2,956 matches
-
și semnificația acesteia este, așa cum se poate vedea din cele de mai sus, una dintre dimensiunile psiho-morale cele mai importante ale analizei Eului și poate prima În Întâlnirea, abordarea și cunoașterea unei persoane umane. 11 VÂRSTELE EULUI (SEMNIFICAȚIA PSIHO-MORALĂ A METAMORFOZELOR TEMPORALE ALE EULUIĂ Timp și persoană De la naștere și până la moartea sa, persoana traversează un Întreg șir de etape și de schimbări temporale. Omul nu este În decursul vieții sale același. El se schimbă permanent. Când a ajuns la porțile
[Corola-publishinghouse/Science/2265_a_3590]
-
mă pot Împlini decât tot prin timp, trecând În mod obligatoriu prin toate etapele temporale ale vieții. Este un paradox care cuprinde Însăși condiția esențială de a fi a persoanei umane. Biografia mea este, de fapt, un lung șir de metamorfoze ale propriului meu Eu, al persoanei mele, așa cum le percep eu și așa cum sunt percepute de ceilalți. Acceptă oare persoana rigorile impuse acesteia de către timp? Natural că acest aspect este o chestiune de conștiință. Volentes ducunt fata, nolente trahunt. Oricât
[Corola-publishinghouse/Science/2265_a_3590]
-
dezvoltare. În plus, adultul, așa cum vom vedea În continuare, Își Îmbogățește propria identitate cu identitatea cuplului din care face parte. Aceasta reprezintă un plus de imagine socială și de valoare morală. Bătrânețea este ultima vârstă a persoanei. Ultima etapă de metamorfoză a Eului individual. Ea a fost una dintre cele mai controversate teme din toate timpurile. Imaginile bătrâneții au suferit cele mai multe mutații În decursul istoriei civilizației, În raport cu punctul de vedere din care au fost considerate. Trecând Însă dincolo de atitudinile subiective de
[Corola-publishinghouse/Science/2265_a_3590]
-
și religioase care au fost asimilate de Supra-Eu și care acționează permanent și diferențiat asupra Eului personal, În raport cu vârstele acestuia. În felul acesta, În mod paradoxal, Eu sunt permanent aceeași persoană, dar mereu altul sau o prezență În permanentă schimbare. Metamorfozele temporale ale Eului sunt expresia evoluției ontologice, existențiale a acestuia, a unei permanente schimbări prin asimilarea evenimentelor vieții și a valorilor morale. Acestea ar fi aspectele psiho-biologice și morale ale imaginilor și semnificațiilor Eului pe parcursul vieții sale. Mai există Însă
[Corola-publishinghouse/Science/2265_a_3590]
-
1972; Mihăilescu, 1992; Beetham, 1998 etc.) găsim o tratare multilaterală și profundă a birocrației care poate fi instructivă. Oricum, ideea care se degajă din ele este aceea că birocrația și organizarea structural birocratică au cunoscut de-a lungul timpului o metamorfoză impresionantă. Apărută la început ca o „reacție împotriva subjugării personale, a nepotismului, cruzimii, vicisitudinilor emoționale și judecăților subiective din perioada de început a revoluției industriale”, ea s-a transformat în epoca actuală într-un „instrument social în serviciul represiunii” (Bennis
[Corola-publishinghouse/Science/2267_a_3592]
-
3. tiranul sadic și subordonatul masochist (liderul impune o disciplină severă și arbitrară, iar subordonații care se identifică cu șefii lor o respectă, preferând să sufere); 4 . șeful care caută dragostea și subordonații care o oferă (în acest caz orice metamorfoză a dragostei este posibilă, indiferent dacă este vorba de sexe opuse sau de același sex, de la dragostea de scurtă durată până la divinizare - cu cultul personalității șefilor, de la dragostea platonică până la respect - dragoste la distanță); 5. șeful țap ispășitor și subordonatul
[Corola-publishinghouse/Science/2267_a_3592]
-
ale culturilor care le-au dezvoltat, ce pot fi regăsite, sintetizate în chiar definiția idealului educativ pe care și-l formulează comunitățile în care funcționează respectivele sisteme educative. De altfel, s-ar putea schița o veritabilă istorie a educației urmărind metamorfoza idealurilor educative începînd de la greci și mergînd pînă în modernitatea actuală, nelăsînd pe dinafară idealurile educative malformate, extramoderne, ale societăților totalitare de orice nuanță ideologică 1. Mai trebuie să precizăm că procesul de transmitere culturală, care este în mod esențial
