a_3283]
-
pe care cartea Îi numea conspiratori. (Și aici Îi apăru În fața ochilor privirea Îngrozită a unei fetițe din Odessa. Cu capul ițit de după ușa dulapului unde Încercase să se ascundă, părând Împietrită, deși mai respira. În oglindă, ca‑ntr‑un citat, se vedeau cadavre mutilate, bucăți disparate de mobilier, oglinzi, samovare, lămpi zobite, rufărie și veșminte, saltele, plăpumi de puf sfâșiate, Încât strada părea acoperită cu nea, de la fulgii care se așternuseră până și pe copaci). Pe de altă parte - un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1958_a_3283]
-
cu un drept nou - m‑aș năpusti, În virtutea dreptului celui puternic, și aș sfărâma În bucățele Întreaga orânduire ca și instituțiile existente...“ (p. 218) La rezolvarea complicatei chestiuni dacă opera precede cuvântul ori dacă opera e doar umbra cuvântului, unele citate din Conspirație ne‑ar putea face să ne Încredem În varianta idealistă. Învățătura dobândită după lectura acestei opere de către virtualii tirani s‑ar putea preface Într‑o practică imediată asiduă: „Menirea noastră este ca, În Întreaga Europă, iar prin intermediul ei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1958_a_3283]
-
pe baza studiilor lui M.H. Krausnicka, Documentation für Massenvergausung, Bonn 1956.) Gernstein Își va consemna mărturiile În franceză, din reticență, poate, și din pricina căpitanului Wirt care‑i Întinase limba maternă. Povestirea Timbre roșii cu chipul lui Lenin, În ciuda afluenței de citate, este o fantezie, deși „niciodată n‑am Înțeles cui slujește să concepi cărți ori să fabulezi chestiuni care, Într‑un fel sau altul, nu s‑au petrecut“ (Nabokov). În ce privește „foarte materialistul Diderot“ este vorba, fără Îndoială, despre o scrisoare a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1958_a_3283]
-
corpuri de numere. Pasul e însă uriaș, dacă ne gândim că el înseamnă relativizarea aritmeticei, a ceea ce părea să participe la absolutul ideii de număr. În sfârșit, aparținând aritmeticei avem încă fragmentele manuscrise - datând, unul din 1834, altul din 1837 - citate mai sus, asupra determinării numărului claselor de forme binare de discriminat negativ, dat. Ele arată că paternitatea acestui cerc de idei aparține lui Gauss. Dirichlet avea să dea în 1839, doi ani mai târziu, soluția completă a problemei care îmbrățișează
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
pe banii plugarilor și păstorilor, îi întreținu, pe aceleași spinări îndoite, ani de zile. Însă, brusc, filotimia și îmbelșugarea se curmară: apucat de sminteala cărpănoșiei, Grandomanul invocă necesitatea avântului neprecupețit și strângând șurubul economiei țării, la extrem, introduse istovitoarele raționalizări. Citat epocal și istorică sâsâire : Revolțonari, acum plecați pe continentele voastre de baștină, ca să ridicați popoarele băștinoase la luptă. Tutulor, multă sănătate, multă fericire! Bani de avion și de vapoare, când a face plopul pere. Pentru a vă întoarce în țările
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
o raită pe la hotel? Își mai scutură o dată codițele. - Lăsați, dar nu pot promite... Nu mă feresc destul de repede și apucă să mă pupe. Tresar ca atunci când mă tai cu ața dentară. Abia acum sesizez c-au mai apărut două citate din clasici, nu știu cine le confecționează la imprimantă. Au sublinieri galben-fosforescente, acolo unde-i ideea mai importantă. Sunt mobilizatoare, înălțătoare, filozofice, destinate sufletelor sensibile. Cu un mesaj clar: dacă ești geniu, te vor batjocori-ignora-izola-disprețui-neînțelege-răni-învinge-pune-la-pământ-întina-memoria... măgarii, neaveniții, nepricopsiții ăia. Cum nu-s
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1987_a_3312]
-
umple burta. De mititei mergeau la harbuzării sau mai veneau la oraș, să păzească în piață. Numai câtă mămăligă trebuia să le facă la ăștia... Și pe urmă voia să ne ia ochii cu accentul lui, cu tot felul de citate nemțești, ha-ha-ha... Mă-sa era aproape analfabetă, ca toate neamurile lui, n-a ajuns să calce în casa Pârvuleștilor. A fost și-o condiție la însurătoare, să nu aducă vreunul de-ai lui, să nu meargă să-i vadă. Le
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1987_a_3312]
-
sticla aproape. - Chiar haine de gală, fiufiu... încerc să par destins, deși rămân cu mâna pe clanța ușii. - Te-am prevenit, hai, intră... Și să mai știi că-s în pasă erudită de-aseară, păzea, s-ar putea să vină citate când ți-e lumea mai dragă... - „O, săracă inima mea cea rănită și sângerată...” - Bine mai zici, ce adevăr ți-a ieșit pe gură... dar nu deschidem decât sticla de vin din bucătărie, tirbușonul, paharele-s acolo, sufletul nu, fermentează
