1,895 matches
-
abătut și cu mare durere de gât. Dr. Elias vedea o amigdalită și deloc un abces, deși durerile mari l-ar fi indicat. Gargară și o singură spălătură cu apă caldă în gât. Nu a vrut compresii. Am plecat puțin îngrijorată, fără însă a bănui gravitatea, după câte spuneau doctorii. La 10 1/2 și 12, Constantin Brătianu îmi spune că e mai liniștit, dar, pe de altă parte, am aflat că tocmai atunci fusese foarte rău, chemase pe Dinu, căldura
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
veni spre mine: „Nu te supăra, d-na Cantacuzino, este așa de obosit și surmenat, doarme 3 ore pe noapte, nici la masă nu se astâmpără, scrie și lucrează toată ziua și toată noaptea.“ „Nu mă supăr, doamnă, dar sunt îngrijorată și mâhnită văzând în ce stare este, și mă doare, căci pe dânsul credeam că ne putem asigura viitorul țării. Potoliți-l, căci va ajunge să fie doborât. Nu credeam că gl An to nescu, chiar furios, ar putea fi
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
ne putem asigura viitorul țării. Potoliți-l, căci va ajunge să fie doborât. Nu credeam că gl An to nescu, chiar furios, ar putea fi atât de nepoliticos. E un semn rău. Trebuie îngrijit.“ Și am plecat, într-adevăr, foarte îngrijorată. Îi vorbisem și de arătarea pe bani a caselor Lupeascăi. „Avem nevoie de bani“, îmi spuse. „Dar nu strânși în demoralizarea populației, răspunsei, am văzut pe trotuarul ei sute de fete, femei, studente și studenți, liceene, care făceau coadă pentru
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
peste ai mei frumos îmbrăcați, stând la o cafea în sufragerie. Mama este într-un deux-pièces roz din lână, iar tata poartă un costum gri cu dungi și o cravată bleumarin. De ce oare mă așteaptă atât de oficiali? mă întreb îngrijorată, în timp ce mă descalț. Oare au aflat ceva despre ce s-a întâmplat azi cu mine? Oare i-a sunat cumva domnul Scarlat? Tata își stinge țigara când mă vede și-și freacă mâinile cu o veselie care mi se pare
Emoţia by Mirela Stănciulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1358_a_2734]
-
nu mă vedea sau ca și cum ivirea mea nu o interesa câtuși de puțin. Lacrimi mari, rotunde și translucide continuau să-i picure cu o precizie înspăimântătoare în castronul cu vinete. — Ce e, mama? Ce s-a întâmplat? am repetat eu, îngrijorată. Mama? Și-a concentrat privirea asupra mea. Am resimțit odată cu ea efortul pe care îl făcea ca să mă recunoască. S-a șters la ochi și mi-a surâs. — Nimic, mi-a răspuns. Nu s-a întâmplat nimic. Iartă-mă că
Emoţia by Mirela Stănciulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1358_a_2734]
-
el știe că cele mai multe dintre întâmplările cu fantome au explicații simple, sigur că nu vrea să le dezamăgească și speră din tot sufletul să fie o fantomă acolo și să le-o aducă legată fedeleș. Zoe îl privea amuzată și îngrijorată totodată, își dădea seamă că bărbatul acesta distins și elegant n-ar fi vorbit niciodată astfel. Pe de altă parte, era mișcată de privirea lui de om sfâșiat. De fapt, Zogru era fericit, o privea cu tot sufletul și voia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2299_a_3624]
-
duminică seara, ci luni dimineața. Până în clipa aceea avusesem alte preocupări, mai presante și nu stătusem deloc să observ asemenea lucruri. Nici măcar că domnul în cauză avea o pauză de un călcâi printre dinții din față. Menajera zice un pic îngrijorată: "Bă, Vijulie, ia stai așa!". Cetățeanul se oprește în prag și întreabă, ridicând din sprâncene a surprindere: "Se-i, fă? Care-i necazu'?", zice omul demonstrând că despărțirea de incisivii superiori se făcuse de prea puțină vreme. Ea duce arătătorul
Eu, gândacul by Anton Marin [Corola-publishinghouse/Imaginative/1431_a_2673]
-
și hotărî că e cazul să se ducă la urgență, aruncând cât colo prișnița cu cartofi pe care i-o legase nevastă-sa peste sprâncene. "Un' te-apuci, mă, să umbli pă la ora asta?", îl întrebase soția, pe jumătate îngrijorată, pe jumătate enervată că o deranja cu frăsuiala lui de la un film indian foarte, foarte bun, exact când eroina își jelea ritmat casa părintească, iubitul sau elefantul, că subtitrarea fir-ar să fie! tocmai atunci dispăruse. "La femei, fă, la
Eu, gândacul by Anton Marin [Corola-publishinghouse/Imaginative/1431_a_2673]
-