GHID PENTRU CERCETAREA EDUCAŢIEI by NICOLETA LAURA POPA, LIVIU ANTONESEI, ADRIAN VICENTIU LABAR () [Corola-publishinghouse/Science/797_a_1743]
-
produs; 7.un demers explicativ, odată elaborat, să nu fie reluat în alte contexte decît după ce este analizat în prealabil - faptele de natură psihologică, socială sau educativă nu sînt inerte, ci se află într-o permanentă dinamică, într-o continuă metamorfoză. 4.2.4. Interpretarea este încununarea cercetării Indiferent dacă interpretarea însoțește o altă metodă pe parcursul exercitării sale în acumularea faptelor sau reprezintă faza finală a unei cercetări, ea îndeplinește întotdeauna funcții vitale pentru aceasta, fiind de fapt încununarea demersului investigativ
GHID PENTRU CERCETAREA EDUCAŢIEI by NICOLETA LAURA POPA, LIVIU ANTONESEI, ADRIAN VICENTIU LABAR () [Corola-publishinghouse/Science/797_a_1743]
-
El știe să selecteze datele semnificative, interpretându-le cu mijloacele criticii literare și sesizând conexiuni sau interdependențe nebănuite între ipostazele vieții și ale operei. Interesante sunt capitolele ce întreprind o paralelă între Emil Rebreanu și Apostol Bologa, reconstituie geneza și metamorfoza romanelor sau relevă raporturi între Liviu Rebreanu și cultura germană, toate aceste demersuri analitice și documentare distingându-se prin avansarea unor date și puncte de vedere noi, de certă valoare istorico-literară. Interesantă este, bunăoară, ideea unei proiecții autobiografice, oarecum paradoxală
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287526_a_288855]
-
nu-l afla nici în diviziunea neîncetată a atomului, nici în roirea fără margini a stelelor. Antropologia și psihanaliza sunt considerate adevărate "flageluri intelectuale" ce sugrumă, cu ajutorul mașinilor dorinței psihosomatice, cultura modernă. "Pentru a pune lucrurile la locul lor, orice metamorfoză trebuie interpretată ca o psihogeneză",, (Raymond Ruyer). Noua gnoză, la ispita atmosferei sacristiilor, încearcă restaurarea unei gîndiri teolo-gico-metafizice, fără distorsionările abuzive in-duse de metoda fenomenologică clasică, fără distrugerea mitului, o gîndire onto-teologică, potrivit căreia ființele sunt întemeiate din ființa comună
[Corola-publishinghouse/Science/1513_a_2811]
-
Antonică. Il întâlnim, mai întâi, vorbindu-ne simplu din formele suple, stilizate ale vaselor uzuale, fiind o prelungire sau o hiperbolă a funcționalismului. Regăsim amplificată de o emoție nouă, de o idee adeseori năstrușnică, frumusețea simplă a vaselor care suferă metamorfoze, se apropie de chipul creatorilor, vorbesc în numele lor. Cu alte cuvinte, lutul este umanizat. Cu totul remarcabile ne par tocmai aceste vase ornamentale, înrudite cu sculptura, expresive, pline de tâlcuri. În ele abstracția ideală devine sensibilă, mesajul se transmite în
Ion Antonică (1937-2002) Ceramică - Sculptură by Elena – Ivona Aramă () [Corola-publishinghouse/Science/1244_a_2070]
-
A treisprezecea zodie, CNP, 1995, 4; Liviu Ioan Stoiciu, „Zodia nopții”, „Cotidianul”, 1995, 4 mai; Cristian Livescu, Zodia lucidității, CNT, 1995, 23; George Bădărău, Armonii ale tragicului, CNP, 1995, 11; Dan Stanca, Melancolie și combustie, VR, 1996, 3-4; Iulian Boldea, Metamorfozele textului, Târgu Mureș, 1996, 35-38; Nicolae Coande, „În inima crizei”, „Calende”, 1997, 1-2; Simion Bărbulescu, Un altfel de model de expresivitate, LCF, 1998, 20; Grigore Chiper, Ars moriendi, „Contrafort”, 1998, 7-8; Ionel Savitescu, „Întotdeauna ploaia spală eșafodul”, ATN, 1998, 8
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289833_a_291162]
-
