11,725 matches
-
Am luat de bună judecata lui Adeodato; n-avea niciun rost să-mi mai bat capul. Fortunato, după ce risipise o mare parte dintre bunurile pe care cu ajutorul meu le prădase la Grado, murise ca un tiran nelegiuit ce fusese; pe tronul său stătea tricapitolinul Felice, care însă nu căpătase încă numirea de patriarh. La Grado, în schimb, Primigenio ducea o viață de sfânt, îngrijindu-se de sufletul celor care doreau să-și deschidă inima. Am întrebat mirat: - Dar acolo nu e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
cu ea. III Întorcându-se Rotari de la Spoleto, s-a mirat când a dat cu ochii de mine, dar îmbrățișarea lui a fost lungă și plină de afecțiune. Eram din nou în picioare la dreapta sa, în timp ce el stătea pe tron cu coroana pe cap; din nou îi îmblânzisem sentințele, căci el era drept, dar necruțător. Stăteam zilnic câteva ore și cu Gaila, încercând să-i alin durerea de inimă, s-o fac să uite frica de moarte, povestindu-i de-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
plină a lui septembrie, Rotari a început să bănuiască ceva, și în curând a trebuit să-i spunem adevărul. Acceptase până atunci fără rezerve scuzele mele, justificând faptul că eram mai tot timpul lângă Gaila. Se simțea vinovat că din pricina tronului avea prea puțin timp pentru ea. Nu a încetat, așa cum îi era firea, să dea năvală în încăperea în care ne aflam eu și Gaila, motivându-și copilărește subita gelozie. Dar, fapt care m-a dezamăgit cel mai mult, n-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
murit în etate de patruzeci și unu de ani, cinci luni și șase zile. Pavia era în doliu. Au fost făcute rugăciuni în bisericile catolice ortodoxe și tricapitoline, în templele ariene, sub arborii sacri longobarzi și în sinagogă. În sala tronului, unde era depusă, înveșmântată în purpură și aur, pe un catafalc din scânduri de stejar, pentru prima dată de când lumea e lume, episcopi și preoți de toate confesiunile și-au deplâns împreună regina. Înainte de a fi scoasă din palat, Rotari
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
crezut că era ceva trecător și au făcut scut în jurul lui ca să-l ocrotească, despovărându-l de multe dintre îndatoririle lui. Unul mai în vârstă chiar mi-a spus într-o zi: - Stiliano, regele pare să se ferească de treburrile tronului. A făcut mult bine nației noastre, ne-a dat noi ținuturi și un răstimp de pace și belșug care nu s-au pomenit înainte. Nu-ți face griji dacă acum dorește puțină tihnă, noi ne vom strădui să i-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
acum dorește puțină tihnă, noi ne vom strădui să i-o asigurăm. Dar, același bătrân, la numai zece zile, m-a întrebat: - Dacă Rotari a fost în stare s-o repudieze pe Gaila, numai și numai ca să se urce pe tron, de ce suferă acum atât de mult din pricina morții ei? Am încercat să-i explic că, în sufletul lui, Rotari a avut întotdeauna convingerea că ea n-o să-l părăsească niciodată, indiferent care-ar fi fost pricina, și că acum încă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
fie singura și îndurerata mea jeluire, încât să nu rămână neștiute nelegiuirile unui despot și ale dezmățatelor femei stricate care-i trăiesc în preajmă. Așadar, la scurt timp după moartea lui Rotari, Gundeperga a început din nou să uneltească împotriva tronului și în favoarea papei, stârnită nu atât de fervoarea credinței catolice, cât de ura față de Rotari și de mânia de a-l vedea pe fiul Gailei domnind în liniște și pace. Ca să lovească în Rodoald și să-și recapete puterea, a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
ci îmbrățișând cu ardoare întreg naosul, și iată-l în tabloul votiv pe logofătul Tăutu, vezi, mă îndemni tu cu toată puterea tainică ce vede peste veacuri, cum pictorul se străduiește în portretul logofătului Tăutu, totul era firesc, logofătul înaintea tronului lui Iisus închinând biserica, și astăzi?! mai pot fi pictate tablouri votive fără să n-ai impresia neputinței într-o lume devorată de mass-media, te mai ajută modelele vechi să pictezi cu credință?! buzele tale se întreabă astfel, eu doar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
răspund, dar el nu așteaptă deloc răspunsul meu, În toate bisericile pe, sus în altar, părintele stareț ignoră pur și simplu părțile arhitectonice ale bisericii, acolo, și brațul lui arată spre cupola absidei principale, trebuia să fie Maica Domnului pe tron cu pruncul, Și nu e Maica Domnului pe tron cu pruncul?! Ba da, dar trebuia s-o picteze altfel! Cum?! Cu capul acoperit de maramă roșie și nimbul din jurul capului un cerc simplu, nu cum îl face el, Lumină neîncercuită
