1,070 matches
-
jur, în mizerabila mea odăiță. - N-am încasat, nu mai aveam nimic de primit. - Atunci nu trebuia să te împrumuți. - N-am știut... Când m-am dus acolo... Și i-am explicat ce se întîmplase. M-a crezut imediat, dar jignirea tot nu-i trecea. Totuși s-a îmblînzit. - Trebuia să vii să-mi spui. De ce sa mă lași să cred că ești un om care a pus mai mult preț pe fuga de since- ritate decât pe o prietenie. Nu
Viața ca o pradă by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295611_a_296940]
-
ar fi purtat pică, ci pentru că, îndată după acea noapte de neuitat, Domnița - nici ea nu era supărată - i-a atras atenția foarte serios că acel bărbat ar fi extrem de periculos, nu uită nimic din vreo respingere sau lovire sau jignire, oricât de fără însemnătate ar fi fost, e capabil să se răzbune și peste un deceniu, cănd îi va veni bine și după ce te va fi învăluit într-o plasă, ca un păianjen.) „Zi-mi: de ce nu-l poți suferi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
apariției, al ieșirii la lumina zilei. În finalul invocației rituale, Oreste îi va cere chiar și pământului să se deschidă, pentru ca tatăl să-l poată veghea în luptă, în timp ce Electra afirmă că părintele lor trebuie să „se trezească” la amintirea jignirilor și a umilințelor îndurate, pentru a face dreptate. Fantoma regelui nu va apărea, nu se va arăta niciodată. Dar ea sălășluiește în Oreste cel susținut de erinii, în Oreste justițiarul, devenit el însuși un ucigaș. Fără îndoială că am putea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]
-
ceilalți oameni care așteptau sub ceasul magazinului universal D.H. Holmes, cercetând mulțimea în căutarea unor dovezi de prost-gust în îmbrăcăminte. Unele persoane aveau, așa cum observă Ignatius, haine destul de noi și de scumpe ca să poată fi considerate, pe drept cuvânt, o jignire a bunului-gust și a decenței. Posesiunea unui lucru nou sau scump nu făcea decât să reflecte o lipsă de principii teologice și geometrice; ba chiar te făceau să ai dubii asupra existenței sufletului. Ignatius purta haine comode și rezonabile. Șapca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
lașitate în fața nedreptăților sociale. Cred într-o implicare curajoasă și zguduitoare în problemele zilelor noastre. Note sociale: Am căutat în diverse ocazii refugiu la Prytania, împins de dorința de a vedea niște orori tehnicolore, monstruozități filmate care constituiau o adevărată jignire la adresa oricărui criteriu al bunului simț și al decenței. Bobine întregi umplute cu perversiuni și blasfemii îmi uluiau ochii cărora nu le venea să creadă, îmi șocau mintea virginală și îmi blocau valva. Mama mea s-a asociat în ultimul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
sunt. Tu rupi inima sărmanei tale mame. Ce te-ai face dacă aș cădea moartă? — Uite ce, refuz să particip la conversația aceasta idioată. Rostește-ți monologul acolo afară, dacă dorești. Dar în liniște. Trebuie să mă concentrez asupra noilor jigniri pe care le-a conceput M. Minkoff în scrisoarea aceasta. — Nu mai pot îndura, Ignatius. Ai să mă găsești într-o zi zăcând pe podeaua din bucătărie-n urma unui atac. Ai grijă, băiete. Ai să rămâi singur pe lume
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
primesc de la tine mi se pare că găsesc câteva referințe despre degradarea vieții tale personale. Te rog să te limitezi la discuții legate de soluționarea unor probleme și alte asemenea chestii. In felul acesta vei evita cel puțin obscenitățile și jignirile. M-am gândit totuși că metafora cu șobolanul și veverița, sau șobolanul-veveriță sau veverița-șobolan a fost evocatoare, ba chiar excelentă. În noaptea întunecată a conferinței tale dubioase, unicul tău ascultător va fi probabil vreun bibliotecar bătrân, disperat de singurătate, care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
nădăjduiesc că atunci când mă voi ramoli nu va trebui să recurg la crenvurști pentru supraviețuire. Vânzarea scrierilor mele ar putea să-mi aducă vreun câștig. Și la nevoie aș putea să intru în circuitul conferențiarilor, luând exemplul dezgustătoarei M. Minkoff. Jignirile aduse de ea bunului-gust și decenței au fost descrise în amănunțime cititorilor, în scopul de a elimina munții de ignoranță și obscenitate pe care îi va fi împrăștiat în diversele săli de conferințe ale națiunii noastre. Poate totuși se va
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
