11,108 matches
-
să aprecieze miracolul propriei anatomii. Carol învățase să se palpeze în căutarea nodulilor cancerigeni și să se folosească de o oglinjoară de machiaj pentru a descoperi eventualele forme de displazie celulară, pentru a suprima necesitatea ca un bărbat să îndeplinească ritualul umilitor al dilatării și al chiuretajului. Reușise să reziste timp de trei ședințe, dar renunțase îngrozită după o demonstrație pe viu a felului în care se aplică o cataplasmă cu tătăneasă și iaurt pe inflamațiile din zona pubiană. Și asta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1919_a_3244]
-
orbita goală. Cu ajutorul suliței bizantine, își arse o lovitură atât de puternică în craniul spelb, încât și-l crăpă. Se descălță de un singur pantof, după care începu să-și miște degetele de la picioare, ordonat, întrucât era vorba despre un ritual. Numără astfel cu voce tare până la 62, după care își ridică piciorul, punându-l după ceafă. Bobby Teleferic răcni, îngrijorat. Astfel contorsionat, lui Michael îi scăpă privirea pe una dintre numeroasele reviste porno răvășite pe podea. Se înflăcără pe loc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2045_a_3370]
-
când am luat hotărârea , deci cu mai mult timp înainte de 6 august. Tot suplimentar se mai poate efectua și o rugăciune către Arhanghelul Rafael să vă ajute. O singură dată este suficient, numai că trebuie să efectuați și un mic “ritual”. De fapt este ceva virtual, efectuat cu intenția. Ritualul ce urmează este preluat de pe site-ul “reiki-angels.ro”. Stați pe un scaun, cu spatele drept. Respirați liniștit, calm. Gândiți-vă la lucrul/lucrurile care vă creează dependență și de care
Cărticică înspre… minte, trup şi suflet = mic tratat de bunăstare by Dan Alexandru Lupu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/545_a_749]
-
înainte de 6 august. Tot suplimentar se mai poate efectua și o rugăciune către Arhanghelul Rafael să vă ajute. O singură dată este suficient, numai că trebuie să efectuați și un mic “ritual”. De fapt este ceva virtual, efectuat cu intenția. Ritualul ce urmează este preluat de pe site-ul “reiki-angels.ro”. Stați pe un scaun, cu spatele drept. Respirați liniștit, calm. Gândiți-vă la lucrul/lucrurile care vă creează dependență și de care doriți să vă eliberați. Metoda este într-adevăr foarte
Cărticică înspre… minte, trup şi suflet = mic tratat de bunăstare by Dan Alexandru Lupu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/545_a_749]
-
cuțit de la bucătărie, îl atingeam pe umărul drept, intonând Jurământul Fidelității. El trebuia să-l repete după mine. Vezi câtă organizare, câtă disciplină și ce preocupări profunde puteau avea niște fetițe de școală! Câtă seriozitate puneam în toate micile noastre ritualuri care ascundeau o mare devoțiune în prietenie, o credință puternică în sentimentul acesta atât de complex și încă ne înțeles! De cine te-ai apropiat mai târziu? — M-a iubit mult Domnița Ileana a României. Îna inte de a deveni
Ioana Celibidache : o mătuşă de poveste by Monica Pillat () [Corola-publishinghouse/Imaginative/585_a_978]
-
ce ne înconjoară nu măsoară mai mult decât o fugă de cal. Și totuși ne iubim! Luptele dintre noi nu au nimic revendicativ. Și nici pătimaș, așa cum s-ar crede. Încleștările dintre cele două cetăți au mai mult ceva de ritual; totul pornește din dorința părților de a străluci prin bărbații lor viteji și loiali. Pentru a nu se pierde aceste rare virtuți, cârmuitorii celor două bastioane găsese mereu pricini de înfruntare. Drept dovadă că numai acesta e - în fond - scopul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1901_a_3226]
-
