2,524 matches
-
În spatele perdelei de catifea care avea menirea de a filtra zgomotele și de a permite intrarea oricăruia dintre Cuceritori În Încăpere fără a fi văzut de la Început. - Nu ai acest drept! se auzi, În limba mongolă, vocea poruncitoare a Întâiului Cuceritor. Yassa vine din trecutul cel mai măreț al Asiei și va stăpâni lumea! Noi suntem doar purtătorii acestei făclii! - Vă puteți retrage acum! se auzi o altă voce, o voce tânără, puternică, dar calmă. Nu ați construit decât un cuib
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
puțin, aerul era respirabil. Dar aceeași voce Îi răsturnă toate gândurile. - Ieși, Andà! Aici e un loc al morții! Du-te la malul mării! Amir rămase paralizat câteva clipe. Era, oare, posibil? Era, oare, adevărat? Omul care Îi Înfrunta pe Cuceritori putea fi Nimeni? Trase perdeaua și rămase Încremenit. În fața lui, În picioare, se aflau cei Patru Cuceritori și un tânăr Îmbrăcat În straie de ienicer. Nu mai avea cuca pe cap, iar părul lung, adunat Într-o coadă la spate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
al morții! Du-te la malul mării! Amir rămase paralizat câteva clipe. Era, oare, posibil? Era, oare, adevărat? Omul care Îi Înfrunta pe Cuceritori putea fi Nimeni? Trase perdeaua și rămase Încremenit. În fața lui, În picioare, se aflau cei Patru Cuceritori și un tânăr Îmbrăcat În straie de ienicer. Nu mai avea cuca pe cap, iar părul lung, adunat Într-o coadă la spate, era de un castaniu deschis. Tânărul Își Întoarse Încet privirea spre el și umbra unui zâmbet Îi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
de salvare. Căci raportul de forțe era limpede: Cei Patru erau dominați de Anda. Deși nimeni nu se mișca, lupta Începuse deja. -Ieși! repetă, blând, Ștefănel. Amir nu se mișcă. Trebuia să facă ceva, dar nu știa ce. Jurase credință Cuceritorilor. Dar nu putea ridica brațul asupra lui Andà. Sufletul Îi era cuprins de o bucurie care făcea ca totul să pară neînsemnat În raport cu revenirea copilului cu ochi albaștri. Nu Înțelegea ce se Întâmplă, dar era fascinat de această clipă, la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
mult peste puterile lui, se Înfruntau În acel spațiu Închis. Dar nu putea pleca. Duse mâna la gât, ca și cum ar fi vrut să scoată un obstacol care Îi incendia plămânii, dar amână pasul Înapoi, dincolo de perdeaua de catifea mov. Primul Cuceritor ridică Încet ambele mâini, șoptind ceva cu ochii Închiși. Ceilalți trei se retraseră cu un pas. Era o Înfruntare a puterilor nevăzute. Aerul dintre el și Ștefănel se transformă, Încet, În flacără. - Aduc În lume puterile focului și ale nopții
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
pe jos. Ștefănel fu Înconjurat de foc, dar flăcările nu-l atinseră. Rămânea nemișcat, cu ochii ațintiți spre dușman, zidit În tăcere și forță. - Aduc În lume puterile celor aflați dincolo de râul care separă lumile! Cenușă și sânge! rosti Primul Cuceritor, cu mâinile tremurânde. Moarte! Focul se Întinse repede În Încăpere. Dar și mai Înspăimântător era zgomotul unor voci indistincte, apropiindu-se ca un val de furie. Ștefănel făcu un pas spre Cuceritor. Apoi Încă un pas. În locul În care pășise
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
care separă lumile! Cenușă și sânge! rosti Primul Cuceritor, cu mâinile tremurânde. Moarte! Focul se Întinse repede În Încăpere. Dar și mai Înspăimântător era zgomotul unor voci indistincte, apropiindu-se ca un val de furie. Ștefănel făcu un pas spre Cuceritor. Apoi Încă un pas. În locul În care pășise, focul se stinse. Brusc, tânărul ridică mâinile lateral și apoi le duse În față, ca și cum ar fi Împins o greutate imensă. Sub privirile Încremenite ale Cuceritorilor, În Încăpere porni o rafală de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
furie. Ștefănel făcu un pas spre Cuceritor. Apoi Încă un pas. În locul În care pășise, focul se stinse. Brusc, tânărul ridică mâinile lateral și apoi le duse În față, ca și cum ar fi Împins o greutate imensă. Sub privirile Încremenite ale Cuceritorilor, În Încăpere porni o rafală de vânt. Un vânt rece, de iarnă adâncă, un vânt aspru de viscol și de codru uitat de timp. Ibricele de pe masă căzură și se sparseră pe jos. Chiar masa se dezechilibră și se răsuci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
căzură și se sparseră pe jos. Chiar masa se dezechilibră și se răsuci, luată de vânt, izbindu-se În colțul dinspre miazăzi. Panoplia cu arme de pe peretele de Răsărit căzu cu zgomot, iar armele se risipiră pe podea. Al Patrulea Cuceritor se aplecă și luă un iatagan, dar căzu cu un shuriken Înfipt În gât. Ștefănel nu-și luase privirea din ochii principalului său dușman, dar simțise mișcarea și ucisese Într-o fracțiune de secundă. Amir Începu să respire aerul adus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
