3,279 matches
-
a coborî În Infern Însoțit de o legiune? Mintea Îi fugi spre miracolul cu Fecioara. Oare era o simplă coincidență apariția acelei opere străvechi, extraordinare, cum extraordinar era lucrul acela cu Înfățișare omenească pe care Îl adăpostea? Dar oare există coincidențe cu adevărat? La un moment dat, strada se Îngusta din pricina scândurilor Înfipte În pământ În jurul unui palat aflat În construcție. O altă manifestare a aroganței noilor Îmbogățiți, se gândi Dante. Se apropie de schelă ca să lase să treacă o căruță
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1915_a_3240]
-
pământurile familiei Cavalcanti. - Ceva? Ce vrei să zici? - Oamenii mei n-au știut să spună. Poate o fânărie. Ceva mare, oricum. Totul e scrum. Și hanul crimei aparținea familiei Cavalcanti, Își aminti priorul. Poate că era vorba de o simplă coincidență. Dar În sinea sa era neliniștit. Faptul acela părea să fie În legătură cu celelalte nenorociri. Ca un desen șters ce Începe din nou să se vadă pe foaie. - Cât de departe e focul? - La câteva leghe, imediat după cercul cel nou
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1915_a_3240]
-
de civilizație, de sorginte catolică și protestanta, folosind alfabetul latin, în timp ce sârbii și macedonenii s-au apropiat de civilizația ortodoxă, grecească și slavona, „caracterizată multă vreme mai cu seamă prin tradiționalism și relativă stagnare”. La 1 decembrie 1918 (iată ce coincidență cu adunarea națională de la Alba-Iulia, momentul final al făuririi României Mari!) a fost proclamat oficial Regatul sârbo-croato-sloven, în care erau incluse opt foste provincii, diferite și inegale în ceea ce privește dezvoltarea economică și componența etnică: Șerbia, Croația, Slovenia, Muntenegru, Macedonia, Dalmatia, Voievodina
Despre „titoism”. Cu aplecare specială asupra prezenţei sale în presa Gorjului by Gheorghe Nichifor () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91558_a_93007]
-
Ajungând acasă, Codrin își făcu cu grijă bagajul, completându-și toate formularele pe care i le dăduse șeful, apoi ieși să meargă la poștă pentru a pune o scrisoare părinților. Exact în seara repectivă, la poștă, ca printr-o stranie coincidență, o cunoscuse pe Alice. Pentru vârsta lui, după noile norme ale unor vremuri ceva mai tolerante, Codrin nu prea avusese multe relații sexuale. Fetele îl plăceau mult, se dădeau în vânt după el, deși nu avea mașină și nici bani
AGENT SECRET, CODRIN by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83872_a_85197]
-
-Arme? Nu înțelegeam ce vrea să spună, unde voia să ajungă. -Ești fiu de general de brigadă după câte știu...pentru asta ai fost trimis...De asta ai fost ales tocmai tu.... -Și cine m-a ales? -Întâmplarea are multe coincidențe. Se ridică apoi și-și puse o clipă mâna pe umărul meu pentru a mă liniști, apoi se opri: -Deci? Vă mulțumesc, nu ! Încercam să-l fac să schimbe subiectul, să recunoască faptul că a fost doar o provocare, dar
AGENT SECRET, CODRIN by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83872_a_85197]
-
al umorului ei feroce. Știam că Clem n-avea nici cea mai mică șansă cu ea. Motivul îmbujorării ei nu se datora nici unei sănătăți de fier, nici unei firi emotive: dragostea avea clar ceva de-a face cu asta. Printr-o coincidență, iubitul ei era unul din clienții pe care mi-i transferase mie Padilla, un tip pe nume Hooker Frazer care era asistent la catedra de Științe politice. Era un tip cu care se negocia greu, căci mereu comanda cărți rare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
