3,167 matches
-
arăta pregătit să măsoare clipele eternității), soba de fină teracotă, zidită de cel mai priceput sobar din toată Câmpia Dunării și chiar mai departe (obiect cu valoare de unicat, căci a fost meșterit chiar În ziua În care sobarul, din gelozie - avea În el sânge de albanez ungur și țigan - avea să-și omoare nevasta după ce, În fața ei, le tăiase gâturile celor trei copii cu un cuțit lung pe care, la sfârșit, și-l Înfipsese În inimă, cu o nemaiîntâlnită ușurare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
că articolul moare chiar în clipa în care este citit. Nu este cazul textului literar, ce pretinde ca finalitate chiar eternitatea.” (Husson și Robert, 1990, p. 92) De aici poate să provină disprețul nerostit niciodată al scriitorului față de ziaristică și gelozia (de asemenea, nerostită vreodată) a jurnalistului față de scriitor. E vorba de prejudecăți bine fixate în mentalul colectiv (literatura creează, jurnalismul doar consemnează); e vorba mai ales de timpii cu care lucrează și unul, și altul: veșnicia pentru scriitor, ziua sau
[Corola-publishinghouse/Science/2252_a_3577]
-
jurnalistică autentică. Teoretic vorbind, diferențele sunt greu de stabilit. Amândouă tipurile de știri respectă legea proximității și exigențele genului: concizie, claritate, interes uman. Totuși, trebuie să recunoaștem că există o diferență între un asasinat politic și o crimă comisă din gelozie. Una reprezintă o știre, cealaltă reprezintă un fapt divers. Ce anume le deosebește? Răspunsul vine de la teoretician al textului, cum este Roland Barthes (1964), care constată că diferența nu constă în tematică, ci în structură. Altfel spus, asasinatul politic trimite
[Corola-publishinghouse/Science/2252_a_3577]
-
etc. Având o apăsată funcție pedagogică, ancheta magazin nu stă sub presiunea evenimentului și a actualității, chiar dacă pleacă de la unul sau mai multe fapte petrecute recent. În acest tip de anchetă contează interesul uman stârnit de tema aleasă (crime din gelozie, legitima apărare, turismul și gripa aviară etc.) și mai ales unghiul de abordare. Principalul inconvenient îl reprezintă vastitatea subiectului, excesul de informații și presiunea unor complicate detalii de strictă specialitate. Cu o bună organizare a documentării și impunând textului un
[Corola-publishinghouse/Science/2252_a_3577]
-
în plasa concluziilor grăbite. Habar nu are acest tânăr ce anume ascunde bunăvoința colegilor, câtă răutate și suspiciune mocnește nevăzut în adânc. Ziaristul adună cam toate defectele artiștilor de pretutindeni: orgoliu, dorință intempestivă de afirmare, plăcere majoră a bârfei, multiple gelozii. Avertizat fiind sau pur și simplu repliat tăcut dintr-un bun instinct de conservare, tânărul va încerca, cel puțin la început, să se țină la distanță de toate câte se petrec în jurul lui. E bine sau e rău, asta rămâne
[Corola-publishinghouse/Science/2252_a_3577]
-
de Moise, întrucât le-ați îndreptat atenția în acest sens. 5. Un alt exercițiu la paralimbaj este intitulat recitarea alfabetului (reprezintă o adaptare după Joel și Lois Davitz); acest exercițiu presupune alcătuirea unei liste cu următoarele emoții: bucurie, supărare, furie, gelozie/suspiciune, frică, iubire, nervozitate, mândrie, satisfacție, simpatie. După alcătuirea listei se va alege un partener; acesta va închide ochii, și dumneavoastră va trebui să recitați șapte litere ale alfabetului (de la A la G) folosind factorii paralingvistici (volumul vocii, viteza, pauzele
[Corola-publishinghouse/Science/1885_a_3210]
-
