933 matches
-
treia dimensiune) fabuloasa muncă a scrierii cărților, când Thomas Mann face o lungă incursiune În aventurile scrierii Doctorului Faustus, legătura dintre ficțiune și real se dovedește mai strânsă decât niciodată. Ruptura presupusă de actul scrierii este, În acest caz, aproape insignifiantă. E, mai degrabă, vorba de o continuitate pe alt plan. Ficțiunea din scrierile respective este, pentru autorul de jurnale, cel puțin un obiect real. Eul devine aici un pseudo: aceeași mână scriind cu cerneluri diferite. Ideea aceasta contrazice teoria unui
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
o dă comparația cu moartea. Ca și moartea, o negație a particularului 33, jurnalul tinde să instituie o universalitate fără nume, o egalizare, o nivelare a existenței sub spectrul jurnalierului. El acționează cu o crudă indiferență la semnificația propriului conținut. Insignifiantul, ca și lucrul prețios au, pentru el, aceeași valoare. Aceeași democratică semnificație. O posibilă explicație a mecanismelor care declanșează nevoia confesiunii se află În dorința de confruntare a scriitorului. O confruntare cu lumea, cu exteriorul, dar și cu ceea ce psihanaliza
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
postura unui mincinos, desenul arătînd că ar gîndi: " Dacă nu spun nimic, mama nu va afla niciodată că eu am spart-o!" (Berry 1988). Deși sîntem tentați să considerăm tăcerea care induce în eroare ca fiind o minciună măruntă sau insignifiantă, ea diferă de minciuna propriu-zisă prin faptul că, în timp ce aceasta din urmă este destinată să strecoare în mintea celui păcălit o convingere falsă, e mult mai greu de verificat sau controlat modul exact în care va fi interpretată o tăcere
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
amenințarea unei anihilări reciproce În eventualitatea unei confruntări militare Între NATO și Pactul de la Varșovia. Odată cu eliminarea clivajului ideologic ce Împărțea Europa și după liberalizarea politică și economică a fostului bloc comunist, riscul unui război Între statele europene a devenit insignifiant, Însă posibilitatea izbucnirii unor conflicte de altă natură nu era complet exclusă. În aceste condiții, arhitectura de securitate construită În jurul nevoii de a preveni războiul dintre cele două blocuri s-a dovedit nepregătită să răspundă În mod rapid și adecvat
[Corola-publishinghouse/Science/2345_a_3670]
-
diagnosticul diferențial cu cancerul gastric ulcerat). Deși s-au descris numeroase criterii de diferențiere radiologice (tab.6) și endoscopice (tab.7) a leziunilor maligne de cele benigne, se consideră că numai examenul histologic asigură certitudinea. Orice leziune gastrică, oricât de insignifiantă și chiar cu tendință de vindecare se poate dovedi malignă și deci biopsia este obligatorie. Folosirea criteriilor enunțate este numai orientativă; este adevărat că diagnosticul este corect în marea majoritate a cazurilor, bazat pe criteriile endoscopice, dar regula este confirmarea
Note de curs GASTROENTEROLOGIE by Carol STANCIU Anca TRIFAN () [Corola-publishinghouse/Science/91858_a_93257]
-
politice, vizînd interzicerea unei cărți deranjante, dacă nu chiar "blestemate", tapaj care, evident, nu a făcut decît să trezească atenția cititorilor și să-i facă o publicitate gratuită și în bună măsură nemeritată lui Pierre Mérot. Romanul însă nu e insignifiant, dimpotrivă, construindu-se pe monologul interior al unui scriitor ratat, profesor de liceu tehnologic aflat în concediu medical, care dezvoltă o întreagă psihoză, un dezgust tenace față de mizeria intelectuală a semenilor săi, a elevilor, a fostei amante, a lui însuși
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
