2,110 matches
-
calificate "strict secret". Cizme, cefe groase și transpirate, capete pătrate, o adunătură de personaje grotești aflate necondiționat în slujba "primului cizmar al țării", înregistrând zi de zi și ceas de ceas viața intimă a mii de romani, pândind "bomba", infracțiunea, înjurătura, acuza la adresa "odiosului" și "sinistrei", a "conducerii de partid și de stat". Incitantă este o "stenogramă" din 29.XII.1988, dată la care "Controlul Muncitoresc" și Partidul ne aplicaseră, mie și câtorva colegi de la ONT și Ministerul Turismului, o "corecție
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1570_a_2868]
-
pe stradă. Și aceasta în con‑ dițiile în care eu nu am avut niciodată problemele pe care le-a avut Patapievici. Mie nu mi s-a întâmplat nici‑ odată, în ciuda faptului că am avut România Mare con‑ tra și atâtea înjurături de cea mai vulgară speță în presă, să nu pot să merg pe stradă, să-mi spună lumea una-alta. Dimpotrivă. În schimb, când m-am întors, în anul 2000, absolut toată lumea era îngrozitor de decepționată de regimul lui Constantinescu. Și
TranziȚia: primii 25 de ani / Alina Mungiu‑Pippidi în dialog cu Vartan Arachelian by MUNGIU‑PIPPIDI, ALINA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/862_a_1581]
-
quasirespectuoasă. Acei elevi [erau] eminenți nu din cine știe ce capacitate personală, ci mai degrabă din vina și păcatul părinților lor exce sivi și bolnavi de orgoliu, care se țineau de capul copiilor cu sil nicie la Învățătură cu bastonul și cu Înjurăturile, cum l-am auzit pe cunoscutul numismat amator, părintele, galben-verde la față de veninu-i paternal, a doi băieți premianți Întâi cu cunună În toate clasele, dar rămași până astăzi niște emasculați și bâlbâiți de frica părintelui care Încă le mai urmărește
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
deodată de pe cal la câteva focuri răzlețe trase de parti zani. Ca urmare a acestei neașteptate Întâmplări, ostașii noștri o rup seră la fugă; iar când, după panica potolită de ofițeri cu latul să biilor pe spinările oamenilor și cu Înjurături de mamă, se-ntoarseră cu toții spre colonel, Îl găsiră Împușcat În cap și cu mândrețile lui de cizme Chantilly scoase din picioare. Rar mi-a fost dat În viață să recunosc ineluctabila Împărechere a presimțirilor și a Întâmplărilor ce le
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
oboseală, strângea din dinți făcând eforturi pentru a îndura suferința escapadei. La un moment dat, duse mâna la cap, crezând că iese fum din el. Când cineva îi rosti numele, el abia gâfâi și se pregăti să riposteze cu o înjurătură. Doi dintre ei priviră cu îndrăzneală în urmă și înțeleseseră că scăpară definitiv de sancțiunea legii. Alin, la rândul lui își întoarse privirea spre locul ce marca granița dintre cele două state și observă că se distanțaseră destul de mult. Erau
Ultima zvâcnire by Ica Grasu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91717_a_93177]
-
americani” și m-au obligat să semnez atare declarații, deși eu am susținut, că mai degrabă - prin ei se va înfăptui zisa lui Cristos, numai dacă ei vor crede în El și se vor lăsa conduși de Dânsul. Au urmat înjurături de tot soiul la adresa lui Dumnezeu și ale lui Cristos și ca să-i opresc am semnat. A doua acuză a fost că aș fi deținut cărți cu conținut obscurantist pe care le-aș fi oferit, pe bază de tabel, să le
Franciscani în zeghe : autobiografii şi alte texte by Iosif Diac () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100985_a_102277]
-
închisorii, unde mă aștepta locotenentul Ștefan cu câțiva civili, un jeep militar și valiza pe care o lăsasem cu câteva zile înainte la magazie. Mi s-a spus să urc în mașină. La plecare locotenentul Ștefan mi-a tras o înjurătură zdravănă, apoi a adăugat: „Lasă că vii tu din nou pe mâna mea!” Mașina a pornit în viteză spre București și iată că m-am pomenit din nou într-o cameră largă de la subsolul securității Uranus, plină cu deținuți aduși
Franciscani în zeghe : autobiografii şi alte texte by Iosif Diac () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100985_a_102277]
-
a început un apostolat rodnic în Moldova. A fost numit paroh de Barticești, unde a cucerit inimile pentru Dumnezeu și biserică. Avea aproape zilnic 500 de persoane la Sfânta Împărtășanie. Au dispărut multe obiceiuri rele din popor: dușmăniile, bețiile și înjurăturile. A reparat, mărit și înfrumusețat biserica satului. A realizat un complex de țesături de covoare în sat pentru ca tinerele fete să nu mai alerge la oraș, ori în alte părți după serviciu, pereclitându-și floarea cea mai delicată a vârstei lor
Franciscani în zeghe : autobiografii şi alte texte by Iosif Diac () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100985_a_102277]
-
