1,968 matches
-
muniția, unde s-a consumat, c-au venit birocrații ăștia cu ochelarii pe nas și au întrebat. 3.10. Moartea lui Ceaușescu S. B.: De pe 22 până pe 25 decembrie am fost ținuți în priză de subiectul fugii lui Ceaușescu. Se improviza mult pe tema capturării lui și se lansau informații contradictorii. Când aveam o clipă de răgaz între plantoane, stăteam cu ochii în televizor așteptând noutăți despre acest subiect. Să ne amintim despre momentele anunțării capturării și apoi a morții lui
Aşa neam petrecut Revoluţia by Sorin Bocancea, Mircea Mureşan [Corola-publishinghouse/Memoirs/893_a_2401]
-
de stimulare a verbalizării este și povestirea impresiilor unul altuia prin desfășurarea unor jocuri: “întreabă-mă tu pe mine”, „Eu îți povestesc ție” , „Te întreb eu pe tine”, observând astfel o participare activă din partea copiilor, în sensul că încep să improvizeze o povestire despre un lucru pe care l-au văzut și care i-a impresionat, în vizită la bunici, în excursie , la iarbă verde, la pădure. Copiii cu o imaginație mai bogată, povestesc mai mult, dându-li-se posibilitatea să
CREANGĂ ŞI COPIII by POPA M. RODICA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/631_a_1267]
-
facă cultură, sau cel puțin să cânte și să danseze. Acesta a fost sensul festivalului Cântarea României (prima ediție, În 1977). Sute de mii de amatori din fabrici, de pe ogoare sau din școli au fost Îndemnați, la nevoie obligați, să improvizeze tot felul de spectacole. Era o manieră de a trece intelectualitatea Într-un plan secundar (iată, oricine poate face așa ceva!) și de a inunda Într-un optimism artificial problemele din ce În ce mai grave ale societății românești. Simbolurile naționale au acoperit totul. Naționalismul
România ţară de frontieră a Europei - ediţia a IV-a by Lucian Boia () [Corola-publishinghouse/Memoirs/587_a_1291]
-
Loviți sălbatic cu bâtele, În uralele unei populații fanatizate care Îi Încuraja pe agresori, erau Înghesuiți În dube de polițiștii deveniți În această ocazie auxiliari ai minerilor. Au fost și câțiva morți, poate chiar mai mulți. Lângă București s-a improvizat un lagăr de concentrare, unde s-au petrecut detestabile scene de tortură și umilire. În final, Iliescu le-a mulțumit oficial minerilor și i-a trimis acasă. Aceștia Învățaseră Însă drumul Bucureștiului și promiteau să revină. S-au ținut de
România ţară de frontieră a Europei - ediţia a IV-a by Lucian Boia () [Corola-publishinghouse/Memoirs/587_a_1291]
-
Partidul România Mare. Este o stângă alimentată de tentații autoritare și naționaliste. Mulți români deplâng disoluția autorității. Cam multă anarhie În societatea românească, este drept. Românii n-au excelat niciodată În materie de rigoare și disciplină. Sunt mai pricepuți să improvizeze și să aranjeze lucrurile din mers. Tranziția nesigură În care s-au angajat după prăbușirea comunismului a accentuat aceste trăsături. Este o mare dezordine În România, profitabilă unora dar care Îi lasă pe cei mai mulți dezarmați. Legile se bat cap În
România ţară de frontieră a Europei - ediţia a IV-a by Lucian Boia () [Corola-publishinghouse/Memoirs/587_a_1291]
-
Nici trecerea lor prin Londra nu a rămas neobservată; londonezii au avut prilejul să-i vadă exersând tradiționala artă a cerșitului. În 2002, odată cu renunțarea la vize, a urmat un val „sensibil“ În Franța. Francezii s-au trezit cu așezări improvizate la marginea orașelor, focare potențiale de infecție și delincvență. Dintre cei expulzați, unii au ajuns (pentru scurt timp) În Elveția, În contrast și mai izbitor cu ordinea și curățenia elvețiană. Pe români Îi jignește asimilarea român-țigan, curentă În Occident. Însă
România ţară de frontieră a Europei - ediţia a IV-a by Lucian Boia () [Corola-publishinghouse/Memoirs/587_a_1291]