conducerea profesorului Ramiro Ortiz. Încercările literare ale lui G. Călinescu sunt mai vechi. În 1919 trimitea versuri și "cugetări" la Sburătorul. În nr. 7 din 31 mai, D. N.ăanuî răspunde lui G. Călin la rubrica Corespondență literară, reproducând versuri insignifiante. La 27 sept., 1919, la Poșta redacției, Lovinescu dă, în Sburătorul, un nou răspuns: G. Călinescu - Câteva cugetări sunt spirituale, dar e atât de greu de urmărit originalitatea în cugetări". În alt răspuns (15 nov.) se confirmă primirea unor "lucruri
Istoria literaturii române (Compendiu) by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Science/295570_a_296899]
-
ceva. Nepăsător, un asemenea manager refuză să aibă de-a face cu mediocrul de teamă că ar putea fi considerat un trădător. Totuși, o astfel de loialitate este acordată cui nu trebuie, deoarece a fost deja compromisă de un efort insignifiant din partea muncitorului slab. Factorul „cultură”. Faptul de a tolera mediocritatea este deseori rezultatul unei culturi organizaționale care nu vrea mai mult. Standardul de excelență al unei companii este Întotdeauna fixat În funcție de cel mai scăzut nivel de performanță. Factorul „uzură”. Aveam
[Corola-publishinghouse/Science/1890_a_3215]
-
nici posibilitatea de întoarcere... Implicit, Ovidiu insistă asupra faptului că greșeala sa (error) nu este gravă: o demonstrează blândețea verdictului imperial. Din blândețea (formală) a pedepsei, Ovidiu, ca un bun avocat, extrage argumentele care susțin cât de nesemnificativă și de insignifiantă i-a fost, în realitate, comportarea, care a dus la relegarea sa. De aceea, după ce a afirmat inexistența (nici măcar în intenție!) vreunei culpe în ochii săi adaugă că și, obiectiv vorbind, această vină nu i-a fost găsită sau a
by Demetrio Marin [Corola-publishinghouse/Science/1026_a_2534]
-
știința. Este una dintre puținele lucrări profesioniste despre magie traduse în limba română după 1989. Apariția ei la Institutul European este, cred eu, o replică temeinică dată imensei maculaturi produse la noi de mulți autori obscuri și de unele edituri insignifiante. Mitologia și simbolistica divinității 1. Paul Diel și critica metafizicii speculative Paul Diel, psiholog francez de origine austriacă, a fost un discipol recunoscut de S. Freud și A. Adler. A avut șansa de a fi remarcat și apreciat de timpuriu
[Corola-publishinghouse/Science/84969_a_85754]
-
de ani ce s-au scurs de la Unirea din 1859, statistica a consemnat următoarele creșteri: Călărași - 968%, Turnu Severin - 575%, Brăila - 257%, Buzău - 142%, București - 127%. Dimpotrivă, în zona Moldovei există orașe care, pentru același interval de timp, înregistrează creșteri insignifiante: Iași - 18%, Huși - 22%, Botoșani - 20%. În anul 1899, totalul populației urbane din România era de 1.119.786 locuitori - 18,80% din total. Pe provincii istorice Muntenia avea numărul cel mai ridicat de orășeni - 562.605 -, fiind urmată de
Fizionomii urbane şi structuri etno-sociale din Moldova : (1864- 1938) by Alin Popa () [Corola-publishinghouse/Science/1172_a_2215]
-
chiar și fără asta, o analiză cît de cît profundă a lucrurilor te duce la încheierea că există o mare inegalitate la mijloc. Căci, își spunea Ahab, în timp ce pînă și cele mai sublime fericiri pămîntești ascund întotdeauna ceva meschin și insignifiant, toate suferințele sufletești au, în fond, o semnificație mistică, iar la unii oameni sînt semnul unei măreții angelice. Observațiile directe nu fac decît să confirme această concluzie. încercînd să stabilim genealogia acestor mari nefericiri omenești, ajungem inevitabil la progenitura fără
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
loc central (Giurescu: 1996, 4-6), deși doar liderul comunist Lucrețiu Pătrășcanu fusese activ implicat în această acțiune, iar PCdR, având sub 1000 de membri, o aderență populară redusă și o capacitate logistică pe măsură, ocupa în acel moment un loc insignifiant pe scena politică românească. Însă rescrierea în cheie ideologică a istoriei partidului va transforma ziua de 23 august 1944 într-un moment fondator al legitimității acestuia (Dej: 1956, 100, 831; Dej: 1960, 21; Dej: 1962, 104; Ceaușescu, I. Tucă, Ionescu
