7,183 matches
-
tot autorul găsește explicația: „De sufletul poetului / Nu se interesează nimeni, / Uneori nici el. // Îl dă celorlalți” (Nu-l întreabă nimeni). Cu toate acestea, într-o zi sfântă, zi de post negru, „Din prohod / Se naște marea, pe care / Plutește corabia speranței. // Miroase a pământ reavăn.../ În sufletul meu a înflorit / Măslinul...” (Vinerea Mare). Și de aici, nu mai e decât un pas, pe care poetul îl străbate „În căutarea PARADISULUI PIERDUT” (Istoria lui de când până unde). În volum există și un
LUMEA VĂZUTĂ PRIN CEL DE-AL TREILEA OCHI. RECENZIE LA CARTEA LUI TEO CABEL TABLOURI FĂRĂ SEMNĂTURĂ (CEZARINA ADAMESCU) de CEZARINA ADAMESCU în ediţia nr. 850 din 29 aprilie 2013 by http://confluente.ro/Lumea_vazuta_prin_cel_de_al_cezarina_adamescu_1367267094.html [Corola-blog/BlogPost/374684_a_376013]
-
zece ani de încercări s-a făcut apel la marele logofăt Ion Glogoveanu (fost ispravnic la Cerneți ) care reușelte să o termine în 1694. Cunoscutul zugrav Gheorghe, a fost al doilea portar, pictează sfinții 164. Nouă biserică în formă de corabie este mai mare decât Sf. Treime, pictată în stil bizantin( turcii au deteriorat-o la începutul secolului al XIX -lea. Avea un pridvor deschis și un brâu exterior care separă două rânduri de ocnițe. Două turle octogonale, cu baze pătrate
DR.MITE MĂNEANU, BISERICILE ORAŞULUI CERNEŢI de VARVARA MAGDALENA MĂNEANU în ediţia nr. 1224 din 08 mai 2014 by http://confluente.ro/Varvara_magdalena_maneanu_1399545057.html [Corola-blog/BlogPost/346981_a_348310]
-
Să se stingă focul din inima pădurii Pînă peste dincolo de marginea urii Să ne iubim ca frunzele măturate De furia ploi pe alei curate E castanie noaptea, troznește de plăcere Se întinde ca un voal peste coapsele tale Trece o corabie prin nisip, rage o cămilă Acolo, departe, pe o dună argintie Luna a alunecat și ea prin culoarea mov Fundalul tabloului ridicat de un colț Dezvăluie armura unui prinț stelar Iubit-o, furia crește, s-au răsucit malurile Ține-ma
ÎN VISUL MEU ETERN DE PĂPĂDIE de IOAN LILĂ în ediţia nr. 231 din 19 august 2011 by http://confluente.ro/In_visul_meu_etern_de_papadie.html [Corola-blog/BlogPost/364695_a_366024]
-
apoi într-o grădină mirifică unde trei sirene fermecătoare încearcă să-l ademenească: „Noi suntem sirenele mării, cântau ele, vino cu noi! Vei vedea în nopți de furtună valurile ucigașe înălțându-se până la cer, vei auzi trăznetul de moarte al corăbiilor și vei vedea pe punți marinarii îngroziți așteptând năpraznica moarte. Dar peste tunetul valurilor și peste fulgerele orbitoare vei auzi glasul nostru dulce cântând și vei vedea atunci marinarii întinzând brațele spre noi și, uitându-și groaza, vor alerga la
ASPECTE ALE MITULUI SIRENEI ÎN LITERATUA ROMÂNĂ ŞI UNIVERSALĂ de ELENA TRIFAN în ediţia nr. 2024 din 16 iulie 2016 by http://confluente.ro/elena_trifan_1468678906.html [Corola-blog/BlogPost/367511_a_368840]
-
te cheamă Și sufletu-mi cel trist si tulburat ... De teamă. Icoană blândă-mi ești tu, mamă. Cu ochii minții eu te văd în ramă Și cu dorința de a-mi fi mereu... În preajmă. Furtuna vieții-i aspră, mamă. Corabia-mi pe vânturi e o scamă Și-acestea, doar cu tine nu le iau ... În seamă. În viața mea e toamnă, mamă. Copacu-mi galben frunzele-și destramă Și doar gândind la tine nu devin... De-aramă. Ce iarnă e în
