1,433 matches
-
pe care le are. Filmul lui Piotr Trzaskalski este unul al taților rămași singuri, fiecare cu singurătatea sa. Chiar dacă în viața lui Maciek există o femeie care îi va dărui primul său copil, ea este mai degrabă o umbră prinsă fugar în rama peliculei. În fața provocării, Maciek este la fel de solitar ca și bunicul său, care privește fără să clipească, cu demnitate silențioasă finalul ciudat și trist al propriei vieți. Și mai este și bicicleta însoțită de o anecdotă semnificativă, bicicleta copilăriei
Tați, fii și iar tați by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/2970_a_4295]
-
Moscova, după fuga acestuia de tatăl său. Dezaxarea sufletească a țarului, de care am amintit, se dezlănțui în furie și exces de cruzime. Țarul îl decăzu pe țarevici din dreptul la succesiune. Se deschise și o anchetă împotriva comportării țareviciului fugar în străinătate. Prietenii celui din urmă fuseseră închiși în fortăreața Petru și Pavel și, acolo, aspru anchetați și omorîți în chinuri grele. În litigiu erau scrisorile trimise de Alexei din străinătate apropiaților săi. Iar amanta sa îl trădă cu nerușinare
Țarul care a europenizat Rusia by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/15728_a_17053]
-
obsedat și de un șal căruia i-a repartizat tot în somn o dublă cheie: de a înfășura gîtul grațios al unei doamne, dar și de a scoate în relief o inscripție în limba franceză, care trebuie decriptată. Pentru Derrida, fugarul Benjamin, expatriat, care resimte fericirea unui vis, cum exclamă, cu un an înainte de a se sinucide în retragerea sa spasmodică din fața naziștilor - ilustrează și o idee a prietenului său Adorno, cel după numele căreia s-a instituit premiul decernat. Șeful
Șalul, pălăria de paie, pasărea cu penaj colorat by S. Damian () [Corola-journal/Journalistic/15520_a_16845]
-
el n-a fost nici o clipă așa ceva. Dar, cine știe, cu viteza rescrierii istoriei în România pedeserizată, în câțiva ani descoperim că eroii au fost trădători și trădătorii eroi... Nu m-ar mira ca peste câteva luni cei doi criminali fugari, mostre de lașitate comunisto-milițistă, Tudor Stănică, fostul șef-adjunct al Direcției de Cercetări Penale la Inspectoratul General al Miliției, și Mihail Creangă, șeful Arestului din Calea Rahovei, să fie ei înșiși decorați pentru imensele servicii aduse statului român. Într-adevăr, prea se
Niagara de sulf by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/13678_a_15003]
-
chilie mânăstirească, deci rămâne foarte probabilă Întâlnirea celor doi Îndrăgostiți la Târgu Neamț poate chiar În 1879, sau poate după această dată, oricând până În 1888, cu excepția fragmentelor temporale când se știe pozitiv că ei au fost despărțiți. Octav Minar descrie fugar această casă, prin 1924: „Într-o casă cu două etaje, din care cel de sus are un cerdac, locuiește bătrâna maică Fevronia Sârboaica, care a găzduit pe Veronica Micle și În casa căreia poeta și-a dat duhul.” În epocă
Editura Destine Literare by Nicolae Georgescu () [Corola-journal/Science/76_a_311]
-
repet, ne vine și o veste bună. Ediția critică a operei lui Rebreanu se apropie de faza încheierii ei. Recent au apărut, simultan, volumele 19 și 20, conținînd interviurile acordate de scriitor și, răspunsurile sale la diverse anchete literare și fugare cuvîntări rostite între anii 1925-1943. Ar mai fi de publicat corespondența emisă și primită (vol. 21) și, poate, un ultim volum de bibliografie. Dar, în mare, opera marelui prozator e publicată și ediția se apropie, cu mișcări sigure, de final
Integrala Rebreanu spre final by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/16145_a_17470]
-