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
toate bisericile pe, sus în altar, părintele stareț ignoră pur și simplu părțile arhitectonice ale bisericii, acolo, și brațul lui arată spre cupola absidei principale, trebuia să fie Maica Domnului pe tron cu pruncul, Și nu e Maica Domnului pe tron cu pruncul?! Ba da, dar trebuia s-o picteze altfel! Cum?! Cu capul acoperit de maramă roșie și nimbul din jurul capului un cerc simplu, nu cum îl face el, Lumină neîncercuită, îi spunea Theo, halou de lumină pe fondul mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
zile în pustie, ca, odată întors în lume, să am ce povesti celorlalți banali prieteni ai mei, să apar înaintea lor învelit în mantia trufașă a celui răzvrătit, să îmbrac în fața Anei fățărnicia seducătoare a imaginii artistului romantic râvnind la tronuri cerești, puah, Când am fost în pustie, să-ți începi cuvântările frumoase, rostind rar cuvintele, cu privirea ta adânc întristată, te ispitesc cu geniu! Și acum amintirea cuvintelor lui Boris mă ridică din iarba înaltă, simt în mine puteri care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
caută cu înfrigurare prin buzunarele largi ale pantalonilor țigările, după ce și-a aprins țigara cu ea între cele două degete îmi explică, Conca absidei sau calotă, cum i se mai spune, tradiția a pus aici întotdeauna pe Maria stând pe tron și pe pruncul Cristos, pictată în toată slava ei ca regină, după cuvintele liturghiei, Regina a stat de-a dreapta ta îmbrăcată în veșmânt de aur, îl ține pe Iisus fie pe brațul stâng, fie pe dreptul sau cu amândouă mâinile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
împreună în aerul cald al amiezii, meșterul cu mintea la arcul triumfal care lipsește, eu bucurându-mă de iarba netăiată ce-mi mângâie picioarele eliberate de șlapi, 3 septembrie, cu cât calm și detașare a pictat-o pe Maria pe tron cu pruncul Iisus pe brațul ei drept, cum îi place meșterului și nu pe stângul sau ținut cu amândouă mâinile, Maica Domnului mijlocitoarea, doi îngeri arhangheli o vor încadra, dar îngerii se vor ivi din culoare numai mâine, acum îi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
vor încadra, dar îngerii se vor ivi din culoare numai mâine, acum îi ascunde tencuiala oarbă, ei stau acolo așteptând în lumea informă a ideilor, așteptând, mâine meșterul îi va face vizibili, într-o singură zi a pictat-o, cu tron cu tot și cu pruncul jertfei pe brațul ei drept, a pictat-o fără ezitare, fără grabă, dar nici prea lent, să nu se usuce peretele, Voi fi oare vreodată în stare să fac asta?! Vei fi! mă încurajează meșterul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
jos dintr-o mișcare necontrolată a mâinii, fresca nu admite greșeala, de aceea îți spunea meșterul că e o artă a bărbăției, așa cum credea și Vasari, îmi întorc privirea spre schița îngerului desfășurată pe patul meu nefăcut, îngerul aplecat spre tronul Mariei cu un papirus în mâinile sale, desenul va fi imprimat mâine pe tencuiala udă, vei avea modelul pe perete și tu nu trebuie decât să umpli cu culoare tiparul transcendental, Meșterul Luca mă pune la încercare și va trebui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
cărui manevre aduc în scaunul Moldovei când pe Antioh Cantemir, când pe Nicolae Mavrocordat, figuri contrastante, ce pun în evidență și mai mult meritele celui admirat. Fire slabă, depărtat de grija țării, Antioh Cantemir își petrece vremea la vânătoare, iar tronul și-l păstrează prin obediența totală față de turci. Nicolae Mavrocordat, a cărui domnie este prezentată în cele mai întunecate culori, se înconjoară numai de greci, folosind tălmaciul pentru a se înțelege cu oamenii țării, și persecută boierimea moldoveană. Un rol
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286521_a_287850]
-
Owari, lupta pe hotarul de la miazănoapte dimineața și Înfrunta năvala dinspre răsărit seara. Erau puține și rare zilele În care Își scotea armura și-și petrecea timpul cu copiii săi. În pofida războaielor necontenite, avea un profund simț al loialității față de Tron, iar pe mine m-a trimis În capitală să refac zidurile de lut ale Palatului Imperial și a donat la Curte patru mii de kan-i. Pe lângă asta, nu a precupețit nici un efort pentru a construi Marele Altar de la Ise. Asemenea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