atât pentru a produce un argument diferit de cel dinainte, cât pentru a-l explica mai exact pe același. Aici Însă, curtoazia acestui adversar mă pune Într-o situație destul de dificilă și În stare să atragă asupra mea invidia și gelozia celor mai mulți; pentru că el compară argumentul meu cu un altul obținut de Sfântul Thoma și de Aristotel, ca și cum ar vrea pe această cale să mă oblige să spun rațiunea pentru care, fiind Împreună cu ei pe o aceeași cale, eu nu aș
[Corola-publishinghouse/Science/2004_a_3329]
-
pentru dobândirea unui regat, ci în perspectiva obținerii unei părți cât mai mari dintr-o moștenire. Lăcomia mamei dizolvă violent instinctul incestuos din inconștientul eroului, iar această frustrare pe care Ștefan nu o poate conștientiza se reflectă în crizele de gelozie față de Ela. Mai mult decât gelozie, e vorba aici de o stare nevrotică, soția substituind tot în inconștient imaginea unei mame erotizată, dar trădătoare. Gelozia, ca să fim mai exacți, e pretextul unei stări patologice halucinante prin intermediul căreia Gheorghidiu încearcă să
[Corola-publishinghouse/Science/1457_a_2755]
-
perspectiva obținerii unei părți cât mai mari dintr-o moștenire. Lăcomia mamei dizolvă violent instinctul incestuos din inconștientul eroului, iar această frustrare pe care Ștefan nu o poate conștientiza se reflectă în crizele de gelozie față de Ela. Mai mult decât gelozie, e vorba aici de o stare nevrotică, soția substituind tot în inconștient imaginea unei mame erotizată, dar trădătoare. Gelozia, ca să fim mai exacți, e pretextul unei stări patologice halucinante prin intermediul căreia Gheorghidiu încearcă să-și justifice răceala, frigiditatea care-l
[Corola-publishinghouse/Science/1457_a_2755]
-
iar această frustrare pe care Ștefan nu o poate conștientiza se reflectă în crizele de gelozie față de Ela. Mai mult decât gelozie, e vorba aici de o stare nevrotică, soția substituind tot în inconștient imaginea unei mame erotizată, dar trădătoare. Gelozia, ca să fim mai exacți, e pretextul unei stări patologice halucinante prin intermediul căreia Gheorghidiu încearcă să-și justifice răceala, frigiditatea care-l copleșesc în fața Elei. Ar trebui să ne reamintim că Ștefan nu se căsătorește din dragoste, ci mai mult din
[Corola-publishinghouse/Science/1457_a_2755]
-
se observă că autorul "împrumută" eroului nu doar propriul jurnal de campanie, ci și complexele izvorâte din inconștient. Poate că în perspectivă, interpretările, care au conchis că primele capitole ale cărții evidențiază o conștiință exemplară, măcinată pe rând de dragoste, gelozie și incertitudine, vor fi amendate. Sintagma " Câtă conștiință atâta luciditate și câtă luciditate atâta dramă" se cuvine a fi completată de o alta, nouă și insolită: "Câtă conștiință, atâta inconștient personal și colectiv și tot atâta disponibilitate pentru mituri și
[Corola-publishinghouse/Science/1457_a_2755]
-
Un studiu statistic ar demonstra că Ultima noapte... este lucrarea în care șarpele, ca element mobil al sufletului, își face simțită prezența cel mai des. Romanul, prin problematica sa, e predispus unei asemenea maniere imaginare. O iubire e tulburată de gelozie și incertitudine. Singură, conștiința acestui erou lucid nu reușește să niveleze accentele patologice ale dramei interioare, mai ales că autoscopia la care recurge personajul-narator nu o lasă nici un moment în stare latentă. Ce mijloc mai adecvat putea găsi autorul pentru
[Corola-publishinghouse/Science/1457_a_2755]
-
să presupună că eroul e incapabil să ne explice și să își explice drama) pentru bunul motiv că obsesiile inconștientului, prin caracterul lor involuntar, sunt imposibil de conceptualizat. Donjuanismul, pe care îl afișează, nu are drept scop decât să stârnească gelozia d-nei T.; ar însemna să îl acuzăm pe erou de sadism. E vorba de cu totul altceva: seducătorul e masca sub care Camil Petrescu încearcă un fenomen de transfer al Animae, caută, mai precis, o proiecție cât de cât acceptabilă
