9,413 matches
-
an și ceva mai mari decît el. Jim privea țintă spre gamela mamei lor și spre pantofii ei de tenis. Majoritatea deținuților aliați aveau pantofi mult mai buni decît soldații japonezi, și Jim observase că morții care părăseau centrul de detenție aveau picioarele goale. Dar cînd se strecură În odaie, se auzi un fluierat ascuțit din curte și niște strigăte lătrate. Sergentul Uchida Înfuria la culme chiar și cînd trebuia să dea cele mai simple instrucțiuni. Cu măștile pe față, soldații
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
și David, olandeza și tatăl ei și cîțiva dintre bătrînii misionari. Basie stătea În spatele lor, cu obrajii albi ascunși după gulerul hainei de marinar, atît de șters Încît să pară aproape invizibil. Se retrăsese din mica lume a centrului de detenție, pe care o manipulase timp de cîteva săptămîni și avea să reapară, ca un parazit marin din scoica lui, de Îndată ce va ajunge pe terenul mai fertil al lagărelor de detenție. Apărură nou-veniții: două femei anameze, un grup de englezi și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
aproape invizibil. Se retrăsese din mica lume a centrului de detenție, pe care o manipulase timp de cîteva săptămîni și avea să reapară, ca un parazit marin din scoica lui, de Îndată ce va ajunge pe terenul mai fertil al lagărelor de detenție. Apărură nou-veniții: două femei anameze, un grup de englezi și belgieni mai vîrstnici, iar cei bolnavi și mai bătrîni erau duși pe tărgi de către sanitarii chinezi. Numărînd ochii lor galbeni, Jim Înțelese că În curînd vor fi gamele suplimentare. Cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
ecranul de cinematograf, pe care apăreau primele umbre ale hotelurilor din Shanghai. Un soldat japonez cu o mască pe față numără un stiv de gamele. În timp ce deținuții răniți treceau pe tărgile lor, Jim Înțelese că majoritatea celor din centrul de detenție fuseseră trimiși acolo pentru că erau fie foarte bătrîni fie urmau să moară de dizenterie sau de febră tifoidă, sau de orice fel de febră pe care el și soldatul Blake o luaseră din cauza apei murdare. Era sigur că majoritatea deținuților
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
de dizenterie sau de febră tifoidă, sau de orice fel de febră pe care el și soldatul Blake o luaseră din cauza apei murdare. Era sigur că majoritatea deținuților aveau să moară curînd și că, dacă va rămîne În centrul de detenție, va muri și el. Femeile anamite adunaseră deja gamelele de la soldat. Arătau spre sobă și spre sacii de brichete. CÎnd se vor ocupa de fierberea orezului și a cartofilor, nu-i vor mai da lui Jim rații corecte. Va vedea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
sîrmă. Camionul porni, Înaintă puțin și se opri. Șoferul japonez strigă de la geam. Flutura un suport de hartă din pînză și bătea cu pumnul În portiera de tablă. Soldații de pe trotuar Îi răspunseră strigînd, dornici să Închidă porțile centrului de detenție și să stea cu picioarele ridicate În camera de serviciu. Apoi, motorul se opri și se auzi imediat o Învălmășeală de voci furioase, soldații și șoferul certîndu-se În legătură cu destinația camionului. — Woosung... Sergentul Uchida Își lăsă În jos masca de bumbac
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
În mîinile lui putrenice. Îl ridică peste parapetul din spate al camionului, strigînd la gardianul japonez care ședea cu deținuții. Soldatul Îl trase pe Jim peste genunchii olandezei și ai tatălui ei. Pe cînd camionul se Îndepărta de centrul de detenție, cu roțile deja prinse În șinele de tramvai, Jim se tîrÎ Înainte, spre cabina camuflată a șoferului. Se ținu de acoperișul țuguiat și ignoră șuvoiul de blesteme pe care i le adresa șoferul. Își ridică În vînt gura Însîngerată, lăsînd
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
militar, șoferul scotea capul din cabină și Îi făcea amenințător semn cu degetul lui Jim, de parcă micul deținut de unsprezece ani ar fi fost răspunzător de această expediție absurdă. Urmărind poziția soarelui, așa cum făcuse ore În șir la centrul de detenție, Jim se asigură că mergeau spre nord. Trecură de ruinele fabricii de ceramică de la Chapei, ale cărei cuptoare aveau forma forturilor germane de la Tsingtao. Marca fabricii stătea lîngă poartă: un ceainic chinezesc Înalt de cîteva etaje, construit În Întregime din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