ne-am aștepta cel mai puțin. Caracterele lui Yoshiaki și Nobunaga nu se potriveau deloc; aveau educații diferite și convingeri diferite. Atâta vreme cât Nobunaga Îl ajutase, Yoshiaki Îl tratase pe Nobunaga ca pe un binefăcător. Dar, după ce i se Încălzise puțin tronul de shogun, gratitudinea i se transformase În silă. — Țopârlanul mă enervează, era auzit Yoshiaki spunând. Începuse să-l evite pe Nobunaga și chiar Îl privea ca pe un obstacol, a cărui autoritate o depășea pe a lui. Totuși, nu era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
mult întunecîndu-se, cu indignare-ascunsă-n zîmbete: 275 "Eu nu mor, Enitharmon, desi îți cînți cîntul de Moarte, Nici nu mă chinui-vei; Căci privesc Omul cel Căzut Pe Vala căutînd s-o mîngîie: nu va fi mîngîiata. Ea se ridícă de pe tronul lui și caută ale grădinii umbre Plîngînd după Luváh care-i pierdut în raze sîngerii din mincinoasa-ți dimineață; 280 Omul Căzut zace bolnav, bolnav capul său, inima să slăbită: Puternică înfăptuire a puterii tale! Ia seama la pedeapsa! Refuzînd
by William Blake [Corola-publishinghouse/Science/1122_a_2630]
-
trezi, și unul altuia vorbiră: 480 "Luváh", spuse Prințul Luminii, "privește-ai noștri fii și fiice Pe paturi odihnind; lasă-i să doarmă mai departe; singur pornește tu Spre-Împărăția ce-o dorești, unde în Măreție și Putere Putem dura un tron: adînc în Miazănoapte ținutu-mi43 așeza-l-voi, Tu-n Miazăzi; ascultă-mă cu luare-aminte. În liniștea nopții ce vine 485 Eu voi Înfășură cortul cel Veșnic în nori întunecoși, în timp ce tu Prînzind carele dimineții, te Du, plutind aleargă Departe în
by William Blake [Corola-publishinghouse/Science/1122_a_2630]
-
nu știu egal în Ceruri? De mă nălța-voi în Zenit, lăsîndu-te pe tine să păzești Pe Emanație și Fiii săi, Satan și-Anac45, 500 Sihon și Og, nu vei rămîne tu, rebel fiind legilor mele, În beznă să-ți zidești tronul puternic, și-n noaptea mea străveche, Sfruntînd puterea-mi, nu înarma-vei împotrivă-mi pe ai mei fii-n Atlantic, Adîncul Meu, și noaptea Mea, pe care pretinzîndu-l Coroana-mi ai pretins? Rămîne-voi întocmai că și ține, și-aici cu
by William Blake [Corola-publishinghouse/Science/1122_a_2630]
-
Părelnica Înfățișare Feminină pe-Așternut Alb se odihnea aici, Sau peste capu-i înstelat plutea; și cînd zîmbi el, se luminắ ea Precum un Nour luminos în vremea secerișului; însă cînd Urizen se încruntắ ea plînse-nvăluită-n Cețuri peste cioplitu-i tron; și cînd el spatele-și întoarse 185 La sala-i Daurită și caută portalurile Labirintice Ale întinsului sau cer, Tremurînd, rece, palida de frică, șezu Umbră-a Disperării; de-aceea spre Apus80, Urizen făcu În zid lăcaș pentru că focuri luminos
by William Blake [Corola-publishinghouse/Science/1122_a_2630]
-
ajunse Femeia luminoasă. Văzu acolo în Neant Spectrala-nfățișare a lui Enion, Și niciodată de atunci nu mai găsi odihnă pe-a să pernă. Sfîrșitul Nopții a Doua VALA Noaptea a Treia 106 Acum șezu-n înalt Regele Luminii pe tronul sau de stele, Și-Ahania cea luminoasă la minunatele-i picioare se pleca. "O Urizen, privește-Mă; că un trist fluviu Genunchii ți Îmbrățișez în jur și lucitoru-Mi par îl ud cu lacrimile Mele. 5 De ce oftează Domnul meu? au nu
by William Blake [Corola-publishinghouse/Science/1122_a_2630]
-
Iară Luváh, întunecoasa, furibunda moarte în pîntecul lui Los. Vai mie! cu mine ce-o să se întîmple în clipa-aceea-nfricoșată?" Ahania capul și-l pleca și-n față Regelui ea plînse șapte zile; 25 Și-ntr-a opta, cînd nourii din jurul tronului se risipiră, Ea luminosul cap înmiresmat și-l ridicắ și-ástfel (grăi) cu glas ceresc: "O Prințe, te-a pus Cel Veșnic căpetenie peste oștirile-i, [Ridică-ți deci strălucitorii ochi spre el, ridică-ți mîinile supuse 110, Si mîngîieri vor
by William Blake [Corola-publishinghouse/Science/1122_a_2630]
-
Luváh căzu departe că răsăritul de apus Și vasta-alcătuire a Naturii, ca un Șarpe, la mijloc se rostogoli. De este-acesta Babilonul sau Ierusalimul, nu știm. Totu-i Confuzie. Totu-i tumult, și singuri noi scăpat-am". Ea sfîrși, căci mîniosu-i tron dezlănțui grindină neagră. 105 (Albion închise Poartă din Apus, și-nchise-America afară prin Atlantic, Pentru-un blestem, și-ascunsă grozăvie, altar al victimelor ce căzură Păcatului și Pocăinței.) " Nu sînt eu oare Dumnezeu?" spuse Urizen, "Au cine mi-i Egal? Nu
by William Blake [Corola-publishinghouse/Science/1122_a_2630]