11,108 matches
-
s-a întors și l-a urmat pe ofițer până în fața plutonului. ― Bună dimineața, ostași! - a salutat locotenentul. ― Să trăiți, domnule locotenent! - a răspuns formația într-un glas. ― Pe loc repaus! - a comandat ofițerul. Celelalte plutoane au executat aceleași mișcări. Ritualul s-a repetat apoi în fața comandanților de companie. La un moment dat, s-a auzit glas de goarnă. Asta însemna că va apărea comandantul de batalion. Fiecare ofițer a luat măsurile necesare pentru ca formația sa să fie aptă pentru a
Caietul crâsmarului by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/482_a_731]
-
făcut? —Ai încercuit locul unde stai. Puștiul era ridicol de frumușel. Eram bucuroasă că nu era fată. Competiția era și-așa destul de mare. A, faptul c-am încercuit locul? Am simțit o dorință diavolească. —Da, așa e. E un vechi ritual irlandez... —Chinezesc, a spus Brigit în același timp cu mine. —A fost observat atât în cultura chineză, cât și în cea irlandeză, am reparat eu gafa. Aduce... —Noroc? m-a întrerupt nerăbdător băiețelul-fetiță. Exact. —Mulțumesc. —Cu mare plăcere. — Ar fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
nouă și jumătate și anunțând că „Gata, mă duc la Phelans să beau o bere“? După care să fiu obligată să cânt fără melodie împreună cu mama și cu cine se mai nimerea prin zonă „Phelans, nimic mai mult decât Phelans...“ Ritualul ăsta exista de vreo douăzeci de ani, dar, în prima seară petrecută acasă, când nu eram decât eu și tata, uitasem de el. Așa că atunci când tata și-a anunțat intenția de a pleca la bar, iar eu n-am izbucnit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
să merg mai departe. Nu înțeleg ce pui la cale, la fel cum nu înțeleg cum de l-ai atras și pe Calistrat în combinația aceasta. Moșul nu mi se pare deloc un actor potrivit. O fi un fel de ritual, pe care voi încercați să-l îndepliniți dar eu nu vreau să particip la el. Nu v-ați găsit omul potrivit. Moș Calistrat nu-i actor, spuse răbdătoare Ileana, la fel cum nici eu nu sunt. Dacă tu crezi că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
să-l îndepliniți dar eu nu vreau să particip la el. Nu v-ați găsit omul potrivit. Moș Calistrat nu-i actor, spuse răbdătoare Ileana, la fel cum nici eu nu sunt. Dacă tu crezi că punem la cale un ritual, n-ai decât. Spune-i cum vrei tu! Vreau însă să stai ceva timp cu moșul, măcar până ce reușim să închidem bestia. După aceea, vei alege singur. Ce spui, ești dispus să faci asta pentru mine? În timp ce vorbea, Ileana se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
pălăvrăgeala socrului său. Suportă totuși cu stoicism, mulțu mindu-se să răspundă monosilabic ori de câte ori se impunea. Abia se atingea de mâncare, rugându-se ca masa să se sfârșească cât mai repede cu putință. Știa cât de mult ține soacră-sa la ritualul prânzului în familie și nu voia să-i strice plăcerea. Dacă nu i-ar fi fost teamă că gestul său ar fi putut fi interpretat ca o impolitețe de neiertat, s-ar fi ridicat imediat de le masă și ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
și recăzând în cascadă... și gura ei, care cerea ceva neauzit... 23", 22"... și din ochii ei, tot mai mari, tot mai adânci... întregul ei chip, mișcându-se în diverse poziții, ca într-un joc și totodată cu gravitatea unui ritual... 17", 16"... era ca și cum o și vedea dincolo de o apă neagră, de netrecut... 13", 12"... Nu! gemu, deznădăjduit. Nu se poate! I se părea că unul dintre ei moare pentru celălalt... 9", 8"... Barbara, vino înapoi! zbieră, deși el era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85062_a_85849]
-
care este inclus Conu Leonida sunt pe potriva dimensiunii lui intelectuale. În odaia „modestă de mahala”, o pereche de bătrâni inepți, „două dezastre morale și intelectuale”, Conu Leonida și consoarta discută. Precizarea înfățișării exterioare, foarte rară la Caragiale, accentuează nota de ritual domestic: „Leonida e în halat, în papuci și cu scufia de noapte, Efimița în comizol, fustă de flanelă roșie și legată la cap cu tulpan alb”. După câteva replici, înțelegem că dialogul e mai mult un monolog, că Leonida povestește
PERSONAJUL COMIC ÎN TEATRUL LUI I. L. CARAGIALE by Aurora Ștefan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/380_a_592]
-
să reconstituie, între altele, chiar și o bucătărie a omului cavernelor. în imediata apropiere, dar înafara spațiilor de locuit, au fost descoperite perimetre în care se desfășurau diverse procesiuni pre religioase. De asemenea, s-au găsit sarcofage, care dezvăluie anumite ritualuri de înmormântare. Cercetările au demonstrat că acest sit a fost locuit până către perioada galilor și a galoromanilor. în prezent, Franța se află pe primul loc în Europa în ce privește turismul subteran. începând cu secolul al XIX-lea, mai ales, pasionați
