3,499 matches
-
părut că unul geme, dar n-a crezut, ca maica,-n semne. spre toamnă, când adorm bunicii, s-a reîntors locotenentul. din insurecții răsărise Republica era momentul. soldații-au împușcat cocoșii, caii râdeau lăngă fântână. primarul comunist primarul s-a însurat cu o cadână. când au venit la noi acasă să ne tîrască-n colectivă, taica își ascuțea toporul iar maica frământa colivă. mânjii s-au dus de lângă iepe, strigoii au intrat prin țoale. țăranii s-au ascuns în vârste, deci: cine
ANUL 6 • NR. 8-9 (16-17) • IANUARIE-FEBRUARIE • 2011 by Poezii () [Corola-journal/Imaginative/87_a_63]
-
heres meus Terentiae uxori meae, etc. și arătând că fiul lui Cicero se numea Tullius iar soția sa Terentia. Ceea ce acești apologeți par să ignore este că Tullius s-a născut abea în 65 î.Chr, și Cicero s-a însurat cu Terentia abea în 79 î, Chr., ambele date fiind ulterioare datei de publicare a volumului. De alfel primul care atribuie Rhetorica lui Cicero este Sfântul Hieronim. Analiza lucrările scoate în evidență și diferențe majore. Asftel, “De Inventione” este opera
Cornificius () [Corola-website/Science/307731_a_309060]
-
nu avea nici pe departe pregătirea necesară. Este foarte reușită imaginea unei Americi naive, provinciale și conformiste, mai afectată decît Franța de criza din 1929-1933. Impresionat de soarta unei tinere care încearcă să se elibereze de sub tutela familiei, Sachs se însoară cu ea, nu înainte de a se converti din nou, de data aceasta la protestantism. Căsătoria, neconsumată, va fi dezastruoasă; găsește un iubit și își părăsește soția într-o manieră pe care singur o califică drept dezgustătoare, o nouă piesă în
Mult chinuitul Maurice Sachs by Mircea Lăzăroniu () [Corola-journal/Journalistic/6959_a_8284]
-
o artă neîntrecută. Ea însăși avea să-mi spună, ani de zile mai târziu, ce mândră era de dominația exercitată asupra bărbatului ei, și-mi recomanda precauție ca să nu mi se întâmple la fel, dacă aș face prostia să mă însor. I-am explicat atunci că pulsiunile mele nu mi-ar permite să mă dedic unei singure femei, și niciodată în regim exclusiv. Atunci am primit aprobarea ei, cu vreo câteva sfaturi practice. Această bunică avea să joace un rol hotărâtor
Almeida Faria - Conchistadorul by Micaela Ghițescu () [Corola-journal/Journalistic/9951_a_11276]
-
A făcut poc în w.c. — Ai văzut ce simplu a fost? Ascultă, tinere, am adăugat, fără să-l privesc, un bărbat trebuie să-și rezolve singur problemele. Și încă ceva, pentru că ești la începutul mariajului. Acum două luni m-am însurat. — Un soț poate să piardă iubirea soției, fără ca relația maritală să sufere prea mult. Femeile au o mare capacitate de sacrificiu și de substituție a sentimentelor. În schimb, dacă pierde respectul ei, dezastrul, inevitabil, se produce. — Voi ține cont de
Diagnostic by Mirel Cană () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1368_a_2725]
-
urmare, Mataemon nu știa ce să facă. Atât ca părinte, cât și ca samurai, îi era rușine să mai apară în fața lui Inuchiyo. Pe de altă parte, Inuchiyo dădea curs afacerii pe față. Le spunea prietenilor că urma să se însoare cu fiica Domnului Asano și le cerea să intervină pentru el. Mataemon îi explică lui Tokichiro în ce situație problematică de afla. Ziua logodnei se apropia. Reușise să-l amâne cu scuze ca „Mama ei a dus-o prost cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
când pleca de-acasă - îmbrăcat, desigur, cu haina sa de bumbac la mâna a doua, care avea pe spate blazonul cu paulownia - era petrecut de servitoare și slujitori. În dimineața aceea, spunându-și că nu mai lipsea decât să se însoare cu Nene pentru ca totul să fie perfect, Tokichiro ocolea șanțul exterior al castelului. Mergând pe mal, nu-l văzu pe omul care venea din direcție opusă, zâmbind. Și cu toate că s-ar fi putut crede că încă se mai gândea la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
i-ai da-o pe Nene altcuiva. — Stai puțin, Kinoshita. Dacă înțeleg bine, Domnul Inuchiyo spune că e în regulă ca Nene să se mărite cu dumneata, dar cu altul, nu? — Întocmai. — Incredibil! Cine ți-a spus că te poți însura cu Nene? Și când? Nimeni, mi-e rușine să recunosc. Atunci, ce-i asta? Credeai că te-am pus să-l minți pe Domnul Inuchiyo? — Păi... — Dar ce prostii i-ai spus Domnului Inuchiyo? Iar a spune că dumneata și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