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1987_a_3312]
-
care Încă mai există câteva În vreun atelier sau altul de tâmplărie cu o administrație conservatoare, va fi ca acea micuță rosette de malherbe, care, transformată În trandafir, n-a putut dura mai mult decât timpul scurt al unei dimineți. Citatul literar a fost opera președintelui, care, nefiind prea oportun, dar provocând aplauzele asistenței, spuse În continuare, Oricum ar fi, s-a terminat pentru noi rușinea de a tot face Înmormântări pentru câini, pisici și canari de companie, Și papagali, spuse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2327_a_3652]
-
rezerve, pentru succesul campaniei naționale de rugăciuni al cărei obiectiv, reamintim, fusese acela de a-l ruga pe dumnezeu să facă să se Întoarcă moartea cât mai repede posibil ca să scutească biata umanitate de cele mai mari orori, am Încheiat citatul. Durase aproape opt luni să ajungă rugăciunile la cer, dar trebuie să ne gândim că numai pentru a atinge planeta marte avem nevoie de șase, și cerul, cum e ușor de imaginat, trebuie să fie mult mai Încolo, treisprezece mii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2327_a_3652]
-
la tot atâtea căi blocate. Prietenul știutor și-a amintit schema alternativelor binare, folosite de Platon în Sofistul, pentru a defini pescarul cu undița: de câte ori o alternativă este exclusă, cealaltă se bifurcă în două noi alternative. A fost suficient acest citat ca să mă împingă spre căutarea schemelor care, după această metodă, ar da socoteală de itinerariul conturat în carte. Îți comunic unul dintre ele, în care vei regăsi, în definirea celor zece romane, aproape mereu aceleași cuvinte pe care le-ai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]
-
umăr; și din acest început își ia avânt, parcurge (parcurgeți împreună) o pagină după alta de la cap la coadă, fără a sări o virgulă. Între timp, în satisfacția pe care o resimți din felul ei de a te citi, din citatele textuale ale obiectivității tale fizice, se strecoară un dubiu: ea nu te citește pe tine, unul și întreg așa cum ești, ci folosindu-te, folosind fragmentele tale desprinse din context, își construiește un partener născocit, cunoscut numai de ea, în penumbra
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]
-
mecanism de înaltă precizie, dar și de valuri de lumină orbitoare, trimițând la ceva ce rămâne în afara razei vizuale. De aceea, nu trebuie să uit să includ, din când în când, în punctele unde întâmplarea devine mai densă, câte un citat dintr-un text antic, de exemplu un pasaj din De magia naturale de Giovanni Battista della Porta, acolo unde spune că magul sau „Slujitorul naturii“ (citez traducerea italiană a lui Pompeo Sarnelli, 1577) trebuie să știe „cauzele care înșală ochii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]
-
asta? — Încearcă să nu pară, dar știu că e absolut îngrozită. Ea și Duncan nu s-au prea plăcut niciodată. În plus, ea e obsedată de ideea — citez — “că mi-e greu să mă definesc în afara unei relații”, am încheiat citatul. Cu alte cuvinte, obișnuitele ei psihoaiureli. Adriana și Leigh schimbară priviri cunoscătoare. — Ce? întrebă Emmy. Leigh se uita fix în farfurie, iar Adriana își arcui sprâncenele perfect conturate, dar niciuna nu scoase o vorbă. — Haide, zău așa! Nu-mi spuneți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
care le convine... Cum zicea Caragiale, inculților? Noi votăm pe cine vrem, iar din urne iese cine trebuie. Bă, să dea naiba dacă Băsescu nu i-a făcut pe ăștia, vorbesc foarte serios! I-a ciuruit, ca să dau și un citat din el... Te pui cu marinaru’, e hârșâit... În țară și-a luat-o peste bot, da’ diaspora s-a mobilizat. Gore nu-și mai revine de când a aflat că Geoană n-a ieșit președinte după ce ieșise prematur și acum
De-ale chefliilor (proză umoristică) by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/781_a_1580]
-
public! Cu sticlele În mână, evident, ele sunt - pot să spun așa? - un fel de blazon al nostru. Iar inculți nu suntem. Sandu citește din Țuțea și țuț ne lasă. Eu l-am luat de suflet pe Șopenhauăr și citesc citate din citatele lui. Gicu - ha, ha, Sandule, no să-ți vină să crezi, scuipă-l să nu-l deochi! - a făcut cunoștință cu Kent, pardon, cu Cant, i-a dat fiică-sa o carte În cap și o buchisește În
