9,734 matches
-
nivelul expresiei discursului politic nu pot fi explicitate fără apelul la condițiile psihologice, sociale, istorice și politice care le generează. Dar multitudinea ipotezelor avansate nu reușește să explice dispersia spațială și profunda inerție temporală a viziunilor și reprezentărilor lumii. Istoricii mentalităților subliniază că structurile mentale suferă mutații într-un timp îndelungat: "Tradiția supraviețuiește multă vreme după căderea ei în uitare (...). Ideologia care se naște într-o zi cristalizează într-o manieră simplă și puternică o personalitate complexă prin opoziție față de o
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
coaliție, facțiune, monopartitism, multipartitism, partid etc.; 2. termeni referitori la doctrine și curente politice: anarhism, bolșevism, comunism, ecologism, marxism etc.; 3. termeni referitori la adepți ai unor doctrine și curente politice: comunist, separatist, stalinist, fascist etc.; 4. termeni referitori la mentalități și atitudini politice: apolitism, demagogie, elitism, xenofobie, rasism etc.; 5. termeni referitori la acte/ activități/ acțiuni politice: centralizare, represiune, depolitizare, restaurație, insurecție, represiune etc.; 6. termeni referitori la caracteristicile referenților din sfera politică sau la apartenența la o doctrină, concepție
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
și atitudini politice: apolitism, demagogie, elitism, xenofobie, rasism etc.; 5. termeni referitori la acte/ activități/ acțiuni politice: centralizare, represiune, depolitizare, restaurație, insurecție, represiune etc.; 6. termeni referitori la caracteristicile referenților din sfera politică sau la apartenența la o doctrină, concepție, mentalitate, la acte/ activități/ acțiuni politice: anarhic, contrarevoluționar, democratic etc. Investigarea vocabularului politic impune precizarea criteriilor de delimitare a acestuia, ca instrument al cunoașterii și comunicării politice și ca rezultat al efortului de conceptualizare a fenomenelor de pe scena politică. Specificul lexicului
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
astfel pericolul alinierii obiectului de cercetare la datele contextuale ale interpretării. "Fiecare generație literară afirmă în acest sens Mircea Popa se simte datoare să-l descopere pe Eminescu dintr-un nou unghi de vedere și din perspectiva schimburilor survenite în mentalitatea și echiparea critică a comentatorilor"428. Fără a neglija rezultatele unui demers analitic care se întoarce spre textul eminescian cu achizițiile epistemologice ulterioare momentului Eminescu, considerăm că, în cazul publicisticii, se impune un proces de recontextualizare, premisă necesară înțelegerii atitudinilor
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
de filosofia limbii, Ioan Oprea • Frazeologie românească. Formare și funcționare, Cristinel Munteanu • Inițiere în semiotica generală, Jean-Marie Klinkenberg • Inițiere în lingvistica textuală, Doina-Paula Spiță • Introduction to Linguistics, Călina Gogălniceanu • Limbaje și comunicare (vol. 1, 2), autor colectiv • Lingvistică generală, semiotică, mentalități, Mariana Neț • Lingvistică și filosofie, Ioan Oprea • Lingvistica pentru textul literar, Dominique Maingueneau • Lingvistica textuală, Jean-Michel Adam • Manipularea cuvântului, Philippe Breton • Periferia textului, Philippe Lane • Pragmatica pentru discursul literar, Dominique Maingueneau • Sintaxa limbii române actuale, Rodica Nagy • Teoria și practica
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
didactice. CAPITOLUL I A. CONFLICTELE 1. Definirea conceptelor Noțiunea de „conflict” provine din latinescul conflictus, care înseamnă a lupta cu forță. Conceptul de conflict semnifică dezacordul în ceea ce privește atitudinile, scopurile, amenințarea valorilor personale, stilului, lupta pentru ocuparea unui loc, dezacord în privința mentalității, elementelor morale, scopurilor, metodelor, rolurilor. Conflictul constituie o componentă naturală, inevitabilă a vieții sociale a fiecărui individ. După Mayer, B. (2000), conflictul poate fi descris multidimensional, cu accent pe dimensiunile cognitive, emoționale și comportamental/ acționale. Cu cât conflictul capătă accente