acest sistem, a făcut-o brutal și fără pricepere. De notat că eliminarea sistemului stimulentelor s-a realizat la presiunile FMI, deci tot sub bici extern, nu din vreo dorință politică de nestăvilit din partea PDL sau a altor partide foarte îngrijorate astăzi de soarta bieților salariați de la Finanțe. Barengott Un editorial/articol mult mai apropiat de realitate decât articolele de până acum care tratau problema stimulentelor. Mai e o cauză care a dus la evoluția din ultimele zile. Numeroșii pași înapoi
BULVERSAREA VALORILOR by Dan Tãpãlagã () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1337_a_2737]
-
în fața dumitale. Acum împinge-mi mâna în sus. Virginski nu fu în stare să își miște mâna pe care doctorul a așezat-o pe mâna sa. ă Relaxează-te acum. Expresia doctorului Pervoiedov pentru Porfiri era atât critică cât și îngrijorată. ă Ei bine? întrebă Porfiri. ă Acestea sunt semne de malnutriție. Timpi de reacție înceți. Dureri la încheieturi. Atrofie musculară. Slăbiciune. Chiar nu am pus niciun efort ca să îi țin mâna în jos. și amețeli, desigur. Vezi și singur cum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2228_a_3553]
-
să-l văd pe omul pe care... Prințul Bikov se opri. Se uită la Porfiri plin de sentiment. Un bărbat pe care îl admir mult... s-a umilit singur cu minciuni. Prințul Bikov îl privea pe Porfiri cu o privire îngrijorată. Poate că ar fi trebuit să o fac. Poate dacă l-aș fi confruntat, Rataziaiev ar fi cu mine astăzi. În schimb, spre rușinea mea, am apelat la subterfugii. L-am spionat. M-am deghizat și l-am urmărit la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2228_a_3553]
-
de când e ea. Crezi că te poți repezi la natură ca să furișezi o privire În măruntaiele ei? mă mustra. Dar asemenea momente luminoase erau tot mai rare acum. De cele mai multe ori părea a fi În comă - și Rosamund Îmi șoptea Îngrijorată: - E Încă printre noi? Adeseori nu‑i puteam răspunde cu certitudine. Ni se repetase de nenumărate ori că nu va putea supraviețui și zăcea, respirând neregulat, cu o măsuță Încărcată de sticluțe medicinale lângă capul Încadrat de urechile mari, care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2144_a_3469]
-
sate. Noaptea, izbucneau rafale de muzică tribală, venind din oraș. Cocoșii Îți știrbeau somnul. Dar eu oricum nu puteam dormi și nu puteam mânca decât fulgi de porumb. M‑am plâns lui Rosamund de apa de la robinet, și acum, profund Îngrijorată, se ducea mereu la magazin și se Întorcea Încărcată cu sticle grele de apă minerală. Indiscutabil că eram bolnav, dar nu voiam să‑i las pe ceilalți s‑o spună. Eram conștient că mă bântuiau gânduri anormale; printre altele a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2144_a_3469]
-
nu acest lucru avea importanță. Simțea că ei îi este teamă pentru el, teama firească pentru un om care poate pleacă la moarte. - Voi ajunge, lasă că voi da un telefon de la stația vecină când ajung ca să nu mai fii îngrijorată. De fapt uite că apare și plugul de zăpadă. Înaintând greoi ca un animal antedeluvian, din cauză că nu era nici un punct de reper prin preajmă, plugul care venea încet duduind din greu părea, pe rambleul înalt, neverosimil de mare
Parasca by Mititelu Ioan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91853_a_92383]
-
e drept să ajungă la acel om, chiar dacă el face legea. Folosește-l după cum a dorit cel care ni l-a încredințat. I-am întins monedele ce au dispărut iute sub dalmatica sa. - Vă rog tare mult - părea într-adevăr îngrijorat - să nu vă scape nimic din ce-ați aflat. Viața ne e în primejdie. Dar nu puteam să îngădui ca banii acelor oameni cucernici să ajungă în mâinile cui nu trebuie. Brusc a fost cuprins de o mare grabă. - Încotro
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
colegii mei, pentru numele lui Dumnezeu? Se uită triumfătoare la Anna. Cred că ai putea... știi tu... să te distrezi mai mult cu ei. N-am nevoie de distracție, îi spuse Darcey. Îmi e bine și așa. Anna o privi îngrijorată. — Ce e? întrebă Darcey puțin răstit. Câteodată îmi fac griji pentru tine. Nu-i nevoie, îi răspunse Darcey pierzându-și răbdarea. Ce mai e și asta? Vezi tu, muncești foarte mult, zise Anna. Știu că suntem prietene, dar eu sunt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
