1,851 matches
-
Pentimento), București, 2000; Complotul sau Leonard Bâlbâie contra banditului Cocoș, București, 1990; ed. București, 2003; Navigare, București, 2001. Traduceri: Ettore Capuano, Poema d’amore. Opt sigilii de dragoste, pref. Vasile Igna, Cluj-Napoca, 1982 (în colaborare cu Mariana Costescu); Enrico Calamai, Himere și bani, București, 1996; Aleksandr Soljenițân, Pavilionul canceroșilor, București, 1997 (în colaborare cu Maria Dinescu); Curzio Malaparte, Kaputt, pref. trad., București, 1999, Pielea, postfața trad., București, 2000; Carlo Collodi, Pinocchio, București, 2003; Italo Calvino, Castelul destinelor încrucișate, postfața trad., Iași
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290379_a_291708]
-
dzic, căci adevărat între lucrurile firii ciudă ca aceasta să află; nu ieste, dzic, căci nici dintr-un neam a fi socoteala nu adeveréște. De care lucru, o, iubite priietine, însămnarea marelui acestuia nume altă nu sună, fără numai hirișă himera jigăniilor, irmafroditul pășirilor și traghelaful firii"46. Un lucru trebuie totuși observat: această metodă este aplicată de autor și în cazul altor personaje, ce e drept secundare, dintre care Monocheroleopardalisul este cel mai ilustrativ, adunând toate calitățile animalelor pe care
Inorogul la porţile Orientului - Bestiarul lui Dimitrie Cantemir: studiu comparativ by Bogdan Creţu [Corola-publishinghouse/Science/897_a_2405]
-
nu pot atenua obsesia „soartei”, poetul are sentimentul acut, dureros al relativității universale (Psalmi moderni, Dialogul morților). Se naște atunci o stare de oboseală profundă a sufletului (Nepăsare), din care unica ieșire posibilă duce spre paradisurile artificiale ale visului și himerelor, spre spațiile imaginarului exotic și spre plăsmuirile gratuite ale fanteziei grațioase sau macabre. Virtuozitățile picturale din Acșam Dovalar, Banchet la curte, decorativul miniatural și stilizat din Rondelurile de porțelan sunt de orientare parnasiană, ca și unele viziuni clasicizante (Ospățul lui
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287942_a_289271]
-
ultimă împlinire a individualității ce își domină destinul. Cu ecouri din Gabriele D’Annunzio (Triumful morții) și Longos (Daphnis și Chloe), romanul rămâne punctul de convergență al unora dintre cele mai profunde tendințe ale autorului - violența orgoliului și magia voinței, himera idealului, forța copleșitoare a visului, erosul arzător unit cu aspirația spre puritatea platonică -, remarcabil prin fina transcriere a senzațiilor elementare și excelentele descripții marine, dinamizate de jocul savant al luminii și culorii. Din nefericire, metaforismul baroc, limbajul crud (ce i-
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287942_a_289271]
-
preceptori ai vremii. Totuși, această domnie a prinților-filosofi a Rațiunii nu pare să poată să se instaleze doar prin voința oamenilor. În loc să ia în considerare convulsiile și masacrele pe care Franța avea să le cunoască în curînd, această elită acceptă himerele propuse de niște visători. Acești iluminați de salon par să fie primii susținători ai unei științe fictive, întemeiată pe vulgarizarea științei, greșit înțeleasă, pe doctrine esoterice pripite, pe spiritualitate inițiatică ieftină și pe o necunoaștere totală a faptelor economice, ca
by Jean Servier [Corola-publishinghouse/Science/1077_a_2585]
-
CNT, 1983, 12; Poantă, Radiografii, II, 129-132; Felea, Aspecte, III, 178-183; Cristian Moraru, În anticamera textului, ST, 1984, 9; Constanța Buzea, Mâna poetului pe pagină, AFT, 1988, 10; Ioan Moldovan, Povara melancoliei, VR, 1989, 2; Eugen Simion, Un gentilom al himerelor, RL, 1990, 8; Ion Tudor Iovian, Ultima cină pe mare, ATN, 1990, 5; Papahagi, Cumpănă, 309-313; Steinhardt, Monologul, 248-250; Țeposu, Istoria, 73-74; Dicț. scriit. rom., I, 729-730; Perian, Scriitori, 147-148; Borbély, Xenograme, 125-128; Pop, Pagini, 244-249; Poantă, Dicț. poeți, 69-71
