9,673 matches
-
sau scăzută, hipoglicemia este în mod sigur nemediată insulinic, implicând o cauză ne-pancreatică a hipoglicemiei - insuficiență hipofizară sau suprarenaliană, cancer hapatic, sarcom etc. Diagnosticul etiologic. Pentru aceasta sunt necesare investigații de laborator, unele dintre ele foarte laborioase. 1. Raportul glicemie (mg/dl)/insulinemie (μU/ml). Pentru realizarea corectă a acestei probe este necesar ca cei doi parametri să fie determinați din aceeași probă de sânge. În mod normal raportul este mai mare decât 4. Obișnuit, orice scădere a glicemiei sub
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte, Ovidiu Brădescu () [Corola-publishinghouse/Science/92236_a_92731]
-
Raportul glicemie (mg/dl)/insulinemie (μU/ml). Pentru realizarea corectă a acestei probe este necesar ca cei doi parametri să fie determinați din aceeași probă de sânge. În mod normal raportul este mai mare decât 4. Obișnuit, orice scădere a glicemiei sub limita inferioară a normalului se însoțește de o inhibare a secreției de insulină cu scăderea insulinemiei plasmatice și menținerea în limite normale a raportului. O insulinemie bazală poate fi „normală” în termeni absoluți dar „crescută” în raport cu glicemia (ex. > 6
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte, Ovidiu Brădescu () [Corola-publishinghouse/Science/92236_a_92731]
-
scădere a glicemiei sub limita inferioară a normalului se însoțește de o inhibare a secreției de insulină cu scăderea insulinemiei plasmatice și menținerea în limite normale a raportului. O insulinemie bazală poate fi „normală” în termeni absoluți dar „crescută” în raport cu glicemia (ex. > 6 μU/ml la o glicemie < 50 mg/dl) cu scăderea raportului. Această situație se întâlnește în insulinom și în hipoglicemia după administrarea de insulină sau sulfoniluree. Astfel, în insulinom, raportul glicemie/insulinemie poate fi chiar subunitar. De multe
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte, Ovidiu Brădescu () [Corola-publishinghouse/Science/92236_a_92731]
-
normalului se însoțește de o inhibare a secreției de insulină cu scăderea insulinemiei plasmatice și menținerea în limite normale a raportului. O insulinemie bazală poate fi „normală” în termeni absoluți dar „crescută” în raport cu glicemia (ex. > 6 μU/ml la o glicemie < 50 mg/dl) cu scăderea raportului. Această situație se întâlnește în insulinom și în hipoglicemia după administrarea de insulină sau sulfoniluree. Astfel, în insulinom, raportul glicemie/insulinemie poate fi chiar subunitar. De multe ori totuși raportul glicemie/insulinemie are o
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte, Ovidiu Brădescu () [Corola-publishinghouse/Science/92236_a_92731]
-
normală” în termeni absoluți dar „crescută” în raport cu glicemia (ex. > 6 μU/ml la o glicemie < 50 mg/dl) cu scăderea raportului. Această situație se întâlnește în insulinom și în hipoglicemia după administrarea de insulină sau sulfoniluree. Astfel, în insulinom, raportul glicemie/insulinemie poate fi chiar subunitar. De multe ori totuși raportul glicemie/insulinemie are o valoare neconcludentă (la limită), necesitând investigații suplimentare. 2. Postul supravegheat de 72 ore. Este o probă complexă, în cursul ei determinându-se de mai multe ori
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte, Ovidiu Brădescu () [Corola-publishinghouse/Science/92236_a_92731]
-
ml la o glicemie < 50 mg/dl) cu scăderea raportului. Această situație se întâlnește în insulinom și în hipoglicemia după administrarea de insulină sau sulfoniluree. Astfel, în insulinom, raportul glicemie/insulinemie poate fi chiar subunitar. De multe ori totuși raportul glicemie/insulinemie are o valoare neconcludentă (la limită), necesitând investigații suplimentare. 2. Postul supravegheat de 72 ore. Este o probă complexă, în cursul ei determinându-se de mai multe ori (inițial din 6 în 6 ore, apoi din 2 în 2
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte, Ovidiu Brădescu () [Corola-publishinghouse/Science/92236_a_92731]
-
