9,482 matches
-
eficacității ne-ar azvîrli în utopie. Chestionînd noțiunile de "lume", "realitate" și "complexitate", sociologul Andreu Solé critică radical proiectul științelor sociale care fondează această viziune (în Creatori de lumi, Junimea, 2009). Realitatea lumii nu e altceva decît ansamblul posibilelor și imposibilelor pe care oamenii nu încetează să și le creeze și să le transmită. O "realitate" precum economia nu este în acest sens o constrîngere exterioară, ci invenția noastră. V-ați întrebat vreodată de ce niciun fabricant de lumînări nu a inventat
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
celorlați, mai vechi în sistem? Dincolo de dezbaterile simpliste, Andreu Solé ne antrenează de partea cealaltă a oglinzii. Decorticînd canoanele care fundamentează adesea, implicit, viziunea despre lume a omului modern, incitîndu-ne la descoperirea altor civiziliații, care se sprijină pe posibile și imposibile radical diferite, el ne invită la modestie, smerenie și înțelegere. Dar mai ales, reușește să reabiliteze omul în singularitatea și forța sa creatoare. Ilustrînd la fiecare pagină fragilitatea paradigmelor umane, demersul său transdisciplinar ne conduce pe drumuri neobișnuite, sprijinindu-se
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
răspuns. Aceeași tăcere, aceeași așteptare. Răspunsul: "Să ne schimbăm locul." [...] Pentru lumea Kogi e de neconceput să faci găuri (tuneluri pentru trenuri, galerii de metrou) care rănesc Pămîntul-Mamă. Descoperind acest imposibil Kogi, răsare cu și mai mare intensitate unul din imposibilele noastre esențiale, una din evidențele orbitoare: cu prețul scobirii neîncetate a munților și al scurmării pămîntului, este imposibil ca noi, oamenii moderni, să nu căutăm să călătorim tot timpul mai repede și mai confortabil. Kogi cred că trebuie să fii
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
locul. În timpul întîlnirilor care ritmează viața colectivă, fiecare ocupă locul care i-a fost repartizat cînd s-a născut: e vorba de două dale de piatră (una culcată, alta înclinată drept spătar) așezate în cercul care alcătuiește comunitatea. Posibilele și imposibilele care guvernează lumea Kogi, lumea mo dernă, o întreprindere, o familie, o persoană sunt cerute de o nece sitate oarecare, sunt ele expresia unui determinism? Pot fi expli cate, acceptate ca fiind îndreptățite? Am numit această capacitate uimitoare a oamenilor
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
întreprindere, o familie, o persoană sunt cerute de o nece sitate oarecare, sunt ele expresia unui determinism? Pot fi expli cate, acceptate ca fiind îndreptățite? Am numit această capacitate uimitoare a oamenilor de a-și crea și recrea posibilele și imposibilele imaginație zămislitoare de lumi. 4. Colțul cu Cioran Cioran și exilul în limba Celuilalt S-a considerat întotdeauna un "metec", un străin, pentru sine, pentru ceilalți, pentru Dumnezeu. Dar cea mai teribilă înstrăinare, pe care Cioran nu doar a îmbrăcat
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
care ființa se simte totodată prizonieră a unei absențe singura ce l-a bîntuit veșnic, cea divină și absentă din ceea ce ar trebui să fie identitatea sa. Dar dacă pînă la urmă poate accepta că Dumnezeu e străin și parusia imposibilă, faptul că propriul discurs îl trădează și îl face să nu coincidă decît cu intervalul, reprezintă o dislocare ce-i ruinează unitatea interioară. Prin urmare, orice tentativă de identificare cu sine, asumată prin cuvînt, nu va face decît să agraveze
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
în picioare", iar ceva mai departe, "Gîndul la Dumnezeu nu servește decît pentru a muri" (AG). Se pare, de altfel, că gîndirea unui concept fundamental înlocuiește trăirea, energia cuvîntului formulat sau doar imaginat fiind un fel de interfață între trăire imposibilă sau nesemnificativă și neant. Cioran este perfect loial în paradox ; nu îl inventează, ci îl respiră. Ba mai mult, suntem incapabili să-l contrazicem, pentru că are grijă să o facă el la fiecare pas. Atunci cînd conștiința răului și a
