11,725 matches
-
ne aștepta Giuliano. După ce-am traversat Triconca și Magnaura, iată-ne în Chrysotriklinios, marea sală a tronului, cu cupolă și în formă octogonală, având pereții îmbrăcați în prețioase covoare de Persia și cam douăzeci de gigantice candelabre de aur. Tronul însuși era în întregime de aur, încrustat cu pietre prețioase și flancat de doi lei din același metal prețios. Înăuntru erau doar gărzile neclintite ca niște statui și slujitorii însărcinați cu curățenia. Giuliano ne-a spus să așteptăm și, în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
și Domnul nostru Iisus Hristos să-ți fie alături și să-ți aducă liniștea sufletului.“ Aflând că spasmele regelui se întețiseră din cale afară, m-am repezit până la el împreună cu Rotari. În pofida stării sale, tocmai acorda audiențe. Un schelet pe tron. De îndată ce m-a văzut, i-a alungat pe toți din sală și, lăsându-și o mână tremurătoare între cele ale lui Rotari, m-a întrebat: - Ai vreun răspuns? Am dat din cap că da. - Regele meu, trebuie să-mi îngădui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
care ești obișnuit să-l bei, celui care gustă un pahar nu i se-ntâmplă nimic, în timp ce tu bei cam o mică amforă. Același lucru și în cazul alimentelor. Revenindu-și parcă printr-o minune, i-a reluat locul pe tron fără să se clatine și, cu glas neașteptat de ferm, m-a întrebat: - De cât timp durează, dacă am ajuns în halul în care sunt? I-am răspuns: - Probabil de cel puțin unul sau doi ani. Și-a încleștat puterile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
la mine bănuitoare, temându-se să nu-i ascund vreun lucru, La sfârșitul discuției, și-a pus o mână în chip confidențial pe genunchiul lui Rotari, care stătea lângă ea, și a spus: - Prietene, trebuie să ne gândim la succesiunea tronului. Binele regatului n-are a face cu sentimentele, și niciun sacrificiu nu este zadarnic, chiar și sufletesc. Am vorbit cu alți duci și cu diverși nobili. Le-am pus următoarea întrebare: „La cine vă gândiți să fie noul rege? “ Fiecare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
deloc. Nimeni nu ți-a rostit numele, dar eu de fiecare dată am întrebat: „Ce credeți despre ducele de Brescia?“. Răspunsul a fost mereu același: „E tânăr, puternic și bine sfătuit“. Drept care te poftesc să ai în vedere succesiunea la tron, Rotari. Prietenul meu s-a înroșit, privindu-mă pe furiș, iar eu am tăcut. - Tu ce crezi? s-a văzut el constrâns să mă întrebe. M-am străduit din greu să nu-mi dau pe față spaima. Nu se eschivase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
tăcut. - Tu ce crezi? s-a văzut el constrâns să mă întrebe. M-am străduit din greu să nu-mi dau pe față spaima. Nu se eschivase, nu râsese ca la auzul unei aberații. Prin urmare, de mult aspira la tron fără să-mi fi vorbit vreodată despre asta, fără să-și dea seama cu ce avea să se confrunte, fără să se îndoiască de puterile sale. Atitudinea asta a lui m-a dat peste cap; ce mai, câtă trufie zăcea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
rostit sentința cu încăpățânarea unei femei bătrâne: - Nimeni nu scoate un cuvânt despre asta. La moartea lui Arioald ducii se vor înfrunta, vor urzi intrigi, și, în cele din urmă, văzând că fiecare este o piedică pentru celălalt în calea tronului, vor veni la mine. Atunci eu voi pronunța un nume, și acest nume va fi Rotari. M-am ridicat brusc și, fără să mă pot stăpâni, am exclamat: - Iar ura fiecăruia o să cadă pe Rotari, adio, așadar, liniște, și chiar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
ca piatra și pielea i s-a-ngălbenit. Era mereu pradă grețurilor și vomelor. Și-a dat duhul în ultima zi de noiembrie, precum un lup chinuit de furie. CARTEA A PATRA I La Pavia s-a declanșat lupta pentru succesiunea la tron. Cei treizeci și șase de duci ai regatului, de la Benevento până la Aosta, s-au dedat la o seamă de nesfârșite discuții, garnisite cu urzeli și intrigi, fără să reușească să cadă de acord. La un moment dat a fost cât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
