10,305 matches
-
nivelul tarsului pedipalpii posedă un bulb genital prelungit de un stil. În interior se află un tub seminifer ce se deschide la capătul stilului. La unii păianjeni suprafața pedipalpilor este acoperită cu perișori tactili, numiți trihobotrii. Membrele locomotoare (picioarele sau apendice) sunt formate din 7 articole: coxa, trocanter, femur, patelă, tibia, bazitars și tars. Lungimea și grosimea lor variază în funcție de modul de viață. Astfel, la reprezentanții familie Salticidae picioarele sunt scurte și puternice, adaptate la executarea săriturilor. La tarantule picioarele sunt
Păianjen () [Corola-website/Science/308507_a_309836]
-
dumnezeu suprem în persoana. Faimoasa sa apariție în Bhagavadgita, sub forma lui Krishna nu face decât să îi susțină această reputație. Totuși, în epopei, cei trei zei ce ar reprezenta o singură mare entitate, nu joacă nici un rol. Abia în apendicele acestei lucrări (10660 ff) noțiunea de Trimurti este introdusă. Totuși, Brahma este în mare măsură ignorat,în timp ce Vishnu și Shiva sunt considerate părți egale ale unei entități androginale numită , o pereche ce aproape întrece în importantă trinitatea. Abia după apariția
Trimurti () [Corola-website/Science/327177_a_328506]
-
somitele abdominale parțial sudate. La nivelul abdomenului ultimul pleomer (= segment abdominal) fuzionează cu telsonul (= porțiunea terminală a corpului care conține anusul) și formează așa-numitul pleotelson. Pereiopodele (= picioarele toracice) sunt ambulatoare (adică servesc pentru deplasare). Au o pereche de maxilipede (= apendice pereche care intra în alcătuirea aparatului bucal), restul toracopodelor (= apendicelor toracice) sunt uniramate (adică formate din segmente neramificate), asemănătoare între ele sau modificate. Baza picioarelor este apărată ca și la amfipode de epimerite laterale ale tergitelor (= placilor sclerotizate dorsale) segmentelor
Izopode () [Corola-website/Science/329458_a_330787]
-
abdominal) fuzionează cu telsonul (= porțiunea terminală a corpului care conține anusul) și formează așa-numitul pleotelson. Pereiopodele (= picioarele toracice) sunt ambulatoare (adică servesc pentru deplasare). Au o pereche de maxilipede (= apendice pereche care intra în alcătuirea aparatului bucal), restul toracopodelor (= apendicelor toracice) sunt uniramate (adică formate din segmente neramificate), asemănătoare între ele sau modificate. Baza picioarelor este apărată ca și la amfipode de epimerite laterale ale tergitelor (= placilor sclerotizate dorsale) segmentelor corpului. La mascul, pleopodele (= apendicele primelor cinci segmente abdominale) I
Izopode () [Corola-website/Science/329458_a_330787]
-
alcătuirea aparatului bucal), restul toracopodelor (= apendicelor toracice) sunt uniramate (adică formate din segmente neramificate), asemănătoare între ele sau modificate. Baza picioarelor este apărată ca și la amfipode de epimerite laterale ale tergitelor (= placilor sclerotizate dorsale) segmentelor corpului. La mascul, pleopodele (= apendicele primelor cinci segmente abdominale) I și II sunt transformate în gonopode (= pleopode modificate pentru funcția genitală). Pleopodele sunt biramate (adică formate din 2 ramuri: endopoditul,orientat spre interior și exopoditul, orientat spre exterior), sunt foliacee și servesc în principal la
Izopode () [Corola-website/Science/329458_a_330787]
-
și II sunt transformate în gonopode (= pleopode modificate pentru funcția genitală). Pleopodele sunt biramate (adică formate din 2 ramuri: endopoditul,orientat spre interior și exopoditul, orientat spre exterior), sunt foliacee și servesc în principal la respirație. Exopoditul (= ramura exterioară a apendicelui biramat) pleopodelor este respirator, la oniscoide cu trahei. Branhiile sunt atașate de pleopode, inima este în pleon. La formele acvatice, funcție respiratoare au endopoditele, care sunt protejate la exterior de exopodite. Exopoditele primei perechi de pleopode sunt lungi și se
