1,184 matches
-
prezentare dramatică structurată în șapte secvențe, cu numeroase salturi în timp, dilatări și concentrări, în funcție de dispoziția personajelor care rememorează sau anunță evenimentele. Cetățenii strânși în piața publică se plâng de abuzurile tiranului, își comunică în șoaptă zvonurile aflate despre ultimele edicte și inițiative regale menite să îngrădească libertatea supușilor. În dialogul celor de pe scenă sunt inserate firesc date din cronica liviană, de la desființarea Adunării poporului și închiderea senatului (I 49) la aducerea prorocilor etrusci (I 56) ca să bage spaima în oameni
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
Macbeth, V, 1) și dă consistență dramatică unui personaj secundar ale cărui acțiuni sunt expuse de istoricul antic fără ca acesta să urmărească și repercusiunile psihologice ale faptelor. O sugestie shakespeariană apare în treacăt și în discursul celui care califică primele edicte republicane drept vorbe, vorbe, vorbe (V, p. 76). Folosirea insolită a replicii adresate de Hamlet lui Polonius (Hamlet, II, 2) dezvăluie demagogia consulilor instalați, parcă, pe tron în locul regelui. Viziunea dramaturgului modern asupra evenimentelor din anul 509 a. Chr. expuse
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
explicația ironică a lui Brutus că meritele unui rege după numărul palatelor sale se cunosc (I, p. 28), tot el remarcând : cu toate lucrările astea uriașe, tezaurul a ajuns cam pe drojdie (I, p. 32). Mai târziu, după alungarea regelui, edictul menit să stăvilească excesele la care se dedau unii cetățeni iresponsabili în numele unei libertăți prost înțelese prevede, între altele, reluarea lucrărilor de construcție pentru a da de muncă mâinii de lucru nefolosite și având în vedere totodată în vedere utilitatea
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
a existat o orânduire romană pentru tot Imperiul care să transforme și să înăbușe viața tradițională. Astfel, de la particularisme și culturi locale, s-a afirmat un model cultural care a dobândit o vocație universală. Perspectiva universalistă a fost întărită în urma Edictului de la Milan din anul 313, conferit de Constantin cel Mare, care a permis libertatea cultului creștin și a restituit bunurile confiscate Bisericii și creștinilor. Edictul a schimbat soarta Imperiului, generând convertirea la creștinism a majorității lumii romane. Imperiul roman devine
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2349_a_3674]
-
un model cultural care a dobândit o vocație universală. Perspectiva universalistă a fost întărită în urma Edictului de la Milan din anul 313, conferit de Constantin cel Mare, care a permis libertatea cultului creștin și a restituit bunurile confiscate Bisericii și creștinilor. Edictul a schimbat soarta Imperiului, generând convertirea la creștinism a majorității lumii romane. Imperiul roman devine creștin, iar universalismul creștin se întemeiază pe ideea credinței personale a fiecărui individ ce-l alcătuiește. Astfel, popoarele europene romanizate și creștinate și-au dezvoltat
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2349_a_3674]
-
vârstei de 70 de ani. De acelasi autor: Mari personalități ale culturii române Într-o istorie a presei bârlădene - 1870-2003, Editura TIPOMOLDOVA,Iași 2004, 312 p., cu o postfața de Constantin Hușanu. Bucovina În presa vremii I (Cernăuți 1811-2004), Editura Edict, Iași, 2004, 521 pagini. Bucovina pământ românesc ÎI - Presă din Rădăuți - 1893 - 2004, Editura Edict, 2005, 205 pagini. Cu capul pe umărul meu... Jurnalistică Împreună cu cititorii, cuprinzând parte din publicistica autorului, Editura TipoMoldova, 2005,319 p. Malin, vestitorul revoluției - antologie
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