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286512_a_287841]
-
are față de propria persoană: "elle se plaît à elle-même plus que tout" [Maupassant, Notre cœur, p.159]. Pariziana are un adevărat cult al propriei persoane. Ea se autocontempla la propriu și la figurat 52, proiectându-și în exterior visele și himerele lăuntrice. Autoaprecierile sale sunt superlative 53. Investita cu toate aceste calități, Pariziana se crede un personaj unic și prețios: "elle se croyait un être presque unique, une perle rare" [Maupassant, Notre cœur, p.83]. Ceea ce o caracterizează este o perfectă
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/881_a_2389]
-
a propus ca finalitate a vieții alt ideal decât cel teologic, nu-și va înțelege nici rostul lui ca existență istorică, nu va realiza nici scopul lui pământesc - ca o satisfacție a sufletului, căci sufletul nu se poate hrăni cu himere decât un timp foarte scurt - și toți talanții îngropați în pământul trupului îi vor fi mai mare osândă: „Căci celui ce i s-a dat mult, i se cere mult” (Evanghelia după Matei). Toată istoria neamului românesc, de la voievozi la
Imn pentru crucea purtată – abecedar duhovnicesc pentru un frate de cruce by Virgil Maxim () [Corola-publishinghouse/Memoirs/863_a_1818]
-
a discutat mult și fără efecte practice, despre "dividendele" economice, financiare, tehnologice și sociale ale unei propuneri care, în ciuda entuziasmului cu care a fost susținută de majoritatea statelor membre ale O.N.U., s-a dovedit a fi o simplă himeră. Devenise evident pentru analiștii politici că discuția despre consecințele economice și sociale ale unui proiect iluzoriu echivala cu "vinderea pielii ursului din pădure". Cursa înarmărilor, în special între cele două superputeri S.U.A. și U.R.S.S. -, reprezenta o realitate de necontestat
[Corola-publishinghouse/Administrative/1540_a_2838]
-
cei dintîi în fruntea mesei, a cărturăriei lor! Vasluiul noapte cu instalații industriale, multe piese abandonate, în dreapta peron, pe mîna pe care lucrezi prelucrezi, ce apucăm e cîștig, pierdere pe de altă parte, Bălteni lipsa de lumini, numele negrului nimicul, himere se ivesc în virtutea inerției, halta Bîrzești prima, " Nu vă aplecați în afară!", știi că și oamenii, din inerție... chiar în viață este Transhimeria, aplecați în afară și aplecarea, ea însăși!... Buhăești, s-au răsfirat o parte din trena grafică și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1465_a_2763]
-
și urechile țintă în bezmeticele iepe din toate părțile, moarte peste tot! Cezar Ivănescu, Rebricea ropotind pregătită de nuntă cu trenul fantastic, mitografemele erotico-thanatice de consumație în asemenea căldură, ideograma mesajului o ai, este chiar mesajul, ca totdeauna ideograma ideogramei, himerele au făcut și ele epocă, tot o vîrstă de fier, ca atunci cînd se pun pe vîrste lucrurile, a opta oară tradus aș mai ierta o dată și apoi, hotărît, a zece oară, Caragiale! Grajduri păduri și vîlcele, conexiune cu locuri
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1465_a_2763]
-
o familie de mici boieri scăpătați: tatăl, Mihai Lixăndrescu, sameș și vistier, mama, Maria (n. Fusea), cu înaintași pomeniți în documentele vremii lui Constantin Brâncoveanu. A copilărit la Târgoviște; era un hoinar visător și ruinele vechii curți domnești îi hrăneau himerele. La dascălul Rafail, împreună cu Vasile Cârlova, a învățat greaca modernă, apoi „elinica”, în școala lui Mitilineu. Având o memorie prodigioasă, putea reproduce scene din Sofocle și Euripide, îl știa pe de rost pe Anacreon. În 1827, orfan de ambii părinți
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285242_a_286571]
-
