1,504 matches
-
leagănă mecanic înainte și înapoi pe marginea patului, în timp ce privește fix înainte cu ochi sticloși, inexpresivi. Mâinile încrucișate țin strâns în poală un ursuleț de pluș maro, cu una dintre urechi roasă. Dezmiardă bărbia tremurătoare a copilei într-un gest liniștitor: Puișor, poți să-mi spui unde sunt părinții tăi? Fata continuă să rămână tăcută, străină parcă de tot ce este în jurul ei. Un militar murdar de funingine intră și face semn discret să meargă în spatele casei. În grădina cu răsaduri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
în contact. Zgomotul motorului izbucnește violent, duduind regulat. După ce trec prin verificările punctelor de control, pornesc cu mare viteză către București. În fața lor, șoseaua se dezvăluie ca o panglică lungă și subțire de beton în mijlocul câmpiei cu aspect calm și liniștitor. Liniștea adâncă și căldura soarelui te îndeamnă tăcut spre odihna unui somn fără de griji. Din când în când, câte o pală sfioasă de vânt ondulează leneș linia aurie a lanurilor de grâu care se întind de o parte și alta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
Din spatele ei, se ițește fața unui alt jandarm, vesel și cu obrajii roșii ca merele domnești. Agită în mână altă sticlă de țuică. La vederea lui Marius, amândoi se opresc ca trăsniți în pragul ușii. Imediat, plutonierul face un semn liniștitor. Domnu' locotenent e cu totul altă treabă aici. Și cum cei doi parcă împietriseră, continuă ridicând un pic glasul și indicând cu un deget gros ca un cârnat sticla: Măi Ioane, dosește și tu "obiectu" ăla, da' numai să ții
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
doar de un jet d'eau92 care șoptește molcom pe gazonul din fața vilei. Trecuse de altfel ora când "Văduvele negre 93" își făceau apariția. Se pomenește asaltată de dorința mistuitoare după Marius. Își dorește să aibă acum lângă ea senzația liniștitoare a trupului său puternic, lipit de al ei. Cu gândul la el, simte cum toată tensiunea dispare ca și cum nu ar fi existat. Istovită, dar mult mai liniștită, își promite înainte să adoarmă cu nasul în pernă: "Cât de repede îi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
această chestiune. Vă promit că diseară voi ști mai multe. Manfred se ridică în picioare, tamponându-și fruntea transpirată cu o batistă. Marius se scoală la rândul lui. Domnule, vă sunt recunoscător pentru ajutorul oferit. Veștile aduse nu sunt deloc liniștitoare, dar oricum este mai bine decât nimic. În definitiv, care este adevăratul motiv pentru care mi-ați spus toate acestea? În afară de cel spus deja? Observ că nu aveți încredere în mine. Dar vă înțeleg și eu aș fi făcut la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
auzi? Recepție! Starețul către Pelerin, mă auzi? Recepție!... Într-un fel sau altul, sigur băieții își vor îndeplini misiunea. Toți cei de acolo, în frunte cu cel care-i comandă, sunt soldați buni și experimentați." Continuă să-și spună vorbe liniștitoare, dar numai cu mintea, inima tremură de grija celor trimiși acolo. "Li s-a cerut ceva peste puterile lor. Nu că ar fi ceva nou, dar când te joci permanent cu focul, ajungi să te frigi." El, personal, considerase misiunea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
casei ținându-se de mână atunci când ea plecase. Cu blândețe și grijă le explicase că ea trebuie să lipsească ceva timp, dar sigur o să revină. Războiul maturizase la extrem copiii, amândoi puștii simțeau instinctiv adevărul de sub vorbele ce se doreau liniștitoare și anume că pleacă într-un loc de unde puțini se mai întorc. O văzuseră și la ceilalți prieteni de-ai lor, toți pierduseră pe cineva drag. La auzul veștii, ochii copiilor se umpluseră de lacrimi iar plânsetul lor inconsolabil îi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
Curierul în sfârșit veni. Mă temeam grozav să aflu rezultatul. Aș fi dorit să nu-l aflu. Devenisem laș. Mă temeam acuma nu atâta de un refuz categoric pur, ci de scandal. Curierul însă îmi spuse puțin lucru, dar, deocamdată, liniștitor: îi dăduse scrisoarea în antret, unde avusese norocul s-o întîlnească, după ce fu-sese la doctor și-i spusese ceva (pregătit dinainte în cazul când n-o vede pe ea întîi); ea, mirată, cam fără să-și dea seama ce face
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