vânt. Experiența de războinic Îi spuse că Anda nu poate fi Învins. Își aminti destoinicia lui În aruncarea pumnalului, la vârsta de cinci ani. Acum, se dovedea că simțurile și priceperea lui sunt dincolo de tot ce se putea imagina. Primul Cuceritor duse mâinile În dreptul pieptului, ca și cum s-ar fi apărat de o forță care se apropia implacabil. - Foc... murmură din nou, dar forța aceea nevăzută Îl atingea deja, era contrariul forței lui, era prospețimea aerului și tumultul șuvoaielor de apă din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
forță care se apropia implacabil. - Foc... murmură din nou, dar forța aceea nevăzută Îl atingea deja, era contrariul forței lui, era prospețimea aerului și tumultul șuvoaielor de apă din munți. Era spiritul muntelui, transformat În energie. În privirile tânărului luptător, Cuceritorul văzu zăpezile și neclintirea unor munți dintr-o țară Îndepărtată, locuită de imense puteri nevăzute. Înțelese că are În față o prezență spirituală masivă, de neclintit, formată În exerciții Îndelungate și sprijinită de cercurile magice. Apoi trecu dincolo de aparențe și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
Y. Apoi cercul de aer se strânse și mai mult, focul Încetă, vântul se potoli, dar aerul se adună În jurul lui, apăsându-i umerii cu o forță de neînvins. Fără să creadă el Însuși că așa ceva era cu putință, Primul Cuceritor Îngenunchie. Cei doi Cuceritori rămași În viață erau străbătuți de teama animalică a apropierii morții, dar nu erau capabili să se smulgă acelor incredibile momente de luptă a puterilor magice. Amir simțea că asistă la un miracol și că, prin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
aer se strânse și mai mult, focul Încetă, vântul se potoli, dar aerul se adună În jurul lui, apăsându-i umerii cu o forță de neînvins. Fără să creadă el Însuși că așa ceva era cu putință, Primul Cuceritor Îngenunchie. Cei doi Cuceritori rămași În viață erau străbătuți de teama animalică a apropierii morții, dar nu erau capabili să se smulgă acelor incredibile momente de luptă a puterilor magice. Amir simțea că asistă la un miracol și că, prin acest miracol, profeția lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
apropierii morții, dar nu erau capabili să se smulgă acelor incredibile momente de luptă a puterilor magice. Amir simțea că asistă la un miracol și că, prin acest miracol, profeția lui Nogodar se Împlinește. Tânărul din tablou devine stăpânul Ordinului Cuceritorilor. Dar parcă totul era un vis. Primul Cuceritor se prăbuși pe podea și Încercă să se târască spre Ștefănel, dar aerul era prea greu și prea rece, era un aer de dincolo de lumi, un aer irespirabil. Era Vidul. Puterea supremă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
smulgă acelor incredibile momente de luptă a puterilor magice. Amir simțea că asistă la un miracol și că, prin acest miracol, profeția lui Nogodar se Împlinește. Tânărul din tablou devine stăpânul Ordinului Cuceritorilor. Dar parcă totul era un vis. Primul Cuceritor se prăbuși pe podea și Încercă să se târască spre Ștefănel, dar aerul era prea greu și prea rece, era un aer de dincolo de lumi, un aer irespirabil. Era Vidul. Puterea supremă a energiei În lumea de la capătul lumii. Nucleul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
dar aerul era prea greu și prea rece, era un aer de dincolo de lumi, un aer irespirabil. Era Vidul. Puterea supremă a energiei În lumea de la capătul lumii. Nucleul cosmosului. Punctul dintre sfârșit și Început. Non-existența. Sub apăsarea universului nevăzut, Cuceritorul se lipi de podea, horcăi neputincios și rămase inert, ca o mare gânganie strivită, ca un monstru al nopții surprins de lumina zilei. Apoi, Încet, Ștefănel Își Întoarse privirile spre cei doi Cuceritori Înghețați de spaimă. „O să-i ierte... ” gândi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
și Început. Non-existența. Sub apăsarea universului nevăzut, Cuceritorul se lipi de podea, horcăi neputincios și rămase inert, ca o mare gânganie strivită, ca un monstru al nopții surprins de lumina zilei. Apoi, Încet, Ștefănel Își Întoarse privirile spre cei doi Cuceritori Înghețați de spaimă. „O să-i ierte... ” gândi Amir. Dar, dintr-o singură mișcare atât de iute Încât nu putea fi văzută cu precizie, tânărul scoase o sabie de la spate și desenă un opt prin trupurile celor doi. O clipă mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