EU ȘI MAMA- O CLEPSIDRĂ de GHEORGHIȚA DURLAN în ediţia nr. 1528 din 08 martie 2015 by http://confluente.ro/gheorghita_durlan_1425843792.html [Corola-blog/BlogPost/374598_a_375927]
-
Autor: Tamara Gorincioi Publicat în: Ediția nr. 2359 din 16 iunie 2017 Toate Articolele Autorului Atâta risipă de floare, petale spulberate de vânt, Albastră e depărtarea, mă asurzeste al tău necuvânt. Mi-aș face din doruri și din ploaie astrale corăbii Să-ți mângâi singurătatea cu a lacrimilor săbii. Atâta iubire în ceruri și atâția maci în suflet risipiți, Că fac din ei o cetate cu îngeri de frumusețe uimiți. O liră de șoapte divine e teiul, îndumnezeit de Orfeu, Cântă
EURIDICE de TAMARA GORINCIOI în ediţia nr. 2359 din 16 iunie 2017 by http://confluente.ro/tamara_gorincioi_1497614833.html [Corola-blog/BlogPost/365433_a_366762]
-
sau mântuirea depinde de faptele noastre săvârșite în istorie, în raport cu semenii noștri. De aceea, libertatea în acțiune are nu numai o consecință terestră sau socială, ci și una transcendentă, spirituală sau eshatologică cu scopul de a ne menține în această corabie duhovnicească, bisericească care ne poate duce la limanul veșniciei în Împărăția cea Sfântă a Cerurilor!... Material documentar, întocmit, realizat, elaborat și redactat de Dr. Stelian Gomboș https://steliangombos.wordpress.com/ Referință Bibliografică: Anul comemorativ Justinian Patriarhul și al apărătorilor Ortodoxiei
ANUL COMEMORATIV JUSTINIAN PATRIARHUL ŞI AL APĂRĂTORILOR ORTODOXIEI ÎN TIMPUL COMUNISMULUI” DESPRE RELAŢIILE STAT – BISERICĂ, ÎN PERIOADA COMUNISTĂ ŞI POSTCOMUNISTĂ. REFERINŢE, INDICII, de STELIAN GOM by http://confluente.ro/stelian_gombos_1484893616.html [Corola-blog/BlogPost/344372_a_345701]
-
placă comemorativă, în anul 1993. De asemenea, din 2012, în apropiera acesteia, în zona parcului Teatrului Național, Alexandru Vaida-Voievod are și un bust. „Mare județ Clujul ăsta” - mi-am zis plin de admirație nedisimulată, pentru ca imediat să mi se „înece corăbiile” amintindu-mi de un alt sat din Cluj ce a dat țării premierul care - în opinia mea - își leagă numele de legea austerității menită a diminua salariile cu 25% și de majorarea TVA-ului cu cinci puncte procentuale, măsură pe
GÂNDURI DE DECEMBRIE de IOAN CIORCA în ediţia nr. 1788 din 23 noiembrie 2015 by http://confluente.ro/ioan_ciorca_1448270918.html [Corola-blog/BlogPost/342884_a_344213]
-
lavițele noastre moldovenești pe care stau Apostolii, nici ștergarele românești pe care se odihnesc sufletele celor mântuiți, nici tronul ce se aseamănă cu cel al Voievodului, nici buciumele, din care sună Arhanghelul vestind Învierea la Judecata de Apoi, nici pânzarul, corabia din timpul lui Rareș, ce bătea la porțile Veneției.” (Monahia Elena Simionovici - Sfânta Mănăstire Voroneț, vatră de istorie românească și de spiritualitate ortodoxă). Pictura exterioară, datând din timpul domniei lui Petru Rareș, a fost realizată la cel mai înalt nivel
de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 1401 din 01 noiembrie 2014 by http://confluente.ro/marian_malciu_1414868588.html [Corola-blog/BlogPost/341102_a_342431]
-
