9,413 matches
-
proclamau puterea Guomindangului reapăruseră ca niște lozinci amenințătoare, care atîrnau ca reclamele deasupra cinematografelor chineze din Shanghai Înainte de război. Intrară Într-un tunel de beton care ducea În arena Întunecată. Cu gradenele curbate, Îi amintea lui Jim de centrul de detenție din Shanghai, toate primejdiile care ar fi putut să zacă acolo fiind amplificate de o sută de ori de război. Soldații japonezi formară un cordon În jurul pistei de alergări. Ploaia picura de pe glugile lor. Deja primii prizonieri ședeau pe iarba
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
săi europeni. Prea amețit ca să stea În capul oaselor, Jim se Întinse lîngă domnul Maxted. Era momentul să nu mai facă servicii pentru nimeni. Avea mîinile Înghețate de la apa de pe pista de zgură. Războiul durase prea mult. La centrul de detenție și la Lunghua, făcuse tot ce putuse ca să rămînă În viață, dar acum, o parte din el dorea să moară. Era unicul mod de a face ca războiul să se termine. Jim se uită la sutele de deținuți de pe iarbă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
sub straturile de jurnale de actualități care Își impuseseră propriul lor adevăr asupra războiului. În cele două luni de cînd se Întorsese În Amherst Avenue, Jim vizitase des cinematografele redeschise din Shanghai. Părinții lui Își reveneau Încet, după anii de detenție În lagărul de la Soochow, iar Jim avea timp suficient să circule prin Shanghai. După ce-l vizita pe dentistul rus alb din concesiunea franceză, Îi spunea lui Yang să-l ducă, Într-un Lincoln Zephyr, la Grand sau la Cathay, acele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
negocieze distribuirea mărfii, iar în cele două ore de plimbare hârtia pachetelor se umezise și începuse să se rupă. Dacă unul dintre acele pachete se desfăcea în mijlocul străzii, putea să se aștepte să petreacă niște ani într-un azil de detenție pentru minori. De ce încercase oare să-l aresteze la toaletă agentul acela deghizat? Nu făcuse nimic. Agentul avea probabil vreun fel de clarviziune extrasenzorială de detectiv. În cele din urmă, lui George îi veni în minte un loc în care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
a fetiței. Îmi pare rău, Eric. Sergentul de serviciu dădu din cap. — Mda, bine. M-am asigurat să fie totul În regulă În registru. Din ce știe lumea, nu s-a-ntâmplat nimic. A venit, a stat un pic În detenție, a fost eliberat. Numai să nu se mai Întâmple. OK? Logan aprobă din cap. — Mulțam, Eric. Logan se strecură pe coridor spre micul birou unde Își făcuse punctul de comandă cu o zi Înainte, luând pe drum un pahar de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
când Logan Îi spuse despre noua misiune. — Inspectorul Steel vrea să mă ocup de Geordie Stephenson: cadavrul pe care l-au pescuit din port, zise el În vreme ce străbăteau coridorul lung care unea sala de judecată numărul unu de celulele de detenție. Am zis c-aș avea nevoie de ajutor și Insch a fost de acord să fii tu. A zis c-o să mă ții pe drumul cel drept. Watson zâmbi, bucuroasă de compliment, neștiind că Logan Îl inventase el Însuși. Martin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
Pe cine, pe Cleaver? Nu, pe eroul orei! Își ridică mâinile, În poza clasică de luptă cu pumnii. Pe cel care plutește ca un fluture și ustură ca un pumn dat În nas. Logan zâmbi. — De ce nu? În fața celulelor de detenție se găsea o mică mulțime. Toți veseli și trăncănind. Mormăind, Insch Îi trimise de acolo. Nu știau că era extrem de neprofesionist ceea ce făceau? Voiau ca lumea să creadă că e OK să comită atacuri? Rușinați, privitorii În uniforme se risipiră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
totul În chinuitul limbaj polițienesc. Era vorba despre o recunoaștere a vinovăției, dar Insch se chinuise mult să facă totul să pară că fusese numai vina lui Sandy Șarpele. Oricum așa și era. Martin semnă și Insch Îl eliberă din detenție. — Ai unde să te duci? Îl Întrebă Logan pe când mergeau către ușă, prin holul de la intrare. — Stau cu mama. Tribunalul a zis că așa trebuie, câtă vreme-mi fac munca În folosul comunității. Umerii i se aplecară și mai mult
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
să Îi vadă. Și avea de gând să fie un ghimpe În coasta tuturor până reușea. Insch Își strânse buzele, se gândi, apoi, În cele din urmă, Îi ceru agentului să-l conducă pe Sandy Șarpele Într-o cameră de detenție. — Ce crezi că vrea Sandy Șuierătorul? Întrebă Logan după plecarea polițistului. Insch rânji. — Un protest, un geamăt... Cui Îi pasă? Avem ocazia să facem haz de rahatul ăsta mic câtă vreme suferă. Își frecă mâinile una de alta. CÎteodată, Logan
