1,236 matches
-
acces la toate jocurile fetelor și normal stârneam invidii groaznice. Într-o zi, a vrut unul să mă cotonogească, era atât de simplu n-avea decât să strănute spre mine și zob m-ar fi făcut, dar Walkira imediat scoțând înverșunată sabia colonelului dintr-un șifonier nu din teacă, era prea uriașă, s-a așezat în fața mea, care probabil că bâzâiam, să mă apere neînfricată ca o adevărată Walkiră. Adversarul a fugit speriat de moarte și imediat s-a zvonit că
Prieteni du?mani by Aurel Avram Stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83905_a_85230]
-
și mai tare de propriu-i urlet, se întoarse și o rupse la fugă spre capelă, căzând la tot pasul în noroi. „Lumânările din capelă!“ Se agăța deznădăjduit de gândul ăsta. Ajunse la căsuța de lemn cu sângele bubuindu-i înverșunat în tâmple. Intră, căută bâjbâind, cu umerii strânși, o lumânare, găsi una și ieși în goană. Se smuci spre stânga, ghicind în întuneric două forme vag omenești ce veneau spre el cu mâinile întinse. Alergă aproape în genunchi prin noroiul
Miros de roşcată amară şi alte povestiri scandaloase by Dan Alexe () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1336_a_2890]
-
global și la profit îi va atrage pe mulți dintre cei care operează în economia subterană să iasă la lumină și să-și plătească taxele. În cel mai rău caz - spune Stolojan -, bugetul va fi afectat doar cu 1%. Reacția înverșunată a PSD este foarte instructivă. Principalul reproș: cota unică este inechitabilă social. Dar toată lumea își amintește că în 2003 guvernul Năstase era cel care preconiza o cotă unică de 23% cu începere de la 1 ianuarie 2004, iar ministrul de finanțe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2139_a_3464]
-
deja între S.U.A. și Japonia o tensiune devenită (aproape) permanentă. A crede, așa cum o fac câțiva falși profeți, că însuși capitalismul crează disputa dintre națiuni, este pură imaginație. Muncitorii de pretutindeni sunt cei mai protecționiști dintre producători, fiind cei mai înverșunați împotriva accesului străinilor pe piața muncii. De altfel, California oferă o minusculă mostră din ceea ce ar putea deveni lupta economică dintre continente, în pofida mărimii oceanelor care le despart. Da, sunt și eu de acord cu faptul că, într-un anume
Micaela Catargi by Jules Martin Cambon [Corola-publishinghouse/Imaginative/1407_a_2649]
-
dovedit, ca atare, cu mult mai apatice, ursuze și chiar iubitoare de întuneric. Luați ca primă dovadă faptul, demonstrabil, că nouă din zece dintre cunoștințele dumneavoastră, ba poate chiar mai mult, nici nu au auzit de așa numitele șușanele-de-viță-nobilă. Cititori înverșunați și bolnăvicios de curioase minți nu au reușit, cu riscul de a-i supăra amintindu-le, să le scoată la vreun fir de lumină. S-a întâmplat, e drept, de câteva ori totuși, dacă e să străbatem cu piciorul de-
Amintiri din casa scării by Laura Aprodu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1354_a_2721]
-
amândouă, istovite de permanenta stare de veghe care le ținea treze una lângă alta, fără nici o slăbire, fără nici un răgaz. CAPITOLUL 2 După aceste semne și după altele, între ele s-a statornicit vălmășagul unui război mai rău și mai înverșunat decât cel al armatelor și generalilor. Pentru că era tăinuit și prefăcut. Pentru că soacra-i făcea toate voile, ca unui copil. O răsfăța, n-o punea la treabă, nu-i vorbea urât. De ce? Sau nu-i vorbea deloc. Zile și nopți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1475_a_2773]
-
