1,228 matches
-
Sehnsucht, e însuși zumzetul și oh-ul nostalgiei, - "of"-ul toamnei la fereastra lui Bacovia (pe care Fundoianu-l "citează" în Priveliști: "Toamna bacoviană geme-n ferestre: of..."); ecoul "tăcerii cu zumzete de roi" dintr-o poemă a lui Blaga... Al cochiliei pline de rumoarea și de întreg aleanul mării; al unei metropole,-n amurg, pe care o percepi sonor, de după geamuri sau dintr-o fereastră, - această,-n tălmăcirea lui Dan Botta, "... măsură a așteptării,/ De atâtea ori împlinite și târziu,/ Când
Șerban Foarță către Ioana Pârvulescu by Șerban Foarță () [Corola-journal/Journalistic/8924_a_10249]
-
Nu te înțelegi pe tine însuți", eu am spus: "Ba bineînțeles că mă înțeleg", ea a spus: "Bineînțeles", eu am spus: "Chiar așa!" Ea a spus: "Nu-i nimic în neregulă dacă nu te înțelegi pe tine însuți", vedea prin cochilie până în miezul meu, "Îți place muzica?" Tații noștri au ieșit din casă și stăteau în ușă, unul dintre ei a întrebat: "Ce facem?" Știam că timpul nostru aproape se sfârșise, am întrebat-o dacă îi place sportul, ea m-a
Jonathan Safran Foer - Extrem de tare și incredibil de aproape by Andra Matzal () [Corola-journal/Journalistic/9735_a_11060]
-
am întrebat-o dacă îi place sportul, ea m-a întrebat dacă îmi place șahul, am întrebat-o dacă îi plac copacii căzuți, ea a plecat acasă cu tatăl ei, miezul meu a urmat-o, iar eu am rămas cu cochilia, trebuia s-o văd din nou, nu-mi puteam explica această nevoie și tocmai de-asta era o nevoie atât de frumoasă, nu e nimic în neregulă dacă nu te înțelegi pe tine însuți. În ziua următoare, am mers pe
Jonathan Safran Foer - Extrem de tare și incredibil de aproape by Andra Matzal () [Corola-journal/Journalistic/9735_a_11060]
-
luminând aprinzând... Anume așa - luminează aprinde arde cuvânt după cuvânt fără a lăsa urme scrum de sens mai rarefiat mai dens încât nimeni nu știe ce a citit totuși un sfânt... HOKKU De pe frunza bambusului barza ciugulește melcul trosnindu-i cochilia-n clonțul dur. ...Dar nici chiar acesta nu e cel mai scurt poem despre moarte... DOR DE CASĂ Sankt-Petersburg. Neva sub gheață. Amintirile avangardei de acum o sută de ani, ale secolului de argint - argintată era până și sârma ghipată
Poezii by Leo Butnaru () [Corola-journal/Imaginative/6733_a_8058]
-
minionă cu păr nisipiu în spitalul copilăriei imprimându-și obrazul pe mânuțe bolnave și-apoi pe chipuri tot mai îndesate - se rostogolesc în oglindă ca bulgării peste vrafuri de renunțări și mâzgălituri în jurnale de naufragiu bulevarde ale duminicilor goale cochiliile urâtului ezitărilor mediocrității orașul le împachetează capetele în hârtia colorată a zilei căzute în propia utopie precum bomboanele de pe băț noaptea le linge o vreme amărăciunea roșie sau albastră doar ca să le scoată limba pictată din suflet dimineața următoare pentru
Poezie by Daniela Popa () [Corola-journal/Imaginative/7288_a_8613]
-
iarbă Și neașteptata osteneală A brațelor Fiind prea mult, Ca pentru hoțul de cai Desfăcutul pripoanelor. Cu toată nerăbdarea lui, Răsuflarea tot se rupe - O tulpină fragedă. * Plângere - Sarea părăsindu-și muntele, Trupurile moi Scoase la iveală de incendiu, Din cochilii, Din crisalide Și din semințe (făpturi prea încete și prea mărunte pentru a-și găsi scăparea). Mă întreb, Din care rai au fost Izgonite Și pentru care trufii, Atât de resemnate, Muritoare? În ce căuș de palmă Li se liniștesc
Truda trupului frumos by Katia Fodor () [Corola-journal/Imaginative/13842_a_15167]
-
