2,482 matches
-
de cum o vedeai prima oară, te rușinai și lăsai ochii în jos, apoi te întrebai în ce măsură poate el, omul acesta, Grigore Moscovici, stăpâni și îmblânzi un asemenea "mânz nărăvaș"? ... I-am văzut de mai multe ori împreună; și-am rămas mirat și ușor contrariat că el, cel atât de serios, de sobru și de rece la cursuri era, lângă dânsa, plin de zâmbet, dezinvolt, gălăgios, galant, șarmant. Dimineața, când veneau împreună fiindcă ea își găsise un post la biblioteca facultății se
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
La Ceaușescu!... Nu mă voi lăsa așa, cu una, cu două. NU! De o mie de ori, nu!" Când să intru în bloc m-am întâlnit cu o vecină de apartament. O profesoară. Marica Zara. S-a uitat la mine, mirată. Și m-a întrebat: Ce se-ntâmplă, vecine? Ești tare palid! Nu te simți bine? Nu! Nu e nimic! Poate ți se pare! Mă simt normal... Dar, în gând, acest "normal" nu l-aș dori nici dușmanilor mei. Am urcat
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
cu o voce caldă, ca a unui vechi prieten din trecut, ne-a aținut calea și ne-a întrebat: Ați avea ceva împotrivă, dacă v-aș invita, aici, la doi pași, la cofetăria din colț, să servim o cafea? Soția, mirată, s-a uitat la dânsul, l-a măsurat cu privirea, o dată și încă o dată, s-a înturnat și spre mine și, cu o voce ușor scandalizată era vorba, totuși, de cineva, de un om pe care azi îl vedeam prima
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
cu cel al dublei naturi a electronului corpuscul / undă"; și: "Ca și Gödel, Eminescu încearcă să motiveze matematic metempsihoza, pornind de la legea identității numerice". Două fapte se impun atenției cititorului descurajat de această avalanșă de informații științifice și echivalări uimitoare: mirat el însuși, autorul remarcă, deseori, "bogăția" poeziei în raport cu știința ori cu filosofia; și mirarea și echivalarea se datorează, în esență, lipsei unei perspective adecvate asupra specificității discursului științific și, respectiv, celui literar: limbajele sunt diferite, stilurile și codurile de asemenea
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
PaIeoIogu-Matta. Încercând "restaurarea transparenței", este compatibil cu noua paradigma a transmodernismului (p. 265). Cunoscuta analistă, "una dintre "logodnicele stelare" ale poetului național" (după o vorbă a lui Paul Anghel), iscând la București, cu ani în urmă, o furtună în eminescologie, mirată apoi ca trăitoare în spațiul helvet de ciudățeniile și alergiile elitiștilor noștri, își continuă preocupările exegetice de impresionantă consistență ontologică. După popasul în "luminișul cristalului", urmează, după câte știm, un studiu consacrat unui Eminescu dincolo de Heidegger, plombat în orizont platonician
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
bătutul la tălpi, bătutul la stomac, sugrumatul, lovitul testiculelor, Înțepatul sub unghie cu ace... Le-am trăit pe toate... Și vă spuneam că erau anchetele de zi și cele de noapte. Anchetatorul de noapte, locotenentul Enăchescu, se arăta totdeauna foarte mirat că sunt bătut... Cum este posibil să fiu bătut? Nu-și putea imagina ce s-a Întâmplat... Când Îl auzeam, aproape că nici nu știam ce să mai cred. Deși și el vroia același lucru, Întreba aceleași lucruri ca și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
tractoriști și așa mai aflam câte-o veste... Și făcusăm un brâu, și-l băgam Înăuntru... Dar dacă te prindea, 14 zile de izolare. Atunci au venit, pare-se, doi colonei de Securitate, ne-a adunat În curte și, foarte mirați, ne Întreba: „Cine ne-a bătut? Cine ne-a forțat la muncă?”. Parcă erau străini de astea (râde - n.n.). Și a Întrebat cine vrea să se ducă să dea declarații. Unii s-au dus, Însă eu nu m-am dus
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
drum. Dacă plecați îmi lăsați mie câinele? m-a întrebat tanti Safta, vecina care tocmai umpluse gălețile cu apă. Unde să plec? am întrebat-o. 20 A zâmbit și a plecat spre casă cu gălețile pline fără să-mi răspundă. Mirată, am privit în urma ei. Odată intrată în casa rece și neprimitoare, am uitat de întrebarea femeii. Mă uit la ceas. Peste o oră se întrerupe curentul. Trebuie să mă grăbesc, să fac focul, să fie cald până vine de la școală
BIETUL OM SUB VREMI by DORINA STOICA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/531_a_938]
-
șef al securității pe județ, promovată în funcția de secretară de județ de la ziarul Scânteia și apropiată a tovarășei Elena Ceaușescu. Ce faci, tovarășa Tudora? Ești bine, sănătoasă? Ți-ai revenit? Mi-am revenit, i-am răspuns moale și oarecum mirată că avea cunoștință despre recenta mea suferință. Eram nerăbdătoare să văd ce îmi va propune, dar în același timp și hotărâtă să accept orice, numai să am de lucru și să scap de tensiunea din fabrică. Am venit să-ți
BIETUL OM SUB VREMI by DORINA STOICA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/531_a_938]
-
tuturor. Secretarul Țăpoi într-una din zilele în care a poposit la primărie ne-a spus mai în glumă, mai în serios: Măi, tovarăși, ați auzit de icoana aceea de la Poeni, care aduce ploaia? N-am auzit, i-am răspuns mirată. Trimiteți pe cineva să vorbească cu popa de acolo să aducă icoana, să vă trimită Dumnezeu ploaie, că muriți de foame. 88 Secretarul era glumeț, dar și cu toane, așa încât niciodată nu știai dacă vorbește serios sau glumește. Am luat
BIETUL OM SUB VREMI by DORINA STOICA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/531_a_938]
-
Unde ați plecat așa de dimineață?, am întrebat din ușa primăriei. S-au întors amândoi în aceeași clipă, uimiți să mă vadă la ora aceea la primărie. Păi... mergem să ducem cașul. Dar cașul a fost ridicat vineri, am răspuns mirată. Îl ducem noi la fabrica de lapte și pe acesta, mi-a răspuns soția inginerului cu glas prefăcut. Peste puțin timp aveam să aflu că dumnealor vindeau în piața din Bacău mai mult de jumătate din cașul de la oile C.
