2,129 matches
-
un pumn sau o palmă, te dobora la pământ. Când se enerva era atât de crud, că distrugea totul în calea lui, ca un ucigaș feroce. Mai era apoi și de o inteligență ieșită din comun și cu o memorie formidabilă. Își aducea aminte de tot ceea ce declarase fiecare student în Pitești și Gherla. Era însă atât de satanizat că nu mai știai ce să crezi despre el. L-am asemuit unui înger căzut. Voința de putere cu orice chip îl
Piteşti: cronica unei sinucideri asistate by Alin Mureşan () [Corola-publishinghouse/Memoirs/617_a_1345]
-
sau mai puțin închis, sau despre un exhibiționism, în sensul cel mai bun al termenului, generat de nevoia esențială de a comunica. Întrevezi, lecturând memoriile lui Panu, ale lui Negruzzi, ba chiar fragmente din însemnările zilnice ale lui Maiorescu, o formidabilă "foame și sete" de Celălalt, fie el înțeles într-o tentă creștină, ca semen/ aproape al tău, așadar, fie, într-o manieră hegeliană de a privi problema, ca subiect/conștiință de a cărui întâlnire ai nevoie pentru a te defini
[Corola-publishinghouse/Science/1469_a_2767]
-
reînvăța să citească pe ecranul calculatorului. Există în Iordania trei sute de mii de cititori de ziare, trei milioane de telefoane portabile și cinci milioane de telespectatori. Peste zece ani, toți, inclusiv beduinii, vor fi branșați. De unde va apărea și o formidabilă plasticitate a sacrului. Este o veste proastă pentru autoritățile instituționalizate politice, religioase sau aparținând ambelor categorii. Statele, inclusiv monarhiile de drept divin, pierd controlul asupra adevărului, ca și demnitarii pe acela al Șariei, tot așa cum clerul catolic a pierdut, odată cu
Candid în Ţara Sfântă by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Memoirs/905_a_2413]
-
Israelul dă o nouă strălucire nu orașelor sale, după moda antică sau sovietică, ci marilor sale artere de circulație, botezându-le cu numele vreunui erou sau martir. Legendarul său se croiește cu buldozerul. Pe oriunde mă deplasez cu automobilul văd formidabile agregate de terasare care-mi dau senzația unei națiuni mereu în șantier, nefinisate încă și împingându-și tot mai departe frontierele cu ajutorul compactoarelor, a împingătoarelor, a nivelatoarelor, a mașinilor de tranșat, de pozat stratul de nisip etc. Bitumul eponim amintește
Candid în Ţara Sfântă by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Memoirs/905_a_2413]
-
distingă”, avertizându-i astfel pe epigoni să nu încerce a pătrunde dincolo de ceea ce le este ușor perceptibil în opera gânditorului. Cert este că la douăzeci de ani Eminescu făcea în poezia Venere și Madonă, etichetată de Maiorescu drept stranie, un formidabil exercițiu de virtuozitate în sfera teoriei cunoașterii prin cuvântul românesc, cu care, folosit cu artă, „Poți zidi o lumentreagă, poți s o sfar m ... orice-ai spune”. „Zvârlind” pe obiectul perceperii „vălul alb” al artei, Rafaelii însuflețesc marmura, transformă senzualele
Istoria cuvântului românesc by Mihai Lozbă () [Corola-publishinghouse/Science/1262_a_2207]
-
să se impună Încă o dată nu atât prin valorile sale de vârf (un Montherlant, Mauriac sau Malraux nu erau de talia unui Proust, departe de vivacitatea intelectuală a unui André Gide sau Paul Valéry!Ă, cât, cred eu, printr-o formidabilă deschidere spre scriitorii străini, indiferent că veneau din zonele prestigioase ale marii culturi mondiale sau din zone mai puțin cunoscute; nu era vorba doar de a-i publica pe străini - asta o făceau și alții, Nemții și Americanii - ci de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
pe care marii poeți „Îl văd Încă”, chiar și În forme patetice, intens simpatice, pline de compasiune, deci, precum Rilke În Psalmii săi, În acel minunat Stundenbuch. Chiar și dacă, din aceeași „școală”, un Schopenhauer descoperă Încă o dată, cu o formidabilă vitalitate, scepticismul, iar emulul său, Nietzsche, neagă necesitatea zeilor! (Ne cerem Încă o dată scuze pentru reducția grosolană din datele filozofiei pe care o facem În aceste volume, dar ne avizăm la marii filozofi și la unele dintre „ideile” lor doar
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
bunului-simț”. Îngerul Îl invită de fapt pe filozof de „a da la o parte” logica sa „de fiecare zi”, atât de necesară, de eficace În toate marile probleme ce-l privesc pe om și ambientul său, Îngust sau larg, „instrument” formidabil al cunoașterii naturii și istoriei, dar profund ineficient când omul se află În fața unor probleme care depășesc de departe „puterea sa de Înțelegere”. În astfel de cazuri, pare a șopti În continuare mesagerul divin, În astfel de cazuri omul nu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