-
într-o călătorie fără cuvinte prin vechile ulițe ale Țicăului întomnat. "Bătrâne a concluzionat la despărțire îți dai seama că s-ar fi putut să atingem pietre din caldarâmul aurit de trecerea Luceafărului?" Tot la Iași l-am ascultat ades improvizând, dar și recitând cu tărăgănarea ciudată din ultimii ani, " Starea de imn": "Eu sunt vorbirea acestei țări / Limba ei numită română"... * "O are Oficiul pentru acordarea ordinelor și medaliilor să fie atât de puțin informat încât să nu știe (...) că
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1578_a_2876]
-
obținut un transfer de paturi și de lenjerie și am putut amenaja circa 60 de locuri de cazare pentru studenți. În incinta Stațiunii funcționa un bufet, așa că se putea servi și masa. Pentru a asigura condiții de spălare au fost improvizate niște dușuri afară, așa că am reușit ca în iunie 1990 să organizăm prima practică biologică, deși SERUN-ul și celelalte instituții continuau să funcționeze. La 29 iunie 1990 am obținut transferul Stațiunii. A fost o victorie pe care am sărbătorit
75 - V?RSTA M?RTURISIRII by Gheorghe Musta?? () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83092_a_84417]
-
a devenit un dans național israelian <endnote id="(589, p. 465)"/>. Mai amintesc aici și pe „evreicele bocitoare” din Salonic și din alte orașe sud-dunărene. La sfârșitul secolului al XIX-lea, Ion Nenițescu a descris această „breaslă” de evreice, care improvizau la capul mortului „bocete Într-adevăr frumoase”. „Între aceste bocitoare, unele ar fi adevărate artiste cu privire la scoaterea În relief a faptelor bune ale răposaților pe care Îi bocesc” <endnote id="(258, p. 577)"/>. Dar nu numai „evreicele bocitoare” erau celebre
Imaginea evreului În cultura română. Studiu de imagologie În context est-central-european by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/835_a_1546]
-
astfel: întreaga responsabilitate a stării jalnice a Misiunii din Moldova se datora absenței Episcopului catolic care, în loc să stea pe scaunul său din Bacău, după cum era de datoria lui, rămânea mereu în Polonia lăsând grija sufletelor vreunui preot care putea fi improvizat, nerecunoscând misionarii trimiși de Sf. Congregație. Episcopul în discuție era Jan Baptista Zamoyski, O.P., dintr-o familie nobilă, ales Episcop la propunerea regelui Poloniei, lăsând un preot diocezan care să administreze bunurile cuvenite Episcopului și să-i trimită rentele
Misiunea Fraţilor Minori Conventuali în Moldova şi Valahia din prima perioadă, 1623-1650 by Bonaventura Morariu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100996_a_102288]
-
povești de dragoste, țin să atrag atenția că nu urmează nici una, nici alta, așa că dacă asta au dorit nu e cazul să meargă mai departe. Există nenumărate ghiduri ale Florenței, întocmite și editate de specialiști, așa că nu mai trebuie să improvizez eu unul. În ceea ce privește povestea de dragoste, poate că în felul ei este așa ceva, dar în alt sens. Bruno Valetti era într-adevăr în situația unui îndrăgostit pe cale să-și prezinte iubita unui om care încă n-o cunoscuse. Bruno Valetti
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1495_a_2793]
-
la marginea drumului, se închiriază cai și cămile. Pe hîrtia zdrențuită, caii par să zboare ca vîntul. Cămila are un aer cam melancolic. Încetinim Lîngă asfalt, proprietarul a trei cai și o cămilă așteaptă pe nisipul încins, în fața unui cort improvizat din cîrpe multicolore. Așteaptă liniștit, fumînd, cu răbdarea de milenii a nisipului. Caii, costelivi și resemnați, cu coama nepieptănată și de culoare nedefinită, speră zadarnic într-o mîngîiere și cu atît mai puțin într-o îmbucătură de iarbă. Cămila însă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1495_a_2793]
