1,349 matches
-
zisese până anul trecut Mendebilul, înainte să apară printre ei adevăratul Mendebil. Copilul ăsta de vârsta lui Mircea făcea toate nebuniile de pe lume. Striga în jos la ei de la balconul lui de la etajul șapte și, când se uitau în sus, încăleca balustrada și se lăsa să atârne în gol. Bătuse un cui într-o pisică adormită. Se lua de fete, le spunea la ureche lucruri care le făceau să se-nro-șească și să fugă țipând. Mama lui era curvă, copiii o văzuseră
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
miji ochii, ca și cum lumina soarelui I-ar fi deranjat: ― Păi, în ritmul asta, îți iau locul în mai puțin de un an... ― Niciodată, locotenente. Îmi dai dovezi în fiecare zi că doctrina augustiniană îți va fi imposibil de pătruns. Abatele încalecă și porni împreună cu suita lui spre Abație. Rim zăbovi pentru o clipă, privind în urma lor. Când se depărtase destul pentru ca Rim să nu îi vadă chipul, Abatele lăsă să i se întipărească pe față sentimentul care îl muncea. Mina lui
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
N-am uitat asta, Spionule. Văd însă că îți place. Nu eziți să faci pânde... ― Pânda, Sfinția Ța, e cea mai mare pasiune a mea. Nu m-a dezamăgit niciodată. Întotdeauna e ceva de văzut pentru un ochi exersat. Abatele încalecă destul de greu. ― Cicatricea aia rotundă o să fie greu de înțeles pentru ceilalți, spuse el într-o doară. ― Nu era un semn doar pentru el... ― Ce vrei să spui? ridică Abatele o sprânceană. ― Uneori oamenii uită cât de prețioase sunt lucrurile
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
-lea. Operatorul imperial de pe Kyrall așteaptă. Kyrall! ― Știi cumva ce vrea împăratul? ― Fratele Aloim mi-a spus doar sa vă transmit că e urgent și că el crede că ar trebui să vorbiți cu împăratul, care pare destul de agitat. Radoslav încalecă pe calul mesagerului și, în câteva minute, ajunse în biroul său unde îl văzu pe Aloim și pe operatorul psi al Abației. Nu îi plăcea metoda aceea de comunicare în care trebuia să vorbească cu un om prin intermediul altor trei
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
într-o ceremonie similară. - Augustin, Întemeietorul și Întâi Făcătorul de Dumnezeu, a pornit lucrarea sfântă a Abației acum patruzeci și șapte de generații. Străbătând deșertul vechii Europe, din praful Pannoniei i s-a arătat Dumnezeu, care luase chipul unui hoinar încălecat pe o ticăloasă mașinărie. "De ce te temi, Augustine?" a întrebat Domnul. "De mânia ta, Doamne!" "Ba nu Augustine", i-a răspuns atunci Domnul, "te temi de suferința pe care știi că o poți îndura în numele Meu. Ți-e frică de
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
nesănătos, care, legănat de cântecul păsărilor de afară, se prelungi până la lăsarea întunericului. Prima care își reveni fu Malaberga. Sprijinindu-se de scândurile mesei, se ridică greoi; ba mai mult, se rostogoli pe jos de-a binelea când încercă să încalece peste bancă, dar fu repede iarăși în picioare. Ștergându-și gura cu dosul mâinii lungi și uscate, îi cercetă pe cei cinci oaspeți, abandonați pe locurile unde erau, neajutorați ca niște copii. Pe urmă, fără să le mai dea atenție
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
săgeții. — Ești rănit! strigă ea. — Mișcă-te, îți spun, sau or să ne ajungă! Fata își sfâșie cu un gest hotărât poalele rochiei lungi de culoare ocru, tivită cu purpură, despicând-o până deasupra genunchilor, apoi coborî din car și încălecă bărbătește în fața lui Waltan, care imediat îl făcu pe Rutilan să se întoarcă și îi dădu pinteni, strigându-i tare în urechi. Frediana îi înconjură pieptul cu brațele și se lipi de el, străduindu-se, pe cât putea, să nu zgândărească
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
dezlipească ochii de la el. Khaba arătă spre bandaj: — Ce ai pățit acolo? Am mâna opărită. Balamber se aplecă să-și dezlege, destul de chinuit, chinga șeii și vorbi către Odolgan: — în loc să faci mutra aia de idiot, mai bine ajută-mă să încalec. Cu brațul ăsta nu reușesc. Odolgan sări agil din șa, își împreună palmele și își ajută prietenul să se ridice ca să urce pe cal, dar nu conteni să-l cerceteze, în culmea uimirii: — Ai supraviețuit trăsnetului! Din câte știu, nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
scutură prietenul, care urmărea plin de oroare scena. — Să mergem! strigă, îmboldindu-și calul spre coborâș. Dând mereu pinteni cailor, coborâră în viteză cărarea ce îi condusese pe culme, traversară vadul și ajunseră din urmă soldații. Chilperic le porunci să încalece și să-și pregătească armele, în vreme ce Sebastianus, la rândul său, îl întreba pe Mataurus: — începe. Spune oamenilor să se pregătească: pornim la luptă. — Unde ne așezăm? — îți spun imediat, îi răspunse Sebastianus, după care, dând pinteni calului, se întoarse la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
