9,986 matches
-
o ia. Nici Iulia și nici Jacques nu știau că mai existase o surioară, înaintea lor, rămasă acum în urma lor, fiindcă murise răpusă de meningită cu câteva zile înainte de a împlini 3 ani. Era de o drăgălășenie nespusă, cuminte și veselă, până când a căzut la pat. Niciodată nu se luptase Agata mai mult, în viață, pentru ceva, decât atunci. Simțea în cel mai concret fel cu putință că se ia la trântă cu moartea, stătuse zi și noapte lângă fetița ei
Viața începe vineri by Ioana Pârvulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/586_a_1309]
-
joace cu soldații lui Jacques, dar uite că iar nu-l lăsau treburile. — Matale ești ocupat și paraocupat, îi spuse confesiv unui câine de stradă, n-ai un moment de liniște și odihnă. Mii de treburi... Câinele dădu din coadă vesel și se ținu o vreme după el, apoi îl părăsi, de parcă ar fi ajuns la o vamă nevăzută a lumii. Primăria dăduse ordin ca toți proprietarii și chiriașii să curețe zăpada din fața caselor și să pună cenușă, ca să nu-și
Viața începe vineri by Ioana Pârvulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/586_a_1309]
-
porumbar, când voi fi mare? Nu m-am hotărât încă dacă să mă fac campion de patinaj sau să cresc păsări... Comisionar nu vreau, pentru că ce te faci dacă pierzi o comisiune? — Ce să te faci, te dă afară, interveni vesel birjarul. Portarul le oferi musafirilor sirop cu apă - însă birjarul refuză spunând că nu-i e sete - și dulceață de prune. Nici sarmalele, nici cozonacul nu erau gata, din nefericire, așa că Nicu trebui să se mulțumească cu mirosul. Oricum erau
Viața începe vineri by Ioana Pârvulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/586_a_1309]
-
de o frumusețe, cum să-i spun, de tablou romantic, unul care apare numai atunci când zâmbește. La 8 a venit și signor Giuseppe, vecinul nostru: nu vorbește bine românește, însă ne-a cântat la chitară, e un om bun și vesel, cred eu, dar, cum mă ceartă bucătăreasa, eu cred că toți oamenii sunt buni. Mai puțin unul! Apoi ne-am așezat la masă, ne era la toți foame. Și papa era vesel, de data asta, și-a povestit o mulțime
Viața începe vineri by Ioana Pârvulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/586_a_1309]
-
cântat la chitară, e un om bun și vesel, cred eu, dar, cum mă ceartă bucătăreasa, eu cred că toți oamenii sunt buni. Mai puțin unul! Apoi ne-am așezat la masă, ne era la toți foame. Și papa era vesel, de data asta, și-a povestit o mulțime de întâmplări medicale, la care domnul Crețu era foarte atent și răspundea în cunoștință de cauză, de ne-a mirat pe toți. Papa s-a pornit să povestească despre lumea teatrului, pe
Viața începe vineri by Ioana Pârvulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/586_a_1309]
-
conu Costache are o voce fermecătoare și cântă foarte bine, ceea ce i-am și spus. Că știe și italiană, iar a fost o surpriză. Uite lucruri pe care nu mi le închipuiam despre el. O fi fost un om mai vesel, în tinerețe, păcat că și-a ales o meserie care-l îmbătrânește. Pentru că rareori l-am văzut foarte binedispus. Dar parcă papa? Amândoi sunt mai mohorâți decât toți ceilalți oameni din jur. I-am dat lui Jacques Fântânile luminoase de la
Viața începe vineri by Ioana Pârvulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/586_a_1309]
-
dar vă rog să vă apucați cu mâna cealaltă de mâner, ca să fim siguri că nu mai pățiți ceva! După nici o jumătate de oră ajunseră la peron, în dreptul marchizei. Casa era luminată și pe dinafară, și pe dinăuntru. Apăru Toader, vesel ca-ntotdeauna, deși nu era cazul, și-l ajută pe stăpânul lui să-l dea jos pe bărbatul din trăsură. Toader nu scoase o vorbă, nu se miră și nu făcu presupuneri, era obișnuit ca Alexandru să intre în tot
Viața începe vineri by Ioana Pârvulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/586_a_1309]
-
Nicu se făcu auzită o voce care-i zicea: o să fie bine! o să fie bine! o să fie bine! Nu știa a cui e vocea, că parcă nu-i venea să creadă că ar fi a lui. Jacques era și el vesel, doctorul Rizea îi făcuse cadou un flaut nou, o minunăție. Îi cântă lui Nicu menuetul lui Händel tim-tam-tam, tim-tam-tam, și apoi, pe neașteptate, se întrerupse în mijlocul unei fraze muzicale și-i spuse: — Ești invitat cu mine, adică cu noi, la
Viața începe vineri by Ioana Pârvulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/586_a_1309]
-
doar ei, la micul dejun, din copilărie, când le plecau părinții în lungi voiajuri în străinătate și-i lăsau în grija guvernantei. Se vede că sângele apă nu se face, pentru că și Mișu, și Alexandru, și Marioara aveau un aer vesel, deși mari motive nu erau. Mișu se plânse că nu mai are decât patru zile de stat acasă și că nu învățase nimic în vacanță, cu excepția practicii făcute pe umărul domnului Dan Crețu, în urma bine venitei lui alunecări pe gheață
