1,397 matches
-
în pat, și-i arătase cum să-și împingă țeava de carne în locașul umed, anume făcut, mirosind nu a pește, cum se zicea, ci a știmă a apelor, a fărmăcătoare. Băiatul văzuse atunci prima dată, la lumină de opaiț, țâțele groase, fundul înduioșător ca de fetiță, crăpătura cu franjuri de carne dintre pulpe, corpul cu piele dulce al celuilalt om, al omului străin și dorit numit femeie, și curbele și umezinle acelui altfel de om îi schimbaseră ochii, din ochi
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
zid al bisericii. Câte nuiele n-a luat la dos, câte ceasuri n-a stat la colț, în genunchi, pe coji de nucă, doar-doar s-o apleca mai cu osârdie asupra ceaslovului, și tot în zadar. În schimb, umbla la țâțele fetelor și se-ncăiera cu băieți mult mai răsăriți ca el, de venea acasă mai mereu cu țoalele tăvălite și rupte bucăți. Nu l-a mai primit la școală din ziua în care, intrând preotul să vadă cum dă cu
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
Ce nebunie cu neputință de privit se va forma și se va deforma pe cerul mereu frământat al minții mele, al cărții mele? Frosica se aplecase acum mult peste masă, târând cu bustul ei nu prea mare (dar cu dudele țâțelor neobișnuit de lungi și de aspre, își aminti Vasile, și animalul inocent dintre pulpe începu să i se umfle din nou) solnița și-mprăștiind câteva scobitori. Cu palma pusă complice pe brațul proprietăresei, îi șoptea ceva la ureche, arătând cu ochii
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
un enorm jgheab plin cu apă pe care scria "Dîmbovița apă dulce". Pe apă se zărea o plută încărcată de flori unde zăcea pe-o rină un bătrân cu barba-n noduri, întruchiparea mitologică a râului. În jurul plutei înotau, cu țâțele dezvelite și cu picioarele în-fășurate-n pânză verde, sirene și naiade, în care nu puțini recunoscură trupurile durdulii, mult iubite, ale Leonorei și Acriviței, al lui Fifi și-al Marghioalei, cocotele de lux, cu tariful pe ușă, de la otelul Victoria, din
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
și fasoane orientale, nasuri late și ochi tâmpi, de baiadere. Corpul lor, cu cât mai revărsat, cu atât mai râvnit - funduri mari și roze, burți cu câteva rîndun de slăninuțe, în care buricul se pierdea ca un sorb fără capăt, țâțe cu vinișoare albastre și areole stacojii acoperindu-le aproape întreg botul -, nu putea fi cel al feei doar fibră de pe tronul marmorean. Aproape că vedeai ochii ei prin eșarfă: albaștri și-nghețați ca două pietre apoase de safir, nu de pe
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
și sârmoase, crețe de la împletitura strânsă. Se descinseră și ei, intrând în rândul cămeșilor albe și crețe și a pletelor până la șolduri. Muzica se încinse într-o sîrbă-ndrăcită, întreruptă de chiuituri sălbatice. Fetele transpirate începură să sufere mângâieri aspre pe țâțe și pe bucile late ce se zăreau acum bine sub cămeșile cusute cu arnici la gât și la mâneci. Roșii ca racii fierți, flăcăii apucau prin pânza aspră, cu disperarea înecaților, dâmbul din față al fetelor cu care jucau, încercînd
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
ceea lume. La lumina posomorită a opaițelor vedea funduri mari și roze de muieri, cu cămeșa ridicata pân-la brâu și cu rotunjimile pipăite nu doar de labele păroasei ale celui cu care juca, ci și de altele, din preajmă. Văzu țâțe ca niște săculeți moi, scoase afară și frământate până ce albul lor sidefiu se păta cu dungi roșii. Văzu limbute ca de mâță lingând sfârcurile flăcăilor. Văzu mădulare groase, cu inimioară vînăt-lucioasă în vârf, ținute strâns de degete albe și micuțe
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
avea să se mai simtă Arhanghelul despicîndu-l pe diavol cu paloșul, Ilie trăznindu-l unde-l vedea, Gheorghe împungîndu-l cu sulița în pieptul acoperit de solzi. Rămăsese inert, încă-mplîntat bine în gaura cu miros de știucă, lac de sudoare, trântit peste țâțe moi, înconjurat peste șale de brațe grăsuțe și cuprins de un adânc și amețitor sentiment al păcatului. Avea să ispășească, știa asta și cu gândul ăsta adormi acolo, între trupurile strâns încolăcite, atât de multe încît păreau nu doar întinse
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
