1,062 matches
-
le, citește odată, lasă dracului mulțumirile. — Dom’ Tronaru, lasă omul să citească ! Păi te apuci și-l Înjuri!? i-a strigat Costan. Cine Înjură, bă, capsomane? i-a Întors-o bătrânul. — Ce naiba, dom’ne, acu’ v-a apucat să vă Împungeți ca țațele? Terminați odată, i-a apostrofat cu amărăciune Puiu Nistea. — Nu voi citi poezie, deși așa am promis. Voi citi o proză scurtă intitulată „Greșeala“. — Bravo, Vasile, era și timpul!... — Gata, Lorena, te rog frumos... i-a retezat-o
Tratament împotriva revoltei by Claudiu Soare () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1326_a_2709]
-
sânul, și atunci îl mângâie, deplasându-se de-a lungul lui; era moale, imens. Fata se opri deodată din râs și se aplecă spre el; continua s-o mângâie, iar ea îl privea cu buzele întredeschise; sfârcul se întări, îi împunse palma. El se opri, cu răsuflarea tăiată. Ea se retrase brusc și se acoperi; îl privea cu ochii senini. El se îndepărtă tulburat de barăci și, când ajunse de-acum departe, întrebă de unde erau fetele acelea. — Ăsta-i cel mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
acum se plimbă prin Forum sau stau în terme, fără funcții, fără bani... Junius Silanus spune că anumiți senatori, prieteni ai lui, ba nu, chiar rude cu el, au acolo, în Galileea, în Judaea - căuta teritoriile respective pe hartă, o împungea cu degetul -, proprietăți imense, cultivate cu grâu, viță-de-vie, recolte care umplu zeci de corăbii de comerț. Acum e ca și cum n-ar mai fi ale lor. Senatorii nu sunt liniștiți; eu nu le-am promis că se vor întâmpla toate acestea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
se nască,/în mine-un demon care ședea pe continent/cu-o față care plînge și una care cască,/în mine năzuința de-a deveni dement.// Închis în amintire ca-ntr-o obscură strofă/în vidul unde steaguri de ideale-mpung/te-aștept să vii, trompetă de spaimă, Catastrofă, -/ Sărut urcînd în ochii oceanelor, prelung“ (Baisers montant aux yeux des mers avec lenteur, Rimbaud, n.a.). Periferia devastată, apocaliptică, alienată, contorsionată tragic și grotesc - iată o „temă” (o „themă”, cum ar fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
momentul și i-a turnat apă în cap pe deasupra udându-l din cap până în picioare de s-au învățat minte și mergeau la WC cu umbrele, parcă plecau la plimbare. Atunci s-a enervat unul dintre cei doi și a împuns cu un ac toate umbrelele musafirilor care îi vizitau, ajungând să nu mai găsească niciuna de trebuință. Dacă te durea burta, trebuia să te sacrifici... să fii plouat, obicei ce a fost preluat imediat în cămin cu mult succes ca
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
-mă colegelor tale de serviciu să vedem dacă vreuna o să se plângă că sunt împuțit! - Și ce-o să le faci? Le caftești? Lasă că le spun eu săți dea cu cratițele în cap, să te liniștească! Își aminteau cum se împungeau, toată ziua și acum fac haz. Au trecut anii copilăriei și de-acum vor apărea probleme însă nu ține cont, e tânăr și cu toate că firea complexă a fiecărui om despică firul în patru, încă lui nu îi pasă
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
pentru început. Stridie își scutură părul din ochi și-și împinge bărbia în față, spre mine. Vine și-și înfige degetul arătător în pieptul meu, împingându-mă zdravăn, țintuindu-l în mijlocul cravatei albastre, și zice: — Uite care-i treaba, tati. Împungându-mă cu degetul, zice: Singurul blestem pe care-l știi matale este: „Mie să mi-o aduceți bine pătrunsă“. Și mă opresc din numărătoare. Iute ca un spasm muscular, încordându-mi mușchii în el, mă opintesc zdravăn și-l împing
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1905_a_3230]
-
biography> Descântec și ș(o)apte și-o cană cu lapte Ieși iarnă și-nsămânțează-mi stelele, scutură-ți duna, Dochie, să cadă ninsoarea cum din frunza de păpădie curge laptele, luniți pomi, mărgelele, colotoriți-mi răcoarea și, dacă Dumnezeu o să împungă pe cer cu acul sferele, să-mi sune toate lin și-n nins, în aromiri argintate, să mi se-aștearn-alela visele în albul cel mai fin... Dincolo de Mai - Dincolo Dincolo de Mai - Dincolo nu există. Nu mai e nici casă nu mai
Confluenţe poetice. Antologie de poezie by Relu Coţofană () [Corola-publishinghouse/Imaginative/271_a_1216]
-
