1,838 matches
-
un drapel propriu. Stema reprezenta capul de bour de pe vechea stemă a Moldovei, iar drapelul avea culorile albastru și roșu, dispuse vertical, și la mijloc stema Bucovinei. Iar la 9 decembrie 1862, împăratul Franz Iosif I a emis o diplomă împărătească, prin care se întărea și se confirma autonomia provincială a Bucovinei, cu atributele sale distincte, stema și drapelul Bucovinei. În diplomă se recunoștea trecutul românesc al acestui teritoriu, ca o parte din vechea Dacie și din Principatul Moldovei, precum și că
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
vedea, cu ochii mai treji ai „străinului”, amestecul de fast și putreziciune, vălmășagul de patimi, viclenii și cruzimi, orgolii, ambiții, ipocrizii, de intrigi și lupte pentru putere, adevăratul chip a ceea ce se ascunde „sub strălucirea purpurei bizantine”, acolo, în jurul tronului împărătesc, a cărui fascinație orbește, distruge. La Emanoil Bucuța, pretextul etnografic generează o poematizare fastuos calofilă (revărsare de detalii plastice, într-o cuprindere barocă, sinteză de reverie și ceremonial) a „spațiului” dobrogean (Fuga lui Șefki). E multă culoare și atmosferă balcanică
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285580_a_286909]
-
de John Kersey ca fiind copioasă (termenul folosit și de Bailey ulterior), elegantă, variată, frumoasă, o adevărată "Mină Imperială" (Imperial Mine). Pesemne că un lucru similar a încercat să realizeze Chatterton cînd s-a străduit să creeze "rowleyeza" - ca "mină împărătească" "forînd" în timpul adînc pînă la "zona" medievală - prin intermediul unei poezii în care se observă permanent "filoane" dense de idei, exprimate în imagini vii, uneori extrem de cromatice și auditive, uneori sinestezice, și mai ales extrem de violente. Avem în Chatterton în acest
[Corola-publishinghouse/Science/84941_a_85726]
-
aici, asumă un conflict și se Îndreaptă spre concluzii, spre urmări. Iar povestea cu adevărul... Acolo am o spaimă - mi-e foarte drag adevărul absolut, sper că există, toată viața am sperat, sper totodată că el este rezervat la masa Împărătească a bunului Dumnezeu, unde Îl vom afla, și mă uit la istoriile gândirii În care transpare destul de clar că Încă În Evul Mediu oamenii au consimțit că există dublu adevăr, cunoașterea teologică, cunoașterea cealaltă, deci nu am aspirații de genul
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
jarul. Cu această afirmație începe mereu măcelul. Nu? PIANISTA: Lasă... că ăstora nu le merge în nici un fel... Să construim un psihopat din cârpe, culoare și muzică. Să-l modelăm încă cu chef și să îl împărțim în două jumătăți împărătești. Să tipărim un concept bolnav înăuntru, anume conceptul fantezie, atât timp, până când din nevoia de a respira vor începe să pută. Deci, prietene: Fantezie, dă-i drumul. (dar acum totul cu ușurință) COMPOZITORUL: - Fantezie are și morarul din pădure. PIANISTA
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
m-a zărit nimeni, când am pornit. COMPOZITORUL: Da, suntem dintr-o dată mult prea în verde îmbrăcați... un material așa de mlăștinos. PIANISTA: Asta-i treaba, unul stă în picioare, altul jos, restul sunt dedesubt. COMPOZITORUL: Bine... Finalul ambelor jumătăți împărătești. IMPRESARUL (se întoarce scurt): Un singur om vorbește din voi, un coșciug negru întunecat vă zidește împreună pentru trecerea voastră pe lumea asta. Dar lumea adevărata nu va mai permite nici un fel de munte de datorii de la voi odată și
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