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
trebui să fie identitatea sa, Cioran știe că nedeterminarea este lotul său vital și că orice tentativă de identificare cu sine, asumată de cuvînt, nu va face decît să adîncească prăpastia. Că Dumnezeu este absent din inima sa și parusia imposibilă, mai treacă-meargă, dar ca propriul discurs să îl trădeze și să nu-l facă să coincidă decît cu intervalul este o condamnare la dislocare și ruină a unității interioare. [Eu] sunt distinct de toate senzațiile mele. [Eu] nu reușesc să
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
capăt, defecțiunea generală. Așadar, în public găsim speranțe, în guvern două promisiuni: multe binefaceri și niciun impozit. Speranțe și promisiuni care, fiind contradictorii, nu se realizează niciodată. Nu este aceasta cauza tuturor revoluțiilor? Căci între stat, care nu precupețește promisiunile imposibile, și public, care a conceput speranțe irealizabile, vin să se interpună două clase de oameni: ambițioșii și utopiștii. Rolul lor este în întregime trasat de situație. E de ajuns pentru acești curtezani ai popularității să strige la urechile poporului: "Puterea
by Frédéric Bastiat [Corola-publishinghouse/Science/1073_a_2581]
-
veți reuși să vindeți mai mult. Este foarte adevărat ce spuneți. Sunt bucuros dacă eforturile comerciale se neutralizează. Ca și eforturile militare. Și spuneți-mi, acești vameși, acești soldați, aceste vase, aceste contribuții zdrobitoare, această tensiune perpetuă spre un rezultat imposibil, această stare permanentă de război deschis sau secret cu întreaga lume, nu sunt ele consecința logică, necesară a faptului că legislatorul s-a coafat cu această idee (care nu este, ați convenit acest lucru, la îndemâna niciunui om acționând pentru el
by Frédéric Bastiat [Corola-publishinghouse/Science/1073_a_2581]
-
o țară, trebuie fie ca această țară să aibă mine, fie comerțul său să aibă loc în așa fel încât să ofere lucruri utile pentru a primi numerar. În afara acestor două ipoteze, o creștere generală a cantității de monedă este imposibilă, moneda nefăcând altceva decât să schimbe mâinile și, în acest caz, deși este adevărat că fiecare luat în mod individual va fi cu atât mai bogat cu cât deține o cantitate mai mare de monedă, nu se poate deduce generalizarea
by Frédéric Bastiat [Corola-publishinghouse/Science/1073_a_2581]
-
vede constrâns să dea o direcție falsă eforturilor, facultăților, capitalurilor și banilor pe care natura i-a pus la dispoziția sa. În sfârșit, înseamnă a compromite pacea între popoare, căci presupune spargerea relațiilor care îi unesc și care fac războaiele imposibile din pricină că sunt prea costisitoare. Asociația are deci ca scop Libertatea Schimburilor. Subsemnații nu contestă dreptul societății de a stabili taxe destinate cheltuielilor comune pe mărfurile care trec frontiera, cu condiția ca ele să fie determinate doar de considerații privind nevoile
by Frédéric Bastiat [Corola-publishinghouse/Science/1073_a_2581]
-
adâncă temelie a societății umane nu este dragostea sau chiar prietenia. Dragostea și prietenia sunt fructele beneficiilor reciproce create de cooperare, fie în grupuri mici, fie în grupuri mari. Fără astfel de beneficii reciproce, societatea ar fi pur și simplu imposibilă. Fără posibilitatea beneficiilor reciproce, binele lui Tom ar fi răul lui June și viceversa, iar ei nu ar putea coopera niciodată, nu ar putea fi niciodată colegi, nu ar putea fi niciodată prieteni. Cooperarea este extinsă în mod extraordinar de către
by Frédéric Bastiat [Corola-publishinghouse/Science/1073_a_2581]
