1,122 matches
-
și o vîrÎ la loc În pachet; apoi, sub privirile lui Duncan, luă două, ridică ușor colțul pernei și le strecură acolo. Îi făcu lui Duncan cu ochiul și netezi perna după aceea; tocmai Își Îndrepta spatele, cînd primii deținuți mărșăluiră pe lîngă ușa lui Duncan. Crawley, Waterman, Giggs, Quigley... Apoi apăru Fraser. Era cu mîinile În buzunare și lovea cu bocancii În dreapta și-n stînga. Totuși, cînd Îl văzu pe domnul Mundy, se lumină la față. — Bună ziua, zise el. E
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
Înroșesc de furie pe socrii mei. Dacă n-ar fi și ei acolo, am putea găzdui cu dragă inimă pe oricine am vrea. Dar ei sînt acolo și cred că e puțin probabil să-și dorească hoarde Întregi de oameni mărșăluind peste ei, În casă. — A, face Lisa, Întorcîndu-se spre noi, aceștia sînt prietenii mei. Ne prezintă pe rînd, iar noi zîmbim și ne aplecăm ca să dăm mîna. Tare Îmi doresc să fiu Îmbrăcată În blugi și tricou alb, cu toate că ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
rezistă pe meleagurile acestea sterpe sunt iarba îngălbenită și tufele ofilite de mărăcini. Într-o asemenea atmosferă de uscăciune se simte stingher, nefiresc, nu-și găsește locul. De dimineață, pe măsură ce soarele îi încălzește cortul, Forrester are visuri agitate, cu soldați mărșăluind în ritm susținut, alert. Sau visuri cu copaci. Regimente de cedrii de Himalaia se întind peste munți și văi ca niște conifere în uniformă. Arbori de neem, sal, lemn de palisandru. Smochini indieni care-și întind rădăcinile în pământ ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
tobe și le face ca din disperare să danseze în fața peșterii morților, de unde străbunii nu pot ieși să le dea ce vor ele și le lasă în stăpânirea lui Sahjat și Massa Missi, să bată pământul sub picioare și să mărșăluiască? Cine ar putea fi mai pe dos ca oamenii albi? Puțin înaintea ivirii zorilor, Jonathan și Gittesn se întorc în tabără coborând dealul. Nu știu cum să interpreteze ce au văzut. Jonathan este tulburat, dar Gittens pare ușurat, amuzat. A fost doar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
aceste lucruri acționează asupra lui mișcându-i brațele, pleoapele. Dacă s-ar putea elibera, ar fi bine. Sau dacă ar descoperi măcar cum funcționează sistemul ar putea căpăta oarecare independență. Își imaginează cum colibele poporului Fotse sunt demolate și ei mărșăluiesc spre noile lor așezări de pe marginea noilor drumuri. La orele mici ale dimineții, trecutul este mult mai derutant decât viitorul. Un gând reprimat începe să se contureze. Ce-ar fi fost dacă cu mult timp în urmă ar fi dispărut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
dintre femei vor să fie altceva decât sunt. Așa a apărut curentul feminist, care-i o consecință a lipsei de feminitate. Femeile acestea nu mai vor să se folosească de armele lor clasice, ci tind către un statut cvasi-asexuat. Protestează, mărșăluiesc, vociferează, țin discursuri, vor să fie ca bărbații, nu știu de Maica Domnului, nici de Dumnezeu”. (Dan Ciachir) Spre deosebire de Dan Ciachir, eu nu știu ce vor aceste „furii” feministe, dincolo de a fi considerate oameni deplini. Poate unele sunt atee. Este problema lor
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2085_a_3410]
-
de dezvoltare o anumită zonă a orașului, mai ales În suburbii, vînzarea gazului propan să fie Înfloritoare. Dar cînd se ajunge la un anume punct cu dezvoltarea, pătrunde gazul din oraș prin conducte și gata cu noi! Sunăm goarna și mărșăluim spre alte zone promițătoare dar Încă nedezvoltate. Alergăm pe la autoritățile locale și centrale pentru a culege date, a obține aprobări, angajăm alți negustori ș.a.m.d. Ei bine, datorită creșterii uriașe a orașului - e În plină efervescență acum -, sămînța semănată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
de atunci, multe piese în registrul acustic, cu mult mai mare preocupare pentru bogăția muzicală. Militantismul s-a păstrat, dar a coborât de pe scenă și a fost asumat ca exercițiu individual. Mihnea și-a dus rucsacul în mijlocul coloanei care a mărșăluit de la Cluj la Roșia Montană. Asta, în ciuda frustrării unui public flămând de adrenalină. A fost, experiența asta, un mesaj limpede despre filosofia trupei - navigăm după propriile noastre criterii de valoare; ne însoțește cine se regăsește cu noi. Nu sunt mulți
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2207_a_3532]
-
