37,688 matches
-
expediente mărunte ce te satisfac pe moment, dar simți acut faptul că rostul ți s-a dus, a zburat, precum zboară un pui de porumbel pe care îl găsești zgribulit după ploaie și îl aduci pe balcon. Îi dai să mănânce câteva zile, apoi, într-o bună dimineață nu-l mai afli la locul știut. Și-a luat zborul, gata. Rostul...Dar oare care să fie pînă la urmă rostul omului pe pământ!? Pentru ce se zbate în fond!? Pentru o
UN NOU ÎNCEPUT de ELENA NEACŞU în ediţia nr. 1742 din 08 octombrie 2015 by http://confluente.ro/elena_neacsu_1444297720.html [Corola-blog/BlogPost/381805_a_383134]
-
Fusese una dintre lungile nopți petrecute în lagărul sârbesc, în care, dinspre paturile de refugiați români care se aflau în apropierea sa, nea Mitică a auzit o discuție între doi soți de curând sosiți acolo: Bine, măi Alecule, acum am mâncat, dar mie mi-e așa de sete, de numa’! Dar de unde să-ți aduc eu apă acum?- a întrebat-o soțul, pentru că nu știa unde era fântâna și mai era și noapte, iar ei nu cunoșteau mai nimic din regulile
DACĂ VREI SĂ REUŞEŞTI ÎN VIAŢĂ FĂ-ŢI CEL PUŢIN UN PRIETEN EVREU (CAPITOLUL XX) de OCTAVIAN CURPAŞ în ediţia nr. 315 din 11 noiembrie 2011 by http://confluente.ro/Daca_vrei_sa_reusesti_in_viata_fa_ti_cel_putin_un_prieten_evreu_capitolul_xx_.html [Corola-blog/BlogPost/345099_a_346428]
-
Veșnic știau ce e drept pe lume, ce e bine, eu aveam tot timpul descris de ei cum e în alte părți, care e sistemul statal cel mai firesc și pentru oameni. Sigur că am trăi din plin în comunism, mâncându-l cu polonicul, ca toată lumea, dar datorită acestor trei oameni am avut tot timpul imaginea libertății. Și chestia asta e fără preț pe lume. Multe se pot cumpăra, eu sunt absolut convins că, în România, în trei săptămâni, îți poți
Am primit în dar de la familia mea libertatea. Lucrul ăsta nu are preț pe lume by https://republica.ro/filip-florian-am-primit-in-dar-de-la-familia-mea-libertatea-lucrul-asta-nu-are-prec-pe-lume [Corola-blog/BlogPost/338341_a_339670]
-
nu să îi sugerez: alege tu asta sau să-i dau eu gata alese. Asta am încercat să-i dau, dar n-am reușit tot timpul, pentru că te ciocnești ca tată de acele momente banale, în care el trebuie să mănânce. Și atunci tu nu mai poți să-i deschizi evantaiul, iar el să spună: Da, aș vrea creveți. Fiindcă de unde să-i scoți creveții cu cinci minute înainte de a găti iute ceva? În mine, mai există de multe ori tentații
Am primit în dar de la familia mea libertatea. Lucrul ăsta nu are preț pe lume by https://republica.ro/filip-florian-am-primit-in-dar-de-la-familia-mea-libertatea-lucrul-asta-nu-are-prec-pe-lume [Corola-blog/BlogPost/338341_a_339670]
-
Mâinile parcă-s amorțite: de uimire și de plâns. Pentru că, da, mâinile îmi plâng de tristețe și de disperare, ochii epuizându-mi toate lacrimile. M-am trezit plângând. M-am spălat plângând. Am băut cafeaua plângând. Am muncit plângând. Am mâncat plângând. M-am culcat plângând. Am dormit plângând. Am visat plângând. Însă moartea se grăbește încet, foarte încet, imperceptibil de încet. Aproape de viteza unui fulger globular. Moartea nu se împiedică nici de lacrimi, nici de zâmbete. Deplasarea ei poate părea
14. MÂINILE MELE PLÂNG de COSTEL ZĂGAN în ediţia nr. 1865 din 08 februarie 2016 by http://confluente.ro/costel_zagan_1454952995.html [Corola-blog/BlogPost/384005_a_385334]