[Corola-publishinghouse/Science/1457_a_2755]
-
este exactă. Eroul din Ultima noapte... redevine tipul lucid și echilibrat cu care ne obișnuisem din primele pagini ale cărții, după ce traversează experiența definitivă a frontului. Războiul este o dramă al cărui caracter cognitiv risipește suferințele maladive provocate de iubire, gelozie și incertitudine. E greu să nu convii, alături de Al. Paleologu, că spiritului cavaleresc îi repugnă războiul, fără a refuza lupta. Cavalerul concepe erosul în sensul filozofiei eline, ca dragoste pentru un anume tip de creație sau ideal (ce nu exclude
[Corola-publishinghouse/Science/1457_a_2755]
-
și conștiința devin conexe, generând o pasionalitate intensă, frapantă. Astfel, scriitorul nostru lasă (involuntar) deschisă calea demersului psihanalitic. Posibile afinități între opera camilpetresciană și Hamlet am semnalat deja în subcapitolul precedent, bazându-ne pe interpretarea lui Sigmund Freud. Accesele de gelozie ale lui Ștefan Gheorghidiu apar după ce mama sa devine aliata unchiului Nae, în intenția de a-i spolia averea lăsată prin testament de celălalt unchi, Tache. Printr-un fenomen de transfer în inconștient, repudierea mamei face din Ela o victimă
[Corola-publishinghouse/Science/1457_a_2755]
-
Doamna T., iarăși în convergența unor planuri plastice sau a unui contrapunct muzical, plutește în depărtarea unei perspective a intangibilității. Având în vedere această observație, edificator este episodul în care Fred Vasilescu dansează cu o altă femeie spre a provoca gelozia doamnei T. și o înfățișează pe aceasta de la o distanță a observațiilor, care se succed neutre parcă. De o factură stilistică și emoțională diferită sunt paginile în care se relatează împrejurările în care cei doi s-au cunoscut. Se observă
[Corola-publishinghouse/Science/1457_a_2755]
-
patriotic și revoluționar, are impresia că s-a pus la cale o consipirație mondială împotriva talentului său (Poetul și pușca). Leontina își așteaptă bărbatul care întârzie nepermis de mult și, în acest timp, ține un lung și întortocheat discurs al geloziei. Răzbunarea supremă nu mai este vitriolul, ci denunțul la cadre. Scenariul, din fericire, nu se împlinește, pentru că, în ultima clipă, femeia geloasă cu vocație de turnătoare află că bărbatul n-o trădase, suferise doar un accident și se afla la
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287628_a_288957]
-
este vitriolul, ci denunțul la cadre. Scenariul, din fericire, nu se împlinește, pentru că, în ultima clipă, femeia geloasă cu vocație de turnătoare află că bărbatul n-o trădase, suferise doar un accident și se afla la spital. Eliberată de coșmarul geloziei, aleargă, dramatic, spre spital (Așteptarea). Schiță reușită pe tema eternei crime în amor. Paulette, casnică bătrâioară, adoră intelectualii și, din această pricină, își înșală fără scrupule soțul ce nu are titluri universitare. Un profesor cu definitivat îi toacă însă micile
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287628_a_288957]
-
În familie, femeia cumpănită la vorbă și iute la treabă este sufletul casei, iar bărbatul harnic și fără vicii, măsurat la mânie și cu dragoste față de familie este stâlpul ei. Consumul de alcool, lenea, dezordinea, nervozitatea excesivă, zgârcenia ori risipa, gelozia, lipsa de comunicare ori cicăleala, absența respectului și înțelegerii față de partenerul de viață, violența verbală și fizică, toate acestea și multe altele pot deveni surse ale discordiei și ale transformării vieții de familie într-un iad. În familiile cu asemenea