Izopode () [Corola-website/Science/329458_a_330787]
-
alcătuit posterior de coloana vertebrală toracală, anterior de stern, iar între acestea de coaste și cartilajele costale. Sternul este un os lat, situat pe linia mediană anterioară a toracelui. El este alcătuit din trei părți: manubriul sterna, corpul sternului și apendicele xifoid. Coastele constituie 12 perechi de arcuri osoase întinse între coloana vertebrală și stern. Datorită articulației membrelor superioare cu toracele, ele se mai numesc și membre toracice, denumirea folosită mai mult în anatomia comparată. Scheletul membrelor superioare este alcătuit din
Osteologie () [Corola-website/Science/321622_a_322951]
-
solar». Trebuie să amintim că împăratul Constantin era un închinător la zeul Soare și că nu a aderat la «Biserică» decât la un sfert de secol după ce, conform legendei, avusese viziunea unei astfel de cruci pe cer.“ — The Companion Bible, apendicele nr. 162; vezi și The Non-Christian Cross, p. 133-141. De la Plaut, crucea ia și sensul moral, intrând chiar în proverbe, desemnând un chin moral, sau chiar călăul. Este folosit în Noul Testament, în Evanghelia după Marcu VIII:34: «Dacă voiește cineva
Cruce creștină () [Corola-website/Science/301447_a_302776]
-
din cele mai timpurii a fost aceea a lui F. H. Balfour, care a apărut în micul volum intitulat "Taoist Texts", publicat în Shanghai pe la 1880. O a doua este aceea a lui James Legge, care este oferită ca un apendice la volumul XL din colecția "The Sacred Books of the East", publicat în anul 1891. O alta este o broșură nedatată a lui W. H. Midhurst, care a fost cea mai timpurie dintre cele trei. Originalul apare în "Collection of
J’ing jing Jing () [Corola-website/Science/326453_a_327782]
-
-foarte mic, abia vizibil, situat median între coxele celei de a treia perechi de picioare. Și în sfârșit al patrulea este, de forma trapezoidala, este localizat între coxele celei de a patra perechi de pcioare. Prosoma poartă 6 perechi de apendice: câte două perechi de chelicere și pedipalpi, și patru perechi de membre locomotoare (prima fiind adaptată pentru repcepția tactila ). Chelicerele sunt mici, formate din două articole și în mare parte ascunse de pedipalpii masive, de aceea este foarte dificil să
Thelyphonida () [Corola-website/Science/318234_a_319563]
-
milioane tone. Euphausiile se găsesc și în marile mai calde unde întreprind migrații pe verticală; unele ajung la 5000-6000 m adâncime. Mysidele sunt prezente la adâncimi de la 100 la 1000 m. Femelă poartă ouăle într-o cameră incubatoare de la bază apendicelor toracice. Între crustaceele macroplanctonice sunt cuprinse și câteva amfipode. Meduzele aparțin la două categorii: unele reprezintă generația sexuata a diferitelor hidrozoare altele sunt scifozoare. Sunt foarte bine adaptate la viață pelagica: corpul lor, transparent, conține 95% apă. Sunt carnivore, isi
Zooplancton () [Corola-website/Science/311220_a_312549]
-
unghiul Louis și de la coasta a II-a, se pot numerota și palpa toate coastele și spațiile intercostale. Unghiul Louis indică de asemenea nivelul arcului aortei, bifurcației traheei și discului intervertebral T4/T5. Procesul xifoidian (xifoid) ("Processus xiphoideus"), numit și apendicele xifoid, metastern ("Metasternum"), xifistern ("Xiphisternum"), procesul enziform formează vârful sternului. Reprezintă segmentul inferior al sternului și se află în epigastriu. Este elementul cel mai mic și cel mai variabil al sternului, având forme și dimensiuni variate, poate fi ovalar sau
Stern () [Corola-website/Science/317125_a_318454]
-