-
o fi furat. Doar sunt de neam. --L-am văzut pe câmp, pe o bicicletă cu remorcă. Taie cu coasa, fel de fel de buruieni. --Pelin, bă, pelin strânge. Ce dracu o fi făcând cu el, nu știu. --Ca să-l mănânce, bă! Ha, ha, ha! Că ăștia n-au nici după ce bea apa. --Da’...zise unul care nu râsese deloc, remorca aia la bicicletă și-a făcut-o el. Înseamnă că se pricepe. Cred că am să mă duc la el
S.R.L. AMARU -5 de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 1606 din 25 mai 2015 by http://confluente.ro/nastase_marin_1432574206.html [Corola-blog/BlogPost/361026_a_362355]
-
-o plocon în curte. Mergem la Brăila, la notariat! --Dacă-mi plătești transportul și faci cinste, merg. După ce a-ncheiat actul de donație la notariat, Tache a povestit la cârciumă cum l-a fraierit pe Amărăștean. L-am băut și l-am mâncat până n-am mai putut. Au râs toți cu poftă. --E nebun Mărășteanu ăsta. --Da’...uite că l-a păcălit pe Tache, a zis unul. I-a luat mașina pe degeaba. Dacă o repară... Tache Spârcâiac n-a mai râs
S.R.L. AMARU -5 de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 1606 din 25 mai 2015 by http://confluente.ro/nastase_marin_1432574206.html [Corola-blog/BlogPost/361026_a_362355]
-
această vei muri. Și la ce-ți vor fi de folos camarile pline cu de toate? Nu degeaba Yahve făcea să cadă o ploaie de mână din cer pentru israeliți. Însă, doar atât cât puteau strânge într-un pumn, ca să mănânce în ziua aceea. Și să nu aibă grijă zilei de mâine. „Ajunge zilei răutatea ei” - mai spune Cartea Sfântă. Dar, cum omul e cârtitor de cum a văzut lumina zilei, a vrut mai mult decât un pumn de mană cerească, gratuită
CEZARINA ADAMESCU de CEZARINA ADAMESCU în ediţia nr. 481 din 25 aprilie 2012 by http://confluente.ro/Tableta_spirituala_pelerini_si_str_cezarina_adamescu_1335348271.html [Corola-blog/BlogPost/359201_a_360530]
-
să nu aibă grijă zilei de mâine. „Ajunge zilei răutatea ei” - mai spune Cartea Sfântă. Dar, cum omul e cârtitor de cum a văzut lumina zilei, a vrut mai mult decât un pumn de mană cerească, gratuită și care se putea mânca fără mari eforturi. El râvnea la oalele cu carne de vițel din Egipt și au început să murmure. Nu degeaba a rămas vorba: „Nemulțumitorului i se ia darul”. Dacă nu știi să mulțumești pentru ce ți s-a oferit, poti
CEZARINA ADAMESCU de CEZARINA ADAMESCU în ediţia nr. 481 din 25 aprilie 2012 by http://confluente.ro/Tableta_spirituala_pelerini_si_str_cezarina_adamescu_1335348271.html [Corola-blog/BlogPost/359201_a_360530]
-
care am fost smulsă. M-ai testat bine! De-un veac șterg cu lacrimi dinții ei până s-au tocit vârfurile. Am săpat în trecut până am descoperit comoara ascunsă în muntele înconjurat de ape. Rochița în alb-albastru mi-au mâncat-o moliile. Noaptea mă-mbracă în haina neagră cu stele argintii, ploaia mă spală, ziua îmi usucă buclele, smarald lins de căprioare. Cine te ocrotește.... nu știi... Citește mai mult învârte cercurile înaltedin care am fost smulsă.M-ai testat
CRISTINA MARIANA BĂLĂȘOIU by http://confluente.ro/articole/cristina_mariana_b%C4%83l%C4%83%C8%99oiu/canal [Corola-blog/BlogPost/362809_a_364138]
-