totul era perfect pregătit pentru plecare). Nu sunt așa o superfemeie ca tine, adăugă Darcey. Nu sunt multifuncțională ca tine - cu slujbă, copil, apariții pe la toate evenimentele sociale în vogă... —Oamenii nu mă consideră o petrecăreață, nu? întrebă Anna brusc îngrijorată. Chiar nu sunt. N-aș vrea ca toată lumea să... Hei, liniștește-te, zise Darcey. Voiam doar să spun că le echilibrezi foarte bine. Anna se strâmbă. —Așa e, protestă Darcey. La naiba, eu abia dacă mă descurc doar cu munca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
pur și simplu de peisajul de țară. Iar restaurantul pentru recepție e o idee foarte bună. Sper, spuse Nieve. N-am mai fost până acum pe-acolo, însă Lorelei, organizatoarea, mi-a garantat că e de primă mână. Sunt cam îngrijorată, pentru că e la dracu-n praznic, dar se pare că există tot felul de restaurante bune în locuri mai puțin populate. Unde mai pui că stăm într-un castel irlandez, exclamă Courtney. De-abia aștept. Sper că o să fie bine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
dracu-n praznic, dar se pare că există tot felul de restaurante bune în locuri mai puțin populate. Unde mai pui că stăm într-un castel irlandez, exclamă Courtney. De-abia aștept. Sper că o să fie bine. Nieve părea puțin îngrijorată. Cu conacele astea vechi, nu poți să știi niciodată. Toată lumea se așteaptă la ceva gen Dromoland - știi tu, celebrități care trăiesc în lux, într-un decor de modă veche complet renovat; dar eu am senzația că oamenii ăștia se laudă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
râsul în timp ce înghețata se topea pe corpul ei. Dar fusese distractiv. Pe vremea aceea își închipuia că îl iubea. Dar se înșelase. Totuși, sexul fusese grozav. —Darcey? repetă Anna. Se uită la oamenii de la masa ei. John avea o figură îngrijorată. Laura îi făcea semne de încurajare. Ochii Thelmei erau închiși. Walter și Dec îi țineau pumnii. —Încălzire subterană, spuse ea dintr-odată. Anna părea surprinsă. —Corect. Masa 6 sări în sus de bucurie în timp ce oamenii de la Masa 9 se consolau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
pe tine, spuse acesta. — Am nevoie de ce-i acolo, îi explică ea. E important. Atunci haide. Îi întinse mâna și o ajută să iasă din lift. O altă mână o sprijini să nu se dezechilibreze. —Mersi. Se uită în ochii îngrijorați ai lui Neil Lomond. —Ești bine? o întrebă el. Dădu din cap, fără să poată vorbi, bucuroasă că Neil o ținea în brațe. Era familiar într-un mod foarte ciudat și era și foarte liniștitor. —O, Darcey! Anna, care stătea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
m-a ajutat să uit de grji. —Darcey McGonigle! Te rog, spune-mi că nu ai lucrat în timp ce erai blocată în lift! Anna îi aruncă o privire de falsă consternare. —N-am putut să fac cine știe ce, zise Darcey. Eram prea îngrijorată ca să mă concentrez. — Aș fi fost înnebunită să știu că o să rămân toată noaptea blocată acolo, spuse Anna. Asta nu s-ar fi întâmplat, remarcă Neil. Curentul ar fi revenit la un moment dat. Știam asta. Mai îngrijorată eram de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
Eram prea îngrijorată ca să mă concentrez. — Aș fi fost înnebunită să știu că o să rămân toată noaptea blocată acolo, spuse Anna. Asta nu s-ar fi întâmplat, remarcă Neil. Curentul ar fi revenit la un moment dat. Știam asta. Mai îngrijorată eram de zborul meu de mâine-dimineață. Ești în stare să te duci? o întrebă Anna. Vreau să zic că ai suferit un șoc și... — Sigur că pot să mă duc, zise Darcey repede. Fii serioasă, mi-e bine. Totul e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
oră. Doctorul îi zâmbi. Asta e exclus, îi zise. După cum spuneam, e totuși o intervenție chirurgicală. Trebuie să facem o incizie în încheietură și să introducem un șurub. Va trebui să amâni zborul o zi sau două. —Dar... Îl privi îngrijorată. Există vreun motiv urgent pentru să te întorci în... (verifică fișa) Irlanda? Nu prea exista un motiv urgent, în afară de faptul că avea mult de lucru. — Doar că... Ai nevoie de operația asta cât de curând, zise doctorul ferm. Dacă nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
cu care facem noi afaceri. Dar nu era. Nu auzisem niciodată de ea. Se numea Ennco. Carol ridică din umeri. Probabil că nu e aceeași, zise ea. Sau poate că nu ai auzit bine numele. — Nu prea cred, continuă Darcey îngrijorată. Numele apărea mare dedesubt. Scria foarte clar Ennco. La televizor arătau raziile din birouri și pe director arestat. Spuneau că prețul acțiunilor s-a prăbușit. Cele trei femei se uitară una la alta și apoi la masa din față. Nieve
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]