de el”, doamnelor și domnilor?! Oare nu a găsit el o cale, În sfârșit o cale, de a ieși din existență, o cale mai onorabilă decât sinuciderea? Și... mai presus de orice, un fel de „a ieși rămânând”, așa cum sunt formidabilele torsuri de sclavi ale lui Michelangelo, o „fugă Împietrită”! Și abia acum, după decenii de când am compus acea „simfonie epică” pe care am botezat-o, cu un titlu echivoc, Animale bolnave, și l-am „Întronat” pe „bietul Paul” drept ax
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
și a fervorii cu care le-a predicat la Atena și Roma, Împreună cu fratele său de credință și suferință, apostolul Petru, „ideologia” radicală a acelui Mesia, clamată În pustiul și la marginea lacurilor acelei provincii Îndepărtate, urma să fisureze pilonii formidabili ai marelui imperiu, dar și să edifice milenarul nostru Mit european. Iată un „exemplu” magistral care trebuie să ne pună pe gânduri când suntem tentați de a „persifla” sau umple de sarcasme pe „proștii noștri contemporani”, pradă ușoară și de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
acesta nevăzut, fără altare (sau cu unele „improvizate”, cum, ne amintim, a fost „piatra” pe care a dormit cu capul Iacob, visând scara ce urcă la cerul din care a auzit vocea care i-a dat numele - Israel - și promisiunea, formidabilă, unică, de a fi, de a deveni „principiul” unei națiuni care avea să stăpânească lumea!Ă. Unul care era și trebuia să fie Totul, iar asta cu un mileniu și mai bine Înainte ca isteții, genialii Greci să vorbească de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
de altfel, a acționat astfel, nu cel care a făcut din tinerelul anonim și stângaci, peste noapte, unul dintre liderii noului roman românesc; mai mult chiar, din acel paria politic, exclus de comuniști din școli, din UTM etc., un „carierist formidabil”. Un carierist paradoxal, Însă, cel care va folosi măciuca pe care, tembel, i-a acordat-o Puterea - de altfel, extrem de zgârcită cu astfel de cadouri, mai ales față de „elemente burgheze, reacționare” - contra celor și a Celui care i-o acordase
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
suficient de „atenți”, de „calmi” pentru a-l privi, contempla, vedea și sub o altă, paradoxală față, a unei lumini care, fiind aruncată deodată asupra unui eveniment asemănător din trecutul mai mult sau mai puțin Îndepărtat, răstoarnă, cu o putere formidabilă, viziunea asupra existenței: cea proprie, dar și asupra ei, În Întreaga ei generalitate și complexitate. Die ewige wiederkehrung des gleichende, exclamă același lucru, afirmând punctul nodal al sistemului său de idei, mai bine zis asupra viziunii sale, asupra „filozofiei viitorului
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
acolo, În acel cazan enorm al vanităților, al gloriilor care se fac și se desfac, Între atâtea „etnii” literare, amuzat, intrigat și mereu fascinat de acest oraș care este mai mult decât atât, În primul rând, se’nțelege, din cauza legendei formidabile pe care câteva secole de istorie, cultură și modă, le-au țesut În jurul său; apoi, În ceea ce mă privea strict pe mine, nord-ardeleanul, bănățeanul greoi ce (Încă!Ă eram, relaxarea, fluența limbii și fluența tout court a parizianului În toate
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
neexprimate, dar și la gesturi numai pe jumătate făcute, da... ca o fiară tânără și de-o energie genială pentru a-și tipări versurile, atacate iute de confrați și de funcționarii puterii, dar semn mare și cert al unei Înnoiri formidabile a artei sale, neașteptată mai ales Într-o vreme ca aceea!... Dar știm noi oare care e vremea potrivită pentru izvodul unei siluete regale, princiare, a artei, nu e oare mai degrabă seceta, momentul când un Moise tânăr și elansat
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
din jurul nostru, cei ce „ne iubesc”?!... 11 Parisul. Parisul meu. Într-adevăr, după mai bine de două decenii petrecute În capitala Franței, o bună parte Împreună cu Cristina, soția mea, care a primit, cum o spuneam, pentru tenacitatea și fidelitatea ei formidabilă față de mine - și de sine! - cele două daruri, o perfectă stăpânire a limbii și cunoașterea unei alte discipline față de psihologie, specialitatea ei de bază: le livre d’art, le catalogue raisonné și o cunoaștere pasionată și lucidă a picturii europene
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
de două femei bătrâne și fermecător șleampete, cu prețuri ridicole, dispărut de atunci, bine’nțeles, și Înlocuit cu un bistrou fals elegant, pentru turiștii de-aiurea!Ă, mi-am cumpărat de la München, de toți banii pe care-i aveam, un formidabil radiocasetofon și, ascultând ore și ore France Culture, să aud ce se mai petrece În urbe, dar și să Învăț pariziana și France Musique și apoi Radio Classic, zi și noapte, fără exagerare, ascunzându-mă, cum spuneam, dar și apărându