am intercalat încă o virgulă. Cele cinci exemplare ale tratatului au fost parafate și arătate mulțimii nerăbdătoare. Entuziasmul tuturor a devenit - la fel ca întotdeauna - fără de margini. Aveau pace, dar erau cu gândul la un viitor război. Apoi, după un ritual obișnuit - în cea mai profundă liniște -, s-au adus sigiliile. Fiecare exemplar al tratatului a fost răsucit cu grijă și vârât în câte un tub stacojiu din piele. Urma doar să se aplice pecețile celor două cetăți: un coif și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1901_a_3226]
-
din resursele aflate mereu în criză era timpul. Încă nu se grăbea să ajungă sus, întrunirea nu începuse. Urcușul către mansardă deveni după numai câteva trepte un târșâit de picioare, care combinat cu scârțâitul treptelor împrăștia sonorități cu iz de ritual ancestral. În sine, totalitatea zgomotelor reprezentau un mixaj sonor mereu invocat de preaonorabil atunci când își clarifica gândurile. Un picior pe treapta următoare, un nou hârșâit, o notă șuierată printre buze, rotiță așezată lângă rotiță, gândurile proiectaseră de-a lungul timpului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85108_a_85895]
-
lor în Veșnicele Lăcașuri ale Tatălui Ceresc. Mulți călugări de la Secu s-au făcut ctitori de cultură și civilizație prin munca lor. O parte dintre ei, cu ani în urmă, au tradus din limbile clasice, slavona și elina, cărțile de ritual și de învățătură, care pe atunci erau foarte rare și mult căutate și dorite de inimi însetate de apa cea vie. Alții au transcris și copiat lucrări traduse în limba română, înlesnind circulația lor în masa poporului. Sculptura în lemn
Bucurii sfinte în glasuri din cetate by Ierodiacon Hrisostom Filipescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/462_a_1113]
-
aliniate ca să dea de cea a dragei, a neuitatei Zaraza. O strânsese la piept și-și apăsase buzele pe argila ei rece. Ajuns acasă, cântărețul așeză urna pe-un gheridon din colțul odăii și, chiar din dimineața următoare, începu sinistrul ritual pe care i-l inspirase fără-ndoială sminteala. Mi-e greu până și să pun pe hârtie cuvintele care descriu faptul de nedescris, dar am s-o fac totuși cât se poate de simplu: în fiecare seară, timp de patru
De ce iubim femeile by Mircea Cărtărescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/589_a_971]
-
Însuși, fiindcă oamenii care Îl alcătuiesc știu totul despre ceilalți și nimic despre ei Înșiși. E un popor de visători care nu are nevoie de artificiul eufemismului, al subtilității otrăvite, e un popor care Încă mai crede În trecut, În ritualurile comune, agrare (din care primăvara nu poate lipsi), În vreme ce mai noua lui civilizație urbană se poate lipsi de anotimpuri. Iar Securitatea e produsul acestei pseudocivilizații socialiste. Țăranii nu ascund securiști printre ei, securistul de la CAP a ajuns fie bețiv, fie
Tratament împotriva revoltei by Claudiu Soare () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1326_a_2709]
-
odihni; de Înseninare sau de uitare nici nu putea fi vorba. Totuși, luni trebuia să fie În stare să meargă la , obligatoriul stagiu de pregătire pentru apărarea patriei. Ședințele de se desfășurau undeva pe câmp, la marginea orașului, după un ritual amarnic gândit de tovarășii de la partid. Elevii purtau o uniformă bleu, cu beretă, uniforma de război a uteciștilor, viitorul Societății Socialiste Multilateral Dezvoltate. Instructor era un anume plutonier Morteci, iar observator din partea organizației de tineret a partidului nu era altul
Tratament împotriva revoltei by Claudiu Soare () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1326_a_2709]
-