-
să înainteze spre Dorohoi. Panica a pus stăpânire pe sat. Toată noaptea satul a dat în clocot, câinii au urlat înfricoșător, lugubru. Noapte pe care n-o pot uita. A doua zi dimineață împreună cu mama și o soră, cu rucsac improvizat în spate și genți în mâini am plecat în refugiu, în necunoscut. Călcam cu frică pe pământul nostru să nu fim văzuți de ruși trecând o graniță ce s-a stabilit prin forța Armatei Roșii, înghițind o parte din trupul
MEMORIILE REFUGIULUI (1940 - 1944) by Mihail Malaşincu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/799_a_1690]
-
să mai închidă ochii față de ea. Cunoașteți evenimentele ce s-au petrecut în urmă în Țara Românească, tentativa de asasinat făptuită asupra Domnului, abdicarea și fuga lui, instituirea unui guvern provizoriu precum și principiile ce le-a proclamat această nouă autoritate, improvizată de răscoală, în disprețul suveranității care aparține Porții Otomane și în împotrivire directă protectoratului Rusiei. De-abia izbutise planul revoluționarilor din această parte, și ei îndată s-au gândit să-1 întindă și la Moldova. O mulțime de emisari, munteni și
Acţiunea politicii ruse în Ţările Române povestită de organele oficiale franceze by Radu ROSETTI () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101003_a_102295]
-
pentru că ce auzeam dând din el semăna dincolo de mult cu halucinațiile vizionare ale romanelor vieții mele. Poate că simpla mea prezență acolo Îl stimula pe părințelul Andrei la astfel de povești aducând Întrucâtva și cu basmul despre căsătoria lui ratată, improvizat pe gustul femeii stăpânului nostru tânăr la care eu râvnisem fără speranță, tot așa cum el râvnea cu bale la gură la avutul celuilalt stăpân al nostru, păi cum naiba, păi chiar așa, păi să-l operăm pe moșu’ fără să
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
nici eu figura aia gălbejită și suptă de nesomn, mai cu seamă că-n locul gecii de rocker, purtate probabil și acum de Andrei, avea o șubă Îmblănită Îmbrăcată În postav negru. M-a condus Într-un fel de camping improvizat Într-un intrând al stației, cu saltele și pături Întinse pe ciment, iar alături amenajaseră un punct sanitar Împrejmuit de lăzi cu pâine și apă minerală și cutii de carton cu alimente și medicamente. Câțiva soldați Înhămați cu pistoale mitralieră
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
să vă vază? Să vază pentru cine a murit tinerii! - Fute-te-ar câinii, mamaie! chiui peste lume unul care vindea lumânări Înșirate pe balustrada de marmură a intrării În Pasaj. Câteva glasuri de vânzători de ziare, lumânări și mărțișoare, improvizară un cor de hămăituri și schelălăieli, care n-o intimidară câtuși de puțin. Bine Înfiptă În mijlocul șuvoiului mulțimii, Îi dădea cu domnu’ Iliescu care o să aibă grijă să Împuște bișnițarii și țiganii, cu tinerii care și-au dat viața și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
de actor? Cine v-a educat în această privință? N.H. În primul rând, maestrul Costescu Duca avea grijă, când interpretam o arie, de pildă, aria lui Valentin din opera "Faust" de Gounod, în apartamentul lui, unde lucram, să ne demonstreze. Improviza, arătându-ne exact ce ar trebui să facem. Ohanesian și cu mine aveam 16-17 ani, cam așa. Exact ce spune el, nu puteam atunci să avem personalitate. Noi eram în formare. De exemplu, Cavatina lui Figaro, din opera "Rigoletto": am
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1452_a_2750]
-
sunt urmarea ce mi s-a părut firească a întârzierii hedoniste printre lucrările lui Dragoș Pătrașcu. Rândurile ce urmează reproduc mirările, convingerile, tristețile, mulțumirile, căutările unui artist și pedagog de școală nouă. Atâtea câte au încăput în ora de confesiuni improvizate între șevalet, microfoane, camere de luat vederi și reflectoare discrete. A.V. De ce ați agățat balanța aici, deasupra măsuței pentru cafea? Dragoș Pătrașcu Balanța este un obiect formidabil! Tot timpul încercăm să fim echilibrați în străfundurile sufletului nostru. Este o