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
Schubert, Schumann, Brahms, Liszt, până la Mahler și Bruckner. Înregistram și apoi ascultam aceeași piesă de multe, multe ori, așa cum fac și cu unele texte ultracunoscute ale adolescenței mele, dar În care descopăr mereu alte nuanțe și fețe, Într-atât densitatea formidabilă a unor autori Îi face de neelucidat! (E adevărat că așa făceam, așa m-am „apărat” și la București, În anii lungi ai recluziunii mele, și aminteam mai sus de luxul nesperat, pentru acele vremuri gri, al discurilor sovietice cu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
azi pe mâine, În afara structurilor administrative, dar preocupați de marile probleme ale literaturii și de cele ale specificului național; iar una (sau uneleă dintre aceste viforoase dezbateri se ducea, bineînțeles, În jurul baladei Miorița, a metaforelor ei, a sensului și a formidabilei aure pe care a dobândit-o această baladă rafistolată de rafinatul boier Vasile Alecsandri În mentalul Românilor. Deoarece, atunci, În anii ’50, se vorbea mult, de Miorița, de parcă, copleșiți de dublul taifun istoric - războiul contra bolșevismului alături de Nemți și apoi
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
nuntă la al cărui ritual participau elementele ambientului păstoresc anarhaic, pădurea, stelele, turmele... De ce nu admirăm, de ce nu ridicăm alte balade pe tronul unei admirații ce depășește stricta evaluare estetică sau etnologică? De ce nu Toma Alimoș, Pintea-Viteazul sau de ce nu formidabila istorie icariană a Meșterului Manole?! De ce nu una din aceste trei balade, profund semnificative și reprezentative pentru toate regiunile teritoriului ocupat de Români, dar În care se află, În fiecare, un element de rezistență și de luptă?! Chiar și la
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
Înmuiat voința și mândrele reflexe latine, câte rămăseseră intacte după o mie de ani de măturare a atâtor seminții pe teritoriile noastre?! Încă o dată - și mă Întorc la acel exod al tinerilor care se plâng de adulții țării și de formidabilul ei „ghinion”, ca și de scepticismul dezabuzat al multor Români din afara granițelor sau de dinăuntru, care, după o jumătate de secol de supunere și de infinită, umilitoare „răbdare”, deodată, nu mai au rezerve și calm psihic pentru a Încerca să
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
rânduri, indispunându-l, Întrucât marile personalități suportă greu să le clatini unele concluzii pe care se reazămă, probabil, nu puține plafoane ideatice! -, amintindu-i că el, Emil Cioran, fiul popii din Rășinari, el și pulsiunile sale genialoide, reflexele și energia formidabilă a ideației și a originalității sale, care nu rareori i-a uimit pe contemporani de pe nu importă ce latitudine, nu putea „apărea”, nu era „posibil” să apară decât pe acel sol, din acei părinți, În acel moment calendaristic și istoric
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
speță. Încă o dată, așteptam totul „din afară”, Întârziind și neglijând, „uitând” să pună la punct o organizare internă cât de cât posibilă și rezistentă, chiar și numai În interiorul unei bresle, literare să zicem, deși tuturor ne erau pline urechile de formidabila organizație poloneză a marelui scriitor Andrjeievsky, care, după arestarea șefilor sindicatului Solidarność, după primele lor greve, a organizat o rețea de ajutorare a famiilor celor Închiși, reușind unul dintre visurile prime și curat leniniste, moscovite, dar și ale stângii pariziene
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
existenței, aruncându-ne Într-un absurd simbolic, dar și existențial, ce pare până la urmă justificat dacă am contempla relieful dramatic și tragic al celor două războaie mondiale, cu atrocitățile de care au fost Întovărășite. Un eșec nu numai al tehnicii formidabile, care a pus la Îndemâna unor iresponsabili și paranoici șefi politici - Stalin, Hitler - utilaje de exterminare În masă, dar, se pare, și un semn al alienării omului modern, ce-și suportă dificil crizele religioase, etnice sau sociale! Dar... eu nu-l
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
aproape Întreagă a teritoriului locuit de Români, de armată, de administrație și de școală românească și apoi prin cultură, literatură, mai ales, și filozofie, formele cele mai Înalte ale conștiinței de sine, specifice și istorice, ale unui neam. După această formidabilă regăsire de sine a neamului și a originii sale, după acceptarea modelelor formatoare ale Vestului luminat, o dată pentru totdeauna, nu ne rămânea decât de a păstra această avuție și acest efort magnific al corifeilor pașoptiști, postpașoptiști, clasici și moderni ai
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]