Mihail Boldea a intervenit telefonic la România Tv și a declarat că este în Kenya iar săptămâna viitoare va reveni în țară. Deputatul fugar i-a dat dreptate președintelui Traian Băsescu și a precizat că va merge la Consulatul României din Kenya, unde va rămâne până va găsi bilete de avion pentru revenirea în România. "Mâine dimineață voi căuta biletele de avion pentru a
Boldea: Sunt în Kenya. Preşedintele are dreptate () [Corola-journal/Journalistic/45671_a_46996]
-
pe Amza Pellea în rolul "victimei": "El, Amza, era, săracul, "băiatul" care pățea mereu cîte ceva. Iar eu - "Jidanul" care făcea rost de bani." Blaga, înconjurat de studenți, și Cercul literar de la Sibiu ies din tinerețea lui Ion Besoiu, traversată, fugar, și de umbra unui Maniu elegant, "arhivat", ca imagine, pentru un rol de mai tîrziu. Și marcată definitiv de un bunic genial, cu simțul replicii. Dialogul cu Andrei Blaier, rezumat din loc în loc ("discutăm îndelung..."), e despre lipsuri și cărți
Gesturi largi by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/8407_a_9732]
-
care decurg inovațiile sale și prin care se explică pecetea sa stilistică. într-un asemenea înțeles sîntem în măsură a vorbi despre drama existențialistă pe care o trăiește creatorul baroc, căutînd mereu un echilibru pe care-l poate realiza doar fugar, angoasat în permanență de conștiința eșecului pe care, asimilîndu-l, se străduiește a-l recicla. Iar "revalorizarea eșecului" (Adrian Marino) se bizuie pe efectul de meraviglia, operînd într-un registru compensator. Iluzionarea e succedată de dezamăgire (el desengano), iar aceasta din
Baroc existențial by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/9585_a_10910]
-
cu Firu-n patru, al doilea său roman. Nu erau romane corpolente, dar serioase sub raport estetic, care vesteau un romancier. În același an, la 10 aprilie, citește, în ediția de documente I.E. Torouțiu, volumul în care sînt publicate vestitele Amintiri fugare despre Eminescu ale lui Mite Kremnitz și o scrisoare a lui Maiorescu către poet. Mărturisește că această lectură i-a provocat o "extraordinară impresie", luînd "hotărîrea de a romanța". În vacanța sa văratecă anuală de la Fălticeni din acest an, de îndată ce
Eminescu și Mite by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/16160_a_17485]
-
Biblioteca pentru toți", romanul Mite nu e, cum afirmase Călinescu, doar popularizarea unor documente rare, nici, cum credea Lovinescu, acel recreat Eminescu la care rîvnise timp de treizeci de ani. Sigur, autorul a pornit - cum s-a văzut - de la Amintiri fugare... a lui Mite Kremnitz. Însă din acest episod amoros, recreat romanesc, nu s-a născut o imagine semnificativă și consistentă despre personalitatea marelui poet. Dar că din acest episod amoros se desprinde bine erotica lui Eminescu, aici Lovinescu avea dreptate
Eminescu și Mite by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/16160_a_17485]
-
de ani Lovinescu. Ediția aceasta a romanului Mite e îngrijită de dl Ion Nuță. I-a adăugat, în obiceiul colecției B.P.T., un amplu tabel cronologic și note necesare. Editorul a găsit util să insereze la sfîrșitul ediției și acele Amintiri fugare despre Eminescu ale Mitei Kremnitz, în așa fel încît cititorul să poată realiza imensa distanță între această mărturisire memorialistică și romanul lui Lovinescu. E. Lovinescu, Mite. Roman. Ediție îngrijită, note și tabel cronologic de Ion Nuță. Editura Minerva, Colecția "Biblioteca
Eminescu și Mite by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/16160_a_17485]
-
Japonia a început asediul bazei navale Port Arthur, care fusese bine fortificată de ruși. Pe 10 august 1904, flota rusă a încercat spargerea blocadei nipone pentru ca vasele să se poată îndrepta către Vladivostok, dar japonezii au reușit să intercepteze vasele fugare, pe care le-au învins în bătălia din Marea Galbenă. Rămășițele flotei ruse s-au reîntors în Port Arthur, unde au fost până în cele din urmă scufundate de artileria asediatorilor japonezi. Încercările de despresurare a bazei militare prin atacuri terestre