ceara tăbliței; era conștient că ar fi fost mult mai oportun, ba chiar și mai elegant, să trimită un mesaj scris pe pergament, dar nu era vreme pentru finețuri. îi înmână din nou tăblița lui Vitalius. — Acum fii foarte atent: încalecă pe cal și îndepărtează-te de aici cât de repede poți. Alege un punct de unde să observi cum se desfășoară lucrurile și, dacă o să vezi că suntem înfrânți... — Să dea Domnul nostru să nu fie așa, Prefectule! — Dacă o să vezi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
privire înghețată. — Fă cum ți-am spus! întări sec. — Și călugărul? Ce facem cu el? Insistă să urce cu noi. Inisius, nebăgat în seamă de războinicii care se puseseră deja în mișcare, încerca mai departe, fără prea mult succes, să încalece pe catârul său. încruntându-se și mai tare. Balamber îl cercetă scurt, apoi scoase un suspin de nerăbdare: — Gândacul ăsta! Ajută-l. Poate o să ne fie de folos în vreun fel. Khaba încuviință, după care își împunse calul, coborî de pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
se învârtă în sensul acelor de ceasornic, împreună cu catârul său, în încercarea zadarnică de a-l opri și de a i se urca pe spinare. Hunul apucă animalul de căpăstru și îl ținu pe loc, ajutându-l pe călugăr să încalece. Chemă un războinic și-i porunci să se ocupe de el, apoi se îndreptă către capul coloanei. Cărarea era suficient de largă încât să poată trece pe-acolo doi oameni pe cal, unul lângă altul, dar era toată o șerpuire
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
pe rotunjimile trupului, ici și colo unse cu grăsime, mărturiile vizibile ale mângâierilor lor avide. într-un colț slab luminat, zăceau la grămadă arme, cufere, haine de preț și vase pline cu tot felul de bijuterii - prada lui Balamber. Acolo, încălecat pe o șa romană, Kayuk aștepta să primească ordine de la stăpânul său, iar între timp cojea un măr și juca morra cu doi tineri de vârsta lui. Flacăra pâlpâitoare deasupra căreia, înfipt în proțap și bine uns cu propria-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
un cal, o să-l iau pentru tine. în loc să urce pe cal după obiceiul femeilor, ea nu șovăi să-și ridice tunica până deasupra genunchilor, după ce o sfâșie în grabă și cu hotărâre pe unde era nevoie, apoi, dintr-un salt, încălecă în spatele său. O clipă mai târziu, părăsiră luminișul și se pierdură în pădure. 37 Mica armată merse ore întregi, urmând cel mai adesea cărări abia schițate, urcând sau coborând coaste pietroase ori urmând defileuri întunecoase și împădurite. Se deplasau printr-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
bruscă, să dezvăluie dușmanilor ambuscada ce li se pregătise. Cercetașii se apropiară, dar Balamber, îngenuncheat în spatele unui carpen rămuros și plin de frunze, privea dincolo de ei, observându-l pe războinicul ce părea să-i conducă pe burgunzi: constată că era încălecat pe un magnific roib și îl găsi foarte tânăr, puțin mai mare decât un băiețandru. Ori poate era vorba de femeia războinică, valoroasă și crudă, care îi arsese oamenii? Distanța încă nu-i permitea să distingă trăsăturile acelui cavaler, dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
al bagaudului. După-amiază, ajunși la o răscruce, unde se înălța, lăsată în paragină și îmbrăcată în lăstari de mirt, vechea nișă votivă a unui cult păgân, zăriră doi oameni în vizibilă așteptare; aceștia, de îndată că îi văzură că vin, încălecară prompt pe cai. — Bine, spuse Divicone, ce vă spuneam? Au venit să ne ia. Sebastianus, temându-se de alte surprize îi avertiză pe toți să stea pregătiți. Ceva mai târziu, erau față în față cu ei. Tribunul îi cântări într-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
al tău. Taciturnul luă din nou frâele în mână și, întorcându-și calul, încuviință cu gravitate: — Bine, conchise el. Facem cum spui tu. 10 Mabertus părăsi villa puțin înainte de apusul soarelui, ducându-l cu sine pe tânărul prizonier. Erau amândoi încălecați pe doi cai lăsați, din ordinul Taciturnului, chiar de către burgunzii care-i furaseră toți caii pe care îi găsiseră în zonă. Nu fără ușurare, soldatul se îndepărtă de deprimantul spectacol al ruinelor și al disperării pe care îl avusese sub
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