sînt? Oare aici să fie strada Edgar Quinet cu adevărat, ori doar o vamă de trecut din subceresc în neatingere de prezent?, mă întrebam pășind de-a lungul fasciculelor mnezice ale copilăriei ce închid trauma în cuvînt și cuvîntul în cochilia spartă a unui nivel mental populat cu circuri părăsite, sau doar viața Bardo ce mă ține în radianță rătăcitoare din Șase Lokas, cînd fiecare știe despre sine acele teribile detalii pe care n-ar fi trebuit să le afle, de
Alb de Qumran by Angela Furtună () [Corola-journal/Imaginative/13300_a_14625]
-
Vise și-nchipuiri. De exemplu, la cioroiași când mergeam, mă culcau în camera cea mai frumoasă. Seara, adormeam greu. În patul uriaș, din lemn de nuc, pe salteaua tare, învelit în plapuma de mătase, stăteam aidoma unei perle strălucitoare în cochilia sa și mă gândeam la câte-n lună și-n stele. Ascultam în fiecare seară greierii țârâind și mă treceau fiorii ("E semn rău să auzi greierii, îmi spunea mama-mare, moare cineva!"), ba chiar m-apuca tremuriciul. Apoi, oricât îmi
Fragmente din năstrușnica istorie a lumii de către gabriel chifu trăită și tot de el povestită by Gabriel Chifu () [Corola-journal/Imaginative/8582_a_9907]
-
nedecupate în forme; pudre și deșeuri din acestea. 0507.10.00 - Fildeș; pudre și deșeuri din fildeș 20,5 0507.90.00 - Altele 20,5 0508.00.00 Corali și alte materiale similare, brute sau preparate sumar, dar neprelucrate altfel; cochilii și carapace de moluște, crustacee sau de echinoderme și oase de sepii, neprelucrate sau sumar prelucrate, dar nedecupate în forme; pudre și deșeuri din acestea. 20,5 0509.00 Bureți naturali de origine animală: 0509.00.10 - Neprelucrați 21,0
EUR-Lex () [Corola-website/Law/113601_a_114930]
-
jurnalul nu intră în viața mea, și nu (doar) pentru că orice text scris mistifică viața. Dar pentru că sensul jurnalului meu nu e de a-mi dezbrăca inima-n fundul gol, ca la doctor. Adevărata mea viață nu e accesibilă cuvintelor. Cochilia nu este și nici nu reprezintă viața melcului. Dacă este o proiecție a acesteia, regulile acestei proiecții sunt imens, ininteligibil complicate. Doar regulile, ele, seamănă cu viața, nu și proiecția. De fapt, cochilia are rolul să protejeze viața, cât timp
Profesiunea mea, literatura (I) by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/5396_a_6721]
-
Adevărata mea viață nu e accesibilă cuvintelor. Cochilia nu este și nici nu reprezintă viața melcului. Dacă este o proiecție a acesteia, regulile acestei proiecții sunt imens, ininteligibil complicate. Doar regulile, ele, seamănă cu viața, nu și proiecția. De fapt, cochilia are rolul să protejeze viața, cât timp ea zvâcnește încă, băloasă, în interiorul ei. Când viața dispare, abia atunci poți duce jurnalul ăsta la ureche ca să auzi vuietul mării.” (pp. 405 - 406) În descendența acestei optici radicale se situează și desele
Profesiunea mea, literatura (I) by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/5396_a_6721]
-
Sin, de întâlnirile de după 1989, cele care judecau într-un anume fel, rezistența, literatura de opoziție, opțiunea pentru un loc anume. Pentru o istorie. Întâlnirile cu Ivasiuc, cu Goma, călătoriile prin străinătăți au consecințe. Orice călătorie înseamnă o ieșire din cochilia provincială, dintr-un spațiu care, poate, rămâne al său. Dar Mihai Sin are un fel al său de a trăi „întoarcerea acasă”: primele pagini din Marea miză l-ar avea drept model pe Rebreanu. Paginile lui Rebreanu, confesiunile lui Rebreanu
Mihai Sin și cărțile sale necunoscute by Cornel Ungureanu () [Corola-journal/Journalistic/2534_a_3859]
-
despre cum arăta NEC-ul, cel pe care noi nu-l mai știm: ,un mic apartament din Piața Amzei, vizavi de biblioteca ŤSadoveanuť". Colegiul d'autrefois se vede cel mai bine în destăinuirile Ioanei Bot, legată, ca un pagur de cochilia-i, totuși, de-mprumut, de-o casă și de-o bibliotecă: ,să uit de mine pe un pervaz însorit, citind despre magia numerelor și ordinea cosmosului. Să dansez o seară cu Paul de Man (prefer ambiguitatea aproape greșită a englezei