Războiul Ruso-Japonez () [Corola-website/Science/304047_a_305376]
-
adică asocierile întâmplătoare ale cuvintelor care, mai mult decât altele, sunt supuse modelor și școlilor literare. Dar, tocmai în măsura în care acest arbitrar țâșnește din straturile adânci ale sincerității, nu ne permite el, oare, să surprindem personalitatea noastră adevărată, în devenirea ei fugară și intimă? Ce fericire, aici, la mine acasă, în paginile acestui carnet, de a mă comporta față de mine însumi ca și cum aș trăi departe de toate, într-o lume tihnită, egală, în care nu se întâmplă niciodată nimic! Să scap în
Claude Sernet – inedit – () [Corola-journal/Journalistic/3703_a_5028]
-
de DUȘAN BAISKI Dositej Obradovic, bănățeanul care a cucerit Europa Visătorul din Ciacova i-a fermecat pe semeni prin naturalețea și simplitatea comportamentului său Efervescența iluministă a secolelor al XVII-lea și al XVIII-lea i-a permis neliniștitului călugăr fugar Dositej să găsească peste tot o mulțime de prieteni, ahtiați, aidoma lui, după cunoaștere. Plecat în lume din localitatea bănățeană Ciacova, vreme de mai mult de 45 de ani el a bătut vechiul continent în lung și-n lat, luând
Agenda2003-47-03-b () [Corola-journal/Journalistic/281730_a_283059]
-
cum era și de așteptat. „Evanescența hotarului dintre fantezie și realitate”, despre care-i vorbește Cazimir lui Odobescu, îi inspiră o baladă- parodie despre incredibila „întâmplare” cu leul întâlnit în Munții Carpați. Nu mă pot opri, la capătul însemnărilor mele fugare, să nu citez din ea măcar prima strofă: „Mai sînt urși prin pădurile noastre, / sînt jderi și mistreți și sînt cerbi minunați - / dar eu am văzut ce n-a văzut nimeni: / un leu am văzut în munții Carpați”.
Un cărturar ludic by Gabriel Dimisianu () [Corola-journal/Journalistic/5260_a_6585]
-
scrisuri de toate culorile și de toate stilurile, românii nu sînt nici pe departe singuri - așa cum ai fi înclinat să crezi, văzînd publicul sur le vif, nici măcar preponderenți. Ies, în schimb, în evidență cu asupră de măsură. Dintr-un studiu fugar, într-o după-masă de sîmbătă, ies, deja, cîteva grupuri. Unul e-al supăraților: pe statul francez, că nu mediatizează destul expoziția. Pe noi, că ne recunoaștem valorile după ce mor, și nu facem nimic pentru ele (veche și adîncă temă!). Alții
Paris - spicuiri by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/9319_a_10644]
-
în acest episod trist al politicii noastre culturale de tranziție. Încă din prima sa tinerețe, adică înainte de a împlini treizeci de ani, el scrie un număr semnificativ de texte, un fel de microeseuri, așa cum le numește el însuși, parțial experiențe fugare din expoziții, parțial observații de lectură, parțial mici note de călătorie, în care se apleacă riguros și cu o acribie mult mai mare decît ar da de înțeles tonul său paradoxal și jucăuș, asupra unora dintre cele mai importante personalități
Ochiul lui Sorescu by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/9845_a_11170]
-
apoi conținutul ei dulce. Cuvinte simple, unele intrate, în parte, în umbră, pe care Dicționarul... lui Al. Graur le face musafiri de la cale lungă, care dau seama despre înrudiri și contaminări pentru a căror explicare avem a cerceta istoria. Dincolo de fugare pasiuni filologice, sînt cărări pe care nu le mai bate nimeni. Brînza se cumpără de la supermarket, iar vorbele se găsesc de-a gata într-un vocabular de bază care, dacă n-are viitor, n-are, de bună seamă, nici trecut
Drumul brânzei by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/8641_a_9966]