numai în privința culorii. Acum câțiva ani am publicat o schiță excepțional, obsesiv, memorabil, neplăcut de controversată, și categoric lipsită de succes, despre un băiețaș „talentat“ aflat la bordul unui transatlantic și, pe undeva în povestire, descriam ochii băiatului. Printr-o coincidență fericită, am asupra mea un exemplar din chiar această povestire, prins, cu gust, de reverul halatului meu de baie. Citez: „Ochii lui, de un cafeniu pal și deloc mari, erau ușor sașii - stângul mai mult decât dreptul. Nu erau îndeajuns
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2217_a_3542]
-
poată fi mutat la muzeul național. În dimineața de aprilie când zeul a pornit la drum, numeroși țărani l-au însoțit până în capitală, unde convoiul a ajuns seara. Orașul se pregătise să-l întîmpine cu o sărbătoare, dar printr-o coincidență ironica sosirea zeului ploii a fost însoțită de furtuna cea mai violentă din acel sezon de obicei uscat, ceea ce a împiedicat sărbătoarea... San Juan de Ulua A doua zi e soare. Așteptîndu-l pe D. la autobuz (ah, dacă moartea ar
Caminante by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295603_a_296932]
-
a cunoscut figura deoarece toate statuile îl înfățișează cu masca pe față. Cerul înstelat îmi reamintește de sfârșitul secolelor aztece, când, la fiecare 52 de ani, focurile erau stinse și toată lumea aștepta, înfrigurată, să apară pe boltă steaua Aldebaran. Ce coincidență, să vin în Mexic chiar în pragul acestei vîrste! Tresar, amintindu-mi că aztecii prevedeau pieirea lumii actuale prin cutremure. Nu prea demult, în martie, a avut loc un cutremur devastator în România. Numai o întîmplare a făcut să nu
Caminante by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295603_a_296932]
-
a copal. A vedea? A recunoaște? Ce anume? despre tradiție În autobuz, dr. Huerta a ținut să ne explice diferența dintre tlascaltecii care l-au ajutat pe Cortes să cucerească Tenochtitlanul și neîngenuncheatul Cuauhtemoc, al cărui nume, printr-o stranie coincidență, însemna "vulturul care cade". Vroia să ne sugereze ― mi-am dat seama -să nu judecăm vechiul Mexic doar după pietrele de sacrificii sau după finalul crud din jocul de pelotă. ― Și să nu cumva să credeți că un mexican se
Caminante by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295603_a_296932]
-
cu sufletul la gură, să piardă vreme, nervi. Rodul muncii tale în ceasurile tîrzii, la masa de scris, aruncat de ea sub tufe, unde se ușurează cîinii." Înainte de a schița vreun gest, Mihai ezită: "La naiba! Poate fi și o coincidență, sau..." Vrea să se retragă, dar o rafală de vînt izbește fereastra mare, din spatele lui, făcîndu-i pe cei prezenți să-și întoarcă privirile. Ochii femeii revin calmi la borcanele cu dulceață, dar în indiferența lor percep imaginea revistei din coșul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
o țigară de la mucul celei de dinainte și mă inspectă cu o privire ce nu era lipsită de oarecare inteligență. Realizând că metoda sarcasmului nu-i aducea cine știe ce profit, schimbă macazul. — Cu toate acestea, trebuie să recunoașteți că e o coincidență la mijloc, Îmi spuse el politicos. — Neîndoielnic. — Nu ați fost, desigur, judecată sau condamnată pentru nimic, dnă Jones. Juriul de la anchetă a dat verdictul de moarte accidentală. (Mă privi sever.) Ceea ce a fost cam tras de păr, nu credeți? A
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2136_a_3461]
-