istorie a presei bârlădene - 1870-2003, Editura TIPOMOLDOVA,Iași 2004, 312 p., cu o postfața de Constantin Hușanu. Bucovina În presa vremii I (Cernăuți 1811-2004), Editura Edict, Iași, 2004, 521 pagini. Bucovina pământ românesc ÎI - Presă din Rădăuți - 1893 - 2004, Editura Edict, 2005, 205 pagini. Cu capul pe umărul meu... Jurnalistică Împreună cu cititorii, cuprinzând parte din publicistica autorului, Editura TipoMoldova, 2005,319 p. Malin, vestitorul revoluției - antologie ziaristico-scriitoricească dedicată poetului Alexandru Malin Tăcu, obiectiv informativ al securității din România Într-un fel
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
2006, 354 p., cu „În loc de prefață” de Codruț Liviu Cuțitaru. Vaslui - Capitala „Țării de Jos” În presa vremii -1875-2005, Editura TipoMoldova Iași, 2005, 524 p., cu o postfața de Constantin Hușanu. Dorohoi Capitala „Țării de Sus” În presa vremii 1874-2006, Edict Production, 2007, 340 p., cu o prefață de Vasile Fetescu. Hușul În presa vremii - de la Melchisedec până În zilele noastre - 1869-2006, Editura Edict Production, Iași, 2007,389 p., cu o postfața de Iorgu Burghelea. Bârladul În presa vremurilor, De la revista „Păreri
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
2005, 524 p., cu o postfața de Constantin Hușanu. Dorohoi Capitala „Țării de Sus” În presa vremii 1874-2006, Edict Production, 2007, 340 p., cu o prefață de Vasile Fetescu. Hușul În presa vremii - de la Melchisedec până În zilele noastre - 1869-2006, Editura Edict Production, Iași, 2007,389 p., cu o postfața de Iorgu Burghelea. Bârladul În presa vremurilor, De la revista „Păreri” - la ziarul „Steagul roșu” - 1932 - 1949, Iași, 2007, Editura PIM, 274 p., cu „Mărturisiri” de Constantin Hușanu Personalități moldave, Iași, 2008, Editura
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
lucrătoare și gospodine (vezi BIBLIOGRAMA, recenzie, în revista COMERȚUL MODERN, ianuarie- februarie 1976, p. 57). Mari personalități ale culturii române într-o istorie a presei bârlădene - 1870-2003, Editura TIPOMOLDOVA, Iași, 2004 312p. Bucovina în presa vremii, I, (Cernăuți 1811-2004), Editura Edict, Iași, 2004, 521p. Bucovina pământ românesc, II, Presa din Rădăuți - 1893-2004, Editura Edict, Iași, 2005, 205p. Cu capul pe mărul meu... Jurnalistică împreună cu cititorii, cuprinzând parte din publicistica autorului, Editura TipoMoldova, Iași, 2005, 319p. Mălin, Vestitorul revoluției - antologie zieristico- scriitoricească
Academia b?rl?dean? ?i Vasile Voiculescu by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83084_a_84409]
-
p. 57). Mari personalități ale culturii române într-o istorie a presei bârlădene - 1870-2003, Editura TIPOMOLDOVA, Iași, 2004 312p. Bucovina în presa vremii, I, (Cernăuți 1811-2004), Editura Edict, Iași, 2004, 521p. Bucovina pământ românesc, II, Presa din Rădăuți - 1893-2004, Editura Edict, Iași, 2005, 205p. Cu capul pe mărul meu... Jurnalistică împreună cu cititorii, cuprinzând parte din publicistica autorului, Editura TipoMoldova, Iași, 2005, 319p. Mălin, Vestitorul revoluției - antologie zieristico- scriitoricească dediată poetului Alexandru Mălin Tacu, obiectiv informativ al securității din România într-un
Academia b?rl?dean? ?i Vasile Voiculescu by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83084_a_84409]
-
al postcomunismlui, Editura TiopoMoldova, Iași, 2006, 351p.; Ediția a II-a, Ed. PIM, Iași, 2009, 354p. Vaslui - Capitala “Țării de Jos” în presa vremii, 1875-2005, Editura Tipomoldova, Iași, 2005, 524p. Dorohoi - Capitala „Țării de Sus” în presa vremii, 1874-2006, Editura Edict Production, Iași, 2007, 340p. Hușul în presa vremii - de la Melchisedec până în zilele noastre, 1869-2006, Editura Production, Iași, 2007, 389p. Bârladul în presa vremurilor, de la revista “Păreri” - la ziarul “Steagul roșu”, 1932-1949, Editura PIM, Iași, 2007, 274p. Mari personalități ale culturii