-
de operetă, desuete încă din clipa aparției (Novăceștii, Pintea, Gruia etc.). Poetului nu i se potriveau în nici un chip compozițiile ample și epica de fantezie. Poeziile în care o mică întîmplare centrală devine pretext de exploatare a stărilor de spirit fugare, a bucuriei devenită melancolie, a nefericirii estompate prin iubire (precum Vara, Furtuna, Artiști), nu mai amintesc prin nimic de Coșbuc: tabloul e concentrat, schițat din cîteva linii, o guașă impresionistă. Melodia discretă topește contururile, întîmplarea ajunge la noi sub forma
„Muzică mai presus de orice” by Mihai Zamfir () [Corola-journal/Journalistic/6339_a_7664]
-
și pentru interpretare, desigur...). între aceste pagini, o undă primăvăratică de vis traversat de adierile transparente ale tristeții, Fantezia de Mozart a fost ceea ce probabil își dorea și compozitorul, proiectând altceva decât o formă consacrată de rigorile clasice; o trecere fugară prin lumea de interferențe care alcătuia mirajul libertății sperate de artist. Toma Popovici are un mod foarte personal de a se adresa publicului, punând pe plan principal rezultatul propriilor căutări ca expresie, formă și cultură a sunetului. Muzica nu-i
Profesionistul by Grigore Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/14443_a_15768]
-
merge nu o dată, am spus-o, pe urmele lui Lovinescu din Memorii, e un condeier pasionat, curios de toate, împărțindu-și viața, cum însuși notează, între masa de scris și cafenea, de unde și preferința pentru anecdotă și înclinația pentru relatarea fugară, gazetărească chiar superficială (ex. Ionel Teodoreanu). Mai în tot locul, el urmărește ideea generoasă de omenie, aproape fără nici un resentiment față de manifestările antisemite ale epocii. Copilul evreu din mahalaua Dudești care mergea cu Moș Ajunul împreună cu prichindeii creștini, va fi
I. Peltz memorialist by Al. Săndulescu () [Corola-journal/Journalistic/12541_a_13866]
-
repulsie de realitate. De aceea, deși detracați în majoritatea lor, personajele te atrag prin timbrul exotic al smintelii lor. În fond e refugiul unor oameni care, trăind într-un mediu condamnat la sterilitate spirituală, își caută revanșa în plăceri: amoruri fugare, chefuri pantagruelice și fantezii de minți dezaxate. E un carpe diem trăit cu furie, parcă din dorința de a se răzbuna pe cenușiul unei epoci ingrate. Bizareria e că din lumea aceasta nu iese nici o nuanță picarescă sau lascivă. Aerul
În așteptarea pragului by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/4966_a_6291]
-
apoi, în prospect nu se spune nimic despre duminici și celelalte sărbători legale pe care regimul le înmulțește cu skepsis, căci tocmai atunci se mai reface economia națională. Vedeți, nu e deloc ușor să ieși din zona dificultăților financiare... O fugara privire prin ziarul încheierii anului. Un ticălos a șterpelit, cu ajutorul unei undite, introdusă într-o magazie, trei pui congelați și va face pentru fiecare câte un an de pușcărie, plsu șase luni pentru cel de al patrulea, scăpat din cârlig
După revelion by Barbu Cioculescu () [Corola-journal/Journalistic/18193_a_19518]
-
și de dezmăț a stațiunilor balneare, urâta icoană a lipsei de pudoare în timpurile noastre, ci, în singurătatea de la Mangalia, frumusețea serilor care isprăvesc în brumă ușoară, farmecul luminilor din fund, care îți arată o lume în mers, surprinderea luminilor fugare de la luntrile pescarilor care-și vrăjesc prin licărirea torțelor prada din adâncuri și mai ales acel lucru de neuitat care este chemarea de dimineață, în faptul chiar al zilei încă răcoroase, a luceafărului, care se ridică deodată în fundul cerului vioriu
Povestea unui oraș by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/9416_a_10741]