BIETUL OM SUB VREMI by DORINA STOICA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/531_a_938]
-
cu zgomot. Vă rog să mergeți de unde ați venit! Nu am nevoie de domniile voastre astăzi. Dacă va fi necesar, voi apela la serviciile dumneavoastră, dar acum vă rog să plecați, le-am spus, ascunzându-mi cu greu indignarea. Nemulțumiți și mirați, majoritatea au ieșit pe ușa principală. Câțiva dintre ei însă au rămas pironiți pe scaune, nevenindu-le să creadă că într-adevăr nu aveam nevoie de 127 serviciile lor. După ce și aceștia au ieșit afară pe bancă pentru a fuma
BIETUL OM SUB VREMI by DORINA STOICA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/531_a_938]
-
pe tovarășa primar să ajungă aici. Să dispari din fața mea animalule, a strigat femeia, smulgându-i cheile mașinii din mână. Am plecat rușinată de întregul scandal și am mers pe jos spre școală. Lumea adunată în curtea școlii se uita mirată și nu le venea să creadă că sunt martorii unei astfel de scene casnice, despre care aveau să discute mult timp. În secția de votare, pe șeful de post îl aștepta șeful lui și instructorul de la Consiliul Unic, care urmăriseră
BIETUL OM SUB VREMI by DORINA STOICA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/531_a_938]
-
Am coborât din mașină. Părintele și cu preoteasa Frosica, curioși să afle primii rezultatele alegerilor, se aflau deja în curtea primăriei. În birou la mine era lumina aprinsă, dar nu era nimeni. Îl strig pe nenea Turuianu și îl întreb mirată: Nea Turuianu, unde au dispărut toți? Tovarășul secretar Țăpoi este încuiat de mai bine de o oră pe dinăuntru cu secretarul primăriei. Mi-am făcut o cafea și am așteptat, întrebându-mă ce or fi făcând atâta timp cei doi
BIETUL OM SUB VREMI by DORINA STOICA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/531_a_938]
-
cu tine, ești bolnav? De ce nu ai făcut focul? N-am putut! Peste câteva minute focul ardea vesel în sobă, iar masa s-a umplut cu bunătățile aduse de la București, de la bufetul Academiei. Nu vrei să mănânci?, l-am întrebat mirată că nu se dă jos din pat. Nu mănânc! 154 Măi mamă, ce-i cu tine ? L-am întrebat, apucându-l de mână. Abia atunci am văzut că era fierbinte. Cred că ai temperatură mare. Între timp, în cameră se
BIETUL OM SUB VREMI by DORINA STOICA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/531_a_938]
-
M-am oprit lângă o ușă pe care era o tăbliță neagră. Pe ea scria DECAN. Am grăbit pasul. Ceva mai departe de acea ușă, un tânăr zâmbitor m-a întrebat: Ce căutați aici? Pe Dumnezeu? Pe Dumnezeu? am întrebat mirată. Tânărul a început să râdă. Nu știai? Aaaa, ești de la fără frecvență! Așa îi spunem decanului. Ai grijă să nu te vadă că umbli pe aici. Într-un târziu, am găsit ușa pe care scria numele profesorului. Am bătut timid
BIETUL OM SUB VREMI by DORINA STOICA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/531_a_938]
-
cu bere și un pachet nedesfăcut de Kent. Puteți fuma, nu ne deranjează fumul, a adăugat tanti Maria, deschizând și mai tare gemul. Răsfoiam revistele, când de afară s-a auzit o tuse scurtă. E cineva în curte, am întrebat mirată. Cine să fie, doamna primăriță? Nu e nimeni! „Nemții” ne-au povestit despre ei, despre patiseria pe care o aveau în acel mic oraș din Germania, ne-au arătat poze și ne-am uitat pe reviste. Printre revistele de pe masă
BIETUL OM SUB VREMI by DORINA STOICA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/531_a_938]
-
angajau la stâne. În primăvara aceea, la marginea Ghiduleștiului, și-a instalat tabăra o colonie de căldărari nomazi. 192 Tovarășa primar, au venit căldărarii care prelucrează arama și aluminiul. De când sunt aici, eu nu i-am văzut niciodată, am spus mirată. N-au mai fost de mulți ani. Anul acesta parcă-s mai mulți ca niciodată, m-a informat contabila. De unde sunt de loc? Au case mari și gospodării frumoase la marginea orașului reședință de județ în care locuiesc atunci când nu