Întrebă ea pe un ton imperios. Te simți bine? Arăți de parcă tocmai ar fi trecut cineva peste mormântul tău! Simțeam nevoia să discut concluzia la care ajunsesem cu cine va mai implicat În povestea asta decât Janey și, printr-o coincidență fericită, stabilisem deja să mă Întâlnesc cu Rachel a doua zi, la cafeneaua noastră. Contrar obiceiului, ea venise mai devreme, iar eu am Întârziat. Când am intrat, ea ședea deja la masa noastră de lângă fereastră, citind un ziar și cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2136_a_3461]
-
crezi, Sam? Ea poartă foarte mult negru. Dar și tu, de altfel... Pe când ea rostea asta, eu luam deja puloverul din mâinile femeii, zâmbindu-i cât mai fermecător. — Vă mulțumesc foarte mult, am zis. L-am căutat peste tot! Ce coincidență că l-ați adus Înapoi exact când eram și eu aici! Credeam că Îl lăsasem la creșă, am adăugat pe un ton cât mai degajat. Am avut treabă acolo, săptămâna trecută. Acolo l-ați găsit? — De fapt, spuse ea cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2136_a_3461]
-
interimat nu putea păcătui. Își spălă ceașca și farfuria și o porni spre Băi, pe un drum ocolit. Ajuns acolo, se duse întâi, așa cum am văzut, la Baia Interioară. Mai târziu, când ieși din cabină, gata de înot, observă o coincidență tulburătoare. Numărul căsuței în care-și lăsase cheia era 44, ca și numărul locuinței lui, ca și ultimele două cifre de la numărul mașinii lui. Era, de asemeni, și vârsta lui. Mărunțișurile astea aveau un tâlc. Erau semne și, acum, orice
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
să-i vorbească fetei, ci a continuat să o urmărească un timp, incitat de scenă. Pe urmă și-a încetinit pasul și a pierdut-o. Un an mai târziu a revăzut-o, în cu totul altă parte a Londrei și coincidența i-a inspirat un soi curios de spaimă. În cea de-a doua ocazie nu a mai urmărit-o. Și ieri, aici în Ennistone, a văzut-o pe fată pentru a treia oară. Era pe la asfințit, și George tocmai ieșise
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
am pățit la față. „Mi-au mâncat-o păsările,“ aș fi zis. Păsările mi-au mâncat fața. Dar nimeni nu voia să știe. „Nimeni“ nu o include, desigur, și pe Brandy Alexander. Să nu credeți c-a fost cine știe ce mare coincidență. Trebuia să ne întâlnim, eu și cu Brandy. Aveam atât de multe lucruri în comun. Aveam aproape totul în comun. În plus, pentru unii oameni se-ntâmplă repede și pentru alții încet, incidentele și gravitatea variază, dar cu toții ajungem să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1904_a_3229]
-
portretul prinde să se contureze... Practicianul amator de plăceri este dublat de un teoretician în stil sofist. Prodicos este considerat într-adevăr ca excelând în definiții, în lucrul asupra accepțiilor verbale. Trata cu mare atenție tot ce avea legătură cu coincidențele între ceea ce modernitatea numește semnificanți și semnificați. Posteritatea păstrează unul dintre obiectele reflecției sale, și este vorba de... plăcere. Pe care el o împarte în sensuri multiple, cărora le face apoi să corespundă termeni cu adevărat potriviți: bucuria, deliciul sau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2053_a_3378]
-
cunoscutul Michael Cunningham. Cu alte cuvinte, un pic malițios-nostalgice din partea traducătoarei din Sud-Estul Europei,autoarea a avut parte de educația corectă, urmată de mediul corect. La asta, dacă adăugăm povestea corectă, rezultă succesul internațional în fața căruia ne aflăm. Printr-o coincidență amuzantă, suntem exact în situația pe care o anticipa bărbatul scriitoarei când îi spunea acesteia, pentru a o liniști cu privire la ecourile negative la una dintre cărțile ei, ecouri apărute în presa britanică: „Gândește-te că nu e Anglia, ci o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2321_a_3646]
