9,299 matches
-
pentru putere, alianțe, trădări, războaie de cucerire. În mod inevitabil, istoria a fost scrisă din punctul de vedere al clasei dominante. Evenimentele sunt selectate și definite ca importante în raport cu sistemul dominant de valori. Chiar și documentele istorice constituie, dincolo de intențiile explicite, o selecție și o prelucrare a informațiilor despre realitate, realizate prin prisma instituțiilor dominante. Istoria feudală nu a fost scrisă de țărani, ci de nobili, după cum istoria antică nu a fost scrisă de sclavi. Istoria societății burgheze, scrisă în manieră
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
persoanei prin intermediul căreia a avut loc evenimentul (Collingwood, 1956). Într-un spirit mai pozitivist britanic, Collingwood mută însă accentul de la trăit la „idee”, la rațional. Pentru el, înțelegerea nu înseamnă „retrăirea”, ci „reacțiunea”, adică reconstituirea gândului actorului istoric. În mod explicit, el pornește de la ideea că starea de spirit, trăirea subiectivă, este dificil de reconstituit. Ea rămâne individuală și greu de comunicat, însăconținutul de idei este posibil de pătruns printr-un act intuitiv. Pe această linie „raționalistă” au mers și alți
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
Max Weber avea în vedere acest caz, când sublinia posibilitatea sociologului de a determina starea de spirit medie a unei colectivități (Weber, 1965). În același sens, Collingwood, încercând să justifice procedeul în situația unor acțiuni colective, considera că, pe lângă ideile explicite, pot exista și idei implicite, „ascunse”, care, oarecum din inconștient, orientează acțiunea (Collingwood, 1956). Eficacitatea explicativă a metodei comprehensive este condiționată de valabilitatea tezei că acțiunile umane sunt, în general, conștiente sau, în orice caz, corespund stărilor subiective. Numai în
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
acestuia. De cele mai multe ori, chiar dacă ar dori, nu ar putea. Nici un istoric actual nu ar putea să tragă în țeapă pe cineva pentru a-l putea înțelege mai bine pe Vlad Țepeș. De asemenea, istoricul nu are ocunoaștere de tip explicit, științific, a propriilor sale legi de funcționare. Pentru aceasta, el ar trebui să dețină o cunoaștere psihologică și sociologică completă. Istoricul tradițional, în mod special, nu deținea asemenea teorii explicative asupra propriului său comportament. El are însă o cunoaștere de
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
sens, se poate vorbi despre dezvoltarea sclavagismului, avându-se în vedere procesul prin care de la relații sclavagiste de producție embrionare se cristalizează forme complexe de organizare socială. În conceptul de dezvoltare socială nu este inclus, cel puțin nu în mod explicit, un criteriu de valoare. Dezvoltarea unei forme de organizare poate fi, din punct de vedere uman, bună sau rea. Conceptul de creștere este produsul unei viziuni economiste asupra dinamicii societății actuale. El se referă, în mod esențial, la dezvoltarea economică
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
Strategia optimalității tendențiale, spre deosebire de modelul analitic, nu are drept consecință o reducere cvasicompletă a incertitudinii, ci, prin presupozițiile pe care le face, poate fi chiar un producător de incertitudine. Din acest motiv, ea prezintă o ridicată vulnerabilitate la incertitudine. Caracterul explicit al presupozițiilor ridicat incerte pe care se fundează o face mereu discutabilă, rezultatele sale fiind incerte și deschise discuției. Strategia satisfăcătorului reprezintă o alternativă la strategia optimalității tendențiale. PROPOZIȚIA 2.3.: Strategia satisfăcătorului constă în adoptarea primei soluții satisfăcătoare pe
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