Citește mai mult învârte cercurile înaltedin care am fost smulsă.M-ai testat bine!De-un veac ștergcu lacrimi dinții eipână s-au tocit vârfurile.Am săpat în trecutpână am descoperit comoaraascunsă în muntele înconjurat de ape.Rochița în alb-albastrumi-au mâncat-o moliile.Noaptea mă-mbracă în hainaneagră cu stele argintii,ploaia mă spală,ziua îmi usucă buclele,smarald lins de căprioare.Cine te ocrotește....nu știi...... XIII. CURCUBEUL DIN LENTILĂ..., de Cristina Mariana Bălășoiu , publicat în Ediția nr. 1989 din
CRISTINA MARIANA BĂLĂȘOIU by http://confluente.ro/articole/cristina_mariana_b%C4%83l%C4%83%C8%99oiu/canal [Corola-blog/BlogPost/362809_a_364138]
-
urca pe cap. Ba, uite că unul îl trăgea de coadă! Altul îi rodea o unghie. „Aoleu!” Șușurel sări ca ars. Văzu niște vietăți mici, negre, cu ochii ca mărgelele și cozile ca niște șnurulețe. „Doamne, astea vor să mă mănânce!” Într-o clipă se aruncă pe gura podului, sări în ogradă, se năpusti pe ușa deschisă a casei, oprindu-se buimac după sobă, unde dormea mama sa. Pisica își ridică nemulțumită capul. Din ogradă se auzea cârâitul găinilor, speriate de
MOTANUL ȘUȘUREL de GHEORGHE VICOL în ediţia nr. 1431 din 01 decembrie 2014 by http://confluente.ro/gheorghe_vicol_1417420962.html [Corola-blog/BlogPost/371966_a_373295]
-
tandru: - Ei, ce s-a întâmplat? - Mamă, în pod sunt niște animale mici, negre, cu urechile care abia se văd, cu coada șnuruleț, cu boturi ascuțite, cu ochii ca niște puncte și care strigă „chiț-chiț” și care voiau să mă mănânce! - Măi, dar nătăfleț mai ești! Ăia sunt niște prăpădiți de șoricei. Neștiutori cum sunt, căutau joacă. Lasă, culcă-te! Când o să crești mare, o să fii cel mai puternic din ogradă. Pisica îi linse căpșorul zburlit de frică, apoi începu să
MOTANUL ȘUȘUREL de GHEORGHE VICOL în ediţia nr. 1431 din 01 decembrie 2014 by http://confluente.ro/gheorghe_vicol_1417420962.html [Corola-blog/BlogPost/371966_a_373295]
-
preferată rămâne politica! Acest lucru se datorează în special faptului că sunt un caricaturist de presă, în cea mai mare parte a timpului. De ce tema politică? Cred că pe acest segment trebuie lucrat mult în România, iar un caricaturist poate mânca o pâine albă dacă-și face treaba serios... Avem o clasă politica care-ți dă subiecte grase! Celelalte teme abordate de mine sunt cele sociale, economice, cotidiene, ecologice... Veronica IVANOV: Cu ce amintiri ai rămas din 4 mai 2014, când
COSTEL PĂTRĂŞCAN – RÂSUL CA O TERAPIE de VERONICA IVANOV în ediţia nr. 1592 din 11 mai 2015 by http://confluente.ro/veornica_ivanov_1431351558.html [Corola-blog/BlogPost/350871_a_352200]
-
jucând umbre pe pereți. Multe lămpi și felinare noaptea luminează pană târziu - către ziuă - când munca-ncetează. Bunicii sunt fericiți fiindcă treabă bună au făcut ai lor vecini la clacă împreună. Au muncit și s-au distrat și plăcinte au mâncat, vinul i-a înveselit au cântat și-au dănțuit... FANY Și-a cusut zestrea pe pânza de păianjen, ca-n povești, Îngânând cântece tandre, și punând flori la ferești. Dar i-a fost furată toată, tot ce poți s-agonisești
ARBORELE VIEŢII de CÂRDEI MARIANA în ediţia nr. 123 din 03 mai 2011 by http://confluente.ro/Arborele_vietii.html [Corola-blog/BlogPost/343191_a_344520]
-
euro, până la costume bărbătești de 2.000 de euro. Mi-am dorit să vând lucruri esențiale. Omul poate trăi fără un televizor LCD, dar fără legume și fructe nu poate trăi. Întotdeauna mi-a surâs ideea de natură, de a mânca un pic mai sănătos, am o fetiță de nouă ani pe care încerc să o instruiesc în sensul acesta. Și de aici, am pus totul cap la cap. Am dovedit că pot vinde mofturi scumpe. De ce să nu pot să