vălmășagul din sală, zări un chelner cu-o tavă enormă cu halbe. Ameți. Nu mai pusese nimic în gură nici apă, nici mâncare dinainte de-a urca pe locomotivă. Tot drumul cât fugise până-n oraș, ceea ce-l chinuise cel mai înverșunat fusese setea. Chelnerul, citindu-i în adâncul ochilor dorința, se opri în fața lui și așteptă, privindu-l c-un fel de înțelegere secretă și chiar de simpatie. Bitte, bitte! Danke schön! Poftește, poftește, tacă toriți! Nein! clătină el din cap
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1475_a_2773]
-
ia, de care să nu se lege nimeni, s-o scape de lagăr intrând el în locul ei, o pândea și era-n război cu astălaltă, cu nora. Între ele se-ntemeiase-n tăcere războiul soacrei și nurorii, hărțuiala și pânda înverșunată. Când o vedea plecând, îi tresălta inima de bucurie. Poate se duce, și dusă rămâne. Poate are, poate-și găsește pe cineva! Atâta pagubă! Pagubă-n ciuperci! Cărare bătută! Când o vedea plesnind de sănătate și de voie bună, cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1475_a_2773]
-
prin cameră, și vocea lui tot mai precipitată și nesigură: Armistițiu! Ce strigă? Ce aristițiu? Ce s-a-ntâmplat? Scoală-te, te rog! N-auzi ce-i jos? Vacarmul din piață urca întruna difuz, precipitat. Prin pereți, prin geamuri, strigăte înverșunate, chemări, râsete, da, ca niciodată nemaipomenit! izbucneau râsete, auzea oameni râzând, dispăruse huruitul infernal, clocotul metalic de pe drum. Ce-i chestia asta? Ce se-ntâmplă? Nu te enerva. O să afli. Dar tocmai eu să nu... Iubitule, mi-e atât de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1475_a_2773]
-
scârțâit al vârtelniței și zuruitul lanțului de la fântână? De ronțăitul tenace, bursucesc, feeric sub stele, al șoarecilor din pod? Ați stat vreodată să ascultați intens, fie și doar câteva secunde, sfârâitul lumânării aprinse la mormântul bunicilor din deal? Sau lucrarea înverșunată a ciocănitorii în trunchiul copacului? Sau cum rup dinții vacii iarba și cum o rumegă, cum țipă spre seară după muls, cum îi susură laptele în șiștar și cum își linge vițelul, de-i înțelegi dintr-odată statutul de sfințenie
Ce mi se-ntâmplă: jurnal pieziş by Dan C. Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/580_a_1318]
-
făcut nimic adevărat în viață...“(V. și Mircea Cărtărescu, Ochiul căprui al dragostei noastre, Huma nitas, București, 2012.) Pentru ca jubilativul Mircea Cărtărescu - ludicul parodic, seninul oniric, beatnicul insurgent atras de suprarea lism și psihedelic - să ajungă un degustător atât de înverșunat al apocalipsului propriu, a fost nevoie de o Românie pe măsură. De disprețul național față de cultură, inteligență, talent. De desconsiderarea flagrantă, ostentativă, a spiritului și ethosului artistic. Cine, cum și cât își asumă o atare vinovăție față de, iată, cea mai
Ce mi se-ntâmplă: jurnal pieziş by Dan C. Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/580_a_1318]
-
articulațiilor defecte nu constituie decît semnele unei iubiri trădate, ale unor entuziasme întoarse pe dos. Poetul se apropie de sfera plinătății vitalului cu o laudă inversată, trecută în înveninare și blasfemie. Dar nu peste tot rețeta despărțirii e atît de înverșunată. Vasile Dan înțelege a lua distanțe față de cruda realitate cu concursul scriiturii elaborate, cu excentricitatea compensatoare a imaginii. Avînd aerul a defila provocator, se rostește prețios, pe alocuri fastuos, ca și cum și-ar bomba pieptul acoperit cu decorațiile imaginilor: ,să zboare
Buba îngerului by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/10845_a_12170]
-