situație intermediară între modelele decizionale și modelul cibernetic: adoptarea soluției ce a mai fost experimentată. Soluția întărită de experiență este adoptată. Acest mecanism este caracteristic modelului cibernetic. Adoptarea soluției este însă totodată rezultatul unei decizii mai mult sau mai puțin explicite. Din acest motiv, o asemenea alegere poate fi considerată și un caz particular al strategiei satisfăcătorului. Soluția experimentată poate fi interpretată ca fiind prima soluție satisfăcătoare identificată. În plus, ea prezintă avantajul că estimarea caracterului ei satisfăcător nu este realizată
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
prin ritualuri religioase și care pot oferi infinit mai mult decât experiența comună. Pe lângă fundamentul religios, charisma face apel adesea și la capacități decizionale extraraționale care nu pot fi contestate cognitiv: intuiție, inspirație. Nepresupunând prelucrări raționale de informații după reguli explicite care pot fi examinate public, acestea pot fi învestite neproblematic cu plusvaloare. O asemenea variantă o găsim în cazul dictatorilor de tip fascist (Hitler, Mussolini) care reclamau un proces decizional intuitiv infaibil, ce nu poate fi supus judecății critice comune
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
ales producțiilor necesare unui comerț exterior remunerator (articole de lux, postav, oțel), taxarea generală a prețurilor și salariilor, reglementarea strictă a calității produselor și dezvoltarea transporturilor”9. În concepția modernă, Însă, abordarea problematicii și rolului impozitelor ține seama, În mod explicit, de mutațiile survenite În societate, În general, și În economie, În special, În contextul noilor doctrine politice și economice. Modificările de ordin conceptual privind impozitul se referă, În esență, la luarea lui În considerare, nu numai ca resursă financiară a
Impozitele şi rolul lor în societatea modernă by Corneliu Durdureanu () [Corola-publishinghouse/Science/1216_a_2218]
-
impozitele Încasate. Deși un sistem de impozite bazat strict pe cerințele teoriei echivalenței nu este deplin operant Într-o societate modernă, această teorie Își găsește, În mod implicit, teren de aplicare, atât În plan general, cât și chiar În mod explicit, atunci când prin „instituirea sau creșterea unui impozit se vizează direct realizarea unui anumit scop bine definit”13, nefiind exclus dacă obiectivul urmărit de guvern a se Înfăptui apare a fi popular, cetățenii să fie dispuși chiar să-l plătească mai
Impozitele şi rolul lor în societatea modernă by Corneliu Durdureanu () [Corola-publishinghouse/Science/1216_a_2218]
-
potențială (CAFp) și capacitate de autofinanțare reală (CAFr), cu evidențierea variabilei fiscale: CAFp = (V - C - Cf A) ⎟⎠ ⎞⎜⎝ ⎛ − 100 T 1 + A (4.35) CAFR = CAFP - RCAF (4.36) unde: V = venituri totale din activitatea economico-financiară; C = cheltuieli de exploatare (costuri explicite care provoacă fluxuri financiare negative); Cf = cheltuieli financiare; A = cheltuieli cu amortizarea activelor imobilizate (costuri implicite care nu generează fluxuri financiare negative); T = cota impozitului pe profit. Așadar, autofinanțarea constă În ansamblul de lichidități care sunt efectiv folosite pentru finanțarea
Impozitele şi rolul lor în societatea modernă by Corneliu Durdureanu () [Corola-publishinghouse/Science/1216_a_2218]
-
analizate și-au dedus integral cheltuielile cu dobânzile aferente capitalului Împrumutat cu prilejul calculării impozitului pe profit. Pe fundalul deductibilității cheltuielilor cu dobânzile, la calculul impozitului pe profit, costul capitalului Împrumutat poate fi analizat din două puncte de vedere: costul explicit al datoriei, determinat În funcție de rata dobânzii la care a fost contractat acel Împrumut; costul implicit al datoriei, care ține seama de incidența impozitării profiturilor, În măsura În care dobânzile plătite sunt deductibile din punct de vedere fiscal. Astfel, rolul Îndatorării se amplifică și
Impozitele şi rolul lor în societatea modernă by Corneliu Durdureanu () [Corola-publishinghouse/Science/1216_a_2218]
-