A renunțat la cariera în vânzări ca să își deschidă un aprozar. „Am dovedit că pot vinde mofturi scumpe. De ce să nu pot să le vând oamenilor lucruri esențiale ieftine?”. Generația B by https://republica.ro/a-renuntat-la-cariera-in-vanzari-ca-sa-isi-deschida-un-aprozar-zam-dovedit-ca-pot-vinde-mofturi-scumpe [Corola-blog/BlogPost/338424_a_339753]
-
am cum să scap m-am însurat, să nu mai dau tribut și, într-un fel, să-mi îndulcesc amarul. dar cum o dai și cum n-o dai, de dracu tot nu scapi, și basta! că dacă n-ai mâncat de mic, noroc nu ai, nebunii îmi taxează, astăzi, și nevasta! mă jur pe ce mai am curat și sfânt, că le-o cedez cu drag, în custodie, iar dacă vor să nu le-o cer curând, s-o țină
ÎMI VINE S-O TULESC AFARĂ de GEORGE SAFIR în ediţia nr. 947 din 04 august 2013 by http://confluente.ro/Imi_vine_s_o_tulesc_afara_george_safir_1375616550.html [Corola-blog/BlogPost/364187_a_365516]
-
pe care le vantura prin aer nărăbdător. Apoi fuge în ascunzătoarea să. Nea Marin îi așează cu grije cașcavalul lângă orificiul dintre zid și podea, apoi se retrage pe fotoliu și așteaptă. Imediat șoricelul iese din ascunzătoare și începe să mănânce.Se instalase o înțelegere între cei doi.Nu abuzau nici-unul de încrederea celuilalt. Erau clipele cele mai amuzante ale însinguraticului Marin. Această scenă se repeat ori de câte ori însinguraticul se așeza pe fotoliu din sufragerie, pentru a urmării unele emisiuni de la televizor
SINGUR, POVESTIRE DE AL.FLORIN ŢENE de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 410 din 14 februarie 2012 by http://confluente.ro/Singur_povestire_de_alflorin_tene_al_florin_tene_1329233134.html [Corola-blog/BlogPost/356317_a_357646]
-
că încă n-o văzusem pe Maria prin casă. Apăru, în sfârșit, și fata. Era dichisită tare, în cămașă și catrință, model popular, ca la paradă. Noi, bărbații, eram deja la al doilea păhărel de țuică, eram cu chef și mâncam din sarmalele aduse de nevasta lui nea Macovei. - Măi, fato! Ia și tu un pahar cu noi! - Nu pot! Nu beau țuică! se codi fata rușinată. Cu tot dichisul gătelii, fata a fost pusă de maică-sa să ne servească
PUTEREA RAZEI ALBASTRE (4A) de VIOREL DARIE în ediţia nr. 1965 din 18 mai 2016 by http://confluente.ro/viorel_darie_1463551089.html [Corola-blog/BlogPost/379949_a_381278]
-
parcuri, în mijloacele de transport se păstrează tăcerea. Doar în prezența acestui stimul se aprind discuțiile. Ne amintește cumva de un alt mare scriitor, Marin Preda, care a mutat berăria în poiana lui Iocan, la o țuică. De aceea se mănâncă și se bea cu atâta poftă în berărie în ”Momentele și schițele” lui, mâncarea și băutura întrețin conștiința civică. Numai că acolo nu mai sunt Lache și Tache, niște inși oarecare, ci reprezentanții legitimi ai urbei natale. S-a privit
„MOFTANGIUL” CARAGIALE de ION IONESCU BUCOVU în ediţia nr. 651 din 12 octombrie 2012 by http://confluente.ro/_moftangiul_caragiale_ion_ionescu_bucovu_1350062966.html [Corola-blog/BlogPost/359413_a_360742]
-
Autorului Un colț de țară nu deosebit de altele. Poate podișul muntos să schimbe puțin peisajele. Dar și versanții de sud sau est al Carpați-lor au priveliști asemănătoare. Ardelenii nu au însă bărăganul, marele generator de grâu, pâinea țării. De aceea mănâncă preponderent cartofi care schimbă omul. Dar de când generalizarea comerțului le-a adus franzela pe masă parcă Ardeleanul nu mai este Ardelean. Nu numai franzela de grâu a schimbat mentalitatea și, în special, îndepărtarea de Europa. Cum? Doar toată țara face