el, căci nu o lăsau părinții. Prin urmare, situația celor doi tineri era încurcată, disperată chiar. * Ar fi trebuit să fie cea mai frumoasă zi, când Hans, împreună cu părinții, verii, unchii și multe alte neamuri și prieteni, se îmbarcau pe corabia ce-i aștepta în port, ca să plece spre Lumea Nouă. Cerul era curat ca o pânză de satin, fără urme de nori, fără cea mai slabă adiere de vânt. Doar valurile albastre, cu sclipiri argintii, călătoreau neostenite în largul mării
LUMEA NOUĂ (3) de VIOREL DARIE în ediţia nr. 1728 din 24 septembrie 2015 by http://confluente.ro/viorel_darie_1443076430.html [Corola-blog/BlogPost/379901_a_381230]
-
pânză de satin, fără urme de nori, fără cea mai slabă adiere de vânt. Doar valurile albastre, cu sclipiri argintii, călătoreau neostenite în largul mării, repetând mereu și mereu aceeași melodie suavă, melancolică, adormitoare. Emigranții se îmbarcau de zor pe corabie. Încărcau în cală toate averile lor neînsemnate: câteva vite, unelte agricole, saci cu făină, grăunțe. Sperau ca pe pământurile cele noi, unde vor ajunge, să găsească mult-dorita pace, să nu fie tulburați de persecuții, de urmărirea iscoadelor iezuite, și desele
LUMEA NOUĂ (3) de VIOREL DARIE în ediţia nr. 1728 din 24 septembrie 2015 by http://confluente.ro/viorel_darie_1443076430.html [Corola-blog/BlogPost/379901_a_381230]
-
un băiat simpatic, cu inimă mare, deși ei încă nu puteau să-i facă pe voie în ce privește religia. Poate vor veni alte vremuri, mult mai liniștite... Semnalul de plecare începu să sune prelung, semn că toată îmbarcarea se terminase, iar corabia se va urni curând pe mare. Doar Hans încă nu era îmbarcat. Nu se putea despărți de Julia, comoara sufletului său! Ca întotdeauna, dar mai ales acum, parcă dinadins, era atât de frumoasă, în această zi cu cerul albastru, frumusețe
LUMEA NOUĂ (3) de VIOREL DARIE în ediţia nr. 1728 din 24 septembrie 2015 by http://confluente.ro/viorel_darie_1443076430.html [Corola-blog/BlogPost/379901_a_381230]
-
vrut să se despartă vreodată de Hans al ei cel frumos, băiat cu inima de aur. Cum să-l lase să plece? L-a îmbrățișat strâns, și nu-i venea să-i dea drumul din îmbrățișare! Dar supraveghetorul îmbarcării pe corabie nu-i lăsă, veni la Hans și-i spuse că e timpul de plecare. Atunci, după o ultimă și cea mai înfocată îmbrățișare, cei doi se despărțiră, cu lacrimi în ochi. Iar Hans, privind-o ca pe o ființă cerească
LUMEA NOUĂ (3) de VIOREL DARIE în ediţia nr. 1728 din 24 septembrie 2015 by http://confluente.ro/viorel_darie_1443076430.html [Corola-blog/BlogPost/379901_a_381230]
-
noi! - Hans! Domnul să te ocrotească în călătoria asta lungă și primejdioasă! Te voi aștepta zi și noapte, și nu voi avea liniște până nu te întorci la mine... Și, cu acestea rostite, tinerii se despărțiră. Hans urcă pe puntea corăbiei, iar acolo își făcu loc mai în față, să vadă spre port, ca să facă semne cu brațele larg deschise, să trimită ultimele saluturi de despărțire către Julia, cea care, împreună cu părinții ei, făceau neîncetat semne de despărțire cu mâinile ridicate
LUMEA NOUĂ (3) de VIOREL DARIE în ediţia nr. 1728 din 24 septembrie 2015 by http://confluente.ro/viorel_darie_1443076430.html [Corola-blog/BlogPost/379901_a_381230]
-
își făcu loc mai în față, să vadă spre port, ca să facă semne cu brațele larg deschise, să trimită ultimele saluturi de despărțire către Julia, cea care, împreună cu părinții ei, făceau neîncetat semne de despărțire cu mâinile ridicate în sus. Corabia se puse în mișcare sub loviturile puternice ale rândurilor de vâslași năimiți să trudească la mânuirea ei pe întinderile Oceanului. Curând, un vânticel ușor umplu pânzele desfăcute larg de pe catargul cel mare și, încet-încet, corabia începu să se depărteze de