o valoare neconcludentă (la limită), necesitând investigații suplimentare. 2. Postul supravegheat de 72 ore. Este o probă complexă, în cursul ei determinându-se de mai multe ori (inițial din 6 în 6 ore, apoi din 2 în 2 ore după ce glicemia scade sub 60 mg/dl) valorile glicemiei, insulinemiei, peptidului C, proinsulinei, ? hidroxi-butiratului iar în final răspunsul glicemic după administrarea de glucagon 1 mg i.v. Proba se efectuează numai în spital și sub supraveghere medicală permanentă. Redăm în tabelul
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte, Ovidiu Brădescu () [Corola-publishinghouse/Science/92236_a_92731]
-
suplimentare. 2. Postul supravegheat de 72 ore. Este o probă complexă, în cursul ei determinându-se de mai multe ori (inițial din 6 în 6 ore, apoi din 2 în 2 ore după ce glicemia scade sub 60 mg/dl) valorile glicemiei, insulinemiei, peptidului C, proinsulinei, ? hidroxi-butiratului iar în final răspunsul glicemic după administrarea de glucagon 1 mg i.v. Proba se efectuează numai în spital și sub supraveghere medicală permanentă. Redăm în tabelul 5 protocolul postului de 72 de ore
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte, Ovidiu Brădescu () [Corola-publishinghouse/Science/92236_a_92731]
-
v. Proba se efectuează numai în spital și sub supraveghere medicală permanentă. Redăm în tabelul 5 protocolul postului de 72 de ore. Dacă după 72 ore de post pacientul nu prezintă semne sugestive de hipoglicemie și nu se înregistrează nici o glicemie sub 40 mg/dl, testul este considerat negativ și exclude diagnosticul de hipoglicemie. Testul se întrerupe înainte de 72 ore dacă apar simptomele prezentate înainte de către pacient și când s-a confirmat o valoare glicemică scăzută. În tabelul 6 redăm valorile
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte, Ovidiu Brădescu () [Corola-publishinghouse/Science/92236_a_92731]
-
mici. În plus, în acest caz, ? hidroxi-butiratul este > 2.7 mmol/l spre deosebire de hipoglicemiile insulinice în care insulinemia normală sau crescută limitează producția corpilor cetonici. În sfârșit, răspunsul la administrarea de glucagon este mic în hipoglicemiile nemediate insulinic (creșterea glicemiei < 25 mg/dl) spre deosebire de cele induse de insulină. Dacă diferențierea hipoglicemiilor induse de insulină de cele nemediate insulinic este relativ facilă, mai greu este diagnosticul diferențial între diferitele forme clinice de hipoglicemie mediată insulinic (insulinomul, administrarea exogenă de insulină sau
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte, Ovidiu Brădescu () [Corola-publishinghouse/Science/92236_a_92731]
-
mai ușoară pentru cele din prima generație dar foarte dificilă pentru cele din a doua generație). 3. Testul la glucagon. Este un test mai ușor de realizat și constă din administrarea i.v. a 1 mg glucagon urmată de determinarea glicemiei și insulinemiei la fiecare 15 minute timp de o oră. Pentru a afirma prezența unui insulinom, insulinemia plasmatică trebuie să depășească valoarea bazală cu 160 μU/ml la 15 minute, 60 μU/ml la 30 de minute, 40 μU/ml
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte, Ovidiu Brădescu () [Corola-publishinghouse/Science/92236_a_92731]
-
triadei Whipple. Pentru diagnosticul biochimic se folosesc testele deja descrise. Insulinemia plasmatică este de regulă peste 15 μU/ml (ocazional în insulinoamele mari, sau în cele maligne insulinemia poate depăși 100 μU/ml în condiții bazale în ciuda existenței hipoglicemiei). Raportul glicemie/insulinemie este subunitar, secreția de insulină nefiind inhibată în perioada de hipoglicemie. Proinsulina, care în mod normal nu depășește 20-25% din imunoreactivitatea insulinică, poate reprezenta la pacienții cu insulinom >25% din aceasta. Astfel, proinsulinemia crescută (din păcate însă destul de greu
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte, Ovidiu Brădescu () [Corola-publishinghouse/Science/92236_a_92731]
-
și urină. În concluzie, principalele criterii de diagnostic pentru insulinoame includ o insulinemie bazală de peste 6 μU/ml; un nivel detectabil de peptid C plasmatic și un nivel crescut de proinsulină concomitent cu semne și simptome de hipoglicemie și o glicemie sub 45 mg/dl în cursul perioadei de post (care uneori trebuie prelungită până la 72 de ore). După confirmarea biochimică a prezenței unui insulinom este necesară stabilirea localizării și a caracterelor anatomopatologice ale acestuia (tumoră unică sau multiplă, benignă sau