Academia b?rl?dean? ?i Vasile Voiculescu by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83084_a_84409]
-
Franța, regele Ludovic al XIV-lea urcă pe tron și pune capăt, în 1648, Războiului de 30 de ani care epuiza Europa. în ciuda aparentei sale splendori, Regele-Soare nu deține mijloacele de a rivaliza cu Provinciile Unite; în 1685, data revocării Edictului de la Nantes, venitul pe cap de locuitor în Amsterdam este de patru ori mai mare decât cel al parizienilor, iar decalajul se adâncește și mai mult odată cu plecarea protestanților din Franța. Lumea se schimbă: Bruges nu mai e decât un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2225_a_3550]
-
unei rase diferite. Putem însă afirma că, deși nu s-au confruntat cu restricțiile sexuale impuse de autoritara religie creștină europeană (de la 1549, anul întemeierii, de către părintele Xavier, a primei misiuni catolice la Kagoshima, și până la 1633, anul emiterii primului edict sakoku, proclamând izolarea Japoniei de restul lumii, creștinismul nu a avut timp să prindă rădăcini), niponii și-au inventat propriile obstacole în calea realizării unui ideal armonios de comuniune erotică. Societatea japoneză contemporană continuă să fie segregată: bărbații și femeile
Darurile zeiţei Amaterasu by Roxana Ghiţă, Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Imaginative/1390_a_2632]
-
asistenții folosindu-se în comun de foliile de plastic, fierăstraiele pentru tăiat oase și zeamă de murat hoituri. Acum, când polițiștii de la Oraș îl protejau pe Cohen pe Strip, nu apăreau decât complicații între cele două agenții. O serie de edicte fuseseră emise de cei de la secția Personal a Orașului: nu împrumuturilor de scule medicale ale Orașului; nu fraternizării cu echipajele Comitatului în timpul misiunii; nu petrecerilor nocturne la lumina lămpilor de laborator, de teamă ca unele cadavre neidentificate să fie greșit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
introdus de Sir Walter Raleigh în Anglia elisabetană, dar în 1604 a publicat o diatribă intitulată A Counterblaste to Tobacco (Un contraatac împotriva tutunului) și a introdus o taxă pe viciul fumatului. De asemenea, în același secol al XVII-lea, edicte emise de împăratul Chinei interziceau consumul de tutun (în 1637, 1641, 1643, 1676 etc.) și mai târziu de opium (în 1729, 1796, 1799, 1800, 1813 etc.) (60, pp. 150-153). Cu informații mai mult sau mai puțin corecte, astfel de date
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
Este posibil ca apotecarul sas Honigberger să fi preluat această ultimă informație (ca și mai sus citatul Ienăchiță Văcărescu) din Istoria Imperiului Otoman, scrisă de principele moldovean Dimitrie Cantemir. Fiind alcoolic - scrie Cantemir -, sultanul Murad a emis în 1633 „un edict public, prin care a permis de a putea vinde și bea vin toți oamenii ori de ce stare sau condițiune ar fi ei”. „Dar pe cât era [sultanul] mare amator de vin - continuă Cantemir -, pe atât era inamic de moarte al opiumului
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
invidie. Când Francisc Xavier pusese pentru prima oară piciorul în Japonia în urmă cu șaizeci și trei de ani, propovăduirea în această țară fusese monopolizată de Ordinul Sfântul Petru înființat de Xavier. Când în urmă cu aproape zece ani, prin edictul apostolic Onerosa Pastoralis al Papei Clement al VIII-lea, li se îngăduia și altor ordine să desfășoare activități misionare în Japonia, Ordinul Sfântul Petru a început să vorbească de rău alte ordine. — Iezuiții uită că ei înșiși le-au dat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