-
câștigurile pe care le pot obține prin educație și investesc procente substanțiale din veniturile lor reduse pentru a-și educa copiii. În sfârșit, ar trebui reținut că aproape orice argument care pretinde că o producție eficientă de bunuri publice este imposibilă prin intermediul pieței se aplică la fel de bine și în multe cazuri chiar mai bine eventualității în care statul produce bunul public. Existența și funcționarea unui stat just și în care domnia legii este respectată, reprezintă în sine un bun public, în
by Frédéric Bastiat [Corola-publishinghouse/Science/1073_a_2581]
-
jocului cu alta de plastic denaturează direcția și traiectoria mingii sau chiar îngreuiază manevrarea ei. De asemenea, în jocul în care temperatura apei este scăzută (sub 18°), articulațiile brațului ș i în special ale degetelor nu mai răspund cerințelor, făcând imposibilă aplicarea corectă a tehnicii mânuirii mingii. Condițiile atmosferice (ploaia, vântul) modifică traiectoria mingii, tactica preconizată și chiar dispoziția de joc. Înainte de a analiza procedeele tehnice de aruncare la poartă, redăm schematic sistematizarea lor: 3.3.4.7 Tipuri de inferențe
Polo pe apă by Silviu Şalgău () [Corola-publishinghouse/Science/91527_a_92972]
-
Simplitatea acțiunilor de atac organizate în cadrul acestui sistem constituie secretul succesului și dă echipelor care reușesc să-l aplice corect și cu răbdare siguranța posesiei mingii. Folosirea lui mai ales în situațiile în care se impune temporizarea jocului face aproape imposibilă penalizarea de către arbitru. Aplicând unul din aceste trei sisteme (centrul fix, joc mobil, joc de siguranță), echipele pot dezvolta, în funcție de posibilități, numeroase variante de joc izvorâte din aceste sisteme, în scopul găsirii tacticii celei mai adecvate adversarului direct. 4.3
Polo pe apă by Silviu Şalgău () [Corola-publishinghouse/Science/91527_a_92972]
-
de reflectare sau prezentare a ei. În schimb, realitatea socială este o lume instituită prin gândirea și limbajul nostru, „realitatea socială este constituită în mod esențial prin limbaj. [...] structuri instituționale precum banii, căsătoria, guvernele și proprietatea în absența limbajului par imposibile, [...] o societate are nevoie cel puțin de o formă primitivă de limbaj pentru a avea fapte instituționale.” (J. Searle, 2000:57). Odată instituită prin limbaj, realitatea socială va putea fi apoi reprezentată, reflectată prin limbaj, pe dimensiunea sa referențială. Observăm
COMUNICAREA VERBALĂ / De la Cunoaștere la Acţiune by Constantin Romaniuc () [Corola-publishinghouse/Science/658_a_1041]
-
instinctul estetic”, prin urmare gânditorul nu mai este chemat să prindă lumea în exactitatea ei (aceasta este o iluzie) ci pentru a o recrea artistic; „este imposibil să fixezi definitiv conținutul conceptual al cuvintelor. Cunoașterea lumii prin intermediul limbajului este deci imposibilă. Cu putință este să fixezi conținutul reprezentativ al cuvintelor. Arta este deci cea care devine posibilă prin intermediul limbajului...” (apud A. S. Janik, în „Secolul XX”, 1988:232). Rezultă că omul, având limbajul ca mediu de experimentare a cunoașterii, nu poate avea
COMUNICAREA VERBALĂ / De la Cunoaștere la Acţiune by Constantin Romaniuc () [Corola-publishinghouse/Science/658_a_1041]
-
ori este inferioară celei a mașinilor de prelucrat cu comandă numerică. Nivelul producției este unul de serie mijlocie și mare. Măsurarea piesă cu piesă a dimensiunilor impuse în documentația tehnică (desenul după care se face prelucrarea piesei) ar fi aproape imposibilă, ori s-ar realiza cu costuri de producție extrem de mari. Această situație impune abordarea unui control statistic al pieselor rezultate în urma prelucrărilor. Măsurarea dimensiunilor pieselor selectate pentru control se face manual, cu instrumente de măsură clasice sau analogice, verificate și