aproapele meu iar în mine va mai crește o bucată de inimă orgoliu l-am privit în ochi așa cum era gol de iubire ciutură spartă înțelepciunea fântână cu lanțul rupt cum să te mai cațeri înspre izvoare ploaie curată? se-mpungea cu sfinții în stele de-așezat pe umărul drept avan despletit oglindă opacă printre firidele umblătoare ale mării cu-o mână atinsese o fărâmă de cer cu cealaltă fura trepte spre adânc mințind de a nu-i fi spus nimeni
Confluenţe poetice. Antologie de poezie by Relu Coţofană () [Corola-publishinghouse/Imaginative/271_a_1216]
-
albe În zbor lent, îngeri un film din viitor. Deschis din petale albe, creează drumul spre Cer Cuvântul Dumnezeu se transformă într-o floare Ce unește tangent zenitul cu nadirul Înger întru Lumină... Lumină Doar îngeri albi pe idoli verzi Împung acul în cer căci se aude doar un ecou Cos broderia albă pe rochia albastră cerul Iau rochia cu mine la balul îngerilor Cerul cade peste mine... Cine sunt eu? Cine sunt? Un spirit - ostatic al scuarului de fantezie ce
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
Înecăcios din cârciumă. Se Întinse la loc, cu privirea ațintită pe grinzile tavanului, Încercând să Își stăvilească amețeala. Camera se rotea de jur Împrejur, precum veșmintele Antiliei. Strânse tare din pleoape, pentru a șterge străfulgerările de lumină Înghețată care Îi Împungeau creierul, În timp ce greața i se domolea. În cele din urmă, se ridică precaut. Trebuia să iasă și să Își recapete controlul de sine. Se blestema pentru că fusese atât de neprevăzător: un prior al Comunei Florenței ar fi trebuit să se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1916_a_3241]
-
vorbitor, ca și când răceala tonului l-ar fi Înțepat precum limba unui șarpe. — Crezi că trebuie... — E necesar. Pentru binele Florenței. Dante Își trecu o mână peste frunte, căutând că Îndepărteze durerea Înțepătoare care, dinapoia unuia din ochi, Începuse să Îl Împungă În creier cu lama ei Încinsă. Căldura după-amiezii redeșteptase șarpele care Își făcuse cuibul În capul său. Urmă o pauză de tăcere, În timp ce toți cei de față Își treceau din nou, cu Încetineală, pergamentul, oprindu-se când peste un nume
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1916_a_3241]
-
cu fețele prostite Într-o beatitudine idioată, psalmodiau laude Într-o latină anapoda. — Îngerii Încearcă să le smulgă diavolilor sufletul mortului. Ia te uită! mai zise omul de lângă el. Într-adevăr, la stânga era mare agitație. Ceata de diavoli Înconjurase fantoșa, Împungându-l cu furcile și sfâșiind În mai multe locuri suprafața de pânză. Din răni ieșea un val de rumeguș. Capul fantoșei se legăna violent, Însă expresia rămânea aceea de stupoare Îndurerată, imprimată de artizan, ca și când n-ar fi priceput nimic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1916_a_3241]
-
Albia Aurită, ca și cum ați tăia prin piatră în căutarea jadului prețios; - folosiți Tulpina de Jad pentru a vă înfige cu putere în zona Terasei de Jad, ca și cum ați folosi un pisălog de fier pentru a strivi medicamente într-o piuliță; - împungeți cu Tulpina de Jad înainte și înapoi, cu înfigeri scurte și lente în interiorul Palatului Ceresc, asemenea unui fermier care-și pregătește pământul pentru a însămânța; - măcinați Tulpina de Jad și Poarta de Jad cu putere una de alta, ca și cum ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2250_a_3575]
-
permite luxul să pocnească pe cineva cu o băutură atât de scumpă. Partea proastă În cazul de față era că, din pricina loviturii primite, și-a pierdut echilibrul și a căzut peste domnul cu ochelari și a fost obligat să-l Împungă un pic cu cuțitul, cu toate căci a vrut doar să-l sperie. Că totul a fost o joacă s-a putut vedea clar pe chipul domnului cu ochelari. Nici un pic de frică și nici o mișcare de apărare, ca și cum pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
câștigi. Dacă pierzi, mă aleg cu Johnny Vogel. E grăsan, se bășește tot timpul, îi pute gura, iar tac-su e cel mai mare caftangiu de la Centrală și-l pupă-n cur la greu pe ovreiaș. În plus... L-am împuns ușor cu degetul în piept. — Și tu cu ce te alegi? — Cu pariurile mă scot în ambele sensuri. Prietena mea are gusturi alese și nu pot s-o dezamăgesc. Nu-i așa, iubi? — Continuă să vorbești despre mine la persoana
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
