8,241 matches
-
hidroliză nu pot fi descompuse în molecule mai simple care să posede proprietăți fizico - chimice caracteristice glucidelor;De asemenea constituie substanțe de rezervă utilizate de către celule și țesuturi. Biosinteza lor se realizează prin fotosinteză. substanțe formate prin unirea mai multor molecule de monozaharide : Monozaharide: Polizaharide:
Glucidă () [Corola-website/Science/304362_a_305691]
-
se descrie simetria unui corp. În cristalografie există 32 de clase de cristalizare posibile, a căror precizare este importantă pentru descrierea spațială a cristalului respectiv. În fizica moleculară, aceste grupe de puncte de simetrie sunt indispensabile pentru reprezentarea spectroscopică a moleculei. Grupa de simetrie a unui corp este privită din punct de vedere matematic ca o mulțime a tuturor sistemelor de operații posibile. Astfel de sisteme de operații sunt: punctul de simetrie, axa de simetrie, suprafețele de simetrie, precum și datele combinate
Clasă cristalografică () [Corola-website/Science/307953_a_309282]
-
în cristalografie două sisteme de sisteme, și anume sistemul lui Carl Hermann și al lui Hermann-Mauguin, ambele fiind acceptate pe plan internațional. În fizica moleculară este acceptat sistemul de simboluri a lui Schoenflies. Nu toate simetriile axelor de rotire unei molecule pot fi aplicate în cazul unui cristal, lucru observat de Pierre Curie.
Clasă cristalografică () [Corola-website/Science/307953_a_309282]
-
este o moleculă de ARN ce are rolul de a copia informația genetică a unei catene de ADN, proces numit transcripție. La procariote (bacterii) copiază informația genetică a mai multor gene situate alăturat. La eucariote ARN mesager copiază informația genetică a unei singure
ARN mesager () [Corola-website/Science/310448_a_311777]
-
este monocatenar și are o lungime variabilă, în funcție de lungimea genei (ADN) pe care a transcris-o, de mărimea mesajului genetic purtat. El se asociază cu ribozomii din citoplasma celulară, la nivelul cărora dictează secvența de aminoacizi din catena polipeptică. După ce molecula de ARN își îndeplineste rolul său de mesager, el este supus hidrolizei enzimatice si depolimerizat.
ARN mesager () [Corola-website/Science/310448_a_311777]
-
29 de protoni. Numărul de neutroni definește izotopul elementului. Numărul de electroni influențează proprietățile magnetice ale unui atom. Atomii se pot atașa de unul sau mai mulți alți atomi prin legături chimice pentru a forma compuși chimici, cum ar fi moleculele. Capacitatea atomilor de a se asocia și disocia este responsabilă pentru cele mai multe dintre modificările fizice observate în natură, și este subiectul disciplinei chimie. Ideea că materia este alcătuită din unități discrete este o idee foarte veche, care apare în multe
Atom () [Corola-website/Science/297795_a_299124]
-
de ce apa absoarbe gaze diferite în proporții diferite. De exemplu, el a constatat că apa absoarbe dioxidul de carbon mult mai bine decât absoarbe azotul. Ipoteza lui Dalton se datora diferențelor de masă și configurație între particulele gazelor respective și moleculele de dioxid de carbon (CO) sunt mai grele și mai mari decât moleculele de azot (N). În 1827, botanistul Robert Brown a folosit un microscop pentru a privi granule de praf plutind în apă și a descoperit că ele se
Atom () [Corola-website/Science/297795_a_299124]
-
că apa absoarbe dioxidul de carbon mult mai bine decât absoarbe azotul. Ipoteza lui Dalton se datora diferențelor de masă și configurație între particulele gazelor respective și moleculele de dioxid de carbon (CO) sunt mai grele și mai mari decât moleculele de azot (N). În 1827, botanistul Robert Brown a folosit un microscop pentru a privi granule de praf plutind în apă și a descoperit că ele se mișcau haotic, fenomen care a devenit cunoscut sub numele de „mișcare browniană”. Acest
Atom () [Corola-website/Science/297795_a_299124]
-
un microscop pentru a privi granule de praf plutind în apă și a descoperit că ele se mișcau haotic, fenomen care a devenit cunoscut sub numele de „mișcare browniană”. Acest lucru a fost considerat a fi cauzat de faptul că moleculele de apă lovesc granulele. În 1905, Albert Einstein a dovedit realitatea acestor molecule și mișcării lor prin producerea primei analize de fizică statistică a mișcării browniene. Fizicianul francez Jean Perrin s-a folosit de munca lui Einstein pentru a determina
Atom () [Corola-website/Science/297795_a_299124]
-