vreo trei zile iar mi s-au pus cătușele și cu trenul am fost transportat la Bacău, unde în gară ne aștepta mașina securității care ne-a dus la securitatea din Bacău. După câteva zile a început ancheta. Întrebări, amenințări, înjurături și bătăi. Cel mai mult am fost bătut ca să recunosc că Părintele Dumitru Lucaci, rectorul seminarului din Luizi-Călugăra ne-a îndemnat la acțiuni subversive. De abia la aceste anchete am dedus motivul arestării: scrierea la mașină a unui manifest cu
Franciscani în zeghe : autobiografii şi alte texte by Iosif Diac () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100985_a_102277]
-
neumblate de munte, măcar să-și salveze prețioasa-i piele, se veselește Mihail. Parcă-l aud înjurând, sictirind de mama focului, pe ungurește, pe latinește precis. Atunci și-a amintit că știe și o boabă pe românească; când e vorba de înjurătură, nu ne întrece nici dracu'... De n-ar fi fost trădarea vornicului Crasnaș, amintește Șendrea, puțin a lipsit să ne bucurăm de cinstea și onoarea de a-l avea pe Măritul rege "oaspete" în Cetatea Sucevei... Crasnaș a plătit cu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
Banul! Banul n-are miros. "Noi siamo venetiani, e poi christiani", a spus dogele ridicându-se, dând a înțelege că audiența s-a sfârșit. A făgăduit totuși că va interveni la Papa pentru un ajutor, ceva... Mihaile! Știi, cunoști vreo înjurătură pre limba lor? îl asmute Ștefan. Subito! Presto! Mascalzzoni! Macaronari! Mi-a spus un mare negustor... șovăie Țamblac, mi-a spus că de când "il pazzo valaho"... Cum, cum?! Să nu se supere Măria ta, spune Țamblac stânjenit. "De când "nebunul de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
zile pe acolo, înjura de mama focului pe cei de la putere, fie liberali, țărăniști sau cuziști. Toți promiteau pînă la alegeri că vor repara drumurile și șoselele dar odată ajunși la guvernare, uitau făgăduielile. Acum nu-i mai ardea de înjurături, mâna caii cu atenție, cunoștea gropile șoselei care acum erau pline cu apă. Ajunseră cu căruța la al doilea pod, apa se scurgea cu viteză pe sub el și dacă priveai țintă spre pânza de apă, amețeai. Până a ajunge la
Rădăcinile continuităţii by Ştefan Boboc-Pungeşteanu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91638_a_92999]
-
dar teama de securiști, care formau poate jumătate din auditoriu, îi silea pe cetățeni să fie precauți. Cei mai mulți participanți gălăgioși erau grupurile de tineri, care, cu un vocabular violent, deranjau pe vecinii lor, motiv de ceartă. Am auzit odată o înjurătură, urmată de certuri violente, m-am urcat pe zidul ocrotitor al grădinii din fața Ateneului să pot vedea ce se întâmpla. Mare lucru nu am văzut, doar niște pumni, îmbrânceli, acompaniate de un vocabular mult suburban. Scandalul se extindea și nimeni
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1535_a_2833]
-
general, erau de o vulgaritate pentru mine scandaloasă. Limbajul părinților mei a fost întotdeauna de o decență simplă, naturală, cuviincios burgheză și orice vocabular necuviincios îmi zgâria urechile, mă ofensa chiar dacă nu-mi era adresat mie. Eram deci scandalizat de înjurăturile lor (teiușenii, mai ales) și cum, în calitatea mea de premiant al clasei, mă bucuram de oarecare autoritate, mai reușeam să-i opresc să le profereze în prezența mea imediată: nici nu le trecea prin minte că, noaptea, înfundându-mi
Memorii jurnale by Ion Negoitescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1349_a_2742]
-
Ce zici? Conducerea partidului și statului se află la șapte-opt mii de metri înălțime, ne întoarcem dintr-o lungă vizită și-mi spui că România este în stare de război? Cine a dat acest ordin, un general sovietic?" (încă o înjurătură). "Și voi ce ați făcut? Fără să mă informați și să cereți aprobarea? Cine este nenorocitul care a retransmis ordinul de intrare a României în starea de război?" Din câte îmi dădeam seama, cei din jur traversau o clipă de
[Corola-publishinghouse/Administrative/1541_a_2839]
-
duhul (si frustratus fuero, spiritum exhalabo). Pe dată Iuda a sărit În livadă și iute a Început să culeagă merele. Dar Între timp vine Ruben și-l găsește pe Iuda culegându-i merele. Atunci amândoi se Încaieră și adaugă și Înjurături cu nemiluita. După Înjurături ajung la bătaie și se rănesc unul pe altul. În cele din urmă, Iuda Îl izbește cu o piatră În locul unde capul se Întâlnește cu gâtul și pe loc Îl omoară. Apoi a luat merele și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2307_a_3632]
-
spiritum exhalabo). Pe dată Iuda a sărit În livadă și iute a Început să culeagă merele. Dar Între timp vine Ruben și-l găsește pe Iuda culegându-i merele. Atunci amândoi se Încaieră și adaugă și Înjurături cu nemiluita. După Înjurături ajung la bătaie și se rănesc unul pe altul. În cele din urmă, Iuda Îl izbește cu o piatră În locul unde capul se Întâlnește cu gâtul și pe loc Îl omoară. Apoi a luat merele și i-a povestit lui