Tainele istoriei: mirajul legendelor by Vasile Filip () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91790_a_92330]
-
lui Baudelaire sau Caligramele lui Apollinaire, sau îmi ilustra obiceiul ei de a-și aroga orice spațiu în care i se întâmplase să pătrundă, descălțându-se afară în fața ușii, dănțuind în picioarele goale pe covorul moale sau pe dușumeaua cretoasă, ritual pe care l-a repetat de zeci de ori în camera mea, cu felinarul roz din bulevard iluminându-i luciul unghiilor mari de la picioare, cum sta în dreptul geamului înalt, așteptând să ies și eu de sub duș. Tanger a rămas capiu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2273_a_3598]
-
meu imberb, cu nisipul întărit în cute, crescând treptat parametrii (presiune-temperatură) spre fierbinte, atât cât pot suporta (știu de acasă că pragul meu de toleranță la fierbinețeală e jos, departe de al chinezilor, despre care am citit oripilat cum oficiază ritualul farmaceutic al uscării frunzelor de ceai, întorcând frunzele cu mâinile goale la optzeci-o sută de grade). Apoi, chipul meu, pe care-l regăsesc, după baie și ștergerea aburului gros de pe oglindă, înconjurat de tuburi de pastă de ras folosite
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2273_a_3598]
-
de comparația pe care tocmai o crease, dar ai ceva la care multora le cam lipsește și ai să vezi că o să-ți întâlnești perechea potrivită cândva. Cândva, am repetat după ea ca un ecou, de parcă luam parte la un ritual păgân și acel cuvânt îmi definea în minte un viitor atât de departe încât nu puteam să-l întrevăd și nici să mai cred în el. Mi se zvârcolea sufletul a neputință și trebuia să ies din starea în care
Anonim pe ringul adolescenţei by Liviu Miron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/252_a_500]
-
veșminte negre ce ieșea din biserică. Vezi? N-am stat suficient de mult cu el ca să-mi dau seama dacă era comunist sau doar tembel... Tot ce știu este că am învățat singură să cred în Dumnezeu. Dar îmi lipsește ritualul. Mersul la biserică duminica. Rugăciunea zilnică. Postul. Cadența dătătoare de armonie și un pic de serenitate. Rodica Binder M-am născut la 28 aprilie 1950 la Timișoara, unde am copilărit și studiat, unde trăiesc mama și sora mea, unde mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
mă spăl și să mă îmbrac așa cum puteam eu mai omenește. Cu spălatul evident că era foarte complicat. Cu cele două ore pe zi - când le aveam și pe alea - de apă caldă, spălatul devenea o aventură, cu tehnicile și ritualurile sale. Bănuiesc că bărbații nu erau deosebit de fericiți să se spele turnându-și cu ibricul apa luată dintr-o oală pusă într-un echilibru instabil în chiuvetă sau pe marginea căzii. Însă am impresia că se spălau mai rar. Noi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
ai înțeles mecanismul și să operezi - chiar pe cadavre -, ca și cum ai putea fi oricând în prezența vieții. În chirurgie, la fel ca în critică, trebuie să ajungi cu timpul la o exactitate flexibilă, la o tehnică fără tehnicisme, la un ritual fără misticisme. În fine, în ambele, ucenicia e îndelungată, iar accidentele de parcurs, inevitabile. Habar n-am dacă am avut vreodată vocație critică (deși am dobândit devreme un gust suspect mai ales pentru cărțile de critică). Sălile de operații, ordinea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
operațiile îndelungate și în primul an de facultate, când făceam armată. Am rămas, din experiența asta, și cu un gust - combinat cu lipsa de aer, setea, mirosul de penicilină și rivanol - pentru romanele polițiste și cele de aventuri. Printre nenumăratele ritualuri intraspitalicești se petrecea - în jurul după-amiezii târzii - unul mai special: după siestă și puțin înainte de tratamentul de seară (căci toată lumea făcea preventiv antibiotice, la fel cum - aveam să constat mai târziu - în orice operație încheiată se vărsau înainte de sutură flacoane întregi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
pentru că atunci eram martora celor mai multe minuni făcute de mama. Nu am stat niciodată în spital, mulțumită eficienței sale și constat astăzi, când pruncii mei se îmbolnăvesc, că un soi de memorie secretă mi se activează, amintindu-mi precis mișcările și ritualurile cu care mama ne învăluia într-un soi de magie albă, până ne scotea la liman din bolile cele mai nesuferite. Ideea ei despre viață era - și este și astăzi - că reprezintă o „cruce care trebuie dusă“, în ciuda faptului că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