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/11106_a_12431]
-
prăjesc puțin. Tortul se decorează cu așchii de ciocolată și migdale prăjite. Ș. I. „Bea, bea, nu te lăsa...“ Paharul și vinul sunt astăzi inseparabile, dar, în zorii civilizației, oamenii beau din mâini, apoi din coarne de bou sau din cochilii. Paharul a fost inventat acum aproape 4000 de ani î.Hr., iar primele pahare suflate au apărut în primul secol î.Hr. De atunci, paharele au luat forme, dimensiuni și culori diferite, dar numai cele din sticlă și cristal perfect incolore și
Agenda2004-52-04-supliment () [Corola-journal/Journalistic/283213_a_284542]
-
Se vede limpede că cele trei intuiții sunt de natură eschatologică. „Prologul” e un fel de catechon la scară mică, pictorii încercînd să se opună degenerării colective prin formarea unui cerc de apropiați. În el, artiștii se împotrivesc răului creîndu-și cochilia unui univers spiritual: de aceea din 1975 și pînă azi expozițiile le-au făcut împreună, nelăsîndu-se dezbinați de influențe „prietenești și binefăcătoare”. Universul lor e un atelier creștin în care patrafirul lasă loc șevaletului și encolpionul e înlocuit cu mănunchiul
Schema flerului by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/4353_a_5678]
-
de la Refugiul Spirlea pe traseul La Lanțuri, din Piatră Craiului, găsești spărturile în stanca și nu te poți opri să nu te întrebi "cum a fost posibil?" Aceste înălțimi, au fost cândva fund de mare. Iar mărturie stau grămezile de cochilii pietrificate, pe care dacă sunteți căutători cu ochi atent, le puteți zări la tot pasul.
Descoperă zece fenomene bizare din România by Florin Pupăză () [Corola-journal/Journalistic/63627_a_64952]
-
minții față de cele duhovnicești, destul de străină Răsăritului. Dacă până acum argumenta, atacă discuția din diferite perspective, acum nu mai pătrunde în ungherele ascunse pentru a le lumină, nu mai jonglează în sfera cunoașterii căci intelectualul din el se retrage în cochilia strâmta a argumentelor gen: Aceasta natură [...] e o deosebire introdusă de tomiști, pe care ortodocșii nu o fac în același fel. Un motiv suficient de mare pentru a bloca deschiderea gândirii lui Eliade. Din paginile cărții este greu de stabilit
Nostalgia enciclopedismului interbelic by Cristian Măgura () [Corola-journal/Journalistic/13734_a_15059]
-
mușcată chiar și atunci cînd perle forțau roua să se ascundă în ea Refuzase ofertă de învelișuri Cum s-ar mai putea numi "frunză"? Pare harta insulei Samotrace Nedeslușit e murmurul încețoșat e gestul Drumurile nu mai duc la Roma Cochilia zace răvășită pe sîrma ghimpată Fiecare glonț înseamnă moarte Sforțările au fost recuperate de rid parcă leagăn i-a fost sicriul Există zbor fără prăbușire? Năzărire de sfinți vînduți pe cerul îngropat la Oia în nopți înflorite sau reversul arderii
Poemul Și scrisoarea by Constanța Buzea () [Corola-journal/Journalistic/10584_a_11909]
-
melos, înlănțuite precum în însăși fatalitatea biosului: "Ulise iarăși se lasă prea mult așteptat/ în labirintul cretan al senzației pe cînd sunetul gras ca un taur/ lent se prelinge pe coridorul poros sîngeros/ un melc somnoros/ smuls din fragila sa cochilie triasică/ scîncetul nașterii încoronează opera nu alămurile fanfarei/ intervenția contrabasului (glaciară) a fost oportună după gemetele violei/ încît pînă și ihtiozaurii Chinei și șarpele cu pene Quetzalcoatl/ au cedat în sfîrșit piculinei și cornului/ abia a mai rămas din uvertură