buzele nepregătite, uscate și rele. Desfă picioarele, moaș-ta-n cur de muiere", iar ea, cu obișnuința silei și-a milei, gîndindu-se deja cum o să doarmă când o s-o lase în fine în pace, îi apucă viermele moale și gros ca o țâță de vacă și-ncearcă să și-l îndese acolo, să scape mai repede. Se freacă burtă pe burtă, încetișor, să nu-i audă ăia mici, își ling gâturile cu gust acrișor, buzele sărate la colțuri, dar sula soțului, altădată brutală
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
clopote, de sub care ieșeau vârfurile ascuțite ale pantofilor. Când le făceau tocuri, le desenau atât de caraghios, încît părea că bietele prințese merg doar pe tocuri, cu tălpile-n aer, ca pe catalige. Băieții se mai uitau cui îi dădeau țâțele sau ce fund are Silvia, ce bulane are Iolanda... De Mona, sora lui Simfonia, le era frică la toți ca de dracu. Ploaia aurie stătuse la fel de brusc cum începuse. Nici măcar nu reușise să ude asfaltul ca lumea. Copiii o luară
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
în patru labe și silită să profereze injurii la adresa patriei și partidului, și-apoi, noaptea-ntreagă, pe rând sau mai mulți deodată... ah, vino, Ionele! Acum! Ah, aaaaaah!...) ar fi-ncercat și Ionel trupul de copilă cu șolduri puternice și țâțe ce-și arătau țumburușele până și prin sutienul ca de tablă pe care-l purta la spectacole. Nimeni nu i-ar fi luat-o-n nume de rău, căci Katarina era în circ bunul tuturor, din care serveau cât le
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
Toți erau fardați ca niște măști, rujați până și bărbații, rujate până și maimuțele, tuturor le luceau ochu cu pupile lărgite (ilegal) cu beladonă. Picioare păroase și strîmbe-n realitate ajungeau să pară, sub magia reflectoarelor, frumoase ca-n Lacul lebedelor, țâțele pân-la buric ale uneia care apuca-n dinți un ham de piele și se rotea sub cupolă de ziceai că-și smulge fălcile erau acum, adunate-n cupele sutienului, apetisante ca niște pere coapte, fundurile dansatoarelor concurau cu ale iepelor
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
Jean. Toată dimineața spusese bancuri. Se și certase cu Luci, fiindcă Luci spusese că-n "Angelica, marchiza îngerilor" apărea Angelica vreo zece secunde în pielea goală. Jean zisese că nu se poate, că de fapt actrițele astea care-și arată țâțele și toate alea poartă de fapt pe ele un costum transparent prin care nu se vede nimic. "Cum, bă, transparent prin care nu se vede nimic?" întrebase nedumerit Luci. "Păi simplu. Tu crezi că Angelica era chiar așa, in curul
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
se vede nimic. "Cum, bă, transparent prin care nu se vede nimic?" întrebase nedumerit Luci. "Păi simplu. Tu crezi că Angelica era chiar așa, in curul gol? Băi prostule, curul ăla e desenat pe costum, nu e al ei. Și țâțele, și flocii, tot. N-au voie să apară chiar în pielea goală!" Și-au tot trăncănit după aia despre cât le-or plăti ca să apară așa în filme. În oraș erau filme "interzise copiilor sub 14 ani", dar Jean zicea
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
-i răspundea la-ntrebări și, dacă femeia insista, o privea cu fața lui (da, nu doar cu ochii, ci cu toată fața) inexpresivă de parcă s-ar fi-ntrebat cât bumbac i-ar fi trebuit ca să umple atâta piele, să dea rotunjimi țâțelor și feselor, și fermitate membrelor acelei femele cam prea voluminoase pentru posibilitățile lui. De multe, de prea multe ori Coca nu se grăbise să treacă dincolo, ci o luase lateral, pe dalele înghețate, ținîndu-se de peretele îmbrăcat în lambriuri sculptate
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
pântec crescură ficatul, fierea și punga udului, iar sub pântec rușinea, atîrnîndă sau despicată ca o rană. Mii de escoriați, cu carnea roșie la vedere, așteptau acum veșmântul firesc al pielii. Și pielea crescu pe trupuri, acoperindu-le, bombîndu-se pe țâțe și fese, reliefând clavicule și merele lui Adam. Și pleoape crescură pe ochi, și gene țâșniră din marginea pleoapelor, și fire de păr crescură ca niște ierburi din scalp. Erau acele trupuri ca în vârstă de treizeci de ani, și
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