fermecat pe toți oamenii ăștia. Peter numește asta „putere de atracție”, dar nu-i întru totul adevărat. Pentru profesori, răspunsurile mele istețe, remarcile hazlii, fața zâmbitoare și privirea critică aveau ceva simpatic, amuzant și spiritual. Nu eram decât o seducătoare înverșunată, cochetă și amuzantă. Aveam câteva părți bune care îmi asigurau o anumită popularitate, și anume sârguință, cinste și generozitate. N-aș fi oprit niciodată pe nimeni, oricine ar fi fost, să copieze după mine, împărțeam dulciuri în stânga și-n dreapta
Jurnalul Annei Frank () [Corola-journal/Journalistic/5139_a_6464]
-
a acordat mai mare atenție unuia sau altuia dintre cele două principii (fonetic sau semantic) sau, respectându-le pe amândouă, s-au luat în discuție și alte criterii, după cum se va vedea în continuare. Hugo Schuchardt, romanist german, cel mai înverșunat adversar al legilor fonetice ale neogramaticilor, acordă sensului mai mare atenție decât sunetelor, fiindcă sensul este ceva „viu“ în cuvânt: înțelesul este cel care exprimă „sufletul“ cuvântului, nu sunetele. El introduce ideea de a lua în considerație și sinonimele, nu
101 cuvinte moştenite, împrumutate şi create by Marius Sala () [Corola-publishinghouse/Administrative/1361_a_2705]
-
și chiar cicălitor. Foarte formalist. Nu cunoaște oamenii, se impresionează repede de calități superficiale. Econom până la avariție și totuși personal dezinteresat. Caracter dificil și oscilant, combătut de contradicții. Ieșiri aspre câteodată, iritând și producând dușmănii. Să se păzească de inamici înverșunați." Al doilea document este o scrisoare-raport, scrisă de mână și semnată cu o inițială conspirativă, cam în genul chestionarului asupra lui Ioanide, însă mai familiar, slujind probabil la comunicarea unei impresii personale. Scrisoarea a fost găsită de poliție mai târziu
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
devenit pentru el "un sat cu rubedenii". Rudele lui nu împînzesc, de altfel, doar universitatea, ci și ministere, instituții. Profesorul își are reprezentanți în toate partidele, și aceștia, combătîndu-se aparent, se sprijină ocult, sistematic. Pentru a pătrunde în învățămîntul superior, înverșunatul arivist științific Gonzalv Ionescu, unul dintre personajele cele mai burlești (involuntar), trebuie să se introducă, prin căsătorie, divorțând de propria nevastă, în clanul Conțescu. Prezențe de prim-plan, nu numai în Bietul Ioanide, ci și în Scrinul negru, orientalistul Hagienuș
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
ți-am violat urechile. — Atunci de ce țipi? N-am țipat! — Nu te isteriza. — Nu mă isterizez. — Evident că nu ești calm. Lanark izbucni: — Cum să fiu calm, cînd... Și asurzi din cauza reverberației din domul îngust. își încrucișă brațele și așteptă înverșunat. Rumoarea se stinse, preschimbîndu-se într-un sunet metalic, prin care răzbătea, poate înu era sigur), ecoul unui hohot de rîs. — Vrei să plec? întrebă el în cele din urmă. Ea murmură ceva. — N-am auzit ce-ai spus. — Ai putea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
se sufoce una pe cealaltă. între rădăcini mișunau insecte, viermi și crustacee minuscule: lucruri îmbîrligate cu ace și clești, burdufe cu guri tari și vorace, viețuitoare cu picioarele din spate tari și ochi și organe de pipăit multiple, toate săpînd înverșunate găuri, depunîndu-și ouăle, împroșcînd veninuri spre plante și unele spre celălalte. în decăderea grădinii, vedea ceva asemănător cu propriile lui fantezii maligne. își trase convulsiv celălalt pantof, se dezbrăcă și se vîrî în pat. Domnișoara Maclaglan îi aduse o sticlă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