Dar, dintr-o singură mișcare atât de iute Încât nu putea fi văzută cu precizie, tânărul scoase o sabie de la spate și desenă un opt prin trupurile celor doi. O clipă mai târziu, sabia era Înapoi În teacă, iar ultimii Cuceritori zăceau despicați de la gât până la pântece. Amir Își aminti cadavrele găsite În deșert. Aceeași lovitură de tăiere. Invizibilă. Imparabilă. Rămăseseră acum doar ei doi, iar mongolul nu știa ce ar trebui să facă. Apoi Își spuse că singurul lucru limpede
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
Imparabilă. Rămăseseră acum doar ei doi, iar mongolul nu știa ce ar trebui să facă. Apoi Își spuse că singurul lucru limpede din tot ce se Întâmplase era acela că Andà preluase puterea. Se aplecă și luă de pe jos sabia Cuceritorilor, care căzuse din panoplia de pe perete. Sabia cu mânerul Încrustat cu perle ce desenau semnul șarpelui și al săgeții. Simbolul puterii absolute asupra ordinului secret. Puse un genunchi În podea, Înclină privirile și spuse: - Prin puterile tale și prin voia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
mânerul Încrustat cu perle ce desenau semnul șarpelui și al săgeții. Simbolul puterii absolute asupra ordinului secret. Puse un genunchi În podea, Înclină privirile și spuse: - Prin puterile tale și prin voia lui Tengri, ești stăpânul de drept al ordinului Cuceritorilor. Ești singurul muritor care va purta această sabie. Luptătorii șarpelui și ai săgeții te vor urma până la moarte. Ștefănel luă sabia și o puse la centură, așa cum cerea tradiția. Apoi puse mâinile pe umerii lui Amir și Îl ridică. - Andà
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
semnul șarpelui și al săgeții, pe care aceștia Îl purtau În colțul din dreapta al platoșelor de piele, impunea suficient respect pentru ca patrula să se retragă. Dar rumoarea cu privire la un atac asupra palatului se răspândi cu repeziciune. Fără nici un ordin special, Cuceritorii aflați În garnizoană În capitala imperiului se adunară În fața palatului. În semn de solidaritate cu grupul războinicilor mongoli, ei Întăriră paza palatului, menținând mulțimea la distanță și oprind intrarea tuturor trimișilor sultanului. Alexandru ajunse Într-unul din colțurile pieței și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
nu acordă atenție acestei extravaganțe, căci toată lumea avea privirile ațintite spre poartă și spre camerele de la etaj, unde putea apărea, dintr-o clipă În alta, cineva care să anunțe un eveniment neașteptat. Sosiseră deja aproape o mie cinci sute de Cuceritori, adică toți cei rămași În capitala imperiului, căci numeroase grupuri de acțiune erau plecate În misiuni pe teritoriile Asiei și Europei. Din locul În care se afla, Alexandru observă un caic al poliției vamale acostând lângă corabia genoveză. În mijlocul mulțimii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
doi. Patru Apărători ieșiră din piață, pornind pe străduțele care duceau spre chei. Urmau să se oprească la douăzeci de pași de vas, suficient ca să poată Înțelege ce se discută și care e gradul de pericol. Aproape de Alexandru, unul din Cuceritorii abia sosiți Întrebă pe cineva din linia de mongoli care apărau palatul: -Cine e Înăuntru? -Amir Baian! răspunse unul din războinicii Bordjighin. Răspunsul păru să-i mulțumească pe cei care veniseră, căci strănepotul lui Gingis han avea demult reputația unui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
repetă semnul de retragere generală, dar pictorul refuză cu un gest discret din cap și ridică degetul mare al mâinii stângi. Cerea un minut. Doi luptători mongoli se repeziră Înăuntru și deschiseră poarta și mai larg. Pictorul văzu cum toți Cuceritorii se Întorc cu fața spre palat și cum primul rând, urmat de al doilea și al treilea Îngenunchează și duc pumnul stâng În partea dreaptă a pieptului, acolo unde toți aveau Încrustat pe platoșe semnul șarpelui și al săgeții. Încet
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
Înțelege nimic fără culoare... Scoase repede culorile și continuă portretul. Necunoscutul ridică mâna dreaptă, privindu-i pe cei Încenuncheați, dar nu spuse nici un cuvânt. Lângă el se ivi un luptător mongol pe care, din câte Își dădu seama pictorul, toți Cuceritorii Îl cunoșteau. Acesta rosti primele cuvinte, așteptate cu nerăbdare de toți cei adunați În piață. - Mărturia mea este aceasta: azi, prin voia Eternului Cer Albastru și a slăvitului Alah, puterea Cuceritorilor a trecut În mâinile unui singur om! Putere și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]