avea dreptate, căci, într-adevăr, în mod ciudat, îmi amintea de acea drăguță gospodină cu basma și șorț imortalizată de marele pictor. Mi-o puteam închipui trebăluind foarte serios printre cratițe și tigăi, îndeplinindu-și îndatoririle domestice ca pe un ritual, așa încât totul căpăta o semnificație morală. Mi-e greu să presupun că era isteață sau că ar fi putut fi vreodată amuzantă, dar în seriozitatea sa gravă era ceva care-mi stârnea interesul. Felul ei rezervat de a fi era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2047_a_3372]
-
Nu așteptă răspunsul. Niște amintiri ale lui Ashargin privitoare la Zeul Adormit începură să-i străbată conștiința cu fragmente de informații culese pe când era sclav la templu. Fiecare mărturie era diferită. Preoții aveau dreptul să-l privească pe Zeu în timpul ritualului inițierii. Niciunul nu vedea vreodată același lucru. Zeul Adormit era un bătrân, un copil un adolescent de cincisprezece ani, un copilaș - atât de incoerentă era suma mărturiilor. Aceste amănunte trecuseră cu iuțeală prin mintea lui Goseyn. Dacă era o iluzie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
cuvine. Nu putea să lase să se înțeleagă mai mult din planul său. O lumină orbitoare, ivită din surse invizibile. Preoți, aliniați de-a lungul fiecărui perete, înarmați cu lănci, scânteietoare și stindarde dintr-o țesătură prețioasă. Astfel se termina ritualul preliminar în vasta criptă a Zeului Adormit. În momentul decisiv, Gosseyn-Ashargin puse mâna pe levierul de control al distorsorului. Înainte de a-l manevra, privi în jur o ultimă dată cu ochii lui Ashargin. Era ferm hotărât să treacă la acțiune
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
mai aprig dușman al tău, conducătorii oștirilor dușmane zâmbesc, organizează petreceri și lupte de gladiatori, carnea din care muști, din fața gurii tale, are și ea dinți de oțel, rupe și ea bucăți din tine, nu te poți opri din acest ritual de autodistrugere, enzimele din salivă, din sucul gastric, din sucul pancreatic atacă lanțurile clipelor tale dulci, distrug țesăturile migăloase ale speranțelor tale, transformă în simpli atomi de carbon întreaga biochimie organică a frumuseților tale interioare. șase în al cincilea loc
Cartea dragostei by Bogdan O. Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1319_a_2883]
-
an. nouă în al doilea loc: pe piatra de la capătul drumului-strâmb găsești un pachețel alb legat cu sfoară, îl desfaci și vezi că ai primit costumul de mătase roșie cu șnuruleț roșu, acesta este semnalul că trebuie să faci un ritual de sacrificiu pentru ca zeii cei mai de jos să te ajute să ajungi la destinație, să ajungi în grădina suspendată a dragostei tale. simți remușcări peste remușcări, te simți un criminal de speța cea mai joasă, un netrebnic, un abrutizat
Cartea dragostei by Bogdan O. Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1319_a_2883]
-
ajungi la destinație, să ajungi în grădina suspendată a dragostei tale. simți remușcări peste remușcări, te simți un criminal de speța cea mai joasă, un netrebnic, un abrutizat, dar nu ai ce să faci, trebuie să încropești acum un mic ritual de sacrificiu pentru zeii aceștia, cei mai de jos, care au fost buni cu tine, te au ajutat, și trebuie să te ajute în continuare în alergarea ta uriașă, în drumul tău cel lung și întortocheat, un mic sacrificiu trebuie
Cartea dragostei by Bogdan O. Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1319_a_2883]
-
portughez, te așezi pe nisipul cald, bei câte o gură de vin, în fața ta se întinde un zid de cranii cu alge, deschizi caiețelul cu însemnările tale de călătorie și scrii un poem. șase în al treilea loc: este vremea ritualului sacru, a venit noaptea, ești singur pe plajă lângă un zid de cranii cu alge, tocmai ai găsit o cochilie de scoică-tridacna-gigas, atât de rară, te așezi în genunchi, spui de trei ori rugăciunea inimii, scoți ușurel inima ta mare
Cartea dragostei by Bogdan O. Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1319_a_2883]
-
Barry (sau Gary, Gerry, Derry, Dave 1 - nu contează pentru cine) un mic-dejun copios cu prăjeli. Slăninuță, ouă și cârnăciori cu toate cele, inclusiv budincă de rinichi, pentru care făcuseră cu toții o pasiune în Midlands. La un moment dat, în timpul ritualului de la micul-dejun, își făcea apariția Dan, exact cum l-am descris mai devreme. Însă, după aceea, Carol își pierduse răbdarea. Fie dacă nu se schimbase cumva caracterul sesiunilor de băut ale lui Dan cu prietenii. E greu de spus de unde
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1919_a_3244]