cum rămânea cu modul în care rezolvase problema dintre Mataemon și Inuchiyo? Nu fusese decât înfipt ca de obicei. Că învingea, că pierdea, stăruise în propriile lui speranțe fără a se întreba ce simțea cu adevărat Nene. Avea să se însoare cu ea. Trebuia să se-nsoare cu ea. Și totuși, faptul că Nene spusese în fața tatălui și a mamei sale că voia să se mărite cu el - și chiar cu el de față - cerea un mare curaj. Mărturisirea ei îl
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
rezolvase problema dintre Mataemon și Inuchiyo? Nu fusese decât înfipt ca de obicei. Că învingea, că pierdea, stăruise în propriile lui speranțe fără a se întreba ce simțea cu adevărat Nene. Avea să se însoare cu ea. Trebuia să se-nsoare cu ea. Și totuși, faptul că Nene spusese în fața tatălui și a mamei sale că voia să se mărite cu el - și chiar cu el de față - cerea un mare curaj. Mărturisirea ei îl uluise pe Tokichiro mai mult decât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
departe.” Când se duse la culcare, încă mai era pierdut în gânduri. „Cum să mă pot căsători înainte ca mama mea să se mute cu casa la mine? E prea devreme, mult prea devreme. Ar fi mai bine să mă însor cu Nene mai târziu.” ZIDURILE DIN KIYOSU În fiecare an, toamna, se dezlănțuiau furtuni violente. Dar prin jurul provinciei Owari suflau alte vânturi, mult mai amenințătoare. De la Saito din Mino, în apus, de la Tokugawa din Mikawa, în miazăzi, și de la Imagawa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
confirma în minte, la nesfârșit, lucrul cel mai evident. Din când în când, își deschidea scrinul cu haine sau încerca să se relaxeze pe câte o pernă, dar pur și simplu nu era în stare să-și găsească locul. „Mă însor cu Nene și devin un membru al familiei ei,” își reamintea el. „În sfârșit se adeverește, diseară, dar acum, nu știu de ce, nu mă simt la largul meu.” După anunțarea nunții, Tokichiro devenise nefiresc de timid. Când vecinii și colegii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
aflat vestea, au venit cu cadouri, însă el se înroșea și vorbea de parcă oamenii ar fi încercat să-i salveze reputația. — Ei, nu, e doar o sărbătoare de familie. Mă gândisem că încă e cam devreme pentru mine să mă însor, dar familia dorește ca nunta să aibă loc cât mai curând posibil. Nimeni nu știa că dorința îi fusese transpusă în realitate de către prietenul său, Maeda Inuchiyo. Inuchiyo nu numai că renunțase la Nene, dar îl și influențase pe Seniorul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
la drum era pus în ordine. — Echipamentul tău, spuse Nene. — Bravo! Foarte bine! O lăudă pe negândite, dar deodată îl frapă gândul că încă nu o judecase corect pe femeia aceea. Era și mai capabilă decât observase înainte de a se însura cu ea. Când termină de îmbrăcat armura, Nene îi spuse să nu-și facă griji pentru ea. Scosese și aranjase ceașca de lut, pentru sake sfânt. — Să ai grijă de toate, te rog, în lipsa mea. — Desigur. — N-am timp să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
îi priveau cu ostilitate succesul. Dar adevăratul pericol provenea din partea propriilor săi cumnați. Era clar că Takeda Shingen din Kai nu mai era demn de încredere; nu putea fi neglijent nici față de Hojo; iar Asai Nagamasa din Odani, care se însurase cu sora lui, Oichi, era dovada vie a slăbiciunii alianțelor politice bazate pe căsătorie. Când Nobunaga invadase nordul, principalul său dușman - omul care se aliase dintr-o dată cu clanul Asakura, amenințându-i retragerea - nu era altul decât acest Asai Nagamasa, dovedind
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
față de o asemenea idee. Era ușor de înțeles de ce gândea Katsuie astfel. Pe vremea când Hideyoshi încă mai era un slujitor, ducând sandalele lui Nobunaga și locuind în grajduri cu caii, Katsuie fusese general al clanului Oda. Mai mult, se însurase cu sora mai mică a lui Nobunaga și stăpânea peste o provincie de peste trei sute de mii de banițe. În sfârșit, când Katsuie era comandant suprem al campaniei de la miazănoapte, Hideyoshi îi nesocotise ordinele și se înapoiase pe neanunțate la Nagahama
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
absolută care exista între senior și vasal. Dar îi mai lega și un sistem de condiții care, acum, nu mai puteau fi rezolvate chiar atât de ușor. În primul rând, pe vremea când beneficia de favorurile lui Nobunaga, Gamo se însurase cu fiica mezină a acestuia. Mai mult, Shonyu și Nobunaga avuseseră aceeași doică, iar relația lui Shonyu cu fostul său stăpân, ca frați vitregi, fusese deosebit de strânsă. Prin urmare, chiar și la conferința din Kiyosu, cei doi oameni participaseră cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