Viața începe vineri by Ioana Pârvulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/586_a_1309]
-
niște probleme de sănătate și se teme „să n-ajungă la cuțit“. Ce-o fi și-n sufletul lui acum! M-am gândit la domnul Peppin Mirto, cât muncește el de mult și cum face de toate, și cât de vesel și de politicos este, și ce frumos ar fi fost pentru el să facă o carieră de cântăreț de operă. Și, la fel, la signor Giuseppe, care e mai puțin talentat, dar are inimă mai mare, deși o duce de
Viața începe vineri by Ioana Pârvulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/586_a_1309]
-
până în zilele mele. Ascultam glasul livezii când mergeam în primele ore ale primăverii să mângâi mugurașii abia plesniți pe rămurelele încălzite de soare. Apoi auzeam glasul broscuțelor în apropierea Paștelui, al brotacului verde care anunța ploaia, al greierului care cânta vesel vara și din ce în ce mai trist toamna, când anotimpul rece îl prindea mereu nepregătit. Poveștile livezii spuneau de întâmplări petrecute demult în care zmeii furau merele de aur și erau prinși de voinici, când copacii ocroteau privighetori vorbitoare, când oamenii care greșeau
ÎNTÂMPLĂRI ÎN LIVADA BUNICULUI by ECATERINA VICOL () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1228_a_1878]
-
Poate cea mai populară descoperire a omului este semnul întrebării. Sensul vieții este geamăn cu credința. Lumea se echilibrează prin paradoxuri. Ne dăm singuri peste degetele cunoașterii. Inaccesibilitatea absolutului îi generează omului un acut sentiment de infirmitate. Puține adevăruri sunt vesele. Nu știm despre suflet mai mult decât sclavii lui Mikerinos. Columb a avut nevoie de un ou și de o idee. Nici noi nu știm bine ce căutăm în oglindă. Căutăm minereuri la mii de metri sub pământ. Și nu
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
artificial menținută în viață. Și în artă umorul amână ridurile. Umorul poate fi concepție de viață. Ori terapeutică de supraviețuire. Inteligența se relaxează prin râs. Umorul destinde frunți și deschide căi. Insuportabilă este viața smântânită de umor. În compania oamenilor veseli, orice samar devine suportabil. Ironia cenzurează sentimentalismul și vestejește aroganța. Nu știu dacă mai trăiește marele umorist. Constat însă că scrie mereu. Dacă viața e scurtă, măcar să o facem ... lată! Simțul umorului ar putea ridiculiza orice fanatism. Cărțile de memorii
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
mai bine. Pe coridor, unii s-au așezat pe propriile lor valize, alții, pur și simplu, pregătiți parcă să coboare la prima stație, stăteau în picioare. Pe la mijlocul vagonului, în interiorul unui compartiment, chiar lângă ușa deschisă permanent, trei bărbați tineri și veseli, aproape total nepăsători față de preocupările celor din jur, jucau șeptic, aruncând cărțile uzate cu o precizie de fachir pe bucata de placaj ce o țineau pe genunchi, confecționată special să țină loc de masă de joc. Erau obișnuiții trenului, poate
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
de liceu. Printr-o fericită întâmplare, a cunoscut o fată, mai bine spus o sfârlează, îmbrăcată în rochie albastră, o bijuterie scoasă din cutia cu minuni a unui fachir. Părea cel mult elevă în ultima clasă de liceu. O păpușă veselă și zglobie ca o veveriță, cu o voce dulce ce-i încântase auzul și-i răvășise sufletul, înălțându-l direct în al nouălea cer. S-au plăcut reciproc încă de la prima lor întâlnire, când au făcut cunoștință grație unui bun
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
și ele ceva. Ceva dulce, fragil și amețitor. Furase ceva însă prea puțin. Tocmai când era sigur că o minune cerească oarecare sau vreun magician va trece prin preajmă și îi va uni pentru totdeauna, vocea, care puțin mai înainte veselă interpretase minunata melodie, acum i se adresă: Să mergem, e târziu și părinții se supără! "Părinții ei or fi niște ființe rele, niște monștri sau căpcăuni din moment ce se supără pe ea pentru că iubește", gândea el cu aproape un deceniu în
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
săptămâni intra și ieșea din școală pe ascuns și cu multă precauție ca să nu o întâlnească întâmplător până când... Un eveniment neașteptat i-a dat peste cap întregul eșafodaj construit cu migală în jurul său. Sunase de intrare. Se afla în clasă vesel și bine dispus, cum era de obicei înaintea orelor de matematică și de fizică, în ultima bancă, rândul din mijloc. Toți așteptau profesorul de matematică când...Intră ea! Ea în persoană: micuță, singură cu un catalog uriaș sub braț. Părea