În măsura În care dobânzile plătite sunt deductibile din punct de vedere fiscal. Astfel, rolul Îndatorării se amplifică și, implicit, economia fiscală Înregistrată de Întreprindere este mai mare, transformând impozitul Întro pârghie de stimulare a activității agentului economic. Practic, costul capitalului Împrumutat (cost explicit) se reduce cu cota de impozitare a profitului, obținându-se costul implicit, după cum se observă În tabelul nr. 4.9. 348 Calculul costului capitalurilor Împrumutate Anul 2008 Anul 2009 SC1 1.Capital Împrumutat (Împrumuturi pe termen mediu și lung) (lei
Impozitele şi rolul lor în societatea modernă by Corneliu Durdureanu () [Corola-publishinghouse/Science/1216_a_2218]
-
cele trei societăți, precum și a datelor prezentate În tabelul nr. 4.9, se pot desprinde următoarele concluzii: ca urmare a deductibilității cheltuielilor cu dobânzile, la calculul impozitului pe profit, costul real (implicit) al capitalului Împrumutat este mai mic decât costul explicit, pe baza relației: Ced = EI + CÎd (4.64) unde: Ced = costul explicit al capitalului Împrumutat (datoria); CÎd = costul implicit al capitalului Împrumutat (datoria); EI = economia de impozit. economia de impozit crește cu 6,32% la SC1 și cu 62,29
Impozitele şi rolul lor în societatea modernă by Corneliu Durdureanu () [Corola-publishinghouse/Science/1216_a_2218]
-
se pot desprinde următoarele concluzii: ca urmare a deductibilității cheltuielilor cu dobânzile, la calculul impozitului pe profit, costul real (implicit) al capitalului Împrumutat este mai mic decât costul explicit, pe baza relației: Ced = EI + CÎd (4.64) unde: Ced = costul explicit al capitalului Împrumutat (datoria); CÎd = costul implicit al capitalului Împrumutat (datoria); EI = economia de impozit. economia de impozit crește cu 6,32% la SC1 și cu 62,29% la SC3, pe fondul creșterii Îndatorării. Practic, sumele reprezentate de economia de
Impozitele şi rolul lor în societatea modernă by Corneliu Durdureanu () [Corola-publishinghouse/Science/1216_a_2218]
-
iasă abia În ultimii cinci-zece ani. Dar acest reviriment al Școlii gustiene ascunde și capcane. Acestea și, mai ales, imperativele depășirii lor merită să fie amintite. Capcana cea mai frecventă constă În abordarea fenomenului gustian printr-un rechizitoriu - implicit sau explicit - adresat modului În care a fost repusă În drepturi În anii ’60 Școala monografistă. S-a creat impresia că, dacă Îndepărtăm interpretarea marxist-leninistă și corectăm falsurile și omisiunile din studii și reeditări ale vechilor apariții, totul este rezolvat. Nu s-
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
procesualitatea și contextualitatea sexualității, focalizându-se asupra perspectivelor de ,,curs al vieții”, ,,efect de cohortă”, ,,vizibilitate socială” a unor caracteristici de statut sau de relații dintre parteneri. De pildă, mariajul este o relație de lungă durată și vizibilă, sexualitatea este explicită și aprobată. Foarte aproape de această condiție este cea a ,,logodnei”, pe când o relație de mai scurtă durată, eventual cu o persoană de altă rasă sau etnie, va fi puțin vizibilă social chiar de apropiații individului În cauză. Iar dacă este
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
Școlii de la Chicago. Este vorba despre sinteza unui bogat material bibliografic În vederea documentării tradiției, despre metaanaliza punctelor de vedere diferite prin care această tradiție este abordată. Din cele peste douăzeci de referințe, se desprind două orientări diferite ale istoriografiei: istoriografii explicite, convenționale (explicite history), care reconstituie istoria Școlii prin intermediul analizei istorice a strategiilor, metodelor sau personalităților din Școală, respectiv analize axate asupra conținutului intelectual al Școlii, asupra a ceea ce Înseamnă eticheta Chicago (Chicago label). Aceste ultime abordări transcend, practic, perioada interbelică
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
Chicago. Este vorba despre sinteza unui bogat material bibliografic În vederea documentării tradiției, despre metaanaliza punctelor de vedere diferite prin care această tradiție este abordată. Din cele peste douăzeci de referințe, se desprind două orientări diferite ale istoriografiei: istoriografii explicite, convenționale (explicite history), care reconstituie istoria Școlii prin intermediul analizei istorice a strategiilor, metodelor sau personalităților din Școală, respectiv analize axate asupra conținutului intelectual al Școlii, asupra a ceea ce Înseamnă eticheta Chicago (Chicago label). Aceste ultime abordări transcend, practic, perioada interbelică, percepută convențional