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
exista acoperire în constituția maghiară pentru un astfel de demers, bazat pe folosirea trupelor țărilor socialiste în vederea asigurării stabilității interne a uneia dintre ele (Filip: 2007, 81-82). Succesorul lui Hrușciov, Leonid Brejnev, nu a permis însă unor astfel de amănunte insignifiante să pericliteze "cuceririle socialismului" în Cehoslovacia anului 1968. Vladimir Tismăneanu consideră că, în toamna anului 1956, "marxismul revizionist al noii conduceri de la Budapesta" reprezenta principala temere a lui Gheorghiu-Dej și a acoliților săi, în nici un caz presupusul iredentism manifestat de către
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
e/ ce-a dus către victorii muncitorii...." Sau: Conduce demn poporul și viteaz!/ El vrea ce vrea poporul, și ce speră!/ E soarele stăpân în țară azi/ și-i luminează comunista eră/". Exact ca în cazul regimurilor fasciste, partidul devine insignifiant în raport cu liderul. Când Ceaușescu spunem într-un glas/ ne știm, o țară, sufletul rostit,/ și-n dimineața unui singur azi/ uniți, urcăm sub flamuri de partid...." Elementele fasciste ale leninismului romantic din ultimii ani ai existenței sale reies și din
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
să se nască abia după declanșarea revoluției mondiale, înspre a cărei înfăptuire numai Moscova putea jalona calea. Existau disidenți în Uniunea Sovietică? Nu erau decât niște instrumente lipsite de personalitate și manipulate de către capitalismul global; mai mult, reprezentau o minoritate insignifiantă în interiorul unei societăți sovietice care ar fi subscris imperativelor ideologice ale PCUS (vezi Vincent: 1995, 61-75). Această argumentare nu invalidează teza de la care am pornit în ceea ce privește leninismul sistemic, și anume evanescența flerului său revoluționar. Principiile ideologice începuseră să conteze tot
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
are �l r? stignise pe M�ntuitor�, fură pu? inii bani de care avea el nevoie că s??? i cumpere cele c�teva bunuri de larg consum a c? ror v�nzare constituia monopolul statului. ??ranul avea o �n? elegere limitat? asupra insignifiantului profit pe care �l ob? inea evreul de pe urma b? c?niei lui! El nu ? tia dec�ț c? pu? inii bani pe care �i avea el disp? reau �n m�inile acestui str? în dezgust? tor. Rezultatul a fost apari? ia unui antisemitism feroce
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/959_a_2467]
-
Padova, unde Iorga ? i?a �nceput rodnicele cercet? ri despre ? erban Vod? Cantacuzino. Apoi la Vicenza, Verona ? i la Romă, capitala imperiului. Pentru el (că ? i pentru oricine altcineva), trecutul m? re? f? cea la Romă că prezentul s? fie comparativ insignifiant. Pentru un agnostic antireligios că Iorga, bog?? iile bisericii constituiau un afront. Nu sc? pa ocazia s? fac? ori de c�te ori putea un calambur pe seama ei. Milano, singurul oră? modern din Italia zilelor acelea, �i repugna din toate punctele
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/959_a_2467]
-
literar? sau istoriile literare ale lui Iorga care trateaz? subiecte ulterioare Junimii s�nt lipsite de valoare. Ne afl? m astfel �n fă? a unui rezultat stupefiant: acela? i Iorga pentru care literatura era at�ț de important? a adus cea mai insignifiant? contribu? ie �n domeniul literaturii rom�ne. �n domeniul literaturii, Iorga a mers consecvent pe urmele na? ionalismului s? u cultural, iar rezultatul a fost ceea ce ? eicaru pe drept cuv�nt numea �realism na? ionalist�. El a �ncercat (f? r? succes) s??? i