desparte lumea de scara ce duce spre inima și mâna protectoare a lui Dumnezeu și-a Maicii Domnului Iisus. Toți cei care pășesc în curtea mănăstirii simt îmbrățișarea Maicii Domnului. De la bebeluși, ce adorm în brațele mamelor, până la copiii care mărșăluiesc în noapte printre sutele de pelerini și bătrânii obosiți și gârboviți de ani ai locului, care privesc ca la iarmaroc la tot ceea ce se întâmplă, familii tinere sau mai bogate în ani și în membri, la toți le înflorește pe
Maica Domnului de la Giurgeni by Mihaela Manu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1645_a_3101]
-
de ieri (un Paul Goma, un Dorin Tudoran, un Mircea Dinescu și încă doi-trei, nu mai mulți, disidenți) și-au schimbat semnul și sensul. Nu cine strigă acum în gura mare ne impresionează, nu cei care cer, mereu, câte ceva, care mărșăluiesc, polemizează, protestează, vituperează... Sunt prea mulți ca să ne mai surprindă. Ne șochează, în schimb, cei care tac, cei care nu cer, cei care nu vituperează. Sunt atât de puțini, încât au ajuns să pară niște excentrici. Iar ceilalți, grosul nonconformismului
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2180_a_3505]
-
Bucur, Victor Rebengiuc, Anca Florea Ploaie de vară - de Antonio Banderas, cu: Alberto Amarilla, Maria Ruiz, Victoria Abril SECRETUL ADRIANEI Go, girls, go! Adriana BABEȚI Săptămâna trecută am început să vă povestesc despre cum 2563 de oameni din Montreal au mărșăluit 60 de km în două zile, într-un weekend de august, și despre cum Alexandra li s-a alăturat, cu gândul țintit spre două femei din România. Prin uriașa mișcare de trupe, Jewish Hospital (organizatorul) a reușit să strângă din
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2180_a_3505]
-
culturală la Montreal. Și-am încercat să vă lămuresc de ce gestul ei mi s-a părut extraordinar. Tot ce urmează e spicuit (cu acord!) din scrisorile pe care i le-a trimis Smarandei Vultur. Iată cum scrie Alexandra că a mărșăluit: „În prima zi am mers 35 de km., în a doua 25. Cam la fiecare 4-5 km erau pit stop-uri, unde primeam apă și mâncare sau puteam să mergem la toaletă. Peste tot erau echipe medicale. Cu doar două
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2180_a_3505]
-
cu entorse sau ligamente bușite. Au fost unele cărora li s-a făcut rău și au plecat cu salvarea. Am văzut foarte multe femei în vârstă. Au fost și câteva gravide și vreo 3 persoane în scaun cu rotile. Au mărșăluit și bărbați, mai ales în echipă cu soțiile sau fiicele lor. A participat o echipă mare de la spital, în care erau toți doctorii de la oncologie, plus directorul. Au fost și multe vedete (actrițe sau prezentatoare de tv). Însă poate cel
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2180_a_3505]
-
De două săptămâni de când am citit scrisorile Alexandrei mă bântuie un singur gând: oare s-ar putea face așa ceva în România? Sunt sigură că da. Poate nu s-ar strânge atâția bani. Dar s-ar aduna 2500 de oameni să mărșăluiască două zile ca nebunii? Sunt sigură că da. Dar s-ar găsi voluntari care să organizeze mega-acțiunea? Sunt sigură că da. Dar eu, una, aș intra într-o poveste ca asta, împreună cu prietenele, colegele și cunoștințele mele? Sunt sigură că
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2180_a_3505]
-
Neamul românesc" : Ne batem, blestem pe noi dacă nu ne batem !" Nu mult după aceea au început să curgă, pe șoseaua care trece nu departe de gospodăria lor, coloane de soldați. Treceau cântând "infanteriștii" cum li se spunea soldaților care mărșăluiau : "As'noapte la Prut Războiu-a-nceput Românii trec dincolo iară Să ia înapoi, prin arme și scut Pământul furat în astă vară..." Mărșăluia și el desculț pe cărarea ce dubla drumul. Mărșăluia și saluta soldații veseli, cu flori la baionetă și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1476_a_2774]
-
trece nu departe de gospodăria lor, coloane de soldați. Treceau cântând "infanteriștii" cum li se spunea soldaților care mărșăluiau : "As'noapte la Prut Războiu-a-nceput Românii trec dincolo iară Să ia înapoi, prin arme și scut Pământul furat în astă vară..." Mărșăluia și el desculț pe cărarea ce dubla drumul. Mărșăluia și saluta soldații veseli, cu flori la baionetă și care se opreau să bea apă din ulcioarele întinse de femei. Cântecul era frumos dar nu înțelegea despre care pământ era vorba
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1476_a_2774]
-
Treceau cântând "infanteriștii" cum li se spunea soldaților care mărșăluiau : "As'noapte la Prut Războiu-a-nceput Românii trec dincolo iară Să ia înapoi, prin arme și scut Pământul furat în astă vară..." Mărșăluia și el desculț pe cărarea ce dubla drumul. Mărșăluia și saluta soldații veseli, cu flori la baionetă și care se opreau să bea apă din ulcioarele întinse de femei. Cântecul era frumos dar nu înțelegea despre care pământ era vorba și cine îl furase ? Nu înțelegea nici ce voia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1476_a_2774]