ori a fost de mare folos răsculaților. Tot coborând, țăranii răsculați, conduși de Crișan, au ajuns la Deva, pe-o vreme rece, cu vânt tăios, înghețat, și cu zăpadă spulberată. Crișan a văzut că orașul era apărat de multă soldățime împărătească, înarmată până în dinți. Totuși a pornit asaltul. Onuț ai lui Florea s-a urcat într-un ulm înalt și de-acolo vestea. Bade Crișan, atacă dinspre dreapta!... Vine un pâlc de călăreți drept din față! Țăranii foloseau știrile date de
ÎNTRE LEGENDĂ ȘI ADEVĂR - auxiliar pentru istorie by ILONA ȘELARU, LILIANA – DANA TOLONTAN () [Corola-publishinghouse/Science/1150_a_1891]
-
amorțiseră, încleștate pe crengi. Buzele i se umflaseră și se îngreuiaseră, că parcă nici nu le mai putea mișca să rostească vreun cuvânt. Numai ochii i se roteau; harnici și neosteniți, pânditori, ca ochii șoimului, spre toate zările. Gloanțele soldaților împărătești secerau tot mai mulți dintre țărani. Nimeni nu da îndărăt. Toți năzuiau din răsputeri să intre în oraș, să se răfuiască acolo cu nobilimea. Ningea tot mai des și lui Onuț îi venea să chiuie de bucurie când văzu că
ÎNTRE LEGENDĂ ȘI ADEVĂR - auxiliar pentru istorie by ILONA ȘELARU, LILIANA – DANA TOLONTAN () [Corola-publishinghouse/Science/1150_a_1891]
-
acolo nu-i nimeni! Lupta a mai durat încă mai mult de un ceas. O parte din răsculați s-au putut retrage spre lunca Mureșului. Cei prinși în încleștarea luptei au fost uciși! Pe Onuț,l-au împușcat doi soldați împărătești, doborându-l din ulm, în omătul înroșit de sânge. Dreptatea lui Tudor Se spun multe despre felul cum făcea Tudor dreptate norodului. lată o întâmplare de acest fel. Când a ajuns cu pandurii în apropiere de Craiova, lui Tudor i-
ÎNTRE LEGENDĂ ȘI ADEVĂR - auxiliar pentru istorie by ILONA ȘELARU, LILIANA – DANA TOLONTAN () [Corola-publishinghouse/Science/1150_a_1891]
-
rectorul Academiei movilene, Sofronie Poceapski. V. creează în capitala Moldovei un curent puternic de tipărire și răspândire a cărții românești, acțiune reluată mai târziu de mitropolitul Dosoftei. În 1643 scoate Carte românească de învățătură, dumenecele preste an și la praznice împărătești și la svănți mari, un monument al limbii și culturii naționale și operă de artă tipografică. În 1642 ia parte, alături de cei trei episcopi ai Moldovei și de egumenul de la Trei Ierarhi, la un important eveniment al Bisericii Răsăritene- sinodul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290433_a_291762]
-
carea să chiamă Răspunsul împotriva Catihismusului calvinesc. Sfârșitul domniei lui Vasile Lupu a marcat retragerea lui V., pentru tot restul vieții, la Secu. Principala operă a lui V., Cazania sau Carte românească de învățătură, dumenecele preste an și la praznice împărătești și la svănți mari, a înscris o dată importantă în istoria culturii religioase și în dezvoltarea limbii române literare. Lucrare specifică oratoriei de amvon, cultivată în epocă în scopul instruirii religios-dogmatice și moralizator-didactice, ea oferă, în cele șaptezeci și cinci de predici, un
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290433_a_291762]
-
adresată întregului neam românesc, dincolo de frontierele nedrepte și provizorii ale timpului, și de aceea cărturarul o alcătuiește cu preocuparea lesnicioasei ei înțelegeri de către cititorii români de pretutindeni. VIRGIL CÂNDEA SCRIERI: Carte românească de învățătură, dumenecele preste an și la praznice împărătești și la svănți mari, Iași, 1643; ed. (Cazania 1643), îngr. J. Byck, București, 1943; ed. 2, București, 1966; Cartea carea să cheamă Răspunsul împotriva Catihismusului calvinesc, [Mănăstirea Dealu], 1645; Opere, I, îngr. Manole Neagu, Chișinău, 1981; Opere. Răspunsul împotriva Catihismusului
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290433_a_291762]
-