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
Insch rânji. — Un protest, un geamăt... Cui Îi pasă? Avem ocazia să facem haz de rahatul ăsta mic câtă vreme suferă. Își frecă mâinile una de alta. CÎteodată, Logan, băiete, Dumnezeu ne surâde. Sandy Moir-Farquharson Îi aștepta Îmtr-o cameră de detenție de la parter. Nu părea foarte fericit. Un plasture alb subțire Îi traversa nasul, acum tumefiat, iar sub ochi avea cercuri negre. Dacă aveau noroc, pungile acealea aveau să se transforme Într-o frumusețe de ochi vineți. Servieta Îi era așezată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
și Întunecați. Insch Îl privi de sus ca și cum ar fi fost un soi de pată de murdărie. — Acest interviu a luat oficial sfârșit până mâine dimineață la nouă, spuse el. Agentul aici de față te va Însoți la celulele de detenție. Insch se lăsă greu pe masă, cu pumnii grași odihnindu-se pe Încheieturile degetelor, cu fața atât de aproape de cea a lui Cameron Anderson că putea simți groaza din respirația bărbatului mai tânăr. Și-ai face bine să te obișnuiești
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
L-ar reabilita și pe Karl Marx dacă mălaiul e ca lumea”. Se zvonea că Satterlee fusese exclus din Brigada Allen pentru că încercase să pună la punct un sistem de mită: chitanțe de plată de la japonezii americani din lagărele de detenție în schimbul protejării proprietăților ce le fuseseră confiscate până în momentul eliberării din lagăr. Concluzia agentului Cathcart: Ed Satterlee era un bezmetic, dar unul foarte bogat și foarte eficace, extrem de versat când era să prezinte teorii ale conspirației care să sune bine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
le ofeream acces la dosarele mele psihiatrice, în vederea evaluării lor de către Procuratura Generală a Statului în 1940, precum și de către alte comisii ce puteau fi create ulterior, o vor elibera imediat pe Andrea. Cum Andrea mai avea minimum patru ani de detenție și îmi povestise cât de mult suferise din cauza abuzurilor șefelor de celulă și a celorlalte deținute, n-am ezitat nici o clipă. Am acceptat. Buzz îi permise lui Lesnick să-și tragă sufletul, apoi trecu direct la Coleman. — Iar motivul pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
de noi, pentru că n-am dorit să le cedăm de bună voie ceea ce ne-au lăsat părinții și buneii. Acum Ilie Ilașcu, datorită faptului că problema „Grupul ILAȘCU” a fost internaționalizată, iar Ilașcu era unicul membru al Consiliului Europei în detenție, e liber. După nouă ani de calvar—care puteau fi cei mai frumoși ani ai vieții sale—lui Ilie Ilașcu i s-au scos cătușile. Dar nu am deloc impresia că ni s-au scos și nouă cătișile. Pentru că în
Dacă nu ai amintiri, nu ai dreptate! by Constantin Chirilă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/776_a_1536]
-
libertatea noastră. Care poate fi un jug și mai greu.Ilie Ilașcu a fost tare, fiindcă a fost singur, va fi la fel de puternic și în continuare când singurătatea celorlalți o va amenința pe a lui?!. După cei nouă ani de detenție, zilele trecute ( 5 mai 2001), Ilie a fost la Taxobeni. în alți ani ori de câte ori ajungeam în această localitate , mama eroului, doamna Natalia , alerga într-un suflet de la câmp, de la arie, mereu cu aceeași lacrimă în batistă: „Credeam că l-ați
Dacă nu ai amintiri, nu ai dreptate! by Constantin Chirilă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/776_a_1536]
-
după ce va murui (va vărui) oleacă. Ne spune apoi că i-au furat de prin curte tot ce mai avea, iar de pe sârmă hainele soțului, pe care voia să le dea de pomană. Dar a primit, după atâția ani de detenție, prima scrisoare de la fiul Ilie și acceptă să ne-o citească: “Tiraspol, 8-ianuari 1999, celula nr. 13 Bună ziua mamă, Sunt aici să-ți scriu câteva rânduri. Eu de fapt nu am dreptul să scriu. Dar cu ajutorul băieților o vor scoate
Dacă nu ai amintiri, nu ai dreptate! by Constantin Chirilă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/776_a_1536]
-
și dragoste românească, Al dv., Ilie Ilașcu” Scrisoare adresată postului de radio Iași: „Tiraspol 18 aprilie 2000 celula nr. 13 Postului teritorial de radio Iași, România Pare-mi-se că nu v-am scris niciodată în acești 8 ani de detenție, necătând că vă ascult zilnic emisiunile de radio. Astăzi, ascultându-i pe d-l. Neacșu și pe invitatul său, d-l. Chirilă, m-am hotărât de a vă scrie câteva rânduri. S-ar putea chiar din simplul motiv că de
Dacă nu ai amintiri, nu ai dreptate! by Constantin Chirilă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/776_a_1536]
-