piele neagră, cu cîte-o țintă de fier la încrucișările lor. Un bărbat și o femeie, în picioare, ea cu capul pe umărul lui și cu o mare perucă albastră-ultramarin, cu sutienul de piele redus la un ham ce-i ridica țâțele goale, cu un slip ca o botniță lăsând să iasă printre fâșiile lui câțiva cârlionți pubieni, el viguros, măsliniu, cu un slip minuscul trecîndu-și ațișoara printre fesele tari, scobite. Fețele le erau inexpresive, pleoapele cu gene artificiale nu clipeau, și
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
sîngele tău!" Da, ți-am zis, "Trăiește chiar și în sîngele tău!" 7. Te-am înmulțit cu zecile de mii, ca iarba de pe cîmp și ai crescut, te-ai făcut mare, ai ajuns o frumusețe desăvîrșită; ți s-au rotunjit țîțele, ți-a crescut părul. Dar erai tot goală, goală de tot. 8. Cînd am trecut Eu pe lîngă tine, M-am uitat la tine, și iată că îți venise vremea, vremea dragostelor. Atunci am întins peste tine poala hainei Mele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85085_a_85872]
-
asupra capului lor, zice Domnul Dumnezeu." $23 1. Cuvîntul Domnului mi-a vorbit astfel: 2. "Fiul omului, erau două femei, fiice ale aceleiași mame. 3. Ele au curvit în Egipt, au curvit în tinerețea lor; acolo le-au fost strînse țîțele, acolo le-a fost atins sînul fecioresc. 4. Cea mai mare se chema Ohola, și sora ei Oholiba. Erau ale Mele, și au născut fii și fiice." Ohola este Samaria; Oholiba este Ierusalimul. 5. Ohola nu Mi-a fost credincioasă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85085_a_85872]
-
curvea în țara Egiptului. 20. Ea s-a aprins după niște necurați, a căror carne era ca a măgarilor, și a căror apropiere era ca a armăsarilor. 21. Astfel, ți-ai înoit iarăși nelegiuirile tinereții tale, cînd Egiptenii îți strîngeau țîțele, din pricina sînului tău fecioresc. 22. De aceea, Oholiba, așa vorbește Domnul, Dumnezeu: "Iată că ațîț împotriva ta pe ibovnicii tăi, de care ți-ai înstrăinat inima, și-i aduc din toate părțile împotriva ta: 23. pe Babiloneni și pe toți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85085_a_85872]
-
încape mult în el! 33. Te vei umple de beție și durere, căci potirul sorei tale Samaria este un potir de groază și spaimă! 34. Îl vei bea și îl vei goli, îi vei roade cioburile, și-ți vei sfîșia țîțele. Căci Eu am vorbit, zice Domnul, Dumnezeu." 35. De aceea, așa vorbește Domnul Dumnezeu: "Pentru că M-ai uitat, pentru că M-ai aruncat la spate-ți, poartă-ți și tu acum pedeapsa nelegiuirilor și curviilor tale." 36. Domnul mi-a zis
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85085_a_85872]
-
furios târându-se, la șuieratul său, la capul său ridicat, la ochii scânteietori, la gâtul asemănător cu o lingură și la semnul gri-închis în formă de ochelari, care se deslușea mai sus de gât. Pe scurt, încă eram copil de țâță, când am fost pus în brațele doicii, care-i dădea piept și verișoarei mele primare, o stricată, viitoarea mea soție. Am fost crescut de mătușa mea, o matroană corpolentă, cu fruntea acoperită de un păr cenușiu ce atârna în dezordine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1882_a_3207]
-
-n grădină și mă vei urma...... Poate să-l văd... aide, du-te! N[IȚĂ] (iese) E[MMA] Și de ce atâta bucurie?... Fostu-mi-a mie ceva acel om?... O suvenire, un om tânăr... de care eu, un copil de țâță, mă aninam de gâtul lui și el îmi spunea basme... pe care totdeuna cunoșteam de pe aerul lui cel încurcat că le minte din capul lui... Și cu toate astea... îmi plăceau acele basme... Mi-aduc aminte de o zi când
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
motor Înăuntru. Tinctura de iod pusă direct pe rană, durerea cruntă! Pedeapsa, În genunchi la colț, pe coji de nucă. „Să mai strici umbrele! Să mai zbori de pe marchiză, nenorocitule, mai bine te omoram cu mâna mea când erai de țâță!... Lasă, tanti, că-ți repar eu umbrela! Nu l-am văzut eu pe tâlhar când a luat-o, că nu se Întâmpla una ca asta!” Cu pelerina roșie pe spate, acrobatul a trecut din visul mării plumburii direct În arena
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
la gustul acru dulce al frăguței pe care ai dibuit-o sub ierburi, la pata albastră care se așază pe un bostan sub formă de fluture. La prietenii tăi din sat, la Mărioara lui Șurtea cum i-ai văzut tu țâțele pistruiate și cum era nădușită și râdea la tine cu ochii ei albaștri, albaștri, la ciuberele În care se adună apa de ploaie, la ziua În care era să te Împungă taurul de bivoli pe tine și pe mama ta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]