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1452_a_2750]
-
muzica de jazz, totdeauna am fost înnebunit, fascinat de sunetul instrumentelor de suflat, de sunetul inimitabil al pianului, de melanj-ul dintre cele două. Și, sigur, de improvizație. Pe mine, improvizația mă uimește totdeauna. De foarte multe ori încerc să improvizez și eu tocmai pentru a scăpa de tirania planului dinainte făcut. Câteodată am..., obsesia de a fi conceptual. Este un trend în lume, de a fi conceptual, în momentul de față. Dar, în străfundul inimii mele, dacă pot să spun
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1452_a_2750]
-
de improvizație, dar la noi chiar improvizație era, într-un fel. Revin la muzicienii de jazz: pentru că ei pleacă de la o temă, și după aia începe improvizația pe nebunie. Adică nu improvizație rece, intelectuală, unde te așezi și începi să improvizezi nu. Era un fel de confruntare și înfruntare animală și...Tema presupune un libret, o literatură, poezie. La noi se pleca dintr-o idee de mișcare, ne luam unul după celălalt și începeam să dansăm. Bine, Myriam este o intelectuală
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1452_a_2750]
-
în niciun fel. Chiar din școală începusem să lucrez cu Myriam. Eu m-am băgat totdeauna la spectacole care se jucau în uzine, unde nu prea se înghesuiau ceilalți să se ducă. Dar eu mă duceam, la toate. Și chiar improvizam dacă dădeam peste vreo pianistă mai nebună, ne puneam de acord și eu dansam zece-douăzeci de minute acolo unde era loc. A.V. Ce efect aveau astfel de prezențe dansante în uzină, printre muncitorii care, probabil, nu erau chiar toți
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1452_a_2750]
-
față publicul, sau interlocutorul cu "buzunarele" pline de întrebări, Alexa Visarion "semnează" un eseu, o analiză spontană a unui personaj, a unei stări existențiale, a unei epoci, a unui actor. Te încrezi bănuielii că discursul a fost pregătit, dar confesiunile improvizate din studioul tv sting orice "prezumție de vinovăție". Alexa Visarion are, și el, tot timpul în "buzunar" idei, metafore, frânturi de texte. Totul se convertește într-o poveste cu meandre și descrieri, și o "morală a fabulei". Creațiile sale sunt
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1452_a_2750]
-
se crede încă și astăzi, supralicitându-se "infrastructura" printr-o nepotrivită punere în umbră a factorilor umani); o școală medicală înseamnă personalități și o maturizare care implică o durată de timp constituind tradiția. O școală, o universitate nu se poate improviza nici în prezent prin înmagazinare de aparate. În douăzeci de ani (timp scurt, chiar în condițiile societății accelerate de astăzi, dar mult mai lung pentru anii la care ne referim), la Iași s-a realizat totuși, cu hărnicie, inteligență și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1542_a_2840]
-
din lemn lăcuit ce ține captiv un televizor parțial color, vechi și acesta, de pe la începutul anilor '90. Marca spune totul despre acest aparat. Aici, pacienții privesc în fiecare seară la tvr.1 câte un program idiot recepționat de o ,,antenă'' improvizată de cine știe ce geniu atoateștiutor. Un peisaj aproape ca o natură statică, ori ca o natură moartă (moartă de-a binelea!), așa cum spun cu emfază snobii care de astă dată ar avea perfectă dreptate. Încerc să intru... Pașii îmi sunt extrem de
FOAIE DE OBSERVAŢIE -jurnalul unei conştiinţe- by VIRGIL ANDRONESCU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/274_a_499]