Medierea conflictelor by Lorena Bujor () [Corola-publishinghouse/Science/1597_a_3041]
-
o addenda (cu „biografi” ai fenomenului: de la Tucidide la Al. Ivasiuc) și un „mic curs practic de stat la coadă”. Analizând societatea la scară redusă, S. reușește o abordare tragicomică a istoriei ceaușiste, în care noțiunea de „grup” implică și mentalități populare, subconștient colectiv etc. Coada, element civilizator în viziune comunistă, poate ajunge obiect de studiu - ca o materie școlară -, cu evoluții, clasificări fiziologice și psihologice proprii, gradele ei de „dezvoltare” semnalându-le și pe cele de dezordine, violență, lipsă de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289665_a_290994]
-
Profesor Constantin Sălăvăstru într-una din lucrările sale, autoarea consideră că mult mai profitabilă ar fi acceptarea ca stare de spirit din cultura contemporană, expresie ce mi-a amintit un fragment din Proust unde se vorbește despre un cuvânt nou mentalitate definit prin sinonimie tocmai cu stare de spirit. Gândit astfel, oare postmodernismul nu ar putea fi cumva apropiat de mentalitate? Studiul de caz, Jean Baudrillard, este destinat să valideze rezultatele obținute în încercarea de a stabili, pe cât se poate de
Discursul filosofic postmodern: cazul Baudrillard by Camelia Grădinaru [Corola-publishinghouse/Science/1408_a_2650]
-
spirit din cultura contemporană, expresie ce mi-a amintit un fragment din Proust unde se vorbește despre un cuvânt nou mentalitate definit prin sinonimie tocmai cu stare de spirit. Gândit astfel, oare postmodernismul nu ar putea fi cumva apropiat de mentalitate? Studiul de caz, Jean Baudrillard, este destinat să valideze rezultatele obținute în încercarea de a stabili, pe cât se poate de inatacabil, trăsăturile ce definesc discursivitatea postmodernă în filosofie, posibilitățile de extrapolare fiind evidente, având în vedere faptul că, la nivel
Discursul filosofic postmodern: cazul Baudrillard by Camelia Grădinaru [Corola-publishinghouse/Science/1408_a_2650]
-
deși "schimbările structurii politice, economice, tehnologice, psihologice sunt factori istorici obiectivi ai modernității, aceste schimbări nu constituie în ele însele modernitatea. Aceasta s-ar defini mai curând drept contestarea acestor modificări structurale, măcar ca reinterpretare în termeni de stil cultural, mentalitate, mod de viață, viață cotidiană. Modernitatea nu este revoluția tehnologică și științifică, ci jocul și implicarea lor în spectacolul vieții private și sociale, în dimensiunea cotidiană a mass-media, a gadgeturilor, a bunăstării domestice sau a cuceririi spațiului"102. În acest
Discursul filosofic postmodern: cazul Baudrillard by Camelia Grădinaru [Corola-publishinghouse/Science/1408_a_2650]
-
o societate a comunicării generalizate (o societate de mass-media)"107. Spre deosebire de Theodor Adorno care a prezis omogenizarea societății prin mass-media, dezvăluind un ideal de dominare, Vattimo descrie un ideal de emancipare care rezultă din eliberarea raționalităților locale, a tradițiilor și mentalităților specifice. Ocupându-se de stabilirea condițiilor cunoașterii în societățile postindustriale, filosoful Jean-François Lyotard 108 a observat inversarea raportului dintre știință-tehnică/tehnologie, scăderea credinței în progres și în rațiunea capabilă de a produce libertate. În aceste condiții, importanța tehnicilor și a
Discursul filosofic postmodern: cazul Baudrillard by Camelia Grădinaru [Corola-publishinghouse/Science/1408_a_2650]
-
3.1. Hiperrealitatea și discursul său Poate cel mai revelator exemplu de simulacru descris de către Baudrillard este acela al Americii, formă a "utopiei realizate", a deșertului și vitezei, care asigură un tip de alteritate radicală omului european, prins într-o mentalitate și o metafizică ce par a-l ordona într-un mod extrem de diferit față de prototipul omului american. Lucrarea în sine este una care a suscitat vii dezbateri, fiind o incitantă descriere a majorității stereotipurilor prin intermediul căruia un european gândește despre