fost tratați concomitent cu aminoglicozide ( 76 % timp de peste 3 zile ) . În două studii clinice efectuate la pacienți cu infecții intra- abdominale complicate ( N=962 ) cea mai frecventă localizare anatomică a infecției evaluată microbiologic la pacienții tratați cu Doribax a fost apendicele ( 62 % ) . Dintre aceștia , 51 % au avut inițial peritonită generalizată . Alte surse de infecție au inclus perforarea colonului ( 20 % ) , colecistită complicată ( 5 % ) și infecții cu alte localizări ( 14 % ) . Unsprezece procente au avut un scor APACHE II > 10 , 9, 5 % au
Ro_257 () [Corola-website/Science/291016_a_292345]
-
o comunitate de autori mai degrabă decât de un singur autor care să-i dea forma finală. În particular, este foarte diferit din punct de vedere stilistic față de restul evangheliei, fiind astfel considerat o adăugire ulterioară (cunoscută sub numele de "apendice"). Printre cercetătorii creștini acest punct de vedere a evoluat către teza că au existat stadii multiple de redactare, fiind implicați atât discipolii cât și apostolul; R.E. Brown (1970) distinge patru stadii de dezvoltare: tradițiile legate direct de apostol, editare parțială
Ioan Evanghelistul () [Corola-website/Science/304150_a_305479]
-
neproductivă", "tusea seacă" este neurmată de expectorație și are un timbru sec. Ea este scurtă, repetată, iritativă și obosește bolnavul, producându-i insomnii. Este cauzată de excitația zonelor tusigene pulmonare (trahee, bronhii) sau extrapulmonare (rinofaringe, ureche, mediastin, pleură, esofag, stomac, apendice, ficat, splină, colecist, peritoneu, uter și anexe etc.) Tusea uscată este prezentă în tabloul clinic de debut al virozelor respiratorii acute virale sau bacteriene (în faza inițială a unei faringite acute, bronșite acută, traheite acute, traheobronșite sau pneumonii acute). Apare
Tuse () [Corola-website/Science/332436_a_333765]
-
la părăsit pentru a căuta o soluție pentru viața lipsită de consistență, plină de aventuri și marcată de nevoia de a avea succes În afaceri pe care o duce, o viață În care el, copilul de altădată, e doar un apendice silit acum, odată cu pierderea ei, să reevalueze intimitatea și Înstrăinarea, să caute un echilibru Între vertijul amintirilor și acceptarea imposibilității de a mai schimba ceva, un echilibru Între lumea privită prin ochii lui și realitatea ei. Narațiunea are ca punct
ALECART, nr. 11 by Mădălina Tvardochlib () [Corola-journal/Science/91729_a_92880]
-
bine dezvoltată, se continuă până pe coadă. Mustățile lipsesc. Fălcile, vomerul și palatinele sunt prevăzute cu dinți, uneori foarte puternici; unii dintre dinți au aspectul de canini. Oasele faringiene sunt separate. Au 30-48 vertebre. Stomacul are un cec, iar intestinul 3-6 apendice pilorice. Se hrănesc mai ales cu pești, dar și cu viermi și cu artropode. Au o importanță economică mare. Carnea lor este gustoasă și multe specii sunt pescuite în cantități enorme, dar sunt greu de crescut. În apele României trăiesc
Percide () [Corola-website/Science/330691_a_332020]
-
autori și autorizată de patrimoniul Asimov. Brin sintetizează într-un întreg consistent zeci de romane și povestiri din cadrul Fundației-Imperiului-Roboților lui Asimov, Roger MacBride Allen și a altor autori autorizați să scrie în cadrul acestui univers. La finalul cărții este inclus un apendice cronologic compilat de Attila Torkos. "" începe cu Hari Seldon trecându-și în revistă viața și acceptând că și-a îndeplinit "scopul". Întâlnind un birocrat pe nume Horis Antic - care îi expune o teorie conform căreia anumite tipuri de soluri de pe
Triumful Fundației () [Corola-website/Science/326066_a_327395]
-
Apendicita este un sindrom abdominal acut sau cronic determinat de inflamația septică sau aseptică a apendicelui ileocecal. Procesul inflamator apendicular acut debutează cu congestie și edem, și poate evolua până la gangrenă, cu perforație și peritonită localizată sau generalizată, sau poate evolua spre cronicizare, după remiterea sub tratament conservator a puseului acut, cu apariția de leziuni degenerative