întru normarea limbii literare, până la normele academice de astăzi. O dovadă a poziției centrale a Bibliei în cultura noastră veche și, mai cu seamă, a iradiației ei literare, o reprezintă Carte românească de învățătură, dumenecele preste an și la praznice împărătești, și la svânți mari, tipărită în 1643 la Iași, lucrare a mitropolitului Moldovei, Varlaam. Conținând predici axate pe pericopele evanghelice ale liturghiei, cartea este un strălucit exemplu de proză oratorică, în care Scriptura furnizează un conținut semantic, concomitent cu o
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285725_a_287054]
-
ale predestinării. În basme, maștera intrigantă îl pune într-o copaie și-i dă drumul pe ape ca să scape de el; în colinde, de cum se naște, lumea îl cere din toate părțile, ca să-l așeze cît mai repede pe tronul împărătesc: „Dă-ni-l, taică, dă-ni-l,/Dă-ni-l, maică, dă-ni-l!”: moașa, după scaldă, îi arată „împărăția”, adică îl ridică și-l închină, pe rînd, spre cele patru zări ale lumii. Nu putea „mic de ciobănaș” să
Mioriţa : un dosar mitologic by Petru URSACHE () [Corola-publishinghouse/Science/101018_a_102310]
-
care se pregătește de însurătoare. Spectacolul vînătoresc este și de data asta o formă de inițiere și de rit de trecere. Într-o anume categorie de colinde, Cerbul, în chip de mesager ce vine din Înalt, poartă între coarne leagăn împărătesc. Acolo stă fata cea frumoasă. Ea cîntă și coase cămașa mirelui care se pregătește să-i vină în întîmpinare. În ambele tipuri de colinde, Cerbul e aducător de jertfă și de daruri. Și mireasa, purtată între coarnele de aur, este
Mioriţa : un dosar mitologic by Petru URSACHE () [Corola-publishinghouse/Science/101018_a_102310]
-
urare. Este primul gest simbolic de inițiere în cosmicitate. „Zările” îl preiau și-l recunosc de stăpîn în perspectivă, pe toate hotarele, de „împărat”. Mirele din „vînătoarea ritualică” (voievodul din balada de curte feudală, păstorul din Miorița) poartă deja însemne împărătești însușite prin ritualul ridicatului. Moașa dă mamei copilul, astfel renăscut, dacă este fată, ori tatălui, în caz de băiat. Numai după consumarea acestui act se trece la cufundarea în apă, ca să fie cuprins și „celălalt tărîm”. Și cufundarea se face
Mioriţa : un dosar mitologic by Petru URSACHE () [Corola-publishinghouse/Science/101018_a_102310]
-
și i-a fost dedicată. După moartea tatălui, otrăvit din porunca domnitorului Constantin Cehan Racoviță, V., care din 1760 făcea parte din Divanul domnesc (vel comis, vel căminar), se refugiază la Constantinopol și aici, cu învățatul Halil Hamid din secretariatul împărătesc, aprofundează gramatica limbii turce, studiază araba și persana. Prin tergimanul Porții, Iacovache Rizu, cu a cărui fiică, Elenița, era căsătorit, intră în cercul relațiilor diplomatice. E mare clucer și, sub Grigore Alexandru Ghica, cumnatul său, mare vistier. În anii războiului
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290399_a_291728]
-
fluviu, de primele legi în organizarea armatei terestre și, mai ales, de instituirea Logofeției de Obiceiuri, instituție politică și culturală care se ocupa de protocol: era menită a păzi „cu cuviință și statornicie”- în baza unor norme extrase din condicile împărătești ale Țarigradului sau din hrisoave interne și a informațiilor furnizate de ele privind istoria, geografia, viața bisericească și politică a țării - regulile diverselor ceremonii, fixarea dregătoriilor etc. Se știe că V. obținuse și copiase prin strădania sa prețioase documente și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290399_a_291728]
-
de adaptare la realitățile specifice, contaminându-se uneori cu alte narațiuni. Prin larga lor răspândire, cărțile populare au avut un rol însemnat în îmbogățirea repertoriului s. românești. Astfel, istorioara despre bătrânul care, prin înțelepciune, îi pune în inferioritate pe sfetnicii împărătești sau cea despre fata isteață care dezleagă o serie de întrebări dificile își au sursa în cartea populară Bertoldo și prezintă un număr mare de variante românești. O contribuție la fel de însemnată în asimilarea unor noi teme sau în consolidarea celor