a le spune pe nume, și care nu plac unora, sunt imediat etichetat în presă ca: „...da’ el nu-i întreg...”(M. Snegur), că „...e un dezechilibrat...” (M. Radu Iacoban, Iași), „...da’ cine poate garanta, că după atâția ani de detenție are mintea sănătoasă...”(Vitalie Ciobanu) și multe altele din aceeași poveste. Nu mai vorbesc de presa rusă de la Tiraspol și Moscova. Acolo în genere sunt făcut cu ou și oțet. Rușilor nu le-a plăcut niciodată ca cineva să se
Dacă nu ai amintiri, nu ai dreptate! by Constantin Chirilă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/776_a_1536]
-
în prima sa zi de libertate, în, așa zisa noastră libertate. în jurul orelor 16 vine să-l vadă pe erou Tamara Suniță și fratele ei. Ilie Ilașcu ne povestește prin ce torturi groaznice a trecut, în cei nouă ani de detenție. în noaptea arestării sale a văzut cum cazacii săreau gardul, iar unii dintre aceștia se culcaseră, în poziție de tragere, chiar peste căpșunii pe care voia să-i culeagă a doua zi pentru fetițele sale. La ora 16,20 l-
Dacă nu ai amintiri, nu ai dreptate! by Constantin Chirilă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/776_a_1536]
-
prelua pe patriot, cu familia sa, din vama moldovenească. Zadarnic, se trece în mare viteză vama din dreapta Prutului. Toți voiau să facă campanie electorală, speculând drama eroului, care avea doar două zile de așa-zisă libertate. După nouă ani de detenție, de cumplite chinuri, simulări de execuții, venea de la casa părintească, venea de la mormintele părinților săi. Avea nevoie de liniște sufletească, de clipe de reculegere. Un oarecare, nu merită să-i pomenesc numele, zicea: „Trebuia, imediat ce a trecut Prutul, să sărute
Dacă nu ai amintiri, nu ai dreptate! by Constantin Chirilă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/776_a_1536]
-
În acel moment avea gradul de maior. Luptă în "armata națională" organizată de guvernul pro-german de la Viena, condus de Horia Sima. Întors în țară, este judecat de comuniști și are parte de o condamnare la moarte. Petrece ani grei de detenție în Siberia, apoi se reîntoarce în România. De pe urma sa, a rămas un foarte interesant jurnal, scăpat ca prin urechile acului de perchezițiile și confiscările Securității, făcute inclusiv în anii '70, când Hatmanului i s-au confiscat diverse acte, fotografii și
Escadrila Albă : o istorie subiectivă by Daniel Focşa [Corola-publishinghouse/Memoirs/1429_a_2671]
-
fi lucid înseamnă a citi în natură și în cărțile maeștrilor semnele vremurilor, iar vremea nu are început și sfârșit. Mi-e milă de oamenii care cred că au o experiență infailibilă, dedusă din scurta lor existență, deși războiul și detenția (politică) pot fi asemenea experiențe. Iubirea este însă cea mai mare experiență a noastră. Într-un fel, noi suntem cu toții artiști și dacă nu devenim cu toții ceea ce suntem este pentru că undeva ratăm drumul corect. Sper că nu am ratat drumul
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
tren care pleacă pufăind de la Târgu Jiu urcă Tudor Arghezi, Daniel Turcea, Gheorghe Grigurcu, iar pe drum, la următoarele halte se suie Macedonski (iată Adâncata!), Radu Gyr (a făcut școala la Craiova, unde s-a și retras după anii de detenție), după care, pe la Craiova, urcă George Magheru (cu faimosul vers "Suntem Orient / să ne dez-orientăm!"), Adrian Păunescu, Marin Sorescu, Gabriel Chifu, Patrel Berceanu, Ionel Ciupureanu, Ioana Dinulescu. La Caracal, cu voia ta, urcă în trenul meu sui-generis Marian Drăghici, Paul
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
Cioran, în schimb rămânem cât se poate de "înțelegători" față de un Petru Dumitriu sau un D. R. Popescu, față de Maria Banuș sau Nina Cassian, față de Ov. S. Crohmălniceanu sau Paul Georgescu. Strâmbăm din nas când dăm de figuri martirice ale detenției precum Radu Gyr sau ale diasporei suportate până la capăt precum Vintilă Horia sau Horia Stamatu. Mai întâi de toate însă ne umplu de amărăciune șicanele, minimalizarea la care-i supunem din ce în ce mai des pe cei doi corifei ai rezistenței noastre întru
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
a diminua daunele produse de dependența de droguri. Aceasta a fost abordarea pe care am încurajat-o, numind-o „diminuarea daunelor”. Prin „daune” nu înțelegeam doar dependența de droguri, ci și daunele cauzate de lupta împotriva drogurilor: rata mare de detenție; destrămarea comunităților hispanice și afro-americane; țările producătoare transformate în narcostate, corupția și abuzul de putere. M-am trezit prins într-o arie problematică unde prejudecățile și intoleranța sunt foarte puternice. Reforma politicii legate de droguri constituie un teren pe care
[Corola-publishinghouse/Administrative/1960_a_3285]