înainte să-mi recuperez pagubele din câștigul ei! Bătea străzile ca o văduvă neagră! Nu mă mir c-a pățit-o. E vina lu’ mă-sa, nu a mea! Cățea irlandeză nespălată și nefutută! Nu-i vina mea! Lee îl împunse zdravăn cu degetul în beregată. Am ieșit în stradă și l-am lăsat pe Cleo Short să urle la cei patru pereți. Lee exclamă: — Să-mi bag cracii! — Mda! am oftat eu, gândindu-mă că acum ne-am ales cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
la un drogat picat din cosmos. Nici unul nu-mi adresă vreun cuvânt. Stăteam acolo ca un fel de partener de umplutură al celui mai adulat cadavru din istoria L.A.-ului. În cele din urmă Kay mă salută: — Bună, Dwight. Lee împunse cu un deget tremurător un prim-plan al trunchiului mutilat. — Nu-i o chestie făcută la întâmplare. Sunt sigur de asta. Vern Smith zice că unu’ oarecare a agățat-o pe stradă, a dus-o undeva și a torturat-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
scurt, care dădea în camera de interogatoriu. Fiecare persoană se chinuia să arunce o privire prin fereastra-oglindă a cămăruței din mijloc, de pe partea stângă. Din difuzorul agățat pe perete răsuna vocea blândă și convingătoare a lui Russ Millard. L-am împuns cu cotul pe un polițist din apropiere. — A mărturisit? Omul clătină din cap. — Nu. Millard și partenerul lui aplică tactica aia cu polițistul bun și polițistul rău. — A recunoscut c-o cunoaște pe fată? — Mda. Am pus mâna pe el
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
stat la taclale de câteva ori. — Când anume toamna trecută? — Cred că prin noiembrie... — V-ați culcat cu vreuna din ele? Madeleine tresări. — Nu! — De ce nu? Doar pentru asta-s făcute speluncile de-aici, nu-i așa? — Nu neapărat. Am împuns-o tare cu degetul în umărul învelit în mătase verde. — Ești lesbi? Madeleine reveni la accentul graseiat al tatălui ei. — Hai să zicem că o iau de unde mi se oferă, flăcăule. Am zâmbit, apoi am mângâiat locul unde o înghiontisem
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
botul la savarină? am intervenit eu. — Sunt francez. — Eu zic că ești poponar. Limbiștii sunt cu toții niște frustrați. E-o chestie dovedită. Ei, acum ce mai zici, căcatule? Avocatul militar se ridică și-i șopti ceva lui Russ. Russ mă împunse cu genunchiul sub masă. Dulange renunță la mutra lui impasibilă și afișă un rânjet larg. — Răspunsul meu este un port drapel de douăș’cinci de centimetri, caraliule! — Te rog să-l scuzi pe detectivul Bleichert, Joe. E iute la mânie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
tine și, înainte să intri, trage adânc aer în piept. Acolo de unde vii tu nu există un loc ca ăsta. • • • Club Satan era o căsuță din chirpici acoperită cu țiglă și cu o firmă luminoasă originală: un drăcușor roșu, care împungea aerul cu un trident din penisuri erecte. Își avea propriul jandarm la ușă: un mexican scund care îi studia cu atenție pe clienții nou-veniți în timp ce mângâia trăgaciul carabinei sale, așezată pe un trepied. Avea epoleții burdușiți cu bancnote de un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
ridicat și și-a pus palmele pe el, cu mâinile întinse deasupra capului și picioarele depărtate. I-am vârât pistolul în ceafă și l-am pipăit de sus până jos. Am găsit un portofel, niște chei și un pieptene unsuros. Împungându-l cu țeava armei, i-am cercetat portofelul. Era burdușit cu bani americani și mai era pe acolo o legitimație în plastic, o autorizație de detectiv particular, eliberată pe numele Milton Dolphine, cu adresa biroului pe Copa De Oro, numărul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
bărbatul meu doar îmi va ridica hainele și că va intra în mine fără să și le dea jos pe ale lui. Dar eu eram descoperită acum și într-o clipă așa a fost și el, iar sexul lui mă împungea. Arăta ca o Așerah fără chip! Era o idee caraghioasă și aș fi râs în gura mare dacă aș fi putut să respir. Dar eram prea speriată. M-am strecurat în pături și el s-a băgat repede lângă mine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
eu. Nici un abuz? Asta, dragă Dinule, nu e pentru un om ca mine. Știi doar. Ceea ce nu e destul nu e nimic. 26 Într-o seară, tocmai când ieșeam pe ușă, m-am lovit de Moașa. Bine dispusă și aproape împungându-mă cu sânii ei triumfali. Ce faci, domnule sculptor, pleci? mă întrebă ea veselă. Te grăbești? — Nu, doamnă... M-am întors din drum, curios să aud ce dorea de la mine. Nu mai stătusem de vorbă cu ea de când îmi spusese
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]