-
În picioare În fața fetei răzvrătite care a ridicat imediat capul și s-a Îndreptat de spinare luând aerul unui prizonier de război mândru care predase armele, Însă nu și propria demnitate. — Hai! a ordonat mătușa Zeliha. Mama și fiica au mărșăluit În tăcere spre living. Masa pliabilă era așezată de mult pentru micul dejun. În ciuda nemulțumirii ei, Asya nu s-a putut abține să nu observe că masa astfel Împodobită, se potrivea perfect, aproape pictural, cu covorul cărămiziu imens de dedesubt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
să rămână În Istanbul Împreună cu copiii, a căutat refugiu În casa tatălui ei care se afla În Sivas. Însă, de Îndată ce au ajuns acolo, au Început deportările. Întregii familii i s-a ordonat să-și părăsească bunurile și casa și să mărșăluiască alături de mii de alți deportați spre o destinație necunoscută. Armanoush și-a cercetat cu atenție publicul și a hotărât să Încheie povestea. — Au mărșăluit mult timp. Mama bunicii mele a murit pe drum și În scurt timp a murit și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
Început deportările. Întregii familii i s-a ordonat să-și părăsească bunurile și casa și să mărșăluiască alături de mii de alți deportați spre o destinație necunoscută. Armanoush și-a cercetat cu atenție publicul și a hotărât să Încheie povestea. — Au mărșăluit mult timp. Mama bunicii mele a murit pe drum și În scurt timp a murit și cel mai mare dintre frați. Neavând părinți care să aibă grijă de ei, copiii mai mici s-au pierdut unul de altul În mijlocul haosului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
hărțuiau caravanele, furau puțina mâncare de care săracii aveau nevoie ca să supraviețuiască, Îi speriau pe pelerinii plecați În călătoria sfântă, atacau procesiunile sau șopteau un cântec de moarte Înspăimântător În urechile celor condamnați la galere sau a celor siliți să mărșăluiască până la moarte. Erau spectatorii acelor momente despre care oamenii nu lăsaseră nici o mărturie, nici o dovadă scrisă. Gulyabani erau martorii hidoși ai hidoșeniilor pe care oamenii erau În stare să și le facă unii altora. De aceea, s-a gândit mătușa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
nici o mărturie, nici o dovadă scrisă. Gulyabani erau martorii hidoși ai hidoșeniilor pe care oamenii erau În stare să și le facă unii altora. De aceea, s-a gândit mătușa Banu, dacă familia lui Armanoush a fost Într-adevăr silită să mărșăluiască până la moarte În 1915, după cum pretindea ea, domnul Bitter știa cu siguranță ceva despre asta. — N-ai de gând să mă Întrebi nimic? a spus domnul Bitter stând pe marginea patului, savurând din plin dilema mătușii Banu. Eram vultur, a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
de gând să mă Întrebi nimic? a spus domnul Bitter stând pe marginea patului, savurând din plin dilema mătușii Banu. Eram vultur, a continuat pe un ton amar, singurul pe care știa să vorbească. Am văzut totul. I-am privit mărșăluind, mărșăluind, mărșăluind fără oprire, femei și copii. Am zburat pe deasupra lor, desenând cercuri mari pe cerul albastru, așteptându-i să cadă În genunchi. — Taci! a urlat mătușa Banu. Taci! Nu vreau să știu. Nu uita cine e stăpânul. — Da, stăpână
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
gând să mă Întrebi nimic? a spus domnul Bitter stând pe marginea patului, savurând din plin dilema mătușii Banu. Eram vultur, a continuat pe un ton amar, singurul pe care știa să vorbească. Am văzut totul. I-am privit mărșăluind, mărșăluind, mărșăluind fără oprire, femei și copii. Am zburat pe deasupra lor, desenând cercuri mari pe cerul albastru, așteptându-i să cadă În genunchi. — Taci! a urlat mătușa Banu. Taci! Nu vreau să știu. Nu uita cine e stăpânul. — Da, stăpână, a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
să mă Întrebi nimic? a spus domnul Bitter stând pe marginea patului, savurând din plin dilema mătușii Banu. Eram vultur, a continuat pe un ton amar, singurul pe care știa să vorbească. Am văzut totul. I-am privit mărșăluind, mărșăluind, mărșăluind fără oprire, femei și copii. Am zburat pe deasupra lor, desenând cercuri mari pe cerul albastru, așteptându-i să cadă În genunchi. — Taci! a urlat mătușa Banu. Taci! Nu vreau să știu. Nu uita cine e stăpânul. — Da, stăpână, a bătut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]