1,024 matches
-
venea să creadă nici ceea ce spunea vărul său, nici modul în care acesta se comporta. Acum ai priceput? o întrebă după ce coborî din măr. O să înveți și tu despre asta când o să fii ca mine elev de liceu, până atunci, înfruptă-te din miezul acesta delicios, spuse întinzându-i miezul unei nuci. Eu nu mănânc astăzi. Deci, tu crezi că omul a fost creat de Dumnezeu? Da! Eu cred ce mi-a spus bunica. Țăranco! o apostrofă George, îmbufnat că nu
D’ale copilăriei by Adriana V. Neacșu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/774_a_1547]
-
și furia bunicului se topiseră la auzul unui răspuns atât de inocent. Sărută cu blândețe fruntea copilei, după care, o încredință bunicii, care se pricepea atât de bine să astâmpere spaimele copiilor. Într-un târziu, când se liniștise, în timp ce se înfrupta din dulceața de cireșe amare cu care încerca s-o îmbuneze bunica, Viviana cugeta în sinea sa și hotărî că, de fapt, Ursu nu avea deloc pricepere să-și înfrumusețeze locuința. Prin urmare, nu avea să-i mai viziteze căsuța
D’ale copilăriei by Adriana V. Neacșu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/774_a_1547]
-
O VIAȚĂ LUPT De-o viață mă silesc să scriu Chiar dacă-i mediocru, Un vers în care circumscriu Trăiri sfârșite-n ocru. De-o viață lupt, tot lupt, tot lupt, Să scriu cu artă versul, Din stil sublim să mă înfrupt, Să-i văd cu drag și mersul. De-o viață lupt, așa e drept, Nu-i nici o îndoială, Ca scrisul strâmb să mi-l îndrept Prin trudă și sfială. Dar lupta este în zadar Când n-ai nimic a spune
Reflecții minore pe teme majore by Ioan Saizu-Nora () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91695_a_92329]
-
aceea o păstrez pentru eternitate). Era o coastă demontabilă, un scut, dăruită chiar în noaptea nunții, ca semn de jurământ. O bufniță lacomă, tenace, cu ochi de licurici cu cioc adulmecând coaste trădătoare, s-a camuflat în noapte, s-a înfruptat degrab’ și dus-a fost cu jurământul mirelui, cu tot... Și ca o morală în versuri albe eu vă zic: Păziți-vă de jurăminte și de pasărele! Lady in red Astăzi am prăjit pește, am făcut mămăligă și mujdei; pește
Reflecţii by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91646_a_93227]
-
nu mai e nici un pericol, însă e bine să aștepți câteva luni. Totuși, imaginându-mi cum voi încerca mai târziu să-l sărut pe Jake și nu voi încăpea de burtă, reușesc să mănânc doar puțini. Nu risc să mă înfrupt și din ouăle marinate. Sunt foarte gustoase, dar mă balonează. Vrei să vedem un film după ce mâncăm? întreabă Jake. Am o mulțime pe aici. —E o idee foarte bună. Alege tu unul. Eu le-am văzut deja pe toate, așa că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
le predea gunoierilor. Grăbiți, aceștia ecologizau piața, mai apăreau și curierii de mărfuri și trepădușii fiscali, care încingeau ruguri din ambalaje și chitanțierele cu regim special ale Trezoreriei. Pe țepușele smulse de la îngrădirile dintre blocuri, frigeau adolescente, din care se înfruptau delicat, începând cu sânii, șoldurile și fesele. Resturile de trup împachetându-le cu grijă în folii cauciucate și puse la păstrare în lăzile frigorifice cu păsări refrigerate și casolete cu carne pentru week-end. O călugăriță împietrită de săptămâni cu cartonașul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
cu sforile marionetelor, Zoe și Cațavencu, Ștefan și Brâncoveanu cu Biserici în palme, Iisus copil, ȘEZÂND CU CAPUL ÎN PALME, ÎN STARE DE BACH. * * * U niversul era bătrân. Ce ființe ciudate sunt zeii dacă îngăduie acestei umbre, Mioara, să se înfrupte din harurile lor! Dar toți o înconjoară cu dragoste, așa cum mă împresoară pe mine bărbații. Le ofer plăcere și ei plătesc. Nimfă a tuturor, drog care creează dependență, sunt o cetate care, deși cucerită, nu e niciodată învinsă. Am scris
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
nu-ți convine și a dărui altora exact ce nu le trebuie. Pe de o parte, angoasele tale, pe de alta, vioiciunea cu care le înfrunți. Nota bene! Nu că le învingi și, ca să nu par didactic, să ne mai înfruptăm puțin din planșele răpciugoase ale trecutului pe care, dacă stau bine și mă gândesc, le privesc și nu-mi vine să cred că le-a dispărut culoarea vie a musculaturii pictată în secțiune, iar forma simțurilor estetice a devenit o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