simți În stare să se bucure de război. Se uită fericit la tramvaiele arse și la blocurile de locuințe, la miile de uși deschise spre nori, un oraș părăsit, invadat de cer. Îl nemulțumea doar faptul că tovarășii săi de detenție nu-i Împărtășeau emoția. Ședeau morocănoși pe bănci, cu ochii În podea. Una dintre misionare zăcea pe podea, Îngrijită de un alt deținut, un britanic cu părul blond-roșcat și un obraz Învinețit, care, cu o mînă Îi ținea Încheietura mîinii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
slab. Ca un scamator depravat, Își strecură mîinile În buzunarele pantalonilor lor de școală și În haine, căutînd ceva ce i-ar fi putut fi de ajutor. Jim Îl privi, fără resentimente. El și cu Basie colaboraseră la centrul de detenție ca să rămînă În viață, dar Basie, pe bună dreptate, se descotorosise de Jim, de Îndată ce reușise să plece spre lagăre. Camionul se izbi de o groapă adîncă din pavaj, alunecă pe șosea și se opri În malul cu iarbă. Părăsiseră marginea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
că s-au rătăcit? Jim se gîndi o clipă. — Nu chiar. Pur și simplu n-au capturat hărți. — Bun - să nu confunzi niciodată harta cu teritoriul. O să ne duci la Woosung. N-am putea să ne Întoarcem la centrul de detenție, doctore Ransome? Întrebă unul dintre misionari. SÎntem foarte obosiți. Medicul se uită la orezăriile abandonate și la femeia bătrînă Întinsă la picioarele lui. — Ar fi cel mai bun lucru. Sărmana, nu mai poate suporta mult. Camionul porni din nou Înainte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
la postul său de lîngă cabina șoferului și privea cîmpurile, Încercînd să găsească ceva ce ar fi putut semăna cît de cît cu Woosung. Vorbele doctorului Îl tulburaseră. Chiar dacă se rătăciseră, cum de voia să se Întoarcă la centrul de detenție? Jim știa că furia sergentului Uchida Îl Împiedica pe șofer să Îndrăznească să se Întoarcă. Dar Îl urmărea cu atenție pe doctorul Ransome, Încercînd să ghicească dacă vorbea destul de bine japoneza ca să-l demoralizeze pe șofer. Părea că are dificultăți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
Într-un mod ciudat. Jim hotărî că intrase În război mai tîrziu decît Basie și el Însuși. Probabil că venise dintr-una din așezările de misionari din interior și nu avea deloc idee de ce se Întîmpla la un centru de detenție. Dar se rătăciseră oare sau erau pe drumul cel bun? Direcția umbrelor aruncate pe stîlpii de telegraf de pe marginea drumului nu se schimbase mult - pe Jim Îl interesaseră Întotdeauna umbrele, Încă de cînd tatăl lui Îi arătase cum să calculeze
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
fața lui Jim, dar pumnul șoferului bătu toba amenințător În ușă, iar Jim Înțelese că el hotăra cînd aveau să se oprească și să se Întoarcă la Shanghai. Resemnîndu-se cu această călătorie inutilă și cu Întoarcerea lor la centrul de detenție, Jim studie pușca acționată de trăgător a gardianului, purtînd Însemnul crizantemei imperiale. Olandeza Îl trase de haina murdară de cenușă. — Acolo, James. Nu-i...? Un avion ars zăcea pe marginea unui canal nefolosit. Ierburi sălbatice și urzici creșteau prin aripile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
pe băieții englezi care alunecaseră din strînsoarea lui Basie și se clătinauspre misionară. Îl ajută pe Jim să se ridice de pe podea. — Bună treabă, Jim. O să ne dea apă - trebuie să-ți fie sete. — Puțin. Am băut la centrul de detenție. — Ai făcut bine. De cît timp stăteai acolo? Jim uitase. — Destul de demult. — Îmi Închipui. Doctorul Ransome scutură praful de pe haina lui Jim. — Era un cinema acolo? — Dar nu prezentau filme. — Am constatat asta. Jim se lăsă pe spate și Îi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
rămase fără umplutura de cîlți. Departe de a-i Înviora, drumul de la Shanghai Îi făcuse să arate palizi și nervoși. Dar Jim zîmbi spre avionul ruginit de pe malul canalului. Acum nu mai exista pericolul să se reîntoarcă la centrul de detenție. Soldatul japonez Își aruncase țigara și Își ținea pușca regulamentar. Un caporal de la transmisiuni sări de pe platforma căii ferate și traversă liniile. — Doamnă Hug, nu cred că ne vom Întoarce la Shanghai. Nu, James, se pare că ai ochi foarte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