ea într-un spațiu intim, și dacă or să se gîndească la căsătorie, asta o să-i dea o idee despre rezisteanța ei domestică. A întîrziat o oră și cinci minute și nu s-a putut abține să n-o privească înverșunat, căci apariția ei aproape nesperată îi dădea aerul unei surprize splendide. îi spuse că lucrase mult noaptea și maică-sa crezuse de cuviință să n-o trezească, iar ceasul nu sunase. Chelnerița care-i servi în restaurantul în care intrară
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
pe d-nii ce ne-au guvernat șase ani de-a rândul nu i-ar fi mâncat sărăcia în opoziție și nu s-ar fi prea îndulcit de foloasele materiale ale puterii, nici când lupta n-ar fi fost atât de înverșunată precum a fost. Și, drept mărturisind, nu sărăcia anterioară a roșiilor ne-a supărat vreodată, nici măcar apetiturile lor de avere. Invidie de milioanele Caradalelor n-am simțit niciodată, așa să ne ajute Dumnezeu! Dar ceea ce am cerut era o compensație
Opere 13 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295591_a_296920]
-
Operatorul înghiți în sec și-și închise ochii concentrîndu-se. ― Ne informează că pe Vechea Terra a aterizat de curând o navetă care-i avea ca pasageri pe tatăl împăratului, Kasser, însoțit de doi soldați. Acești trei oameni sunt acum dușmani înverșunați ai Curții imperiale, iar Bella al VII-lea vrea să vă prevină că gestul de a le oferi adăpost sau sprijin de orice fel va fi cosiderat unul de război și va atrage după sine acțiuni militare neîntîrziate. Cum însă
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
quint aceea de a ucide tăcut, discret, orice ființă telepată, indiferent de cât de slabe erau puterile sale. Singurii care erau iertați de vina de a putea spiona gândurile erau operatorii psiacului. De altfel, nu de puține ori, cei mai înverșunați dintre inamicii lor se ascundeau în psiac, rămânând toată viața acolo într-un statu quo mulțumitor pentru ambele părți. Își pierdeau libertatea, fiind condamnați să rămână veșnic pe Kyrall, dar rămâneau totuși în viață. Cu toate astea, motivul care fusese
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
de familie. Mama, fire clocotitoare și extrem de insistentă îi expunea tatălui problema seară de seară, fără însă a avea o anume finalitate sau cel puțin cea scontată de ea. În toată această ecuație de familie eu am fost cea mai înverșunată. Pe cât era Adi de docil, cuminte, îngăduitor, pe atât eram eu de fermă, intolerantă și directă, chiar în dialog cu mama. Și poate mama nu m-ar fi perceput cu siguranță așa, dacă nu ar fi impus anumite tipare, ceea ce
Amintirile unui geograf Rădăcini. Așteptări. Certitudini by MARIANA T. BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83163_a_84488]
-
de familie. Mama, fire clocotitoare și extrem de insistentă îi expunea tatălui problema seară de seară, fără însă a avea o anume finalitate sau cel puțin cea scontată de ea. În toată această ecuație de familie eu am fost cea mai înverșunată. Pe cât era Adi de docil, cuminte, îngăduitor, pe atât eram eu de fermă, intolerantă și directă, chiar în dialog cu mama. Și poate mama nu m-ar fi perceput cu siguranță așa, dacă nu ar fi impus anumite tipare, ceea ce
Amintirile unui geograf Rădăcini. Aşteptări. Certitudini by MARIANA T. COTEŢ BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/809_a_1653]
-
rușinați. Nu am reușit să prevenim un asemenea dezastru, cu toate că aveam întrega documentație necesară. Îmi venea să urlu în gura mare la lume. Nu am reușit! Ne-am simțit incapabili. Realmente mi-a fost frică. Domnul Kobayashi Yoshinori, un critic înverșunat al cultului Aum, a fost asasinat. La fel și Egawa Shōko. Fiecare primea ceea ce merita.» Dacă în februarie 1995, aș fi strigat în gura mare: «Aum sunt periculoși cu sarinul lor!», ar fi fost «aranjate» mai multe persoane. Cu toate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]