a celorlalți fără să izbucnească, fără să fugă, să se Întoarcă la singurătatea lui obsedată de neatinsele delicii ale iubirii la care Încă visa? Maică-sa l-a pieptănat Îndelung, taică-său s-a uitat la el chiorâș. Îl exaspera ritualul acesta drăgăstos, prin care Maria Îl răsfăța pe Vasile sugerându-i că ea tot ca pe un băiețel Îl vedea și Încerca să Îl ocrotească. Ce naiba caută un tânăr serios, cum Încă Îl credea pe fiu-său, la cenaclu, să
Tratament împotriva revoltei by Claudiu Soare () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1326_a_2709]
-
ea dispre miazănoapte, pe o mare pe care vântul își schimba mereu direcția; valurile verzi aveau margini de spumă când se loveau de stânci. — Samothracia nu are armată, spuse Zaleucos, dar nimeni n-a îndrăznit s-o atace. Prin niște ritualuri vechi și crude, aici erau adorați Kabiroi, zeii sosiți din ținuturi îndepărtate. În dialectul din Beotia, Kabiroi însemna „cei Puternici“. Numele lor sacre se iveau din noaptea timpurilor: Axiocersus, Cadmilus... Nume pe care celelalte insule grecești nu le cunoșteau. Zei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
-i strecoare trădători în casă, încât și imprudentele discuții cu nechibzuita lui soție ajungeau la urechile lui Tiberius. Viața în vila imperială consta într-o totală dependență de împărat, respectarea maniacă a orarelor, a traseelor, a lungilor așteptări inerte, a ritualurilor de curte. Uneori Tiberius i se adresa lui Nero cu un zâmbet fals, alteori îl respingea cu neîncredere; tânărul era chinuit de incertitudini. În mintea lui Tiberius, suspiciunile se înmulțeau; la un moment dat, Sejanus îi spuse: — A venit momentul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
însoțea pe ucigaș pe ultimul său drum. Iar atitudinea poporului nu a fost tăcută și severă, potrivită pentru un mort - pe care nimeni nu-l băga în seamă -, ci a fost triumful tânărului viu ce mergea alături de el. Printr-un ritual riguros, lipsit de fast, cenușa lui Tiberius intră în mausoleul lui Augustus, în timp ce lumea privea în liniște. „O mână de cenușă“, se gândeau, „care nu mai sperie pe nimeni“. Era cea de-a optsprezecea zi a lunii martie. Imediat, senatorii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
vântului și a norilor, se reflecta luminos în lac, printre coastele abrupte acoperite de păduri. Pe mal, Împăratul îi trimisese pe soldații germani, care vegheau stând într-un cerc tăcut. Comandantului lor, lacul nemișcat, înconjurat de păduri adânci, îi evoca ritualurile zeilor săi aflați departe, dincolo de fluviul Rhenus; împărți ordine oamenilor săi cu o anumită sacralitate, iar aceștia se supuseră, cuprinși de aceeași emoție misterioasă. Ma-ne-djet se afla lângă punte, pustie, fără lumini. Luna nu se ridicase încă de după buza craterului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
îndeplinite de fratres arvales pentru a aduce mulțumiri zeilor care îi apăraseră viața. — S-a apărat singur, comentă Callistus, pentru prima oară speriat - și îngrijorat - că nici măcar el nu avusese știință de cele întâmplate. În public însă luă parte la ritual cu vădită emoție. Senatorul Valerius Asiaticus, care manevra acum sute de voturi în Senat, comentă împreună cu tovarășii săi pe coridoarele Curiei: — Proștii mor întotdeauna de propria lor mână. Cum putea crede că soldații și-ar risca viața pentru a urma
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
tavane, pe capitelurile hathorice, pe ante, de o parte și de alta a ușilor era o vertiginoasă succesiune de imagini; între ele nu exista nici măcar o palmă liberă. Împăratul spuse: — În jurul khem-ului am văzut încăperile unde stătuseră obiectele folosite în ritualuri: aur, elektron, parfumuri, instrumente muzicale, veșminte sacre. Erau însă goale, distruse; din ele rămânea doar amintirea, inscripțiile sculptate pe ziduri. Sacerdoții au ridicat pentru noi chepengurile de piatră și am coborât în subterane; acolo, inscripțiile erau vechi de o mie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