BIETUL OM SUB VREMI by DORINA STOICA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/531_a_938]
-
că ești profesionistă la pat. Hai mai ia o gură de cafea! -Aseară, când te-am văzut prima dată, m- am gândit că nu trebuie să mă culc cu tine. -Mulțumesc frumos. Urmă un moment de tăcere. Ea se uita mirată la el, privindu-l îndelung...Ești un drăguț, foarte tandru în dragoste. -Câți ani ai? îl întrebă ea. -Am douăzeci și doi de ani. Dar tu? -Douăzeci și trei. Și sunt deja o târâtură proastă... -Exagerezi! -Deloc. Mă tăvălesc cu
AGENT SECRET, CODRIN by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83872_a_85197]
-
împleticită îi face să râdă mânzește poftim aseară am vrut să mă cațăr către ultimul etaj al vieții pentru a vedea de sus cum mă strigă personaje obscure prizoniere ale liniei orizontale m-am oprit la jumătatea drumului un alpinist mirat rămas fără suflu țigara atârna în colțul gurii iar eu (fluture de noapte) am orbecăit printre vise 26 august 2011 Două maluri, același eu, același vis între două maluri eu pe un pod suspendat invizibil mi se fac semne din
Ca o femeie despletită, neliniştea... by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/478_a_1364]
-
Nu i-a plăcut deloc și mi-a spus: Ce gogoși îmi vinzi aicea? Nu era deloc pregătită să creadă că eram, cum îi spusesem, îndrăgostit, iar pielea frunții ei s-a încrețit și s-a ridicat către sprâncenele ei mirate. Și când i-am explicat mai în detaliu, mi-a râs în nas: Ce? Ce-mi spui tu acolo? Ai de luat un vultur din Arkansas? Un vultur? Poate vrei să spui un uliu mâncător de hoituri? Din loialitate față de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
așteaptă tot plin. Mai există și azi triburi care cred că beția pune omul în comunicație cu zeii, dar în acest domeniu n-am nici o șansă. Zeii nu mă pot ajuta decât să gust. Ca să nu se observe, mă arăt mirat că n-am văzut deloc porumb în Yucatan. Dar mirarea mea se pierde într-un accent mai forte al orchestrei care cântă "Această noapte, aici". Nu. Peste câteva minute vom pleca. Iau cu mine bulgărele de rocă în care se
Caminante by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295603_a_296932]
-
fi dînd banii afară din casă rîde Mihai. Nu cred; eleganță, bun gust..., nu opulență se aprinde Vlad. În schimb, are Sorina o brățară din aur!... Podoabă e puțin spus. Una-i fiica profesorului Marcu... Zăăău?! clătină Mihai din cap mirat. Am auzit de Marcu, e un ginecolog grozav, îl cunoaște un ținut întreg. Mă mir că n-ai auzit. Ei, cum nu!? se bucură Vlad. Am ieșit o dată cu el și cu Sorina și, vreme de cîteva minute, l-au salutat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
vocea fetei. Vino jos puțin, te rog! Închide interfonul lovind o altă clapă și se întoarce la fotoliu, așezîndu-se adînc, așteptînd. Cînd o vede pe Doina intrînd, îi face semn cu degetul să se apropie. Ce-i, tata? întreabă fata mirată. Să-mi arăți, te rog, ca acum șaisprezece-șaptesprezece ani, unde pupă tata fata. Tata, te rog! se apără Doina, roșind, uitîndu-se stingheră în pămînt. Vezi, spune Săteanu grav nu mai am în mînă o simplă bomboană ieftină. Tot face el
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
acasă la ea, că nu-mi stă în caracter, poate că și de aceea n-am acceptat invitația lui nea Toader -, am să-i zic vreo două de dulce, ori de mamă spune Ion cu ciudă, însă cum observă privirea mirată a prietenului, se explică: La maternitate, unde-i șefă, e un adevărat zbir. Și dogmatică pe deasupra. Cînd, în alte clinici, femeilor, mai ales celor tăiate, li se aduc copiii la pat, ea le trimite într-o sală mizerabilă, în niște
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]