Apendicită () [Corola-website/Science/312975_a_314304]
-
includ: Sugerează propagarea unei inflamații de la distanță sau din vecinătatea regiunii ceco-apendiculare, pe cale metastatică sau din aproape în aproape, la nivelul peretelui apendicular. Explică procesul infecțios apendicular ca pe o consecință a stazei și infecției favorizate de cudarea sau torsionarea apendicelui prin poziții vicioase ale apendicelui, bride congenitale sau aderențe de origine inflamatorie. Procesul inflamator este inițiat, în aceste cazuri, la nivelul mucoasei. Este o teorie fundamentată pe obstrucția totală sau parțială a lumenului apendicular prin corpi străini intra-apendiculari (sâmburi
Apendicită () [Corola-website/Science/312975_a_314304]
-
de la distanță sau din vecinătatea regiunii ceco-apendiculare, pe cale metastatică sau din aproape în aproape, la nivelul peretelui apendicular. Explică procesul infecțios apendicular ca pe o consecință a stazei și infecției favorizate de cudarea sau torsionarea apendicelui prin poziții vicioase ale apendicelui, bride congenitale sau aderențe de origine inflamatorie. Procesul inflamator este inițiat, în aceste cazuri, la nivelul mucoasei. Este o teorie fundamentată pe obstrucția totală sau parțială a lumenului apendicular prin corpi străini intra-apendiculari (sâmburi de fructe, coproliți, etc.), cu
Apendicită () [Corola-website/Science/312975_a_314304]
-
și starea sa funcțională la un moment dat. Nu exclude totuși importanța factorului local (anatomic și infecțios) în declanșarea apendicitei acute. Explică formele rare de apendicită acută ce survin după traumatisme abdominale închise. Citează cazuri de strivire și explozie a apendicelui ca urmare a traumatismelor abdominale, care se manifestă clinic cu simptomatologia unei apendicite acute. Leziunile morfologice macroscopice ale apendicelui în apendicita acută depind de stadiul evolutiv al procesului infecțios local și se clasifică în: Foarte rar, spontan sau prin tratament
Apendicită () [Corola-website/Science/312975_a_314304]
-
apendicitei acute. Explică formele rare de apendicită acută ce survin după traumatisme abdominale închise. Citează cazuri de strivire și explozie a apendicelui ca urmare a traumatismelor abdominale, care se manifestă clinic cu simptomatologia unei apendicite acute. Leziunile morfologice macroscopice ale apendicelui în apendicita acută depind de stadiul evolutiv al procesului infecțios local și se clasifică în: Foarte rar, spontan sau prin tratament medical, procesul inflamator apendicular poate trece printr-o fază cronică. De multe ori acestea duc spre complicații. Acestea sunt
Apendicită () [Corola-website/Science/312975_a_314304]
-
este largă. Vertebrele sunt opistocelice (cu corpul concav posterior și convex anterior), un caracter unic printre pești. În intestin se află numai un rest de valvulă spirală, care mărește suprafața sa de absorbție, iar la începutul intestinului se găsesc numeroase apendice pilorice. Spiraculul (orificiul respirator extern) nu se păstrează la animalul adult, iar pseudobranhia (branhia falsă) sa care primește sânge oxigenat, este deplasată pe fața internă a operculului. Tot aici este deplasată și hemibranhia corespunzătoare arcului hioidian, care primește sânge venos
Lepisosteiforme () [Corola-website/Science/333788_a_335117]
-
de la mâini și de la picioare și acoperă partea de deasupra a capătului degetelor. Unghiile sunt realizate dintr-un material dur de proteine numit cheratină, la fel cum sunt la animale coarnele. La fel ca și părul și dinții, sunt un apendice al pielii. Ele încep din matrice (rădăcina unghiei), din locul din care încep să crească.După, se arată semiluna (lunula) unghiei, baza ei cea tare.Treptat se face și lama cornoasă, sau patul unghiei, pe care va veni un înveliș
Unghie () [Corola-website/Science/316890_a_318219]