aprins pasiunea misterică a Renașterii. Era vorba despre niște imagini bizare create de un artist din vechime? Aveau ele un sens coerent? Iar în acest ultim caz, ce anume reprezentau? O pagină de istorie? Un mit vechi de milenii? Un ritual religios? Erau oare un instrument divinatoriu? Sau reprezentau, într-un mod pe care profanii nu-l puteau înțelege, ceremonia unei inițieri în ocultism? Indicau itinerarul unui adept în cadrul unei societăți secrete, de la nivelul cel mai de jos, acela de ucenic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
prin geam la aparatul foto al lui Vaughan, exprimau o clară conștientizare a adevăratului interes al acestuia față de ea. Poziția mâinilor sale pe volan și pe maneta de accelerație, degetele deformate întoarse în spate către sâni, erau elemente ale unui ritual masturbator stilizat. Fața ei colțoasă, cu planuri inegale, părea să mimeze panourile deformate ale mașinii, aproape ca și când tânăra ar fi fost perfect conștientă că acele carcase contorsionate ofereau o antologie imediat accesibilă de acte depravate, cheile unei sexualități alternative. M-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2028_a_3353]
-
în spațiul pentru spălare. Împrejur, curtea era pustie. Catherine se lăsă pe spate cu picioarele depărtate, cu gura ridicată spre Vaughan, care o atinse cu buzele sale, suprapunându-și pe rând fiecare cicatrice. Aveam impresia că actul acela era un ritual golit de sexualitatea comună, o întâlnire stilizată dintre două corpuri care-și recapitulau sensul mișcării și al coliziunii. Pozițiile lui Vaughan, felul în care-și ținea brațele pe când o mișca pe soția mea pe banchetă, ridicându-i genunchiul stâng așa încât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2028_a_3353]
-
blocaj oceanic al râurilor circuitului sangvin. Mi-am închipuit-o stând întinsă pe un pat metalic în secția de urgențe, fața-i însângerată și puntea nasului sfărâmată semănând cu o mască purtată într-o seară obscenă de Halloween, într-un ritual inițiatic al propriei morți. Și mi-am imaginat graficele care înregistrau scăderea temperaturilor rectale și vaginale, gradienții tot mai mici ai funcției nervoase, ultimele zvâcnetele ale creierului muribund. Venind pe trotuar, un polițist de circulație se apropie de Lincoln, recunoscând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2028_a_3353]
-
câte o partidă scurtă de sex. Mi l-am imaginat pe Vaughan așteptând-o la intersecții tăcute, apoi urmărind-o prin spălătorii și devieri de trafic, apropiindu-se tot mai mult de o intensă joncțiune erotică. Și, în cursul acestui ritual de acuplare delicios prelungit, străzile mohorâte erau iluminate de trecerea corpurilor lor. Fără să mai pot să rămân în apartament în timp ce se petrecea acest joc al curtării, am luat mașina până la aeroport. Pe acoperișul parcării supraetajate de lângă clădirea de transport
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2028_a_3353]
-
Sindicatului Artelor, spectacole de teatru modern în montări neconvenționale și proiecții de filme abstracte. Într-o cronică publicată în revista Mișcarea literară, an 1, nr. 4, 6 decembrie 1924, Tudor Vianu surprindea expresiv atmosfera primei expoziții, apropiind-o — pe linia „ritualului modernist” — de manifestările dadaiste: „Întunericul sălii în care se agita o mulțime foarte numeroasă de invitați și în care se pierdea puțin cuvîntul de introducere rostit de d. Eugen Filotti fu deodată sfîșiat de un uruit de tobă. Luminile care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]