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
consensual, Școala de la Chicago este cea cuprinsă Între 1915 și 1935, grosso modo În perioada interbelică. Nu este vorba neapărat despre faptul că nu s-a scris Înainte de anii ’60 despre Școală, ci mai degrabă despre faptul că primele istoriografii explicite, formale apar după anii ’60. Din această primă etapă lucrarea lui R.E.L. Faris (Chicago Sociology, 1920-1932) din 1967, cea a lui James Carey (Sociology and Public Affairs) din 1975, respectiv cea al lui James Short (The Social Fabric of the
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
de exemplu, analiza lui Mary Jo Deegan din 1988); Chicago nu este sluga sistemului, adesa fiind un critic serios al capitalismului (volumul lui Dennis Smith din 1988 - apud Abbott, 1999, 14-17). În concluzie, se poate afirma că majoritatea scrierilor istorice explicite sunt preocupate de tradiția teoretică, de biografia personalităților. Metodologia specifică Școlii este mai puțin exploatată; atunci când apare, este vorba, În primul rând, despre etnografie sau despre teoretizări În legătură cu relația Școala de la Chicago - mișcarea de anchete sociale (social survey movements). Dincolo de
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
strategia mobilității, cei cu un capital relațional mai mare și erau Împotrivă cei cu un capital relațional mic, promotorii strategiei supraviețuirii. Observațiile la lucrarea noastră s-au concentrat asupra nevoii abordării mai extinse a problematicii capitalului instituțional și a prezenței explicite a abordării predictive, plecând de la o serie de variabile clasice În analizele sociologice (sex, vârstă, capital economic etc.). În general, lucrările de la atelierul 11 au scos În evidență mai Întâi preocupările deosebite ale institutelor americane și occidentale În general pentru
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
un curs destul de variat atât În extensia conceptului de model cultural - ceea ce presupune o Înțelegere și o definire a acestuia implicită din definirea altor concepte adiacente, complementare și/sau similare - cât și În profunzimea conținutului conceptului, ceea ce presupune o definire explicită În sensul explicării categorice a conținutului și manifestării modelului cultural. Aceleași idei promovează un spirit variat În utilizarea modelului cultural În funcție de posibilități și atribuții pe care i le putem conferi În moduri pertinente În contextul unor concepții sau autori cunoscuți
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
Într-o cultură; model de evaluare a unei culturi; model cultural descriptiv al unei societăți; model de existență (mod de existență) a comunității ca model de timp sau ca model habitus; expresia unui nou tip de raționalitate istorică. Modelul cultural explicit ne conduce la Înțelegerea acestuia ca: model de evoluție a culturii unei comunități; model de comportament al membrilor comunității, de conduită; răspuns al omului la condițiile de existență. ,,Modelul cultural - definire și Înțelegere sociologică” (capitolul al patrulea) precizează că, abordând
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
la condițiile de existență. ,,Modelul cultural - definire și Înțelegere sociologică” (capitolul al patrulea) precizează că, abordând problematica modelului cultural din perspectiva sociologică, putem să ne apropiem de aceasta prin studiul și interpretarea Încercărilor de definire a modelului cultural ca model explicit. Autorul realizează o prezentare a teoriilor și studiilor de definire și caracterizare a noțiunii de model cultural ale unor autori ca: Ralph Linton, A. Kroeber, C. Kluckman, M. Mead, G. Gurvith, Al. Touraine etc. Capitolul al cincilea „Instituții sociale - definiție
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]