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte, Ovidiu Brădescu () [Corola-publishinghouse/Science/92236_a_92731]
-
și sunt promt înlăturate de aportul alimentar, ceea ce constituie un argument pentru relația cauzală a simptomelor cu hipoglicemia. O altă caracteristică a hipoglicemiilor reactive constă din caracterul tranzitor al simptomelor care dispar de regulă spontan (prin revenirea la normal a glicemiei în urma reacției adrenergice) după 15 - 30 min. Chiar în absența aportului alimentar, evoluția nu va fi niciodată spre stadiul de comă hipoglicemică. Diagnostic. Criteriile diagnostice pentru hipoglicemiile reactive sunt următoarele: 1) Apariția simptomelor sugestive după 2 - 5 ore postprandial 2
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte, Ovidiu Brădescu () [Corola-publishinghouse/Science/92236_a_92731]
-
spre stadiul de comă hipoglicemică. Diagnostic. Criteriile diagnostice pentru hipoglicemiile reactive sunt următoarele: 1) Apariția simptomelor sugestive după 2 - 5 ore postprandial 2) Concordanța simptomelor cu o valoare glicemică sub 50 mg/dl. 3) Apariția simptomelor sugestive și înregistrarea unei glicemii sub 50 mg/dl în cursul unui Test Oral de Toleranță la Glucoză prelungit. 4) Absența simptomelor în perioadele de normoglicemie. 5) Corectarea hipoglicemiei (și a simptomelor) prin aport glucidic. 6) Prevenirea apariției simptomelor prin excluderea din dietă a glucidelor
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte, Ovidiu Brădescu () [Corola-publishinghouse/Science/92236_a_92731]
-
hidrocarbonate (bomboane, apă cu zahăr); dacă simptomatologia se agravează, se administrează intravenos 50 ml glucoză 50% și se solicită asistență de urgență. Criza de hiperglicemie poate să apară la pacientul care nu și-a administrat insulina sau la care valorile glicemiei sunt crescute de stres, durere, anestezic sau vasoconstrictorul utilizat. Deoarece manifestările clinice sunt destul de asemănătoare cu cele din criza hipoglicemică, diagnosticul diferențial se poate realiza numai pe baza anamnezei și pe proba terapeutică: dacă la administrarea a 30-50 ml glucoză
Asistență medicală în echipa stomatologică by Kamel Earar () [Corola-publishinghouse/Science/293_a_590]
-
moment, nu trebuie să crească peste 150mg/dl și nu trebuie să scadă sub 50mg/dl. În condiții bazale (à jeun), glucoza trebuie să fie sub 110mg/dl la persoane normale, secreția de insulină începând deja să fie stimulată când glicemia crește peste 90mg/dl. La o primă vedere, oscilația glicemică diurnă maximală, de 110mg/dl, este mare. Peste media de 80mg/dl, ea poate crește cu 70mg/dl, iar sub ea, poate scade cu 30mg/dl. Prima situație se întâlnește
Tratat de diabet Paulescu by Cornelia Pencea, Constantin Ionescu-Tîrgovişte () [Corola-publishinghouse/Science/92248_a_92743]
-
4-5 ore. Restul de 10-20% este utilizat în mucoasa intestinală pentru acoperirea nevoilor energetice locale. Factorii ce afectează golirea gastrică ori motilitatea tractului digestiv influențează absorbția glucozei, fie în sensul creșterii, fie (mai ales) în cel al scăderii acesteia. Creșterea glicemiei, indusă de absorbția intestinală a glucozei, scade producția hepatică de glucoză cu cca. 50%. Un procent de 25-30% din glucoza absorbită în intestin este depozitată în ficat sub formă de glicogen. Restul este utilizat la periferie (creier, mușchi și adipocite
Tratat de diabet Paulescu by Cornelia Pencea, Constantin Ionescu-Tîrgovişte () [Corola-publishinghouse/Science/92248_a_92743]
-
numărul de glucide simple ce alcătuiesc moleculele complexe), ele pot fi împărțite în rapide și lente (fig.8). Această împărțire trebuie avută în vedere atunci când se întocmește dieta pacientului care trebuie să vizeze evitarea creșterilor sau scăderilor prea rapide ale glicemiei. 1. O parte din fructoză este transformată, în ficat, în glucoză. Ca și glucoza, fructoza este fosforilată în ficat de către fructokinază, reacție ce necesită prezența ATP. Ia naștere fructozo-1-fosfat care este apoi transformată în gliceraldehidă și dihidroxiacetonă-fosfat, reacție aflată pe
Tratat de diabet Paulescu by Cornelia Pencea, Constantin Ionescu-Tîrgovişte () [Corola-publishinghouse/Science/92248_a_92743]