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289735_a_291064]
-
pentru tehnica lui Eliade 232. O analiză pragmalingvistică ar scoate în evidență felul în care modalizatorul adverbial parcă gramaticalizează incertitudinea: când le povestește despre afacerile sale "parcă (s.m.) nimeni nu l-ar fi ascultat"233, când se laudă cu ceasul împărătesc cumpărat de la Odessa, "bătrânul, care parcă (s.m.) nici nu-l auzise, se adresă doamnei"234. Verbul a părea, ale cărui valori de judecată epistemică pot merge de la ireal la probabil redă incertitudinea impresiei, fie ea ireală, analogică sau improbabilă 235
[Corola-publishinghouse/Science/84970_a_85755]
-
va căpăta tinerețe fără bătrânețe și viață fără de moarte". După mai multe încercări inițiatice Făt-Frumos găsește fântâna (care aparținea Scorpiei Pământului) și se scaldă în ea, deși Zâna fântânii îl avertizează că "bine n-are să-i fie". Pleacă spre curțile împărătești, dar nu mai găsește pe nimeni. Trecuseră mai bine de o sută de ani, părinții săi muriseră, doar Ileana Cosânzeana îl mai aștepta, căci nu putuse muri înainte de a-l mai vedea o dată. Rămas singur, Făt-Frumos se întrebă cu durere
[Corola-publishinghouse/Science/84970_a_85755]
-
ta, după asemenea ploaie, drumurile c u înconjur sunt cele bune, pentru că cele de a dreptul vrea Dumn ezeu să nu mai fie. Aicea la noi, măria ta, nu-i ca-n țara acestui avă franțuz.: să ai pe drum împărătesc piatră bătută cu ciocanul, și poștă rânduită, și toate ca-n palmă. Aici la noi, Domnul Dumnezeu ne-a poruncit să n avem căi statornice, ca s ă nu ne găsească dușmanii. Dacă n- avem oștile crailor, ne împresurăm de
Cotnariul În literatură şi artă by Constantin Huşanu () [Corola-publishinghouse/Science/687_a_1375]
-
pe Lozonski, în dulce Târgul Ieșiului, lângă feredeul turcesc (baia de aburi). - Dreg cu vin pe cei care au scăpat de apă - spunea Manaș, privind de pe pragul răcoros al vinulu i spre c asa cu fum a apelor calde. Vin împărătesc: Cotnar. Aur în cuvânt (cu bourul Moldovei). Iar în pahar, soare de toamnă, când pică frunza nucului și se ascute a ducă aripa cocoarelor. Avea Manaș și Cotnărel (cu clipire din ochi). Obrazul lui Manaș însă, ca și nasul, ardea
Cotnariul În literatură şi artă by Constantin Huşanu () [Corola-publishinghouse/Science/687_a_1375]
-
pacea încheiată între Decebal și Domițian, împăratul, se obliga a da regelui dac pe cât o însemnată câtime de bani, pe atâta meșteri iscusiți în deosebite meșteșuguri ale păcii și ale războiului, nu mai puțin și mai multe obiecte din mobilierul împărătesc. Decebal vroia tocmai să procure poporului său luminile și dibăcia de care avea nevoie, elementele culturale ce îi lipseau. Ce s-ar fi putut naște dacă Dacii ar fi trăit și ar fi fost civilizați prin Romani, cine ar pute
ISTORIA ROMÂNILOR DIN DACIA TRAIANĂ ISTORIA MEDIE, Partea I De la întemeierea Ţărilor Române până la (cu o hartă) by A. D. XENOPOL () [Corola-publishinghouse/Science/101022_a_102314]
-
ei spirituală de la Vidin, amestecul de moale și aspru, de întuneric și iluminare, de naturist și artificial se subsumează, în această proză cu silnicie întreținută, viziunilor spectral efulgurante; pentru închipuirile din zori și pentru închipuirile din amurg deopotrivă, ca intermedii împărătești, dintr-o curgere a vieții comune, pururi aptă să se lase meșteșugită. I. NEGOIȚESCU SCRIERI: Florile inimii, București, 1920; Românii dintre Vidin și Timoc, București, 1923; Legătura roșie, București, 1925; Biblioteci și publicații muncitorești, București, 1926; Fuga lui Șefki, București
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285907_a_287236]