Lumina Educaţiei by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Science/1635_a_3037]
-
a fi cel mai adesea tedium vitae sau ennui (starea de a fi blazat, după ce toate plăcerile și tot luxul au fost savurate pînă la refuz), rușinea, frica de pedeapsă; în vreme ce în nord - alcoolismul, iar în sud - durerile "iubirii disprețuite", gelozia, restriștea, suferința. (Mathews 1891: 474-476) Un alt factor suicidogen ar putea fi anotimpul; Mathews arată că "perioada de tranziție dintre primăvară și vară, mai ales luna iunie, este cea în care înclinația către acest act atinge intensitate maximă". În această
[Corola-publishinghouse/Science/84941_a_85726]
-
cooperativismului asupra modului de educație: școala trebuie să fie „organizată ca o comunitate”, iar această comunitate „trebuie să se întemeieze pe o libertate activă și disciplinată, care să ducă la învățământul solidarității” (Ionescu-Pașcani, 1925, p. 11). Numai în felul acesta, gelozia, invidia, ranchiuna vor fi înlocuite cu „bucuria izbânzii izvorâtă din muncă”. Clasa de elevi va fi compusă atunci din elevi amabili, serviabili, „cu interes și încurajare pentru cei slabi”. O astfel de școală, crede autorul acestui program formativ, „va scoate
[Corola-publishinghouse/Science/1948_a_3273]
-
niciodată eroismul în această privință... 42. Cu femeile, pentru ele. Despre femei, Montaigne se exprimă cu cuvintele epocii sale. Scoase din context, găsim, evident, judecăți clasice despre vanitatea lor, naivitatea și încăpățânarea lor, caracterul lui coleric, natura lui plină de gelozie, instabilitatea lor, incapacitatea lor de a rezista măgulirilor, pasivitatea și slăbiciunea lor. Dar el vorbește și despre bărbați cu aceeași luciditate rece... Ca să nu fii misogin nu-i de ajuns să excelezi în ginofilie demonstrativă, o altă formă a disprețului
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
existența unui Aristip în amonte; dar numele lipsește, încă o dată... Un individ asupra căruia și Platon, și Aristotel, și Epicur păstrează tăcerea atunci când tratează problema plăcerii nu poate să fie chiar în întregime rău! Nimeni nu stârnește atâta dispreț, ură, gelozie și invidie fără ca aceasta să însemne implicit că cele susținute de el sunt adevărate... -2Triunghiul subversiv. De aici, necesitatea de a reveni asupra regimului scrierii platoniciene a filosofiei - și a istoriei acesteia! Pentru că eu unul consider că fiul moașei, travestitul
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
lui Diogene... -, filosoful își creează libertate, se construiește ca propriu-i demiurg. în această ordine de idei, Diogene ajunge, în mod paradoxal, să facă elogiul Medeei, îndeobște prost văzută și coborâtă la statutul de prototip al femeii isterice, orbită de gelozie, răzbunătoare, capabilă, pentru a șterge afrontul unui banal adulter, să-și omoare rivala și să-și ucidă propriii copii ca să le interzică accesul la moștenire. Departe de condamnarea morală obișnuită, Diogene o laudă pe vrăjitoarea înrudită cu Circe ca pe
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
ieșire? Munca nu oferă nicio împlinire? Familia înseamnă altceva decât ceea ce ne învață societatea despre ea încă de la cea mai fragedă vârstă? Relațiile cu cea mai mare parte a semenilor sunt plasate foarte adesea sub semnul ipocriziei, al invidiei, al geloziei, al trădării? Intersubiectivitatea sexuată pune mai multe probleme decât rezolvă? Normal, așa-i lumea, și încă pentru multă vreme de-aici încolo... Unii așteaptă schimbarea ei și speră o revoluție, o răsturnare provocată de presiunile sociale sau de forțele politice
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]