zdrențuite, fața mică, emoționată. CÎnd ajunseră la linia ferată, Îi zîmbi Încurajator lui Jim, dar acesta nu-i răspunse. Știa că, din anumite rațiuni, doctorul Ransome nu era de acord cu el. Dar doctorul Ransome nu fusese la centrul de detenție. Se opriră lîngă șinele de cale ferată. Șoferul Îl salută pe caporal și Îl urmă În stație, unde Își Întinse harta pe cabina telefonului de cîmp. Deținuții ședeau În soarele cald, iar caporalul arăta spre orezăriile secate. O ceață prăfoasă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
de pază. Știa că, departe de a le păsa de prizonierii nedoriți, japonezii Îi vor lăsa acolo toată noaptea. Dimineața vor fi prea bolnavi ca să plece spre un alt lagăr, așa că vor fi nevoiți să se Întoarcă la centrul de detenție din Shanghai. Aerul serii se lăsă peste țarcurile de vite, acum pîrjolite. Muncitorii chinezi Își terminaseră masa și ședeau sub adăpostul de bambus, bînd vin de orez și jucînd cărți. Japonezii beau bere În ghereta de pază. Sute de stele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
doamna Hug băuse din găleată, Jim decise să aștepte pînă cînd se va răci apa de la cartofi. Doctorul Ransome Încercă să-l ajute cu oala mare de fier, dar Jim Îl Împinse la o parte. Femeile eurasiatice de la centrul de detenție Îl Învățaseră un truc: cartofii fierb cel mai repede În apă puțină, cu capac. Mai tîrziu, Înainte să care cartofii fierți la magazia de cherestea, Jim și-l păstră pe cel mai mare pentru sine. Se așeză lîngă doctorul Ransome
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
dacă nu cumva se Îmbolnăvise de beri-beri sau de malarie sau de vreuna dintre bolile despre care Îl auzise pe doctorul Ransome discutînd cu doamna Hug. Era curios să Încerce o boală nouă, dar apoi Își aminti de centrul de detenție și de avioanele americane pe care le văzuse deasupra Shanghai-ului. Cu o noapte Înainte, cînd poposiseră lîngă o fermă de porci ocupată de jandarmeria japoneză, Jim bănuise că și doctorul Ransome văzuse avioanele. Cu siguranță, doctorul Ransome nu arăta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
luptă Îl Înviorau. Voia să se ridice ca un zmeu peste parapetele sinuoase și să aterizeze pe unul dintre forturile masive construite din mii de saci de nisip printre movilele funerare. Jim era dezamăgit că nici unul dintre tovarășii lui de detenție nu era interesat de război. I-ar fi ajutat să-și ridice moralul, sarcină pe care Jim o găsea tot mai dificilă. Lui Jim Îi plăcea să-și imagineze că, În multe privințe, el era adevăratul conducător al acestei trupe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
are febră, dar urmărea avioanele japoneze care zburau pe deasupra. Sunetul motoarelor lor Îi limpezea mintea. De cîte ori se Întrista sau i se făcea milă de el Însuși, se gîndea la avionul argintiu pe care-l văzuse la centrul de detenție. Camionul traversa podul de pontoane, pus În mișcare de către o echipă de pionieri japonezi. Nefiind În stare să stea drept, Jim alunecă de pe bancă. Doctorul Ransome Întinse cu slăbiciune mîna, să-l țină. — Ține-te bine, Jim. Stai În față
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
mult se schimbase. Acum se simțea mai apropiat de cîmpurile de luptă În paragină, de acest camion năpădit de muște, de cei nouă cartofi dulci din sacul de sub scaunul șoferului și, Într-un anumit sens, chiar și de centrul de detenție decît avea să mai fie vreodată de casa lui din Amherst Avenue. Camionul se opri la poartă. Sergentul japonez se uită peste parapetul din spate la prizonierii Întinși pe podea. Îl Împinse pe doctorul Ransome cu Mauser-ul, dar medicul rănit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
din buzunarul lui Jim. Le puse pe masă lîngă tava cu ceară. — SÎnt din grădina spitalului? — Da. Jim Îl privi În față pe doctor Ransome. De puțină vreme, Începuse să-l vadă cu un ochi mai matur. Lungii ani de detenție, disputele continue cu japonezii Îl făcuseră pe acest medic tînăr să pară de vîrstă mijlocie. Doctorul Ransome era deseori nesigur de el Însuși, la fel cum era de furtul lui Jim. — Trebuie să-i dau cîte ceva lui Basie, de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
femeia din Blocul D gemu cînd soțul ei o apăsă cu mîinile pe umeri. Boabe de orez erau prinse de firele de păr din jurul buzelor soldatului japonez. Expresia lui era una pe care Jim o mai văzuse la centrul de detenție din Shanghai, dar, pentru prima oară, nu era Îngrijorat. Va rămîne aici lîngă apa liniștită și o va ajuta pe doamna Philips să-l caute pe Dumnezeu. Haide, Jim! Te așteptăm! O siluetă costelivă apăru clătinîndu-se pe mal. Domnul Maxted
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]