Discursul filosofic postmodern: cazul Baudrillard by Camelia Grădinaru [Corola-publishinghouse/Science/1408_a_2650]
-
scopul căutarea și descrierea "Americii siderale, cea a libertății zadarnice și absolute a freeways-urilor, niciodată pe cea a socialului și a culturii; pe aceea a vitezei din pustiu, a motelurilor și a întinderilor minerale, niciodată America profundă a moravurilor și mentalităților"486 (s. a.). În acest scop declarat, Baudrillard își recunoaște din nou pasiunea de a transforma experiențele și imaginile în semne, oferind o semiologie a Americii așa cum a perceput-o, sub forma unei pelicule fără adâncime și de cele mai multe ori fără
Discursul filosofic postmodern: cazul Baudrillard by Camelia Grădinaru [Corola-publishinghouse/Science/1408_a_2650]
-
XIII-lea; însă versiunea predicii adresată păsărilor, ce nu se găsește în izvoarele franciscane precedente, și nici în cele ulterioare, privilegiată de unii biografi recenți ai lui Francisc deoarece e considerată mai „realistă” și mai semnificativă, este probabil expresia unei mentalități și moralități monastice. Din prezentarea stigmatelor, se vede clar că informațiile celor doi cronicari englezi despre Francisc nu sunt atât de exacte ca cele oferite despre frații lor conaționali și contemporani, pe care îi întâlniseră personal: Roger scrie că poporul
Viaţa Sfântului Francisc de Assisi : cronici şi mărturii medievale franciscane şi non-franciscane by Accrocca Felice, Aquini Gilberto, Costanzo Cargnoni, Olgiati Feliciano () [Corola-publishinghouse/Science/100973_a_102265]
-
36). Chiar dacă pomenește de „nova conversatio”, nu menționează în ce constă această nouă formă de viață religioasă, refugiindu-se imediat în a deplânge decăderea ordinelor vechi. Cu toate acestea, noutatea lor este sesizată, chiar dacă nu este prețuită,fiind influențat de mentalitatea comună privitoare la superioritatea ordinelor vechi. Fragment din Chronicon Montis Sereni, MGH, Scriptores, XXIII, 220-221; în TM, 18-19. [În acest an, 1224,] au început să se stabilească în provincie, și îndeosebi în Magdeburg, două ordine cu o formă de viață
Viaţa Sfântului Francisc de Assisi : cronici şi mărturii medievale franciscane şi non-franciscane by Accrocca Felice, Aquini Gilberto, Costanzo Cargnoni, Olgiati Feliciano () [Corola-publishinghouse/Science/100973_a_102265]
-
cu cititorul, C. revine în 1996 cu romanul Iadul meschin, „polemic, parodic și erotic” (Romul Munteanu), și, la numai un an, cu Ascuțit ca tandrețea, care, ca și cel anterior, poate fi socotit un „manual de educație sentimentală” din perspectiva mentalității spiritului contemporan. Este și autoarea unui remarcabil eseu, de fapt un „portret de romancier”, dedicat Hortensiei Papadat-Bengescu (1976), unde pornește de la premisa că, în cazul unui mare creator, operele de început și cele de crepuscul includ un jurnal de creație
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286507_a_287836]
-
clienților este un act de caracter. „Ocuparea terenului” ca manager și lider Înseamnă Îndeplinirea responsabilităților pe care le aveți zi de zi, oră de oră, astfel Încât ele să fie În interesul celor care vă urmează. Înseamnă să vă dezvoltați o mentalitate de servant (În relație cu alții) În ceea ce privește conducerea. Iată câteva exemple scurte despre felul În care a fost dezvăluit caracterul unor lideri În cadrul unor Întâmplări cotidiene. Caracterul În fața obstacolelor Deși caracterul are de-a face cu aspecte ce țin de
[Corola-publishinghouse/Science/1890_a_3215]
-
exprimate În diferite feluri, aproape toată lumea a fost de acord asupra celor șase trăsături principale. Afacerile care vor avea succes, spuneau ei, vor fi caracterizate de viteza cu care produsul ajunge de la concept la lansarea lui pe piață, de o mentalitate axată pe adaptabilitate, de abilitatea de Învățare, pasiunea pentru servicii, capacitatea de reinventare În funcție de necesități și de preocuparea pentru stimularea angajaților. Mai târziu, când m-am gândit la aceste atribute, mi-am dat seama că aveau un element comun: predilecția