de-a lungul râurilor, dăruia panțirilor și dărăbanilor locuri bune pentru pășunarea hergheliilor de cai moldovenești, a turmelor de oi și de vite albe, făcea mănăstiri și biserici, și apoi iar bătea turcii, si iar descăleca târguri și iar se-nsura, până ce și-au închis ochii în cetate la Suceava și l-au îngropat cu cinste la mănăstirea Putnei. Ce-și bătea el capul cu idei cum le au d-alde gazetari de-ai noștri, ce știa el de subțietura de
Opere 10 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295588_a_296917]
-
4 ore i s-a făcut înmormîntarea la cimitirul Șerban-Vodă, după un serviciu funebru oficiat în biserica Doamna Bălașa. Familia sa e originară din Moldova, de unde trecu în Basarabia rusească și de aci în Bucovina, unde a fost născut Dimitrie. Însurat foarte de tânăr cu frumoasa fiică a baronului de Buchenthal ― boier român din Bucovina - fu adânc lovit de moartea soției sale, în amintirea căreia a scris cele dintâi și cele mai bune poezii: Florile de mormânt. Micei broșuri îi urmă
Opere 10 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295588_a_296917]
-
în nerespectarea bisericei, cum a prefăcut localul episcopiei de Huși în cazarmă, iar localele din Buzău și Craiova în tribunale, cum i s-a trimis în seminarul de clerici de la Iași un profesor care e călugăr fugit din mănăstire și însurat fără dispens, cum la seminarul de clerici de la Curtea de Argeș s-a numit profesor... cine? Chiar acest doctor Russel. Efectul cuvintelor I. P. S. Sale a fost zdrobitor; d. Brătianu n-a răspuns, a îngînat cu glasul înecat și tremurător scuze, întrebuințînd
Opere 10 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295588_a_296917]
-
fapte mărețe. Dar cine erau acești doi ce organizaseră pe timpul lui Matei Basarab compania de esploatare? Unul, Ginea, zice istoria: era din Rumelia, om prost și neînsemnat, de meserie fierar. Venit de foarte june în țară și făcîndu-și avere, se însură la satul Brătășești, lângă Olteț, în județul Romanați. Cu viclenia sa cea iscusită, ajungând a se înainti în diregătoriile civile și apropiindu-se adesea de Domn, [î]i zicea totdeauna să-l facă pe el vistier și-i promitea că
Opere 10 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295588_a_296917]
-
traco-latină răul n-ar fi mare. Dar noi trebuie neapărat să ținem seamă de calitățile și defectele rasei noastre, de predispoziile ei psihologice de câte ori croim legi generale. Evreul proletar, neavând absolut nimic, nici capital în bani, nici meșteșug sigur, se-nsoară cu toate acestea foarte de timpuriu, face mulțime de copii; trăiește cu ei în cea mai mare mizerie - adesea câte două-trei familii într-o odăiță - și astfel în aceste furnicare omenești se cresc apoi generații de hiene ale societății, copii
Opere 10 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295588_a_296917]
-
în privința fizică și intelectuală, în cari se dezvoltă un singur instinct, acela al speculării muncii altuia, al esploatării altuia. Țăranul român e departe de a fi atât de cutezător în maniera lui de a vedea. El, neavând pământ, nu se însoară defel; el renunță de bună-voie de a-și întemeia un cămin dacă împrejurul casei sale n-are și instrumentul necesar de muncă, care să asigure existența viitoarei sale familii. E evident însă că micile părți de pământ, dacă vor fi
Opere 10 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295588_a_296917]
-
ca să se folosească singur de avere, numai acolo fiii scoteau ochii părinților pentru acelaș motiv; la alte popoare nu se întîmplau acestea. La români bunăoară exista până mai alaltăieri nu maioratul, ci minoratul, după obiceiul pământului. Tatăl de familie își însura pe toți fiii și-i așeza cum putea, adecă-i regula cu ceea ce în dreptul vechi român se numește peculium; iar fiul cel mai mic moștenea așezarea și lanul părintesc. Cu toate acestea se va afla arareori cazul în care frații
Opere 10 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295588_a_296917]
-
mai stat un an la Cernăuți, revenind la Câmpulung abia În 1946... Le-au dat voie rușii? Da, trebuia să te duci să le arăți că ești născut În România... și le-au dat voie... Acești doi frați - unul era Însurat și celălalt... Unul era Însurat, plecat de acasă cu copil, și unul, culmea, s-a Însurat În lagăr cu o fată, fictiv, și ulterior s-au căsătorit normal. Cred că și atunci s-au făcut ceva acte, nu știu precis
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]