privească în ochii celorlalți și era cât pe-aci să răstoarne o lampă din altar. În cele din urmă, a vorbit: - Regele este de-acum prins în gerul morții, și sufletul său se află acolo unde Cel Atotputernic a decis. Tronul e vacant, și în regat există teama de răzmerițe. Deoarece nu reușiți să vă hotărâți, eu, în numele lui Dumnezeu din Ceruri, Nevăzut și Neîndurător, vă implor: ascultați de glasul femeii care vorbește doar din dragoste pentru poporul său. S-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
Italiei împotriva lui, afirmând că nu era îndreptățit să domnească și că trebuia să fie grabnic înlăturat. Motivul era Gaila, rod din sângele spurcat al lui Romilde. Era de neconceput pentru multă lume ca fiica marii prostituate să urce la tron. Și iată că Gundeperga și-a făcut din nou apariția în palatul regal de la Pavia. La stăruința ei, a fost primită în toiul unei tumultoase întruniri în sala tronului. Înainta încet, parcă mai frumoasă în veșmântul de doliu și cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
neconceput pentru multă lume ca fiica marii prostituate să urce la tron. Și iată că Gundeperga și-a făcut din nou apariția în palatul regal de la Pavia. La stăruința ei, a fost primită în toiul unei tumultoase întruniri în sala tronului. Înainta încet, parcă mai frumoasă în veșmântul de doliu și cu vălul amplu care-i îmblânzea chipul. Am simțit un junghi în inimă. - Rotari, există un singur fel pentru a readuce pacea în regat, a spus. Îți cer să o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
-o afară pe Gundeperga cât am putut de repede. Când m-am întors, mulți duci, între care și Teodelapio, îl implorau pe Rotari să primească oferta Gundepergăi. Am rămas năucit lângă ușă, cu spatele rezemat de zid, uitându-mă la tronul rămas încă gol. M-am lăsat să alunec încet pe jos, așezându-mă pe podea. Temerile mele cele mai rele deveneau realitate. Mi-am luat capul între mâini și am început să plâng în tăcere. Rotari își măsura camera înainte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
gând s-o repudiezi pe Gaila și s-o iei de soție pe Gundeperga!? Nu era propriu-zis o întrebare. S-a uitat la mine cu ochii injectați de mânie și a continuat să tacă. Am insistat: - Rotari, te implor. Lasă tronul pe mâna altora și hai să ne-ntoarcem la Brescia! Între putere și fericire, alege-o pe cea din urmă. Am dat să plec ca să-l las să se gândească la ceea ce-i spusesem, dar el m-a prins de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
un braț. S-a ascuns în spatele unei minciuni, cea mai mare pe care cei puternici o pot rosti. - Aici nu e vorba despre fericirea mea, Stiliano, e în joc binele nației noastre. Doar din această pricină accept jertfa pe care tronul o cere. Pentru prima dată m-a dezamăgit cu adevărat, dar nici măcar n-a sesizat ironia mea. - Prietene, tu chiar crezi că în tot regatul nu exista altcineva care ar putea să fie mai bun ca tine? - Trufia mea nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
Dacă noi nu vom avea un prunc, fiul Galiei va fi viitorul rege, și eu mă oblig să-l ocrotesc ca pe propriul fiu. Eu voi fi regină cât voi trăi, ceea ce o să trebuiască să devină o proclamație publică a tronului. Dacă vei muri înaintea mea, eu voi fi regină și după moartea ta. Rotari a azvârlit cât acolo un vas cu jăratic, stârnind un zgomot înfundat și o volbură de scântei pe marmura podelei. Încremenisem. A fost nevoie să-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
serviciul în slujba poporului meu, Gundeperga. I-am dat drumul la brațe. - Îți slujești poporul slujindu-ți propriile ambiții. Recunoști? l-a ironizat ea. Am încercat să-l rog din priviri pe Rotari să părăsească atunci camera și, odată cu ea, tronul. În schimb, el a spus: - Douăsprezece luni, femeia mea. După care, naști sau nu naști, Gaila se va întoarce la mine. Gundeperga a ridicat din umeri a nepăsare. - Dacă ții cu tot dinadinsul. Ea nu dorea altceva decât să fie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
a lunii ianuarie din anul 636 Rotari a fost încoronat rege, cu tot fastul și ritualurile cuvenite. I-am înmânat un toiag având în vârf o floare sculptată, și apoi i-am pus pe cap coroana. Deși era așezat pe tron, lui Rotari i se citea în priviri mâhnirea. II Eram silit să fac neîncetat naveta între palatul regal și mănăstire. Îi povesteam Gailei despre Rotari și lui Rotari despre Gaila. Mă simțeam ca un bolnav care ducea vești de la un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