Aplicaţii ale statisticii matematice by Elena Nechita () [Corola-publishinghouse/Science/323_a_639]
-
problema care urmează a fi rezolvată și sugerează metoda de folosit. Pentru Kuhn, existența unei paradigme care ghidează cercetarea este o condiție necesară pentru întemeierea unui subsistem social științific și a disciplinelor particulare. În absența unei paradigme, cercetarea profundă este imposibilă și nici nu poate exista un criteriu pentru selectarea problemelor de cercetat (Kuhn 1970: 37). Dacă paradigma există, știința funcționează normal - cum se întîmplă în fizica newtoniană, de exemplu. Prin urmare, ceea ce Kuhn numește "știință normală" este în mod esențial
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
Statelor Unite și cu cerințele științifice ale științei sociale americane. Cu acest scop a renăscut disciplina relațiilor internaționale după 1945. Această carte susține că, deși a avut temporar succes, ruptura dintre aceste trei imperative s-a adîncit, pînă la a face imposibilă conviețuirea lor. Însă o parte din scopurile inițiale au supraviețuit în suficientă măsură pentru a determina anumiți cercetători să repete încercările timpurii de a satisface aceste cerințe la un loc. Această carte prezintă povestea nesfîrșitelor încercări, eșuate de fiecare dată
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
autori ar merge totuși pînă într-acolo încît să creadă că legile generale descoperite corespund unui adevăr etern. Aceste legi sînt doar aproximări și rămîn axiomatice, adică imposibil de verificat. Falsificaționismul combate două paralogisme sau erori logice majore. Ambele fac imposibilă falsificarea. Prima eroare este așa-numitul regres la infinit. Să luăm un exemplu din literatura teoriei politice asupra puterii, care opune școala elitistă celei pluraliste (Dahl 1958): Statul nostru este guvernat de o elită conducătoare. Analiza descoperă că cei presupuși
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
funcție utilitară, și aceasta datorită existenței banilor, ca standard general al valorii și mediu de schimb. Un astfel de etalon nu există în politică: este o diferență calitativă, și nu cantitativă. Pentru Aron, diferențele empirice între bani și putere fac imposibilă modelarea explicațiilor din științele politice prin înlocuirea interesului național sau a securității cu utilitatea și a puterii cu banii. Invenția banului a revoluționat economia mondială reală și a permis economiștilor să modeleze o teorie "marginală". Teoria economică neoclasică este viabilă
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
respectat, acest lucru putea fi o indicație pentru adversar că situația se poate repeta și îl putea încuraja să pună la încercare fermitatea Americii. Orice noi angajamente, fie căutate cu tot dinadinsul, fie acceptate în silă, făceau să pară aproape imposibilă retractarea lor fără a produce consecințe periculoase. Căderea unei frontiere putea însemna începutul prăbușirii întregii regiuni (teoria dominoului). Afară de aceasta, americanii nu-și puteau permite în mod prea fățiș un compromis sau o înfrîn-gere, pentru că imaginea puterii și a credibilității
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
a lăsat răgaz și loc pentru o viitoare oprire a escaladării crizei (un principiu care a devenit probabil fundamental pentru strategia americană a răspunsului flexibil). În afară de aceasta, singura alternativă militară ar fi fost lovitura directă "chirurgicală", care era cu siguranță imposibilă, deoarece ea garanta distrugerea a cel mult 90% din amplasamentele rachetelor, ceea ce ar fi diminuat capacitatea de ripostă a adversarului, dar n-ar fi distrus-o. Urmărind acest model, decizia sovieticilor de retragere - a treia problemă a lui Allison - se
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]