Carol Davilla” din București, este și el originar din părțile Tecuciului și rudă cu George Emil Palade, laureatul Premiului Nobel în medicină. Constantin Dimoftache a găsit-o pe Natalia, în iarna lui 1959, lucrând la revizuirea unei vechi traduceri a Metamorfozelor lui Ovidiu și la un poem, Nirvana, inspirat din filozofia indiană. Poeta Natalia Negru moare în uitare la Tecuci la 2 septembrie 1962. Se pare că drama celor trei poeți a fost subiectul unui roman intitulat „Șarpele”, început de Liviu
NU PUNE, DOAMNE, LACÃT GURII MELE by Servilia Oancea () [Corola-publishinghouse/Science/1835_a_3165]
-
ideea de utilitate<footnote Richard Schlatter, op. cit., p. 242. footnote>. Utilitariștii au fost printre primii teoreticieni moderni care au făcut distincție clară între proprietate ca lucru pe care cineva îl posedă și proprietate ca instrument pentru a spori fericirea umană. Metamorfoza modului de a gândi despre natura proprietății a urmărit schimbările multiple care au transformat economia feudală într-o economie de piață și o domnie dinastică într-o guvernare în cadrul statului-națiune. Conceptul nou de proprietate a fost o modalitate de reorganizare
Macroeconomia tranziției postsocialiste by Cristian Florin CIURLĂU () [Corola-publishinghouse/Science/196_a_212]
-
o multitudine de forme. Apreciem, de aceea, că o definiție a economiei de piață trebuie să fie suficient de cuprinzătoare pentru a include toate elementele care o caracterizează și o particularizează față de economia naturală, considerate în dinamica lor continuă, în metamorfoza lor permanentă; definiția economiei de piață nu poate fi însă nici exhaustivă, nici exclusivă. Trebuie subliniat, după opinia noastră, că piața are implicații mult mai largi, mai complexe și mai performante decât simpla asigurare a echilibrului dintre cerere și ofertă
Macroeconomia tranziției postsocialiste by Cristian Florin CIURLĂU () [Corola-publishinghouse/Science/196_a_212]
-
Ea este, de fapt, cântec pentru că este „pierdere, / zeiască, dulce pierdere de sine”. În finalul poemului poetul mai spune: „Dar cel ce-ascultă, dobândește viu contur, În armoniile treptat depline un templu, un menhir sau crin devine.” Și consfințește astfel metamorfoza ascultătorului-poet care se apropie de statutul armonic al unui lucru printe celelalte lucruri. Doar așa fiind demn să se pătrundă de Întreaga armonie a cîntecului. În maniera sa ghidușă, Marin Sorescu se mărturisește: „Pereții casei Îmi sunt plini / De rame
Mulcom Picurând by Corneliu Traian Atanasiu () [Corola-publishinghouse/Science/1259_a_2200]
-
naratori auctoriali, mediatori personalizați sau reflectori se referă la alt strat, și anume la structura de suprafață, care este vizibilă pentru cititor fără vreo operație teoretică. Fragmentul din prefața romanului Alesul care a fost citat anterior este o capodoperă a metamorfozei literare a unui concept din teoria narațiunii. Spiritul narațiunii, care aparține înălțimilor eterice ale abstracțiunii, se transformă brusc într-o persoană pe deplin tangibilă care i se prezintă cititorului în calitate de narator ființînd într-un hic et nunc propriu. Potrivit terminologiei
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
mai multă necreditabilitate vom accepta, fără a pierde din simpatie"355. În concordanță cu această teză, Booth numește personajele- reflector "naratori" și discută credibilitatea lor Emma a lui Jane Austen, Strether, Paul Morel, Pinkie (Brighton Rock) și Gregor Samsa (din Metamorfoza de Kafka). Prin ștergerea distincției dintre personajele-narator și personajele-reflector și prin aplicarea criteriului credibilității în egală măsură ambelor categorii, Booth atenuează semnificația structurală a acestei distincții și reduce utilitatea de altfel foarte importantă a criteriului credibilității. Criteriul credibilității ar fi
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