Era o muncă plictisitoare și obscură, dar importantă pentru perfecționarea lui. Au trecut astfel cam șase luni, în care Rotari s-a dovedit a fi un rege fără cusur. Într-o zi m-a chemat și mi-a spus: - Acum tronul poate să stea și fără mine o vreme. Convoacă armata pentru sfârșitul lunii. Avem o socoteală de-ncheiat. M-am uitat la el fără să pricep. Fața i s-a încruntat. - Să-i răzbunăm pe Taso și pe Kakko. Să ne
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
cu Rotari, îl iubesc pe Rotari. Regele nu mă interesează. Dar supărarea mă cuprinsese și pe mine și am adăugat cu răutate: - Plătești dobânda pentru toate câte ai avut, pentru datoria pe care ai făcut-o. Acum iubește-te cu tronul, Rotari. Am părăsit sala, dându-l la o parte, fără să mă întorc, deși temându-mă pentru viața mea. Am aflat că doar la o zi după cele întâmplate s-a dus la Gaila, dar de fiecare dată s-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
a durat prea mult, căci Pompeianus a spus: - Cred că a sosit momentul. În timp ce străbăteam naosul central spre a reveni în atrium, unde urma să ne primească papa, am fost opriți pe neașteptate de un glas din spatele nostru. - Faceți loc tronului apostolului Petru și al urmașului său pe pământ! O mică procesiune de demnitari, ivită de nu se știe unde, înainta ca într-un fel de marș, și patru dintre ei duceau un scaun pe care e purtat papa. Ne-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
la Pavia, cu greu își ascundea un gest de iritare. Prin iulie, această nouă boală a încetat de tot, dar era prea târziu ca să punem la cale un război. Așa că am amânat totul pentru primăvara următoare. Rotari era sigur de tronul său și era respectat și de catolici, deoarece nu se amesteca în jurisdicția lor spirituală și cu atât mai puțin în controversele lor teologice. Fiecare facțiune își vedea de treaba ei, cu templele, ierarhiile și credințele proprii, iar oamenii care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
ducatul friulan trupele de mercenari bulgari, și în ziua de zece februarie împăratul Heraclion, după ce a obținut din partea arabilor un armistițiu, a murit. În a șaisprezecea zi a lunii martie din anul 640, în vreme ce la Bizanț domnea Constantin, iar pe tronul lui Petru se afla Severino. Rotari a adunat o mare armată sub zidurile Paviei. Eram pregătiți de război. Am încredințat judecătorului Adalberto răspunderea palatului regal, și Gaila a fost pusă sub ocrotirea cardinalului Adeodato, care câștigase prețuirea și încrederea regelui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
n-o să mai poată urina, după care va înnebuni și își va da duhul. Ei, acum ce zici de marfa mea, Stiliano? Sunt un negustor mai rău decât Gundeperga sau decât cel care-a primit-o în patul său de dragul tronului? Nu-mi venea pur și simplu să cred că Gundeperga putuse să săvârșească asemenea lucruri doar din ură, mai ales față de Rotari. Andras m-a lămurit: - M-am tot gândit că tu ești singurul dușman demn de mine. Ai dreptate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
potolească răscoala, pusese mâna pe el în timp ce încerca să fugă la Cervia și-i tăiase capul în forum. Au continuat descriindu-ne starea tristă a Bizanțului din pricina împărătesei Martina. Ea uneltise împotriva moștenitorului legitim Constantin, pentru a-și pune pe tron propriul fiu, drept care avusese parte de urmările faptelor sale. S-a descoperit că, de fapt, Constantin nu murise din cauza ofticii, ci a unei otrăvi care dădea simptome asemănătoare. Încercând să scape cu viață, Martina săvârșise încă o infamie, acuzându-și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
omorât fratele vitreg. Lui Eraclonas, după ce a fost anchetat și judecat, i s-a tăiat nasul în fața mulțimii, fiind apoi surghiunit. Martinei i-au tăiat limba, și a fost închisă într-o mănăstire. Drept urmare a toate câte avuseseră loc, pe tron domnea Constant, în vârstă de unsprezece ani, fiul lui Constantin, în timp ce senatul conducea imperiul. - Acest senat trimite o scrisoare mărețului rege al longobarzilor, și-au încheiat ambasadorii relatarea. I-am citit lui Rotari epistola, care m-a convins imediat. Iată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]