-
dihidroxiacetonă, excesul de fructoză ducând la depleția de ATP și fosfor anorganic. Utilizarea fructozei la diabetici a fost indicată pe considerentul că metabolizarea ei ar fi relativ independentă de insulină, ceea ce este numai parțial adevărat. Datele noastre experimentale arată că glicemia crește după ingestia de fructoză aproape tot atât de mult ca după ingestia de glucoză. Galactozemia este o boală genetică datorată absenței enzimei uridiltransferază, care mediază transformarea galactozei în glucoză. Când deficitul este prezent, persoana respectivă nu poate metaboliza galactoza derivată din
Tratat de diabet Paulescu by Cornelia Pencea, Constantin Ionescu-Tîrgovişte () [Corola-publishinghouse/Science/92248_a_92743]
-
nu pot fi tot atât de rapid hidrolizate ca glicogenul. În al doilea rând, trigliceridele, spre deosebire de glicogen, nu pot fi folosite ca surse de energie în absența oxigenului. În sfârșit, lipidele nu pot fi transformate rapid în glucoză pentru a putea menține glicemia sanguină necesară susținerii metabolismului cerebral. Pe de altă parte, stocarea glucozei sub formă de glicogen evită încărcarea osmotică excesivă a celulelor hepatice care ar apărea prin prezența unor concentrații mari de glucoză. Ușurința cu care este sintetizat glicogenul în mușchi
Tratat de diabet Paulescu by Cornelia Pencea, Constantin Ionescu-Tîrgovişte () [Corola-publishinghouse/Science/92248_a_92743]
-
în proporții și cu viteze diferite, în funcție de durata și intensitatea deprivării alimentare. Asigurarea homeostaziei glicemice în faza catabolică este dezideratul principal al organismului. Menținerea unui anumit nivel glicemic este obligatoriu pentru funcționarea sistemului nervos, eritrocitelor și altor țesuturi gluco-dependente. Scăderea glicemiei este se însoțește de scăderea insulinosecreției β celulare și conduce la scăderea utilizării periferice a glucozei. 5.2.1. La nivelul hepatic: Scade utilizarea glucozei, glicoliza fiind limitată numai la sinteza de acid oxaloacetic (necesar pentru inițierea ciclului Krebs) și
Tratat de diabet Paulescu by Cornelia Pencea, Constantin Ionescu-Tîrgovişte () [Corola-publishinghouse/Science/92248_a_92743]
-
Francezii dovedesc, statistic, contrariul! Albul are, e drept, mai puține calorii, dar efectele ambelor lichide sunt, de fapt, echivalente. Pe deasupra, albul produce insomnie. Cum e cu tăriile? Cardiacilor li se recomandă să bea: sunt vasodilatatoare. Diabeticilor nu prea: deși scad glicemia (păi, atunci le-aș bea ca medicament!), au efecte negative în plan neurologic. Singura unanimitate savantă e că vitală e moderația și că, de fapt, marele vinovat pentru toate e stresul. Concluzia: trebuie să mâncăm puțin, fiert și vesel! Nu
Despre frumuseţea uitată a vieţii by Andrei Pleşu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/578_a_1239]
-
în prezent de către DeFronzo și col. (12). Glicemic clamp este considerată metoda-etalon pentru măsurarea rezistenței la insulină. Principiul metodei constă în menținerea unui nivel fix (de aici și numele derivat din limba engleză: „to clamp” care înseamnă a fixa) al glicemiei și al insulinemiei. (Deoarece nu am găsit cuvântul românesc echivalent cuvântului englez „clamp”, acest termen a fost utilizat ca atare în text, terminologia acceptată internațional fiind trecută în paranteză.) În funcție de nivelul glicemiei care se menține constant pe parcursul investigației sunt cunoscute
Tratat de diabet Paulescu by Radu Lichiardopol () [Corola-publishinghouse/Science/92229_a_92724]
-
engleză: „to clamp” care înseamnă a fixa) al glicemiei și al insulinemiei. (Deoarece nu am găsit cuvântul românesc echivalent cuvântului englez „clamp”, acest termen a fost utilizat ca atare în text, terminologia acceptată internațional fiind trecută în paranteză.) În funcție de nivelul glicemiei care se menține constant pe parcursul investigației sunt cunoscute trei variante : 1. Euglicemic Clamp (Euglycemic Clamp): se menține nivelul bazal normal. 2. Isoglicemic Clamp (Isoglycemic Clamp): se menține nivelul bazal al subiectului respectiv. Nivelul bazal poate fi normal sau crescut. Spre deosebire de
Tratat de diabet Paulescu by Radu Lichiardopol () [Corola-publishinghouse/Science/92229_a_92724]