o rafală ne izbea nemilos. Ne uitam îngrijorați unul la altul, căci pe așa o vreme, adio pescuit. Odată cu noi, s-a dat jos din tren și moș Bâcu, un bătrân înalt și uscățiv, care, cu o voce domoală și liniștitoare, ne-a spus: - Haideți, domnilor, în gară, că nu-i de pește pe astă vreme. Nu vedeți ce urgie s-a stârnit? - Bădie, dar cu locurile noastre de pescuit cum stăm, le mai găsim libere? - N-aveți nici o grijă, să
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
E greu oricând, chiar și visând, E greutatea unei zbateri Din cercul fără de abateri În care viețuim arzând... Când, rareori liniștitoare, Zări, trec peste-un decor știut, În noi un paradis pierdut Se-ncheagă-n clipa viitoare... Să prindem firul rupt cândva De firul care-l toarce vrerea, Că nu există nicăierea Pas, care locului să stea... E greu oricând, chiar
E GREU... by Ioan Știfii () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83793_a_85118]
-
și cu năframa la gură. Din când în când scuipa sânge în șanț, participând la convoi cu o nehotărâre blândă în ochii lui albaștri. însoțit de-un dascăl chel, cu figura violentă, care cânta neașteptat de subțire, preotul oficia grav, liniștitor, în veștmânt de catifea neagră, cu cruce albă între umeri. Subțiratic și îngrijit, suferea de bătrânețe, cu bărbia începând să-i iasă în afară. Mulțimea urma carul mortului cu boi înjugați. Figuri amestecate ieșeau la iveală, după capriciile înghesuielii. O
Pomana porcului by Tanasachi Marcel () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91528_a_92379]
-
de-a face cu un astfel de polițai. După plecarea lui, în salon s-a lăsat liniște - întreruptă din când în când de gemetele femeii din patul de alături, care avea privirea întoarsă spre înăuntru. Liniștea aceea nu avea nimic liniștitor în ea. Cu cât era mai liniște în jur, cu atât puteam auzi mai bine butonul de alarmă care-mi țiuia în urechi. Nu-mi venea să cred că mă găseam în acel loc, complet singură și neajutorată, consecință exclusivă
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
ascundeam În toaleta de la subsol ca să mă gândesc la aspectul ăsta. În fiecare zi, de câte ori aveam ocazia, coboram pe scările de serviciu În toaleta părăsită și mă Închideam acolo cel puțin o jumătate de oră. Există oare vreun loc mai liniștitor decât o toaletă veche, instituțională, antebelică? Genul de baie care se construia În America pe când țara era În dezvoltare. Toaleta din subsol de la Baker & Inglis era decorată ca o lojă de la operă. Lustre edwardiene străluceau deasupra capului. Chiuvetele erau cuve
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
La perete erau șiruri de scaune, despărțite În mod regulat de măsuțe cu reviste, iar În colț expira eternul ficus. Linoleumul era genul instituțional, cu un model haotic, bun să nu se vadă petele. Era chiar și un miros medicinal, liniștitor, În aer. După ce mama a completat fișele de asigurare, am fost conduși În cabinetul doctorului. Și acesta Îți inspira Încredere. În spatele biroului stătea un scaun Eames. Lângă geam era un șezlong Le Corbusier, făcută din crom și piele de vacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
era ca și cum ți-ai fi pus pe tine haina tatălui tău și gata, deveneai bărbat. Mă simțeam de parcă mi-ar fi fost frig și băiatul cu care eram Îmi dădea haina lui. Așezată pe umerii mei, haina era mare, călduroasă, liniștitoare, străină. (Și, În acest caz, cine era partenerul meu? Căpitanul echipei de fotbal? Nu. Prietenul meu stabil era veterinarul din cel de-al doilea război mondial, mort de inimă. Tipul meu era membrul unei loje masonice, care se mutase În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
dionisiac... Trei clișee, trei ticuri verbale, trei fantezii aproape sexuale se-ntind și azi peste uriașa peninsulă ce se naște în Urali. Nu știu dacă le secretăm sau le fabricăm permanent, dacă ele ne închid în alte "lagăre" infantilizante și liniștitoare sau dacă plutim pe ele ca pe niște salvatoare plute ale Meduzei: Europa de Vest, Europa Centrală și Europa de Est. Civilizația, nevroza și haosul. Prosperitatea, cultura și haosul. Rațiunea, subconștientul și haosul, într-o discuție pe care-am avut-o acum câțiva ani
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
-mi treacă și că, după câteva porții de Dickens, o să tânjesc iar după Joyce. Dar până una alta am simțit că trebuie să mă vâr urgent în pat sub duna umplută cu puf și să mă cufund într-o cărțulie liniștitoare. Brusc m-a năpădit dorul de bunica și am știut că numai Selma Lagerlof și înțeleapta gâscă Akka mă pot alina. În câteva clipe m-am strecurat în stol, printre perechile înaripate ce zboară în formă de V, puternice și