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2307_a_3632]
-
își vor aduce cu dragoste aminte de mine. [NOTE despre opera literară] Îmi pare rău că, judecând opera literară a timpului, mă văd silit să adresez o mustrare unora dintre scriitorii noștri de talent. E vorba de transcrierea naturalistă a înjurăturilor, prea frecventă astăzi. E lenea de a căuta și a găsi echivalentele artistice pentru vorbiri triviale. Poate fi găsit un motiv artistic în asemenea transcripții care nu sunt totuși transcripții literare? E o îndeletnicire puerilă pe care copiii de la școalele
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
dezonorează niciodată faptul că a fost iubită și cântată de un poet de talent. (Sainte Beuve). * Îmi pare rău că mustrarea mea atinge pe unii dintre scriitorii noștri tineri cei mai de talent. E vorba de transcrierea, frecventă astăzi, a înjurăturilor. Acest entuziasm pentru vocabulele rușinoase ar trebui răcorit. Pare a fi un fel de impotență artistică. Ar cuteza oare acești matadori virili să rostească într-o adunare la Academie, la Ateneu, ori în familie, față de copilele, surorile și mamele lor
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
de noi Într-o cămăruță de la etajul unu. Când am coborât În ateliere și m-am referit la ministru, inginerul șef și maeștrii din jur au izbucnit În hohote de râs, acoperindu-l pe distinsul eseist cu un cortegiu de Înjurături pitorești. Dar, după ce, a doua zi, i-am adus „șefului” unul dintre romanele mele cu dedicație, respectul față de cultură s-a restabilit și eu am putut decide data și condițiile apariției și tirajului. Tot În aceeași lună, mi se pare
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
precum și a limbajului dublu, greșelilor de limbă, alunecărilor în grotesc. Organic, n-am suferit și nu sufăr limbuția, trăncăneala, retorica oficială, recitările zgomotoase, relatările afectate, chichi-urile, exprimările simandicoase, schimonoselile didactice, certurile furibunde, confesiunile de bețivi, povestirile scabroase, abordările familiare, mojiciile, înjurăturile etc. Ori de cîte ori am fost nevoit să ascult așa ceva, am fost torturat interior. M-am „răzbunat” notîndu le, să știu din gura cui le-am luat și, eventual, în gura cui să le pun. Sînt cuvinte de proză
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
Dacă aș accepta acest sentiment ar însemna să-mi las, de fiecare dată, impresiile să băltească, să nu le mai scriu. Încerc așadar să mă conving de contrariu: da, m-aș autosabota abandonînd forma inițială. Flori otrăvite, desigur, enervările, tristețile, „înjurăturile”, impulsurile mai accentuate ale inimii și ale minții etc. au, literar, un fel de savoare exotică. Înregistrîndu-le aproape simultan cu apariția lor, sînt nu doar mai „autentic”, ci și (aspect deloc neglijabil) mai „productiv”. înțelepciunea de a doua sau a
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
fiecare un vocabular cu ingredientele necesare la zilele de omagieri. Îl deschizi și iei ce ți se pare potrivit. Așa treaba merge greu („pînă-n gît sîntem prinși din efort în efort”): cuvîntul de laudă îl găsești după căutări dublate de înjurături, iar ținuta solemnă - după lungi reprize de rîs. Dumnezeu știe dacă a bine sau a rău!... *Iată niște repetiții, solecisme și nonsensuri notate la Parincea, dar pe care le poți auzi și în capitala județului: „Unii tovarăși ridică chestiuni personale
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
cum le zicea pînă mai ieri) deveniseră dintr-odată un fel de „eroi ai muncii socialiste”. Curios, nici unul n-avea aerul că se amuză de această metamorfoză. Uleiul laudelor îi înmuiase. Nu-și mai aminteau locurile din suflet ulcerate de „înjurături” și „mojicii”. Nici unul nu părea să se gîndească la capcana unui divide et impera. Am privit liniștit „spectacolul”, știind că asemenea „luni de miere” au mai fost, dar n-au durat. Liniștit, dar și trist, căci scenele gen „pupat piața
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
cu bani sau alte favoruri reușește să adune la vot câțiva "simpatizanți"). Am fost martor la alegerile din 1999 și 2004 și am putut să-mi formez o impresie, zic eu obiectivă și corectă, asupra derulării scrutinului fără bâte, fără înjurături, fără atacuri la persoană sau, și mai grav, la familia candidatului. Campania se desfășura civilizat, candidații căutând să convingă prin program, prin doctrină, prin ceea ce sunt, ce au facut și ce doresc să facă. Campania din 1999 s-a derulat
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]