descoperit că ele se mișcau haotic, fenomen care a devenit cunoscut sub numele de „mișcare browniană”. Acest lucru a fost considerat a fi cauzat de faptul că moleculele de apă lovesc granulele. În 1905, Albert Einstein a dovedit realitatea acestor molecule și mișcării lor prin producerea primei analize de fizică statistică a mișcării browniene. Fizicianul francez Jean Perrin s-a folosit de munca lui Einstein pentru a determina experimental masa și dimensiunile atomilor, confirmând astfel în mod concludent teoria atomică a
Atom () [Corola-website/Science/297795_a_299124]
-
sau un surplus de electroni se numesc ioni. Electronii care aflați mai depărte de nucleu pot fi transferați la alți atomi din apropiere sau puși în comun între atomi. Prin acest mecanism, atomii sunt în măsură să formeze legături în cadrul moleculelor și în alte tipuri de compuși chimici, cum ar fi rețelele de cristale ionice și covalente. Prin definiție, orice doi atomi cu același număr de "protoni" în nucleele lor aparțin aceluiași element chimic. Atomii cu același număr de protoni, dar
Atom () [Corola-website/Science/297795_a_299124]
-
de plutoniu și neptuniu sunt produse prin în minereul de uraniu. Pământul conține aproximativ atomi. Deși există un număr mic de atomi independenți ai gazelor nobile, cum ar fi argon, neon, heliu, 99% din atmosferă este legată sub formă de molecule, inclusiv dioxid de carbon și de oxigen și azot. La suprafața Pământului, o majoritate covârșitoare a atomilor se combină pentru a forma diferiți compuși, inclusiv apa, sarea, și oxizii. Atomii se pot combina pentru a crea și materiale care nu
Atom () [Corola-website/Science/297795_a_299124]
-
carbon și de oxigen și azot. La suprafața Pământului, o majoritate covârșitoare a atomilor se combină pentru a forma diferiți compuși, inclusiv apa, sarea, și oxizii. Atomii se pot combina pentru a crea și materiale care nu sunt alcătuite din molecule discrete, inclusiv cristale lichide și solide sau metale. Această materie atomică formează aranjamente în rețea cărora le lipsește tipul de ordine întreruptă la scară mică asociat materiei moleculare. În timp ce izotopii cu numere atomice mai mari decât plumbul (82) sunt cunoscuți
Atom () [Corola-website/Science/297795_a_299124]
-
atunci când curgerea unui fluid este "întoarsă" de către un obiect solid. Când curgerea este deviată într-o anumită direcție, portanța apare în direcția opusă, în concordanță cu principiul acțiunii și reacțiunii al lui Newton. Dat fiind că aerul este un fluid, moleculele sunt libere în mișcare și orice suprafață solidă poate devia curgerea. Pentru o secțiune de aripă - numită "profil aerodinamic" - ambele sale suprafețe, de sus - "extrados" și respectiv de jos - "intrados" contribuie la întoarcerea curgerii. Luând în considerare doar una dintre
Avion () [Corola-website/Science/298731_a_300060]
-
este cea mai mare atmosferă planetară din Sistemul Solar. În principal, ea este alcătuită din molecule de hidrogen și heliu în cantități aproximative cu cele prezente în atmosfera Soarelui. Alți compuși chimici sunt prezenți în cantități mici și includ molecule de metan, amoniac, hidrogen sulfurat și apă. În ciuda faptelor că se crede că apa se află
Atmosfera lui Jupiter () [Corola-website/Science/325064_a_326393]
-
este cea mai mare atmosferă planetară din Sistemul Solar. În principal, ea este alcătuită din molecule de hidrogen și heliu în cantități aproximative cu cele prezente în atmosfera Soarelui. Alți compuși chimici sunt prezenți în cantități mici și includ molecule de metan, amoniac, hidrogen sulfurat și apă. În ciuda faptelor că se crede că apa se află adânc în atmosfera lui Jupiter, în mod direct, ea se află în concentrații foarte mici. Oxigenul, azotul, sulful și gazele nobile se află în
Atmosfera lui Jupiter () [Corola-website/Science/325064_a_326393]
-
ISO) , de la sondele spațiale "Galileo" și "Cassini" și din alte observații făcute pe Pământ . Principalii constituenți ai atmosferei joviene sunt hidrogenul molecular (H) și heliul.. Abundența heliului este de 0,157 ± 0,0036 raportat la hidrogenul molecular după numărul de molecule, și fracțiunea sa de masă este de 0,234 ± 0,005, care este ușor mai mică decât valoarea primordială a Sistemului Solar . Motivul pentru această abundență redusă nu este pe deplin înțeleasă, dar, fiind mai dens decât hidrogenul, heliul s-
Atmosfera lui Jupiter () [Corola-website/Science/325064_a_326393]
-