LUMEA NOUĂ (3) de VIOREL DARIE în ediţia nr. 1728 din 24 septembrie 2015 by http://confluente.ro/viorel_darie_1443076430.html [Corola-blog/BlogPost/379901_a_381230]
-
cu mâinile ridicate în sus. Corabia se puse în mișcare sub loviturile puternice ale rândurilor de vâslași năimiți să trudească la mânuirea ei pe întinderile Oceanului. Curând, un vânticel ușor umplu pânzele desfăcute larg de pe catargul cel mare și, încet-încet, corabia începu să se depărteze de țărm, clătinându-se ușor în tangajul infinit al mării. Cu fiecare val ce trecea, corabia era mai departe. De pe țărm, încă se mai vedea un batic alb care flutura. Era cel al Juliei, care sorbea
LUMEA NOUĂ (3) de VIOREL DARIE în ediţia nr. 1728 din 24 septembrie 2015 by http://confluente.ro/viorel_darie_1443076430.html [Corola-blog/BlogPost/379901_a_381230]
-
la mânuirea ei pe întinderile Oceanului. Curând, un vânticel ușor umplu pânzele desfăcute larg de pe catargul cel mare și, încet-încet, corabia începu să se depărteze de țărm, clătinându-se ușor în tangajul infinit al mării. Cu fiecare val ce trecea, corabia era mai departe. De pe țărm, încă se mai vedea un batic alb care flutura. Era cel al Juliei, care sorbea cu privirea orizontul care înghițea ce era ei mai drag, pe Hans, plecând spre Lumea Nouă, să caute un nou
LUMEA NOUĂ (3) de VIOREL DARIE în ediţia nr. 1728 din 24 septembrie 2015 by http://confluente.ro/viorel_darie_1443076430.html [Corola-blog/BlogPost/379901_a_381230]
-
a creșterii de cirezi de vite. Acum erau liberi, iar bisericile protestante erau înfloritoare, liniștite, netulburate de persecuții și spioni iezuiți. Dar nu pentru asta venise Hans pe pământurile noi ale Americii. E adevărat, el consimțise să se îmbarce pe corabie împreună cu toată familia sa, dar inima, precum și gândurile sale, rămăseseră în Olanda, acolo unde era cineva atât de drag, care aștepta ca el să revină într-o zi! De aceea, în fiecare zi, avea obiceiul să vină pe țărmul mării
LUMEA NOUĂ (3) de VIOREL DARIE în ediţia nr. 1728 din 24 septembrie 2015 by http://confluente.ro/viorel_darie_1443076430.html [Corola-blog/BlogPost/379901_a_381230]
-
Hans, cu fața luminată de seninătatea gândurilor, încă puțin mai am de muncit pe Noul Pământ al Americii, ca să-mi termin căsuța și gospodăria, pentru mine și pentru viitoarea mea familie. După aceea, voi porni purtat de dor de velele corăbiilor întunecate, cu pânzele albe, care mă vor aduce acasă, să-mi revăd partea din sufletul meu, cea rămasă în țara mea natală. Doamne din cer, ajută să treacă timpul mai repede! Ajută să găsesc o corabie, nici mare, nici mică
LUMEA NOUĂ (3) de VIOREL DARIE în ediţia nr. 1728 din 24 septembrie 2015 by http://confluente.ro/viorel_darie_1443076430.html [Corola-blog/BlogPost/379901_a_381230]
-
de dor de velele corăbiilor întunecate, cu pânzele albe, care mă vor aduce acasă, să-mi revăd partea din sufletul meu, cea rămasă în țara mea natală. Doamne din cer, ajută să treacă timpul mai repede! Ajută să găsesc o corabie, nici mare, nici mică, doar ca să mă aducă degrabă în orașul meu natal, acolo unde o fată cu chip de înger mă așteaptă!“ În partea cealaltă a Oceanului, pe cheiurile cele mari ale cosmopolitului oraș Amsterdam, forfota zilei era la