-
formă de rinichi, văd prin părul slinos și rar că are boneta lipită de ceafă cu un plasture oribil, murdar. Un zbieret mi se zbate În gîtul inert, În timp ce ea dă să-și aplece spre mine chipul supt, osos. O coincidență aproape neverosimilă mi-l scoate pe Cristian În cale cînd ies de pe strada spitalului, Întrebîndu-mă cu ce aș putea să mă Întorc În unitate. — Ne-așteaptă șoferul la colț, zice el. Dacă ai răbdare o jumătate de oră să-mi
1989, roman by Adrian Buz () [Corola-publishinghouse/Imaginative/805_a_1571]
-
mecanică, spre servanții 2 și 3, care Încep să manevreze roți dințate și manivele și alte piese, astfel Încît pe anumite scale să se suprapună anumite indicatoare), are loc un schimb foarte vocal de mesaje: tun Încărcat, țintă prinsă, este coincidență, tun - foc. — E clar? Întreabă caporalul Cerbu, care-și compensează statura nefericită cocoțîndu-se pe malul de pămînt care ascunde tunul și privind cu o superioritate comică ceata de vlăjgani tăcuți, din care i se Întorc priviri sticlind de nerăbdare. Ce
1989, roman by Adrian Buz () [Corola-publishinghouse/Imaginative/805_a_1571]
-
o parte și de alta, diametral opuse, pentru o manevrare mai lesnicioasă. Servantul 3 este ultimul care dă glas stadiului de sincronizare a tunului cu datele telemetrului convertite la coeficienții tunului de servantul 1. CÎnd soldatul servant 3 zbiară „este coincidență“ (bă, zice Cerbu, zbieri cît te țin bojocii, ai Înțeles, cap de cauciuc?), comandantul de tun ordonă imediat „tun - foc“, pentru a nu se pierde prețioasa sincronizare și pentru ca proiectilul să aibă șansa să-și Întîlnească ținta. Senzațional! — Caporale, mai
1989, roman by Adrian Buz () [Corola-publishinghouse/Imaginative/805_a_1571]
-
grătar ăî fîrăe cărbunii. Mi s-a părut că dicția lui, probabil datorită traiului printre oameni, s-a ameliorat. Poate pînă terminăm armata vorbește ca un om și nu-l mai primesc neamurile acasă, că nu Înțeleg ce spune. Este coincidență! Tun, foc! Acestea au fost ultimele cuvinte care mi-au străpuns articulat, cu sens, timpanul. Au urmat cele trei bubuituri apocaliptice, iar acum ceea ce aud, fie sunete emise de natură, fie de om, prin acte mecanice sau cu ajutorul corzilor vocale
1989, roman by Adrian Buz () [Corola-publishinghouse/Imaginative/805_a_1571]
-
știam că sunteți judecător și mai ales că locuiți în casa mătușii mele. - Mi-aduc aminte, confirmai, cum să nu! și-i sărutai mâna, observându-i absența verighetei. Apoi, către doamna Pavel: De unde să bănuiesc că vă e nepoată? Ce coincidență! - Da, nepoată, rosti grăbită, vădit mândră doamna Pavel. Apoi completă la fel de mândră: nepoată dinspre frate-meu care a murit acum patru ani, iar soția la doi ani după el. Ce oameni! Marga vine rar în vizită la noi dar ne
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1887_a_3212]
-
decât șapte clase, de liceu, a murit în iunie, când tocmai terminase școala. - Știu. Am cunoscut-o pe când eram toți elevi la vremea aceea. Ne vedeam toți, grupuri, pe stradă în centru sau la grădina publica. Ceea ce vă rog, pentru coincidența aceasta teribilă de a-i face testamentul mamei e ca un destin, căci se putea nimeri oricare alt judecător, vă rog să-mi dați telefon - îi întinsei un cartonaș cu numerele de telefon de la tribunal și de acasă - când va
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1887_a_3212]