părăsisem teatrul, căutasem solitudinea: acum era întrupată în însăși forma acestei Beatrice a mea. Doar aci putea lua naștere pentru mine fericirea: un scop candid, îngăduit, ba chiar un ideal. Oriunde în altă parte o căutasem, se dovedise fie o himeră, fie o formă de corupție. A-ți găsi adevărata pereche înseamnă a găsi unica persoană alături de care fericirea este cu totul inocentă. Totuși, prima întrebare care mi se ridica avea un caracter tehnic. Cum s-o smulg? Acum nu se
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
pe Titus, paternitatea mea anxioasă, responsabilă, șovăielnică, acesta era lucrul important, darul autentic pe care mi-l trimiseseră zeii, laolaltă cu o mare cantitate de ambalaj inutil? Acesta era lucrul de care ar fi trebuit să mă agăț, și nu himerele. Mi-am adus aminte de cuvintele profetice ale Rosinei în ce-l privea pe Titus; și el se va dovedi un copil de vis, avea să se volatilizeze, să piară. De ce nu l-am luat în mâini și nu am
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
Sylogisme du chemin, Amay-Bruxelles, 1999; La Mémoire de l’être. La Poésie et le sacré, Monaco, 2000; Ziua cenușii, București, 2000; Abattoires du silence, Rochefort-du-Gard, 2001; La Salle d’attente - Sala de așteptare, București, 2003. Traduceri: Henri Cornélus, Îmblânzitorul de himere, postfața trad., Cluj-Napoca, 1991; Marc Quaghebeur, Tăceri și semne, Cluj-Napoca, 1992; Etienne de Sadeleer, Vulnerat omnes ultima necat, Cluj-Napoca, 1993; Dominique Daguet, La proba cuvintelor. Îmblânzirea misterului, pref. trad., Cluj-Napoca, 1993; Gérard Bayo, Exod-Exode, București, 1997; Huguette de Broqueville, Strania
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285538_a_286867]
-
să nu se supere că am îndrăznit ... (o mai pățisem cu matematica la Vaslui), am spus încet ... la geografie. "Cum (?) ... la geografie? ... și în acel moment vede pe reverul hainei mele "globul pământesc" (în graba hotărârii de a renunța la himere ... am uitat să-l scot) ... și în acel moment se repede la mine ... eu m-am ferit să nu mă lovească ... și mă ia în brațe, spunându-mi cât este de fericit că unul dintre elevii săi vrea să-i
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1460_a_2758]
-
viu, fie el doar puiuțul găsit În drum, al cine știe cărei ființe, pe care eu l’aș vedea deja friptură. Desigur, e o reflectare a sentimentului matern, dar pe care eu o găsesc firească, ca unul care leagă feminitatea nu de himera unui „top model“, ci de maternitate; precum Soarele de Lumină. Prodigioasă, sensibilitatea se extinde asupra a tot ceea ce asprul bărbat caută să distrugă ca neconform cu pragmatismul lui: defavorizarea. Azvârlit din Olimp, În buna tradiție spartană - păstrez, pisicește, discreția asupra
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
lacrimi ce nu voiau să curgă îmi apăsau tâmplele. Am făcut câțiva pași în direcția casei, în încercarea de a mă liniști. Când am ridicat privirea, am zărit proiectată pe perete silueta șezlongului: înțepenită, provocatoare. Dacă mă îndrept spre ea, himera asta o să dispară, mi-am spus, calmându-mă. Într-o bună zi, scaunul o să apară, poate, în camera mea. Nu-mi va rămâne atunci decât să mă așez în el și să mă legăn, nepăsător cum se legăna pe vremuri
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1544_a_2842]
-
că devine un profesor trădător - dar Își salvează, momentan, dorita reputație. Dezamăgirea este adusă și de realizarea de către magistru a distanței dintre așteptări și realizările concrete ale discipolilor. Acesta descoperă aproape subit că cel cu care se lucrează este o himeră, o proiecție a propriilor sale nădejdi, un rod al fanteziei utopice În care a alunecat. Remediul? Cunoașteți-vă elevii cu adevărat, nu-i substituiți cu propriile voastre fantoșe sau reprezentări livrate de alții. Fiți realiști și vedeți cu cine aveți