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2187_a_3512]
-
și se rostogolea leneșă peste stradă, se aciuase până și în cadența molcomă a copitelor de cai, în asfaltul aleii Băiuț, în căruța țiganilor, în stigătul lor prelung și tremurat care-și pierdea treptat sensul ca să se transforme într-un liniștitor „tiche goaee, oo ooooo!“, aș fi putut jura, atâta vreme cât Filip credea că poate sforăi ca un tigru și să-și gâdile fratele în același timp, că nimic nu se va mai schimba vreodată, că lumea va rămâne așa, veșnic încremenită
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
nu mai părea chiar atât de înfricoșător, putea fi învins, putea fi aruncat pe geam, putea să încaseze un ditamai pumnul în bot, clipa aceea părea să fi trecut, pentru că dintr-odată Matei se așezase lângă mine în lumina difuză, liniștitoare și verde a veiozei, îmi cerea să-l iert pentru tot felul de lucruri nemaiauzite, o carte și un capitol cinci, încerca, nu știu de ce, să mă înduioșeze, îmi vorbea scriind despre dragul meu Filip (care părea să fie și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
și pornea drept În sus. Deși era o țeavă foarte groasă, nu umplea perfect gaura care fusese făcută pentru ea, iar zidăria din jurul ei era tencuită grosolan și peticită de mîntuială. Pe vremea aceea eram extrem de curios, iar mirosul era liniștitor, chiar dacă nu era era chiar ca mirosurile de șobolan cu care eram eu obișnuit. Era mai trist decît ele. Rezemîndu-mă cu spatele de țeavă, mi-am pus tălpile pe laterala găurii și m-am Împins Înăuntru, proptindu-mi degetele de la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1976_a_3301]
-
i-am studiat cu atenție tîmplele. După teribila mea experiență cu Norman Shine, nu mai aveam nici un chef să risc. Însă, băgîndu-mi nasul sub părul lui de la ceafă, n-am dat peste nici o protuberanță ciudată, ci doar peste o suprafață liniștitor de netedă, presărată ici-colo de mătreață, așa că sub poza lui Jerry am lipit cuvintele SINCER și CUMSECADE. Îngenunchind lîngă cărucior, Jerry a aranjat cărțile În teancuri, cu titlul În sus. Am urcat În vîrful stivei celei mai Înalte, iar el
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1976_a_3301]
-
licurici. Drumul cel mare și larg, din fața Bisericii, era neîncăpător pentru mulțimea fără număr, care a venit la sfânta slujbă a învierii Domnului. Văzduhul răsuna de dangătul clopotelor... In glasul lor de bronz se simțea o putere neînțeleasă... o taină liniștitoare. Clopotele au tăcut... strada s-a pustiit... O tăcere blajină stăpânea înconjorul. Peste oraș se așternu pacea și liniștea binefăcătoare. Bătrânul Iorgu, cu lumânarea aprinsă într-o mână și în cealaltă bastonul, șontâc-șontâc, se grăbea cu sufletul ușor spre casă
PRECUM ÎN CER AŞA ŞI PE PĂMÂNT by Gheorghe TESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91553_a_92861]
-
aerul verde, cu buturugile mișunând de vacile-domnului, cu iepurii și dihorii morți pe poteci. Răzlețindu-mă de ceilalți copii, mă afundam în adâncul pădurii până nu 44 mai auzeam, în tăcerea vie și răcoroasă, decât, din timp în timp, zgomote liniștitoare: triluri de păsări, bâzâitul bondarilor ce intrau în cupele clopoțeilor azurii ca să iasă prăfuiți de polen, fâșâitul frunzelor moi și pufoase pe câte un lăstar... Deveneam atunci altul, mă așezam pe pământul bălțat de lumini arzătoare simțind cum mă umple
Travesti by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295574_a_296903]
-
cap, iar acum, în era postfreudiană, trebuia să fie vorba de un complex sau - ca să fim cu adevărat sincronizați cu epoca - un dezechilibru chimic. Peste o sută de ani se va găsi o altă explicație, una complet diferită. La gândul liniștitor că adevărurile unei epoci erau absurdități în alta și că nu conta prea mult ce gândești atâta vreme cât faci ceea ce se cuvine, iar el tocmai asta făcea, Wilt izbuti în cele din urmă să adoarmă. Se văzu trezit la șapte dimineața
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2233_a_3558]
-
și... (cuvânt neînțeles) o să stea de vorbă cu el! O pauză; apoi, de la îndepărtatul Gosseyn Doi veni admonestarea: "Ai grijă, Trei! Intenționat te-au lăsat să auzi asta. Așa ca, deși ideea de a sta de vorbă e în general liniștitoare, după atacul neașteptat pe care l-au lansat imediat de la sosirea lor, asta ca să-ți amintesc că nu sunt prietenoși, te sfătuiesc să fii pregătit să faci saltul dacă ți se oferă cea mai mică ocazie." Simți o mișcare sub
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85127_a_85914]