Nu. Eu nu pot, făcu resemnat. Mă liniștisem. Mă îngrozea faptul că cineva îmi putea citi mintea. Mă îngrozea până și posibilitatea existenței unui asemenea lucru. Tu, pe de altă parte, ai putea să citești mințile oamenilor și să te înfrupți din gândurile lor cu voluptate, zise el banal. Ai putea să împiedici oamenii să moară, să te controlezi într-atât de bine încât să-ți manipulezi corpul. Ai putea face atât de multe, Corvium! termină Vladimir entuziasmat. Delirezi! îi zisei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
plângi și vrei să mori că trăiești în lumea asta în care oamenii, frații tăi, trebuie să moară și tu ești cel care trebuie să-i ucizi ca să trăiești. Cât de diferit e asta față de canibalism? Faptul că nu te înfrupți cu el e o diferență minoră. După câtva timp, te scoli din cuibul tău de tristețe și smulgi arma din mâna celui care o ține, căci vrei ca el să nu vadă ce-ai văzut tu. Să nu moară o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
acestea, fusese tras înspre ale ei buze moi, pe care el nu ezită să le sărute. Se ridică fulgerător în sus. Ce e? Nimic, zise el conștientizând că eu iau seama la tot prin legătura noastră și că Sfetnicii se înfruptau din simțămintele lui și își reveneau. Mii de privitori indiscreți! Așa că îi orbi pe toți! Pe ei îi trimise în colțuri îndepărtate ale imaginației lui și îi hrăni cu experiențe culinare și aventuri la munte de când era mic, iar mie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
el ideile străine deveneau „foarte vii și foarte personale, în variante puse în contexte cu totul noi sau originale“. De aceea, opera sa trebuie cercetată în sine, nu comparativ. Apoi, el însuși dăruia idei, îi lăsa pe alții să se înfrupte din produsele gândirii sale fără să pretindă vreo recunoaștere pentru aceasta. Băncilă observă că spusele lui Zevedei Barbu au fost exagerate și folosite tendențios de comuniști, dar și de către „cei de dincolo“. De asemenea, el compară disproporția dintre cazul lui
Apaşul metafizic şi paznicii filozofiei by Liviu Bordaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1356_a_2716]
-
gândul la mâncare. Bâjbâie după un capăt de lumânare pe care-l aprinde lipindu-l de fundul unei cești ciobite. Ce faci Kawabata? Somnolezi ca nesimțitul? Domnul ți-a trimis toate bunătățile astea și tu dormi, prostălăule, minte de ocnaș. Înfruptă-te ! O să poți Însfârșit, visa lucruri Înălțătoare, fără să te chinuie foamea,,. ,, Dați Domnului gloria Numelui Său! Adorați-L pe Domnul În Sfântă splendoare! Glasul Domnului este peste ape; Dumnezeul gloriei tună-Domnul pe ape mari. Glasul Domnului sfărâmă cedrii: domnul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
mândria bunicului, care trudise la ea decenii de-a rândul, dându-i prestanța și carnalitatea care mă tulburau pe mine acum. Tresăream deseori, când auzeam În liniștea nopții, cum merele prea coapte cad strivindu-se de pământ. Ziua, vedeam grauri Înfruptându-se lacom din carnea parfumată a fructelor și mi se părea că livada, este o bucată din Paradisul, despre care ne vorbeau preoții și cărțile. Tatăl meu a apărut de câteva ori În vara aceea În casa bunicilor, slăbit, abătut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
ca o umbră chinezească. Iar am visat un ozene. Era Încremenit deasupra mării și, când m-am apropiat de mare am simțit o căldură ucigașă. Cinci iunie Iubitul ei are probabil, mai presus ca iubirea, un plan din care se Înfruptă cu lăcomie. Prin ferestrele de vizavi se văd ca prin ceață siluete necunoscute, probabil virtuali cumpărători ai spațiului uriaș, gol. Am visat azi noapte un ozene care avea forma unui trup perfect de femeie. Răspândea un miros de busuioc și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
a urinat și revine În Încăpere, cerând Încă un ceai, pe care Antoniu i-l prepară imediat și acceptând să molfăie o bucată de brânză topită și doi biscuiți. Un muscan albăstrui, a poposit bâzâind pe ,,biroul,, improvizat pentru scris, Înfruptându-se nestingherit cu niște cristale minuscule de zahăr. Dispare Într-un târziu, bâzâind enervant, prin ușa Întredeschisă, atras de lumina zilei. Kawabata se lungește din nou pe pat și așa din senin, Îi pune lui Antoniu o Întrebare pe care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