se apere cu sulița de alți războinici hiung-nu. Trăgându-și pumnalul din cizmă, îl înfipse în coasta bărbatului, spărgând împletitura inelelor de fier, după care, cu mare iuțeală, îl apucă de o margine a mantalei, îl răsturnă din șa și încălecă în locul său. Puse mâna imediat pe sabia pe care acela o avea agățată la oblânc și, din nou, strigând cu furie, dădu pinteni calului și se aruncă iarăși în luptă, sperând că ai săi îl vor urma. Dușmanul, însă, se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
afară vârful picioarelor, cu riscul să mi se rupă între roți. La această mașină au fost înhămați patru cai mari, cu ștreanguri, nu cu mult mai groase decât frișca biciului, și un surugiu îmbrăcat într’o haină albă de flanelă, încălecă pe calul de lângă roată. Închinându-se înainte și pocnind din biciu porni într’un galop sălbatic, strigând tot timpul de lungă și tărăgănată cadență. Drumul era plin de grindină, care se topea formând băltoace prin care caii treceau în plină
Poşta şi telecomunicaţiile în zona Fălticenilor : (1780-2000) by Dumitru Neculăeasa () [Corola-publishinghouse/Administrative/91562_a_93226]
-
înțeles de ce a așezat mitropolia UngroValahiei ( adică a Valahiei de dincolo de Ungaria...) într-un nou lăcaș la Curtea de Argeș și de ce a așezet la vedere emblema de pe colanul Dragonilor. Simbolul dracarelor vikingilor reînvie în spiritul cruciat, alimentat de politica antiotomană. Leul încălecat de dragon s-a învederat a fi leul păgân, întors războinic spre Vest . Ceea ce e interesant să amintim este că acest simbol heraldic, ce are o arie atât de largă de răspândire și o impresionantă pletoră în semnificație se asociază
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea - de la teorie la practică 1 by Luminiţa Crihană () [Corola-publishinghouse/Memoirs/427_a_1429]
-
parte de o școală atât de frumoasă, stăteam cu toții în grajdul de la hipodrom și făceam practică. La început făceam treaba murdară. Strângeam bălegarul, făceam curat la cai... Ba una, ba alta...; ne foloseau până la epuizare. Treptat, ne-au lăsat să încălecăm pe cai. La hipodrom erau câțiva jochei excelenți, de la care am dobândit multe cunoștințe valoroase. Nu primeam salariu în timpul uceniciei. Doar muncă și hrană. Duceam o viață grea, fără bani. Ne dădeau doar minimul necesar zilnic. Nu aveam decât două
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
metalice, pe cele două șine ce încadrează canalul. Scheletul căruciorului este confecționat din țeavă cu secțiunea pătrată (80 x 80 mm), îmbinările fiind realizate prin sudură electrică. Cadrul prezintă patru picioare, cu lungime astfel aleasă încît să permită căruciorului să încalece canalul, iar la capătul de jos sunt prinse patru roți metalice. Butucii roților sunt prevăzuți cu rulmenți pentru a asigura o forță rezistentă la deplasare cît mai scăzută. Roata cu pneu care produce tasarea este prinsă de o flanșă, pe
Reducerea consumului de combustibil şi tasării solului în agricultură by Cazacu Dan () [Corola-publishinghouse/Administrative/91644_a_93259]
-
sa Iulia era puntul esclusiv al ideilor sale. În mijlocul iernei îmi veni deodată un trămis, rugîndu-mă să vin îndată la castel. Trămisul nu știa cauza de ce eram chemat în contra obiceiului, spuse însă că servitoriul contelui i-ar fi ordonat să încalece și să vină cât mai degrabă la mine. Eu presimțeam o nenorocire și pornii în moment. Când intrai la conte el părea adâncit în cetirea unei epistole. - Așa, ești domnia-ta, zise el când mă văzu, domnia-ta vii să
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
cu fruntea brobonată de sudoare. — Știi că eu chiar am fost „dus“, spuse el, așa, fără nici o durere. Și acolo, în bezna aia, în sfârșit nu mai exista, constrângerile și fricile luaseră sfârșit, pereții fisurii din gheață se puteau mișca încălecându-se unul pe altul, fără privirea lui. Și totuși, tata se trezise din leșin, zăcuse acolo în iarbă și mirosul gazonului cosit, zgomotul urlător al cositoarei îl trăseseră înapoi pe marginea pajiștii, în spatele casei, printre azalee. Mi-a fost de-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2294_a_3619]
-
îl deranjează vizibil pe tânăr. Se moaie a înduplecare, ziceați ceva de o strategie... Io am fost președinte, măi, băiatule! Io am strategia foarte clar conturată, să știi! Și după o pauză mustrătoare, timp în care piciorul stâng l-a încălecat în sfârșit pe dreptul: ’97 sau ’98? Doar ai fost șef de cabinet!... ’97! vine un răspuns mai degrabă la plesneală. Ei, plesnește și Emil masa, atunci a început declinul, măi băiatule! Ciuvică se scarpină nervos, perplex. Un deget ridicat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1854_a_3179]