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
i-a amintit de un altul asemănător, petrecut cu puțin timp în urmă, în centrul geografic al Europei, chiar în inima capitalei, la care a participat activ și el ca și mulți alți colegi de-ai lui. O dimineață însorită, veselă și plină de optimism; poate și pentru că în ziua respectivă cursurile au fost suspendate, iar studenții toți, fără excepție, au fost convocați în față la Universitate, dimineață la ora șapte. Având în vedere tonul solemn și seriozitatea organizatorilor, s-a
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
le clănțăneau dinții în gură, deoarece apa a fost, în ciuda celor afirmate de ei, mult prea rece. * * * Sunetul ritmic și sacadat al bielei ce se auzea din ce în ce mai rar, șuieratul prelung al aburului care scăpa din cazanul locomotivei, amestecat cu tonul vesel, grăbit și repetat al sirenei, precum și cu pocnetul surd, ca de ciocan al roților de fier ce treceau peste macaz; toate acestea sugerau existența în față a unui dragon asamblat din fiare misterios îmbârligate, ce-și consumă ultimele puteri înainte de
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
acesta de mirosuri și arome diferite, rezultat din apă clocotindă, aburi jucăuși, legume fierte, carne prăjită, flăcări pline de mister, condimentat cu sunete melodioase decupate din repertorii celebre, interpretat cu pasiune, însoțit alternativ; când de amară bucurie, când de lacrimi vesele, mistic și greu de înțeles, dădea o savoare aparte bucatelor gătite de Patricia. Pusă alături, cu părul rărit pe jumătate cărunt, cu ridurile fine ce-i brăzdau fruntea, părea mai în vârstă decât Mura, cu toate că era cu vreo trei-patru ani
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
care, poate, nici nu s-ar fi sinchisit, a urmat o alta la mână, ceva mai zdravănă. Puțin deranjat, a scos mâna pe fereastră să-și tempereze senzația neplăcută și, involuntar, a privit în direcția locomotivei. Mastodontul din metal, șuierând vesel, înainta nervos, trăgând anevoie trupul unui balaur apocaliptic, în pântecele căruia se afla și el, alături de toți ceilalți. Ceva însă îi atrase atenția. La orizont, chiar pe direcția în care se deplasa, se contura o pată mare, neagră ca smoala
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
permanent, minunatele peisaje pe care nu ne săturam admirându-le, o companie plăcută fără abuzuri de nici un fel, toate la un loc și-au adus contribuția la reușita deplină a acestei scurte excursii în patru. Ne-am întors seara târziu veseli și fericiți, cu promisiunea solemnă că în aceeași formație vom face și alte asemenea escapade. A doua zi nu ne-am întâlnit. Marți dimineață am aflat că în noaptea de duminică spre luni i s-a făcut rău. După ce s-
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
probleme, până la botez mai e! Doar noi suntem nașii și drepturile noastre nu au fost încă contestate de nimeni, glumi domnul Carp și zâmbi cu subînțeles soției. Această discuție a avut influență și asupra celorlalți călători. Ei au devenit mai veseli și mai vioi. Nașterea unui copil bine dispune și pe cei mai posomorâți telurici. În vagon căldura se instalase. Era aproape aceeași arșiță ca înainte de furtună. Picuri de transpirație curgeau de pe frunțile tuturor. Din acest motiv, locurile cele mai râvnite
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
taciturn și aspru. Doar mama profesoarei părea la fel ca la început: la locul ei, modestă, tăcută, încă tânără și încă frumoasă ca și fiica ei, încât ușor putea fi confundată cu o soră ceva mai mare. Pe fețele mereu vesele ale ambilor soți Carp se observau aceleași riduri de zâmbet amar, tip bacovian, când, strângându-i afectuos mâna, își luau la revedere. Cred că ne vom revedea curând, suntem siguri că are să vă placă la Săvinești. Între timp trenul se
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
hotărât ce să facă, rămase pentru câteva momente în picioare. Cu toate că trenul circula cu vagoanele aproape goale, erau ocupate toate cele șase locuri. Pe coridorul lung aproape pustiu, doar doi bărbați, în compania unei tinere femei, fumau și discutau ceva vesel. Trenul, care după două trei minute de staționare încercă să plece, îl dezechilibră puțin. Acest mic incident îl hotărî să se așeze pe locul lui până se vor limpezi treburile și, între timp, să privească mai cu atenție în jur
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]