Hero, 281 Ulysses (Ulise), 22, 28-29, 103-104, 181, 224, 229, 254, 259-262, 266-267, 293, 330-333 Jung, C.G., 266 Kafka, Franz, Der Prozeß (Procesul), 119-129, 123, 127, 294, 292 Das Schloß (Castelul), 123, 126, 138, 224, 236-237, 292, 321 Die Verwandlung (Metamorfoza), 233 Kahrman, C., 50 Kanzog, Klaus, 52, 227 Karl, F.R., 223 Karpf, Fritz, 324 Karrer, Wolfgang, și Eberhard Kreutzer, 53 Kayser, Wolfgang, 21, 39-41, 46, 134-135 Keller, Gottfried, Der grüne Heinrich (Heinrich cel Verde), 133-135, 138, 301, 308 Die Leute
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
ceea ce a determinat-o pe Roxana Sorescu să vadă în C. un poet livresc. Autorul preferă acum forma fixă a sonetului, inventând, prin hibridare, „rondosonetul” (Pasărea de cenușă), „glossosonetul” (Triumful iubirii), sonetul cu versuri albe (Dorador) și supunând limba la metamorfoze menite a potența impresia de gest sacerdotal al rostirii poetice („a fire”, „chip se ivind”, „mă-mpodobind”, „lumina izvorându-se-n lumine”). Toate aceste inovații formale nu reușesc totuși să compenseze decât în parte diluarea substanței lirice prin repetiție și (auto
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286116_a_287445]
-
melancolia să ne duce la Sartre, atins de acelasi rău al secolului: Cred că eu m-am schimbat. E soluția cea mai simplă, dar și cea mai neplăcută. Trebuie să recunosc că sunt subiectul unor transformări neprevăzute. (...) O mulțime de metamorfoze mărunte se petrec în mine fără să-mi dau seama, pentru că într-o zi, fără să știu, să se producă o adevarată revoluție"50. Este vorba despre un amestec de spaimă și neliniște existențiala, însă, în același timp, Cioran se
[Corola-publishinghouse/Science/1473_a_2771]
-
Sábato trece dincolo de scriitorul din Praga, ducând oroarea până la o viziune generală, apocaliptica, buclă absurdului fiind compensata de buclă speranței, inexistentă la Kafka. Angela B. Dellepiane, unul din exegeții sabatieni, spune: "Similitudinea cu Kafka este evidentă. Că și protagonistul din Metamorfoza, Pablo (este vorba despre Pablo Castel, personajul central din Tunelul) declară: "eu nu sunt ființă umană, sunt altfel, în mine sunt două persoane, nimeni nu mă înțelege""67. Aceeași Angela Dellepiane conchide: "Ca si Kafka, Sábato nu dă lecții și
[Corola-publishinghouse/Science/1473_a_2771]
-
povestesc o crimă din pasiune, ambii protagoniști sunt marcați de figură mamei, poveștile lor includ o femeie cu același nume, iar crimele sunt similar comise, desi motivele sunt diferite. Ceea ce Castel împărtășește cu Meursault, împărtășește și cu Gregor Samsa din Metamorfoza lui Kafka. Pablo Castel este un exponent al deja clasicelor simptome de anxietate modernă, un om incapabil de a comunica cu ceilalți, neînțeles, neiubit, disperat să găsească ordinea în viața sa. Nu suportă izolarea, singurătatea, de aceea și ucide pe
[Corola-publishinghouse/Science/1473_a_2771]
-
despre "atomi pescuiți" sau (folosind formula lui Henry James) despre faptul că imaginile și ideile se cufundă pentru o vreme "în puțul adânc al cerebralizării inconștiente", pentru ca apoi să iasă după ce au suferit (folosind un citat favorit al erudiților) o "metamorfoză". când lecturile necunoscute ale lui Coleridge reapar, uneori ne lasă impresia unui obiect de "marchetărie" sau a unui "mozaic", alteori avem impresia că ne găsim în fața unui "miracol". Lowes recunoaște formal că la zenitul forței ei, energia creatoare este atât
[Corola-publishinghouse/Science/85058_a_85845]
-
sau a unui "mozaic", alteori avem impresia că ne găsim în fața unui "miracol". Lowes recunoaște formal că la zenitul forței ei, energia creatoare este atât conștientă cit și inconștientă... controlând în mod conștient pletora de imagini care au suferit o metamorfoză subconștientă în rezervor ("puțul" inconștientului); 127 dar nu-1 interesează și nu încearcă să definească elementul într-adevăr deliberat și constructiv din procesul de creație. *17 Când e vorba de un scriitor narativ, ne gândim la faptul că acesta creează caractere
[Corola-publishinghouse/Science/85058_a_85845]