LUMEA NOUĂ (3) de VIOREL DARIE în ediţia nr. 1728 din 24 septembrie 2015 by http://confluente.ro/viorel_darie_1443076430.html [Corola-blog/BlogPost/379901_a_381230]
-
era la ea acasă, neîncetat. Dar era cineva care nu avea stare în casa ei îndestulată și liniștită, cineva care, mereu, de cum vedea dimineața că cerul e senin, netulburat de vânt, se și ducea pe țărmul mării, să vegheze mersul corăbiilor pe întinderile apelor. Alesese ea un țărm mai înalt, departe de forfota portului, unde venea să vadă marea, cu tot ce se petrece pe ea. Era Julia, fata cu părul de aur, cu ochi albaștri, cu zâmbetul senin și plin
LUMEA NOUĂ (3) de VIOREL DARIE în ediţia nr. 1728 din 24 septembrie 2015 by http://confluente.ro/viorel_darie_1443076430.html [Corola-blog/BlogPost/379901_a_381230]
-
departe de forfota portului, unde venea să vadă marea, cu tot ce se petrece pe ea. Era Julia, fata cu părul de aur, cu ochi albaștri, cu zâmbetul senin și plin de bunătate. Nu aștepta de pe mare nici întoarcerea vreunei corăbii pline de mirodenii din Orient, nici sosirea unui transport de mătăsuri sau de aur, din îndepărtatele Indii, ci ea aștepta ceva care-i era cu mult mai drag, aștepta ca marea să-i aducă un cât de mic semn de la
LUMEA NOUĂ (3) de VIOREL DARIE în ediţia nr. 1728 din 24 septembrie 2015 by http://confluente.ro/viorel_darie_1443076430.html [Corola-blog/BlogPost/379901_a_381230]
-
era cu mult mai drag, aștepta ca marea să-i aducă un cât de mic semn de la omul cel cu fața senină, cu sufletul atât de liniștit, care, de bună seamă, era și el cu gândurile doar spre ea! Vedea corăbii sosind și plecând. Le învățase aproape pe toate. Uneori, când i se părea că venise o corabie dinspre America, dădea fuga în port, la debarcader, să vadă dacă nu sosise cel pe care atât îl aștepta. Dar deziluziile se țineau
LUMEA NOUĂ (3) de VIOREL DARIE în ediţia nr. 1728 din 24 septembrie 2015 by http://confluente.ro/viorel_darie_1443076430.html [Corola-blog/BlogPost/379901_a_381230]
-
omul cel cu fața senină, cu sufletul atât de liniștit, care, de bună seamă, era și el cu gândurile doar spre ea! Vedea corăbii sosind și plecând. Le învățase aproape pe toate. Uneori, când i se părea că venise o corabie dinspre America, dădea fuga în port, la debarcader, să vadă dacă nu sosise cel pe care atât îl aștepta. Dar deziluziile se țineau lanț, ca un șirag de mărgele din Arabia. Omul ei drag nu venise nici de data aceasta
LUMEA NOUĂ (3) de VIOREL DARIE în ediţia nr. 1728 din 24 septembrie 2015 by http://confluente.ro/viorel_darie_1443076430.html [Corola-blog/BlogPost/379901_a_381230]
-
vadă dacă nu sosise cel pe care atât îl aștepta. Dar deziluziile se țineau lanț, ca un șirag de mărgele din Arabia. Omul ei drag nu venise nici de data aceasta, ceea ce nu o putea opri să nu aștepte următoarele corăbii, în zilele care urmau. Una dintre ele va aduce ceea ce sufletul ei aștepta cu aprig dor! Pentru Hans, ziua cea mare sosi, Domnul îndurându-se de așteptările și rugăciunile sale. Totul era pregătit, ca el să se întoarcă în Olanda
LUMEA NOUĂ (3) de VIOREL DARIE în ediţia nr. 1728 din 24 septembrie 2015 by http://confluente.ro/viorel_darie_1443076430.html [Corola-blog/BlogPost/379901_a_381230]