ARDEALUL MAI ESTE OARE ARDEAL? de EMIL WAGNER în ediţia nr. 1585 din 04 mai 2015 by http://confluente.ro/emil_wagner_1430723485.html [Corola-blog/BlogPost/384532_a_385861]
-
să facă bine, deși este 99% convins că a fost luat de prost. Și nu o dată. Poate chiar de două ori. Părea sincer surprins. I-a luat și a început să tremure. Mi-a spus că e din cauză că nu a mâncat. Singura soluție pe care o avea ca să nu-i crească glicemia. Mi-a spus că îl cheamă Valentin Ionescu și mi-a cerut numărul de telefon ca să mă sune și să-mi înapoieze banii după ce va ajunge acasă. Apoi mi-
„A fi luat de prost”. Cum mi-a scos tânărul Valentin banii din portofel cu o poveste în autobuzul 331 by https://republica.ro/za-fi-luat-de-prost-cum-mi-a-scos-tanarul-valentin-banii-din-portofel-cu-o-poveste-in-autobuzul-331 [Corola-blog/BlogPost/338275_a_339604]
-
având trupuri proslăvite începând eternitatea. Deși într-o oarecare măsură ei au trăit încă de pe pământ aceasta dimensiune a eternității printr-o viață spirituală. După învierea Lui Hristos, ucenicii Săi L-au întâlnit în câteva ocazii, au vorbit împreună, au mâncat și călătorit cu El, au primit cuvinte de încurajare de la El însă, unul din momentele cele mai sublime a fost când L-au văzut cum se înălța spre ceruri de lângă ei având natura umană asupra Sa și au înțeles în
FRAGILITATEA VIEȚII UMANE de EUGEN ONISCU în ediţia nr. 2158 din 27 noiembrie 2016 by http://confluente.ro/eugen_oniscu_1480245731.html [Corola-blog/BlogPost/384261_a_385590]
-
îi atârnau în cele mai surprinzătoare locuri de pe corp. Totuși, este de remarcat că noul context social influențat de acest nobil concept favoriza în mod deosebit categoria cea mai răspândită a împătimiților și anume pescarii. De la niște nefericiți undițari care mâncau cu bestialitate produsele scârboase ale acestei înjositoare activități ajunseseră acum pescari sportivi, sportsmeni, cum se rostea în cluburile elitiste. Și nimic nu putea fi mai plăcut decât să fii considerat sportiv în timp ce stăteai tolănit la umbra unei sălcii, trăgeai alene
HOBBY de MIHAI BATOG BUJENIŢĂ în ediţia nr. 1656 din 14 iulie 2015 by http://confluente.ro/mihai_batog_bujenita_1436864256.html [Corola-blog/BlogPost/365899_a_367228]
-
este: Continuă Împărtășanie, iar cât privește vrednicia, noi preoții sfărâmăm Sfintele Sfintele, după cum citim în rugăciunea de după Epicleza Euharistică ce zice: „Se sfărâmă și se împarte Mielul lui Dumnezeu, Cel ce se sfărâmă și nu se desparte, Cel ce se mănâncă și niciodată nu se sfârșește, ci pe cei ce se împărtășesc îi sfințește” - argument pentru continua împărtășanie. În ce privește vrednicia, aceasta este un dar de la Dumnezeu și nicidecum meritul nostru!... Motivele invocării nevredniciei, cu canoanele, să știți că sunt din lipsa
IN MEMORIAM – ÎMPLINIREA UNUI AN DE LA NAŞTEREA ÎN VIAŢA CEA VEŞNICĂ A PREACUCERNICULUI PĂRINTE PROFESOR ILIE MOLDOVAN DE LA FACULTATEA DE TEOLOGIE „ANDREI ŞAGUNA DIN SIBIU... de STELIAN GOMBOŞ în edi by http://confluente.ro/In_memoriam_implinirea_un_stelian_gombos_1361516257.html [Corola-blog/BlogPost/351965_a_353294]