este o proteină destinată suprimării activității „ celulelor T " , celule specifice ale sistemului imunitar ( sistemul de apărare al organismului ) care cauzează inflamarea și degradarea articulațiilor în poliartrita reumatoidă . Celulele T trebuie „ activate ” înainte să acționeze . Acest lucru se întâmplă când anumite molecule ( „ semnale ” ) se leagă de receptorii de pe suprafața celulei T . Abatacept a fost conceput să se lege de două astfel de molecule ( CD80 și CD86 ) , împiedicându- le astfel să activeze celulele T . 7 Westferry Circus , Canary Wharf , London E14 4HB , UK
Ro_756 () [Corola-website/Science/291515_a_292844]
-
și degradarea articulațiilor în poliartrita reumatoidă . Celulele T trebuie „ activate ” înainte să acționeze . Acest lucru se întâmplă când anumite molecule ( „ semnale ” ) se leagă de receptorii de pe suprafața celulei T . Abatacept a fost conceput să se lege de două astfel de molecule ( CD80 și CD86 ) , împiedicându- le astfel să activeze celulele T . 7 Westferry Circus , Canary Wharf , London E14 4HB , UK Tel . ( 44- 20 ) 74 18 84 00 Fax ( 44- 20 ) 74 18 84 16 E- mail : mail@ emea . europa . eu http
Ro_756 () [Corola-website/Science/291515_a_292844]
-
adaptativ. Organele limfoide periferice sunt locurile de activare a limfocitelor de către antigen. Activarea conduce la expansiune clonală și maturizarea afinității. Limfocitele mature recirculă între sânge și organele limfoide periferice până când își întâlnesc antigenul specific. Țesutul limfoid secundar oferă mediul pentru ca moleculele native, alterate sau străine (antigene), să interacționeze cu limfocitele. Sunt exemplificate de nodulii limfatici și foliculii limfoizi din amigdale, plăcile Peyer, splina, polipi nazali, tegument, etc care sunt asociate cu mucoasa-țesut limfoid asociat (MALT). În peretele gastrointestinal, apendicele are o
Sistem limfatic () [Corola-website/Science/305912_a_307241]
-
proteinelor specifice. Ribozomii celulelor procariote au dimensiuni mai mici decât la eucariote. Nu prezintă membrana la periferie și sunt alcătuiți din 2 subunități (una mică și una mare). În timpul procesului de sinteză, ribozomii acționează ca punct de legătură între toate moleculele implicate, precis poziționate unele față de celelalte. Diametrul ribozomilor este de aproximativ 20 nm. Ribozomii au dimensiuni de aproximativ 20 nm în diametru și sunt compuși în 65% din ARN ribozomal și 35% din proteine ribozomale (cunoscute și sub numele de
Ribozom () [Corola-website/Science/304483_a_305812]
-
o structură comună, indiferent de diferențele mari de dimensiuni. Ribozomii sunt alcătuiți din 2 subunități suprapuse: subunitatea mică, bilobata(s) și subunitatea mare, hemisferica(l). În prezența ionilor de magneziu, cele 2 subunități se mențin asociate (concentrație 0.001 moli/moleculă). Sub această concentrație, cele 2 subunități disociază reversibil în cele 2 particule. La concentrații mai mari de 0.1 M(molara) și PH=7, ribozomii se asociază și formează poliribozomi (ergozom, polizom) cu rol în sinteză proteinelor. Poliribozomii se asociază
Ribozom () [Corola-website/Science/304483_a_305812]
-
2 subunități disociază reversibil în cele 2 particule. La concentrații mai mari de 0.1 M(molara) și PH=7, ribozomii se asociază și formează poliribozomi (ergozom, polizom) cu rol în sinteză proteinelor. Poliribozomii se asociază câte 5-40 pe o moleculă de ARN mesager.
Ribozom () [Corola-website/Science/304483_a_305812]
-
stabilită de chimistul Hans Fischer. Calea de sinteză are drept precursori acidul D aminolevulinic format din glicină și succinil CoA provenite din ciclul Krebs.Transformarea porfibilinogenului în porfirină nu este un proces cunoscut în plante.are loc condensarea a 3 molecule de porfobilinogen (eliminare de amoniac, si dehidrogenare), formîndu-se un tripirol.Acesta se poate scinda fien în dipirol A fie în dipirol B.Prin condensarea a 2 molecule de dipirol A se formează porfirina de tip I, iar condensarea unei molecule
Hem () [Corola-website/Science/304545_a_305874]
-
porfirină nu este un proces cunoscut în plante.are loc condensarea a 3 molecule de porfobilinogen (eliminare de amoniac, si dehidrogenare), formîndu-se un tripirol.Acesta se poate scinda fien în dipirol A fie în dipirol B.Prin condensarea a 2 molecule de dipirol A se formează porfirina de tip I, iar condensarea unei molecule de dipirol A cu o moleculă de dipirol B se formează protoporfirina(porfirina de tip III). În procesul de biosinteză se formează la început uroporfirinogenul III, format
Hem () [Corola-website/Science/304545_a_305874]