se uitau țintă, cu ochi ca de mort la Velasco și la părintele Valente. — Dacă e să lămurim chestiunea, le explică episcopul confraților săi după ce isprăvi de citit, cu cincisprezece ani în urmă, Papa Clement al VIII-lea a dat edictul apostolic Onerosa Pastoralis prin care dreptul de propovăduire în Japonia, ce fusese încredințat până atunci doar Ordinului Sfântul Petru, a fost îngăduit și altor ordine. Ordinul Sfântul Pavel a trimis de îndată în Japonia unsprezece misionari, părintele Velasco numărându-se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
tocmai Japonia avea să fie țara unde voiam să-mi las oasele. În urechi îmi răsuna porunca Domnului către apostolii Săi: „Mergeți în toată lumea și propovăduiți Evanghelia la toată făptura.” În anul 1600, Papa Clement al VIII-lea a dat edictul apostolic Onerosa Pastoralis. Pentru mine a fost un semn al binecuvântării nemărginite a lui Dumnezeu. Prin acest edict apostolic, propovăduirea în Japonia, încredințată până atunci numai Ordinului Sfântul Petru, era îngăduită tuturor celorlalte ordine. Atunci, Ordinul nostru din Filipine i-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
către apostolii Săi: „Mergeți în toată lumea și propovăduiți Evanghelia la toată făptura.” În anul 1600, Papa Clement al VIII-lea a dat edictul apostolic Onerosa Pastoralis. Pentru mine a fost un semn al binecuvântării nemărginite a lui Dumnezeu. Prin acest edict apostolic, propovăduirea în Japonia, încredințată până atunci numai Ordinului Sfântul Petru, era îngăduită tuturor celorlalte ordine. Atunci, Ordinul nostru din Filipine i-a chemat din țara mamă pe toți cei care doreau să propovăduiască în Japonia și au început pregătirile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
creștinilor pe tot cuprinsul Japoniei a început în luna februarie a anului ce a urmat plecării noastre. Chiar în timpul când noi așteptam să ridicăm ancora din Havana, în Japonia, bătrânul așezat în scaun de catifea dădea atunci pe neașteptate un edict prin care nu numai misionarii, ci și credincioșii japonezi erau alungați din țară și prin care venerarea credinței creștine era oprită pretutindeni în Japonia. Eu și solii nu știam nimic. Neștiutori, ne pregăteam să plecăm în Spania urmând din toată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
venerarea credinței creștine era oprită pretutindeni în Japonia. Eu și solii nu știam nimic. Neștiutori, ne pregăteam să plecăm în Spania urmând din toată inima un vis. Dar n-a fost decât un castel de nisip. Mai scria că o dată edictul proclamat, misionarii din toate colțurile Japoniei au fost mânați ca niște dobitoace la Nagasaki. Fără îndoială că printre ei s-a aflat și părintele Diego care aștepta să mă întorc înapoi în coliba noastră din Edo. Bunul meu confrate cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
odihna veșnică! (în limba latină în original). Odihnească-se în pace! (în limba latină în original). Konishi Yukinaga (1558?-1600) și Takayama Ukon (1552-1615) au fost doi dintre daimyō puternici din insula Kyushu care s-au convertit la creștinism. După edictul de expulzare a creștinilor din Japonia (1587), Takayama a murit în exil la Manila, iar Konishi, care a luptat împotriva lui Tokugawa Ieyasu în bătălia de la Sekigahara (1600), a fost ucis de către clanul învingător, Tokugawa. Capitala imperială, Kyoto. Edo era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
aveau să fie fixate mai târziu, dar și multe amănunte de organizare exterioară, ce erau absolut necesare pentru satisfacția adepților lor. Fericitul prilej se ivi curând, cu-nceputul secolului al IV-lea, când Împăratul Constantin cel Mare, prin vestitul său edict de la Milan, decretă religia creștină, ca religie de stat, în occident, încă din anul 312-13, iar în orient la anul 323. De aici înainte, începe o perioadă cu adevărat de aur pentru creștinism. Corifeii creștinismului, din toate părțile, puteau acum
Cremaţiunea şi religia creştină by Calinic I. Popp Şerboianu [Corola-publishinghouse/Administrative/933_a_2441]