Poet și cîntăreț by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/17295_a_18620]
-
inspirat de romanul epistolar al lui Laclos, Legături periculoase. Amanții frenetici de altădată care au fost Valmont și Madame de Merteuil își rememorează aventurile rejucînd scenariul relației lor perverse: pasiunile însă s-au stins, n-au mai rămas decît vorbele, cochilii goale, frunze moarte... Evident că succesul acestei lecturi se datorează profundului sentiment de "reînviere" a memoriei vilariene grație interpreților carismatici. Dar cînd au apărut pe scenă, amîndoi în negru, ea cu un mers șovăielnic, el splendid ca acum patruzeci de
Avignon, 60 de ani by George Banu () [Corola-journal/Journalistic/9408_a_10733]
-
autorul o face în favoarea miturilor atrage mai mult decît conținutul miturilor, semn că faconda eseistului o ia înaintea cercetătorului cu virtuți analitice. Din acest motiv, că te preocupă sau nu simbolistica „centrului“, a „scării“, a „nodurilor“, a „legăturilor“ sau a „cochiliilor“ - principalele teme atinse în volum -, nu poți rămîne surd la apologia pe care Eliade o aduce miturilor în epoca de azi. Pentru Eliade, spiritul are drept substanță intimă simbolurile și miturile. Nutrimentele gîndirii sînt miturile. Ceea ce e totuna cu a
Scara și cochilia by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/3112_a_4437]
-
Dar dacă miturile mai trezesc în memorie sensuri cu rost creator, acesta e un lucru care depinde doar de imaginația celui care, parcurgînd capitolele de aici, se lasă în voia asociațiilor libere. Doar așa cititorul va simți dacă „scara“, „centrul“, „cochilia“ sau „nodurile“ îi slujesc drept simboluri menite a-i trezi imaginaț ia.
Scara și cochilia by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/3112_a_4437]
-
garanție a existenței autentice și, subsecvent, o consolare a alterărilor pe care aceasta e nevoită a le îndura în zona conveniențelor: "toți sînt supărați pe mine că trăiesc/ mă privesc ironic și condescendent/ marea mă vrea cît mai repede o cochilie goală/ văzduhul mă dorește creangă ruptă și totuși/ există undeva/ o piatră îngropată în pămînt/ care mă ține-n viață cu invizibilitatea-i" (ibidem). Evocat parțial, atins într-un punct sau altul, complexul universal se reconstituie datorită "obiectelor de tăcere
Paradisul lucrurilor umileParadisul lucrurilor umile by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/11880_a_13205]
-
văzut filmul bobby deerfield al lui pollack/ dându-mi seama că nu am mai cunoscut de mult/ dragostea adevărată/ dragostea care face frescele vechilor biserici/ să transpire mirt/ (...) azi m-am simțit prima oară bătrân/ cu creierul vlăguit și uscat/ cochilie albicioasă de melc/ tocurile ascuțite pe care se leagănă trecătoarele/ mi-au înnegrit pielea ca șocurile electrice// am ieșit apoi pe balcon am fumat mult sub prelata înserării/ aș fi vrut să plâng ori să sar în gol ca/ un
Dinspre margine by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/8552_a_9877]
-
intergalactici apar în chip de proiectanți ai unui design genetic, deopotrivă distructivi și constructivi, la limita monstruosului, care constituie și o expresie aproape cadastrală a lumii pe care o descoperă echipa de cercetători. Dincolo de limită este ceea ce fixează adeseori camera, cochilia aparent goală reprezintă de fapt un laborator în care încrucișări nepermise ca în ultimul Alien au constituit poate lungul drum al artizanilor genetici către o specie care să-i concureze pe Zei. În toate seriile, Data, androidul, este o prezență
Prometeu și jocul cu focul by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/4533_a_5858]