pentru o pace trainică. — Sigur că da, spuse cu voce prietenoasă tânărul. Pace cu orice preț. Două extremități de nervi din mintea lui Ignatius intrară în contact și făcură o asociație imediată. Găsise poate mijlocul de a răspunde atacurilor și jignirilor pe care i le adusese Minkoff. — Conducătorii lumii, înnebuniți după putere, ar fi cu siguranță surprinși să descopere că șefii lor militari și trupele sunt doar sodomiți travestiți care abia așteaptă să întâlnească armatele de sodomiți travestiți ale celorlalte națiuni
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
revărsare de țipete, musafirii se adunară în jurul lui, fără să mai rămână nici unul pe care să-l tortureze sportivul. — Trebuie să oprești toate acestea, strigă Ignatius spre Dorian care-i făcea cu ochiul cowboy-ului. Pe lângă faptul că sunt martorul unei jigniri strigătoare la cer împotriva bunului-gust și al decenței, am început să mă sufoc din cauza miasmelor de emanații glandulare și de colonie. — O, nu fi atât de anost! Se distrează și ei. Îmi pare rău, spuse Ignatius cu un ton aferat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
imaginară, Ignatius visa o Myrna Minkoff terorizată, judecată într-un tribunal al bunului-gust și decenței și declarată vinovată. Urma să se pronunțe o sentință îngrozitoare, una care îi garanta persoanei ei fizice suferințe trupești și penitențe înjositoare, pentru nenumăratele ei jigniri. Lana Lee se apropie de bărbatul în costum negru și băgă mâna în salopeta ei de lame. Se lăsă pe vine alături de el și îi trecu prin fața ochilor de mai multe ori fotografia cu cartea lui Boetius pe care o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
rînduială a viilor și morților, acest mit universal despre schimbul de generații, această vană consolare pe care omul a Închipuit-o ca să Îndure mai ușor gîndul dispariției, toate astea le-a simțit tata În acele clipe ca pe o profundă jignire, ca și cum prin actul magic al atribuirii numelui său pruncului nou-născut, măcar că era sînge din sîngele lui, „Îi mîncau coliva“. Numai că pe atunci n-aveam cum să știu că el Își presimțea excrescența dubioasă În adîncul măruntaielor și că bănuia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1957_a_3282]
-
demnă de atenție din Întreaga colecție i se părea - Jurnalul de campanie al unui ofițer rus - restul ar fi fost În stare să i le Înapoieze lui Arcadie Ipolitovici, dacă o astfel de ofertă n-ar fi sunat ca o jignire. Răscumpărase acele cărți „en bloc“, cum va spune mai tîrziu și În primul rînd, pentru a Împiedica „decăderea morală a unui ofițer țarist, ca și a unui prieten“. Nu se putea Însă nega că nu fusese sincer interesat de Jurnalul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1957_a_3282]
-
o cehă sau germană aproximative. Rețeaua verilor Heisteke i-a opus rezistență. A fost amenințat în două rânduri cu pistoale și cuțite, fiind nevoit să dea bir cu fugiții, la fel de înfricoșat ca și atunci când patrula pe străzile ghetoului negrilor, suportând jignirile și sarcasmul polițiștilor veterani - un căcăcios absolvent de facultate speriat de negrotei, un laș oarecare. În ultima sa escapadă l-a localizat pe Stefan Heisteke, un copil palid și brunet, cu burta umflată, care dormea noaptea în gangul ocupat în timpul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
se pare că tot ce e nou e și bun! Profilul grav al lui Tanaka îi aduse aminte samuraiului de unchiul său așezat lângă vatră. Era în firea samurailor de țară să prețuiască onoarea mai presus de orice, să socotească jignirea altuia drept cea mai adâncă rușine dintre toate și să disprețuiască noile obiceiuri fără să încerce defel să-și îmbunătățească vechile deprinderi. Unchiul său și Tanaka aveau și ei asemenea trăsături adânc înrădăcinate în firea lor. La fel și samuraiul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
vârste mai mari. Încă e confuz și rămâne așa până își dă el seama, declarat o respondentă care a adoptat un copil în vârstă de 5 ani. Într-o altă situație, un copil a aflat din comunitate, aducându-i-se jigniri pentru acest fapt. Modalitatea de gestionare de către mamă a acestei situații a fost de negare. A venit acasă plângând și m-a întrebat nu-i așa că tu ești mama mea? Mi s-a rupt sufletul și nu am putut să
Adopţia copiilor în România by Anca Mioara Bejenaru [Corola-publishinghouse/Administrative/883_a_2391]
-
viu umorile, invidia, răutatea. Recunosc, eu sunt dintre cei care stau pe graniță, mă simt nu o dată un intrus în literatura română, un cabotin, un veleitar, un impostor în literatura pe care o scriu (nu mai pun la socoteală dușmăniile, jignirile publice, reaua-credință dusă la extrem, acuzarea că sunt supraevaluat, sau fără talent, sau mediocru), motiv să mă gândesc la ratare, că sunt un ratat dar mă agăț iar de faptul că am avut noroc, de-a lungul vieții am primit