De-ale chefliilor (proză umoristică) by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/781_a_1580]
-
sticlele În mână, evident, ele sunt - pot să spun așa? - un fel de blazon al nostru. Iar inculți nu suntem. Sandu citește din Țuțea și țuț ne lasă. Eu l-am luat de suflet pe Șopenhauăr și citesc citate din citatele lui. Gicu - ha, ha, Sandule, no să-ți vină să crezi, scuipă-l să nu-l deochi! - a făcut cunoștință cu Kent, pardon, cu Cant, i-a dat fiică-sa o carte În cap și o buchisește În bucătărie, atunci când
De-ale chefliilor (proză umoristică) by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/781_a_1580]
-
noi nu se poate, suntem prieteni de-o viață. Observ că ai venit și cu pulover mov, v-ați Îmbrăcat cu toții conform ordinelor primite. Urât din partea ta! Pentru prima oară după multă vreme, Sandu Șpriț rămâne fără replică. Nici măcar un citat din filozofi celebri nu mai poate să dea. Așteaptă până i se aduce sticla cu vin, Își toarnă - singur, și privește cu subînțeles către cei doi - În pahar, ia o gură și abia după aceea Își exprimă opinia. Gicule, fiindcă
De-ale chefliilor (proză umoristică) by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/781_a_1580]
-
sunt doar para-bogați de nu mai văd banii din pungi, fac Întruniri și se prefac misterioși. Babalâci cu figuri În cap, eu așa cred. Se aude la televizor că oamenii trebuie să accepte noua ordine mondială, oferindu-se și un citat din Rockefeller „Tot ce avem nevoie este o criză majoră, iar națiunile vor accepta Noua Ordine Mondială“. Cei trei cheflii se uită unul la celălalt, ca și cum nu le-ar veni să creadă. Gicu surâde. Gore bate mărunt din buze și
De-ale chefliilor (proză umoristică) by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/781_a_1580]
-
deget către cer: Sandule, am citit ieri ceva interesant, apropo de banii care se duc alandala, de ici, pe colo, și nimeni nu mai știe de ei, Însă pot să fie descoperiți prin conturile unora. Ce citiși? Am citit un citat din unu`, robespier. Cică atunci când vezi un bancher că sare pe fereastră, sari după elacolo sunt banii. Nu e bună? Adică dacă-l vezi pe isărescu că se duce să se sinucidă financiar, tu trebuie să fii după el ca să
De-ale chefliilor (proză umoristică) by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/781_a_1580]
-
la nevoie se cunoaște! Da` sarcozi e ocupat cu a lui, că are gemeni, face plajă și nare treabă cu România. Trist destin, fraților.... Nu mai sunt romeli sau robespieri, chiar și ludovicii au dispărut. Avem bocii noștri, da` ce citate să dai din ăștia? 29.07.2011 Ba pe-a Messi! Sandule, nu te-am mai văzut așa de cătrănit de când s-a Împușcat asfaltul pe podu` lui Oprescu, pe onoarea mea! Bei, taci, oftezi, te uiți lung. Dacă n-
De-ale chefliilor (proză umoristică) by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/781_a_1580]
-
cu regatele sunt înșiși prinții, care tratează totul très serios. Eduardo locuia la intersecția dintre Lexington și Eightieth, într-un imaculat apartament de burlac. Era un excelent cuibușor de nebunii. De fiecare dată când nu puteam să traduc fluent toate citatele alea franțuzești care îi plăceau lui Eduardo, mă distram uitându-mă atent la pereți și la rafturile bibliotecii, care erau pline de picturi și fotografii sepia ale înaintașilor lui, cu coroane și diademe superbe, strălucitoare. Cine ar fi crezut că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
comme le désir pour empêcher les choses qu’on dit d’avoir aucune ressemblance avec ce qu’on a dans la pensée“. Ți-a spus asta? Cum de știa Todd chestia asta? Ciudat. —Știi ce înseamnă? mă întrebă. —E un citat din Proust. —Și ce înseamnă? Nu i-am răspuns. Nu l-am întrebat niciodată pe Eduardo ce înseamnă. Suna formidabil. —Lasă-mă să ți-l traduc. „Nimic nu se compară cu dorința cuiva de-a împiedica lucrurile rostite să aibă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
ivească pe parcurs. E modul cel mai organic, celălalt fiind mecanic; este modul cel mai spontan.“ Căci scriitorii, în viziunea lui Unamuno, sunt de două feluri: ovipari și vivipari. Cei dintâi își clocesc vreme îndelungată operele, fac fișe, adnotări, adună citate, stabilesc planuri și trec pe hârtie doar pe măsură ce totul se ordonează; scriitorii vivipari, dimpotrivă, nu fac niciun fel de pregătiri, au totul în cap, dau târcoale repetate subiectului, în cazul unui roman, și-l frământă în minte, zi și noapte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]