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/959_a_2467]
-
granița” dintre ele mai vagă și mai relativă decât în ontogeneza timpurie. Mai mult decât atât, repertoriul de semne specific adulților, extins, consistent și semnificativ bistructurat, spre deosebire de cel al copiilor, pregnant monostructurat (la ei „activul” dominând, iar „pasivul” fiind, practic, insignifiant, absorbindu-se cvasiinstantaneu în nucleul „vocabularului activ”), este, din păcate, în ciuda acestoravantaje, și mult mai eterogen, mai amalgamat, chiar eteroclit, inegal în consistența lui. Adultul înmagazinează de-a lungul timpului în acest „rezervor” personal al comunicării, dincolo de „fondul principal de
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
granița” dintre ele mai vagă și mai relativă decât în ontogeneza timpurie. Mai mult decât atât, repertoriul de semne specific adulților, extins, consistent și semnificativ bistructurat, spre deosebire de cel al copiilor, pregnant monostructurat (la ei „activul” dominând, iar „pasivul” fiind, practic, insignifiant, absorbindu-se cvasiinstantaneu în nucleul „vocabularului activ”), este, din păcate, în ciuda acestoravantaje, și mult mai eterogen, mai amalgamat, chiar eteroclit, inegal în consistența lui. Adultul înmagazinează de-a lungul timpului în acest „rezervor” personal al comunicării, dincolo de „fondul principal de
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
de tineri cu aer neobișnuit ne-a devenit normală și, iată, probabil, chiar necesară. Numai și pentru exterioara juxtapunere la celelalte segmente juvenile, unele marcate de superficialitate, insolență, violență. Meditația aceasta recunosc a fost iscată de o mică și, poate, insignifiantă recentă experiență. Cunoscusem, într-o seară, în pauza unui concert, la Filarmonică, doi adolescenți cu aer exotic (dacă America de Nord poate suporta calificativul), blonzi, înalți, bine făcuți, într-un fel de costumație aparte, foarte sobră, extrem de afabili, în "interesul" lor de
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
care timp, Radu Varia nu contenește să-și fotografieze ilustra soție, ca și cum ar (am) asista neîntrerupt la una din mirobolantele ei acute. Totul reintră în normal, cînd imperioasa divă începe să cînte. Ce-a fost asta? Trucul marii cîntărețe, mimînd insignifiantul om de ordine? Extazul? Inegalabila voce. Dezarmant de originală și această carte a lui Ernst Jünger, acum în librării: Droguri și extaz (de unde și parafraza din incipitul nostru). Scrisă de matusalemul literelor germane pe la optzeci de ani! După care a
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
-ți place? Gata să mă ia de rever în nu știu ce ambiguă toană: de autentică indignare sau de șagă humuleșteană. Soiul acesta de orgoliu nemăsurat are și el motivația lui, nu? Dacă e produs de insul care se zbate în marginile insignifiantului, atunci chiar și bruma de haz jucat e penibilă, de nu chiar tristă. Dacă însă e practicată de un Dali autorecomandîndu-se, pe drept cuvînt, geniu spectacolul are, pe lîngă procentul ridicat de farsă histrionică, scontata grandoare. Una pigmentînd, din loc
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
în vizite de lucru portretul cu zîmbet Divertis sau peisajul cu pășuni voievodale. Ce deprimantă ar arăta o definitivă istorie autohtonă a artei structurată doar pe atare specimen! A și existat, de altfel, dar din fericire a dispărut în hăuri. Insignifiantul. Manufacturierul cunoscut doar de amici și de rudele apropiate. Consumîndu-și bruma de talent între patru pereți obscuri, întreținînd o boemă tristă, fără pretenții de notorietate, vegetînd în bîrfe și răutăți, oricum neprofitabile. De neluat în seamă. Final stenic: țara va
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]