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
cel mai mare ziar regional din România, a adoptat Facebook ca platformă pentru comentariile de la cititori de pe siteul gds.ro, în ianuarie 2012. „De pe 3 ianuarie, pentru mine și pentru colegii mei se încheie o perioadă în care am acceptat jigniri gratuite și răutăți din partea unor oameni cărora nu le puteam vedea fețele“, scria ziarista Anca Ungurenuș la 5 ianuarie. „Oameni al căror nume era «Danone», «asdfgh», «lalala», «pt. ziaristă» sau, mai simplu, «123».“ Reacțiile utilizatorilor au fost, după cum scrie ziarista
CARTEA FETELOR. Revoluţia facebook în spaţiul social by ALEXANDRU-BRĂDUȚ ULMANU () [Corola-publishinghouse/Journalistic/577_a_1049]
-
triadei lui Proclus nu poate fi înțeleasă în alt fel decât așa cum este prezentată aici de către teologul român și nu admite panteismul. Motivele pentru care Stăniloae apără, împotriva tuturor evidențelor, autenticitatea corpusului areopagit ne scapă. Dar mesajul este limpede: nici o jignire nu trebuie adusă Tradiției! Trebuie ca Dionisie să rămână ceea ce a fost vreme de secole, adică un autor pe care Tradiția îl plasează în secolul I d.Hr., convertit de Pavel în trecerea sa prin Atena, conform mărturiei din Faptele Apostolilor
[Corola-publishinghouse/Administrative/1996_a_3321]
-
lui Însuși fără să scoată un sunet, mișcându-și doar buzele. Deodată, iluminat, văzu o Utopie totală, minunată, plină de dragoste, cuprinsă În această frază banală. Se hotărî să nu-i vorbească Tamarei despre asta, ca să nu adauge durerii o jignire. Tamar spuse: —Uite. Încălzitorul cu gaz e aproape gol. De ce vorbești singur? Fima răspunse: —L-am aprins pe cel electric la Gad. În biroul lui Alfred n-am intrat deloc. Dar am să mă duc Într-o clipă. Înțelegând ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
a creat, oricum există, o nebulozitate a operatorilor culturali, că ar fi un fel de „Cântarea României“. Noi oricum avem această țară... S-a pornit cu această mentalitate, cu acest heirupism, că absolut toată lumea trebuie să fie, că este o jignire pentru un proiect dacă nu corespundea calitativ, ori managerial... Un alt tip de abordare, al explicitării programului înainte, probabil că este un alt lucru pe care l-aș fi abordat cu totul altfel. Peste 80% dintre sibieni declară, conform sondajelor
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2192_a_3517]
-
Îngenuncheată. De la bun Început Ștefan nu respectase eticheta, ceea ce era o binevenită blasfemie. Relația cu Imperiul Otoman nu mai avea nici un conținut, ceea ce Însemna și că putea fi infinit de relaxată. Oricum rezultatul era același. - Consider aceste cuvinte ca o jignire! strigă Iusuf. Prefer moartea decât un asemenea răspuns! - Ah! tresări Ștefan. Atunci... Cu un gest scurt luă sceptrul domnesc de pe perna ținută de spătarul Mihail, se Întoarse și plesni tâmpla solului cu o forță care Îi zdrobi pe loc oasele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
vede cu surâsul acela penibil, care îi mânjea uneori buzele, provenit din conflicte morale care îl stânjeneau. îi păru rău că trebuie să micșoreze în opinia ei pe un . om care îi făcuse impresie bună. Mai mult însă o supăra jignirea pe care cazul Greg o aducea în genere sexului pe care îl socotea superior. Poza firavă a femeiei în atitudinea admirației îi plăcea, cum și voluptatea aceea delicată, care crea în ființa ei necesitatea stăpânului. Greg umilea corporația stăpânitorilor. .. Poate
Fecioarele despletite by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295608_a_296937]
-
mare. La un moment dat am început să nu mai fiu sigur că se uită după mine. Și așa și era. Am acostat și i-am trecut prin față în speranța că va schița un gest. Nimic. Privea prin mine. Jignirea era prea mare. Mă chinuisem mult să fac toate fițele alea cu planșa, obosindu-mă până la extenuarea totală, și ea scruta zarea. Nu existam. M-am înfuriat groaznic, așa că m-am dus la ea și am întrebat-o cu tupeu
Singur sub duș by Dan Chișu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295575_a_296904]
-
la o canonadă de strănuturi. - Coboară, dom’le, la prima stație, se aude o voce nervoasă și strănută cât vrei pe stradă. Mai mulți călători îmi trimit „politicos” epitete: „nesimțit”, „prost crescut”, „jigodie bolnavă” etc... Dau replică pe măsură la jignirile aduse. Se iscă un conflict spontan între mine și călători. Sub presiunea acestora, mă hotărăsc să cobor la prima stație și ușor îmi fac loc spre ușă. Mirarea mea a fost mare. Cobor împreună cu cele două dame. În stația de
Pensionariada by Corneliu Văleanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91844_a_92866]