[Corola-publishinghouse/Administrative/1951_a_3276]
-
există nicio forță în lume capabilă să oprească un asasin sau un terorist hotărât având în vedere apropierea în care locuiesc palestinienii și israelienii. Nicio forță în lume. Când veți intra în funcție, țelul păcii din Orientul Mijlociu va părea o himeră, ceva rezervat visătorilor. Când eram la guvern, am comparat căutarea cu un carusel sau un montagne russe o mișcare continuă, dar terminându-se în același loc. Căutarea a părut în ultimii ani mai curând ca un tobogan acvatic pentru copii
by MADELEINE ALBRIGHT [Corola-publishinghouse/Administrative/999_a_2507]
-
Globalization", în P. Berger and S. Huntington (editori), Many Globalizations: Cultural Diversity in the Contemporary World, Oxford: Oxford University Press, 2002, p. 16. 7 Tiberiu Brăilean, Globalizarea. Nenumele nimicului, Institutul European, Iași, 2004, p. 154. 8 În Globalizare și universalitate. Himeră și adevăr, Editura Bizantină, București, 2002, p. 20. 9 Tyler Cowen, Creative Destruction: How Globalization is Changing the World's Cultures, Princeton University Press, 2002, p. 6. 10 Michel Beand, Le Basculement du monde, La Découverte, Paris, 1997. 11 În
Economie politică by Tiberiu Brăilean, Aurelian P. Plopeanu [Corola-publishinghouse/Administrative/1420_a_2662]
-
tratat despre bunătatea originară a omului", "romanul naturii omenești". Socotită de unii drept un tratat de pedagogie, este, fără îndoială, o lucrare utopică din punct de vedere al posibilității de aplicare practică; irealizabilă în ansamblu, ea cuprinde însă alături de paradoxuri, himere și contraziceri flagrante și idei deschizătoare de drumuri în pedagogia modernă. Convins că cele dintîi manifestări ale naturii omenești sînt "drepte", că omul e bun "cînd iese din mîinile Creatorului" și că toate viciile pătrund în el din afară, Rousseau
by IZABELA NICOLETA DINU [Corola-publishinghouse/Science/974_a_2482]
-
diferă, desigur, de cea prezentă În viziunea românească. Astfel, Kőváry insistă asupra idealului Dacoromâniei sau vorbește despre tendințele de unificare confesională ale românilor ardeleni - năzuințe proprii elitelor revoluționare românești - cu toate că, este adevărat, le consideră niște proiecte lipsite de realism, simple „himere metafizice”. Dintr-un alt punct de vedere, În pofida faptului că se arată revoltat de comportamentul pe care Îl atribuie românilor În timpul revoluției, Kőváry crede totuși că, În principiu, acești compatrioți ardeleni „Îi simpatizează pe maghiari, iar În vremuri liniștite au
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
mergem”, 261 • Revenirea demonilor, 263 • Un dinamism continuu care se cheamă America, 266 • Alergăm pe două culoare, 268 • Le Roi s’amuse!, 269 • Victime și călăi, 270-271 • Hei-rupism, praf În ochi, buimăceală carnavalescă, 273 • Cartonaș galben, duș rece, 274 • Finalul himerelor narcisiste, 276 • Periculosul registru al autoiluzionării, 276 • Nu suntem agenție de ghicit, 279 Ziua a zecea 281 Dezbatere sau nondezbatere?, 283 • O ură cu o istorie cumplită, 283 • „Socialismul proștilor”, 284 • O oroare abisală, 285 • Singularitatea absolută a Holocaustului, 285
[Corola-publishinghouse/Science/2223_a_3548]
-
Was a Country, „de două ori a fost o țară”: Iugoslavia interbelică și Iugoslavia titoistă. Aceasta din urmă era, Înainte de toate, construită pe mitul antifascist. Întotdeauna când vorbesc de mit politic accentuez: nu Înțeleg prin el o legendă sau o himeră, ci un discurs politic ce are multe elemente de raționalitate, dar și unele infraraționale, emoționale, sentimentale, amintiri, așteptări, anxietăți ș.a.m.d., care mobilizează energii politice. Atât și nimic mai mult. Mit politic este atât mitul rezistenței franceze, cât și
[Corola-publishinghouse/Science/2223_a_3548]