[Corola-publishinghouse/Science/1890_a_3215]
-
și rezistența la inovațiile personale, șansele de formare În cadrul organizației a unor subculturi de asumare a riscurilor vor fi destul de mici. Companiile În care filosofia dominantă este aceea de a-i forța pe angajați să adopte față de munca lor o mentalitate de producție la normă deseori compromit exact obiectivul pentru care trebuie să concureze. Evitarea riscurilor Acum câțiva ani, am fost Însoțit Într-un tur al unei fabrici de către managerul ei de producție. I-am spus că rămăsesem impresionat de operațiunile
[Corola-publishinghouse/Science/1890_a_3215]
-
-l denigreze în voie pe acesta din urmă. Marele ju-ist, Antistius Labeo, se împotrivea noului regim (GELL., XIII, 12, 1) și, se pare că, în ciuda solicitărilor principelui, a refuzat consulatul. În aceste trei cazuri este ușor de recunoscut persistența unei mentalități "pro-republicane", a unei apărări a libertății politice comprimate de noul regim 138. Alte cazuri de rezistență care pot fi citate sunt cele ale lui L. Sestius, Papirius Fabianus, Lentulus 139. Nu sunt cazuri sporadice, ci se încadrează într-o categorie
by Demetrio Marin [Corola-publishinghouse/Science/1026_a_2534]
-
fi cu blîndețe”). Într-un vers nesigur: „ești inimă trufașe În trează plăcere”, dăm peste o sintagmă În jurul căreia se poate specula. „Trează plăcere” ar sugera bucuria spiritului În dragoste, veghea conștiinței În patimile trupului. Ideea nu-i străină de mentalitatea uscatului Nicolae care ține, În altă parte, să convingă că existența lipsită de iubire este fără rost. În versurile ce dezvoltă acest gînd vedem Însă prea ușor prestigiul modelului părintesc: „A trăi fără-a iubi Mă mir ce trai o
[Corola-publishinghouse/Science/1935_a_3260]
-
aude totul, Încrederea lui În simțurile care „văz deosebire/ de simțit și de simțit” este enormă, fiind Însoțită de un neascuns orgoliu: „Orice ton eu Înțeleg...”. N-a trecut nici o jumătate de veac și registrul poeziei s-a schimbat odată cu mentalitatea creatorului față de obiectul artei lui. Iancu este un moștenitor spiritual fără complexe, spiritul lui este robust și firea sociabilă. Are prieteni și laudă prieteșugul, n-are, În orice caz, acel sentiment de solitudine În cultură (dat de lipsa modelelor culturale
[Corola-publishinghouse/Science/1935_a_3260]
-
adîncește) ceea ce deja există În planul realului. Nu este exagerat a spune că, Îndată ce metafora trece pe primul plan, Începe o nouă vîrstă a liricii. Iancu este printr-o parte importantă a sensibilității și culturii lui un poet de veche mentalitate. Sentimentul nou se manifestă la el prin deschiderea discursului spre formele lumii materiale, transformarea istoriei și a mitologiei În obiecte de reflecție lirică. Materia este, pentru el, natura, firea, particularizată, s-a văzut, prin cîteva elemente: vîrful de delișor, apșoara
[Corola-publishinghouse/Science/1935_a_3260]
-
grandoare ideii. Are credința, după exemplul clasicilor, că la originea unui bun poem stă un Îndelungat efort de cizelare a versului. Alexandrescu este cel dintîi poet român care are, pe de-a-ntregul, o conștiință artizanală. E un poeta faber cu mentalitatea și mijloacele de expresie de la 1840. Heliade gîndea În același sens, Însă poezia lui anarhică, inventivă, limbajul lui nebunesc Îl contrazic. Autorul Satirelor și Epistolelor este consecvent cu principiile pe care le propune. Poemele sînt pline de sfaturi utile pentru
[Corola-publishinghouse/Science/1935_a_3260]
-
anumit prestigiu literar. Luăm cazul spațiului imaginar: spațiul ocrotitor, acela ce eliberează fantezia și dezleagă limba. Fabulistul nu se oprește, nici el, la un singur peisaj, după cum nu are preferință pentru o categorie anumită de elemente din lumea materială. În mentalitatea estetică a epocii obiectele În starea lor primar materială n-au valoare poetică. Există, evident, partea lor morală (sub formă de simboluri), dar aceea rămîne o abstracțiune. Obiectele servesc ca termeni de comparație și, din această cauză, sînt preferate obiectele
[Corola-publishinghouse/Science/1935_a_3260]