casante se fac zob, atingându-se din greșeală, ochi apoși, cu pojghițe înghețate, nu mai pot lumina filtra. o lasă să băltească dizgrațios și trec mai departe. anotimp al germinării ascunse, viclean ne cotrobăi în viscere, din vlaga noastră te înfrupți, pentru ca primăverii să nu-i lipsească nimic din trupul ei fragil ca un iadeș. drogați nori copii și nori bătrâni stau în palma cerului, printre degete se-aleargă. lumini prea nude ocrotesc, cu umbra lor ușoară le îmbracă. seninuri impudice
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1549_a_2847]
-
și ne sorbea din ochii albaștri ca cerul În zilele senine de vară, ochi Încă Înlăcrimați ... În care strălucea o nețărmurită bucurie. Bună seara! Bucuroși de oaspeți? Te avertizăm ... că avem o foame de lup - și mai Înainte de a ne Înfrupta din minunatele bucate, am vrea să Îmbrățișăm pe cel mai grozav bucătar. Bată-vă norocul să vă bată! M-ați speriat de-a binelea. Ați ajuns mai devreme și eu Îmi doream din tot sufletul să fie totul perfect. Dar
Jertfă de seară by Valentina Becart () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1137_a_1867]
-
s-o gust, s-o aud cum îmi face cu ochiul, de departe. ― Mergem la mallul Santa Monica, îi spun eu șoferului, nemaipăsându-mi de regimul obsedant fără grăsimi, fără colesterol. Puțin îmi pasă de tot, vreau doar să mă înfrupt. ― Sunteți sigură că v-ați revenit? spune el când îmi trag eu valiza pe scările mallului. ― Sunt sigură, îi spun eu, și deschid ușile. De unde să începi, când ești pe cale să ai parte de cel mai mare festin din viața
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
subțire e, și încerc să apuc câțiva centimetri de grăsime, dar nu reușesc și tot ce pot face este să prind câțiva milimetri de piele. Așa că mă bag în pat și mă hotărăsc: n-am de gând să mă mai înfrupt așa, dar nici n-o să mai fiu obsedată cu slăbitul. Mă gândesc că de mult trebuia să mă relaxez și să trăiesc un pic. Mă gândesc apoi că grăsimea se va depune exact unde ar trebui să se depună. Ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
muntele de aur al lui Negru, așteptând ca planul lor să prindă viață. Văzură carul tras de boi ce transporta butoiul cu palincă spre casele uriașului cel bogat și se pregătiră să năvălească peste el, imediat ce acesta avea să se înfrupte din băutură. A doua zi dimineață, un urlet puternic se auzi dinspre casele lui Negru. Cu paloșul în mâini, acesta se repezise afară. Mergea ca un hăbăuc și se izbea de acareturile din curte. Rotea lama tăioasă deasupra capului, sfărâmând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
pândi agresorul. Având în vedere sălbăticia locurilor, mai era și pericolul de a se întâlni cu vreun animal sălbatic. Acesta era ultimul lucru pe care și-l putea dori, să dea nas în nas cu un urs venit să se înfrupte cu zmeură. Își aminti vag că Pohoață îi spusese că nu sunt urși pe acolo dar, în situația în care se afla, nu era dispus să își asume nici un risc. Conștient că drumul cunoscut este cel mai scurt, porni spre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
facă? Trebuia să-și întrețină și el familia. Sigur nu l-ai scos de pe Muntele Rău? Nu l-am întrebat niciodată de unde îl are. Moșule, nu glumi cu mine! îi scăpărară din nou ochii Ilenei. Tu nu cumva te-ai înfruptat din aurul de acolo? La ce să îmi mai trebuiască? ridică din umeri Calistrat. Mi-a rămas destul de la tata, arătă el cu capul spre sfeșnicele îngrămădite pe dulap. Cristian îi urmări privirea. Dacă toate sfeșnicele erau din aur, bătrânul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
le vei schimba nici tu nici eu. Încrengătura e atât de complicată și implicațiile atât de înalte încât e bine să nici nu vorbim despre așa ceva. Mai bine hai să chibzuim cum ne facem noi treburile, poate reușim să ne înfruptăm și noi din cașcaval. Boris îl aprobă tăcut din cap. Șeful avea dreptate, erau prea mici pentru războiul acesta, mai bine își vedeau ei de afaceri fără să-și mai pună întrebări. Treaba lui era să aibă grijă ca Vlad
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
și nu a vrut să-l deranjeze pe preot, a trebuit să-l aștepte și să vorbească cu el după aceea. - Dar uite că și tu ai terminat treaba! Ce frumos miroase plăcinta asta cu mere, te Îmbie să te Înfrupți din ea! - Da, așa este unchiule, dar să-ți povestesc ce mi sa Întâmplat! În timp ce Îi spuneam despre minunea cu plăcinta, ochii i s-au umplut de lacrimi, zicându-ne că Înainte să moară, mătușa mea a avut poftă de
Pete de culoare by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91516_a_107356]