1,712 matches
-
științifică de descoperire și de punere în valoare a tradițiilor istorice, geografice și etnografice ale acestor meleaguri moldave din Lunca Berheciului, înființând în cadrul școlii din Tarnița, un adevărat muzeu etnografic al satului. Sub îngrijirea ei, grădina școlii era o oază de frumusețe, de flori și verdeață, oferind vizitatorului un cadru natural fascinant de studiu și observații științifice ale vieții și evoluției plantelor din natură. Ca un minunat dascăl, întruchipa intelectualul visat și admirat de înaintașii noștri, care șiau pus în
Monografia Comunei Oncești Bacău by Octavian I. Iftimie () [Corola-publishinghouse/Science/1775_a_92288]
-
la nivelul discursului, sortit să umple "golurile" narative din text cu pasaje mai mult analitice decât evocatoare. Schimbarea se datorează faptului că trecutul, prin trădarea femeii cu chip de icoană, a devenit izvor de durere, un spațiu blestemat, cu puține oaze de lumină și pace. Privind îndărăt, Andrei contemplă peisajul pustiu, de cenușă, ce-și întinde trupul până departe, în copilăria îndepărtată, de unde revin în memorie tristețile copilului sfios și neîncrezător, privat de afecțiunea maternă (mama murise înainte de a o cunoaște
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1052_a_2560]
-
cheia tainelor, mă trage-n miez / Și-alunec peste apele afunde". Gândurile sunt tulbure furtuni, privirile lacuri gemene; o muzică de astre înmormântează parcă gestul fantastic al existenței. Pământul tinde să fie trupul iubitei, locul în care etern să poarte oaza nemuririi. Poetul e un nemuritor. Dormind pe o pernă de aer, somnul, visul îl mângâie. Oare cât a căutat omul din poet mângâierea? " În ochii tăi îmi spăl întâi privirea/ Și apoi/ Privesc cerul". Poetul nu reușea să fie fericit
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
E lacrima și slava tăiate-n sticlă și în necuprins.// Așa, din perle-adâncuri în scoică ți-am descins/ Pe când și visul curge inima ta trează,/ Celestă adorată, din nori de taină straniu am nins./ Sub neaua sufletului meu ești liniștită oază/ Mai mult decât răgazul ce-n flori abate dorul dinadins 400. Ce mister poate poate aduce atingerea, ce miracol poate crea! De ce viața noastră tinde să devină goală, greoaie, săracă și indiferentă fără atingerea cuiva drag? De ce simțim că pierdem
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
te gândea în nopți senine, Te vedea râzând prin lacrimi, cu zâmbirea ta de înger. Lângă tine-ngenuncheată, muma ta stătea-n uimire, Ridicând frumoasă, sântă, cătră cer a sale mâne. în pădurile antice ale Indiei cea mare, Printre care, ca oaze, sunt imperii fără fine, Regii duc în pace-eternă a popoarelor destine închinând înțelepciunei viața lor cea trecătoare. Dar un mag bătrân ca lumea îi adună și le spune C-un nou gând se naște-n oameni, mai puternic și mai
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea, opţiune sau necesitate? by Dorina Apetrei, Mihaela Butnaru, Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Science/426_a_1250]
-
culturi a elitelor născute, nu făcute, a unui tip fecund care poate refertiliza solul autohton. Istoria elitelor interbelice creștine reprezintă un moment decisiv în istoria reperelor identitare, mai ales acum când procesul de disoluție este în plină derulare, ele constituind oaza noastră de naturalețe, sursa indeniabilă a unui reviriment autentic în spațiul românesc. Partea I Biserica și intelectualitatea interbelică Regența Patriarhală În viziunea intelectualității interbelice, Ortodoxia era singura religie revelată, adevărata credință, așa cum a fost ea revelată de Hristos apostolilor și
[Corola-publishinghouse/Science/84936_a_85721]
-
devine un aspect esențial și constitutiv al realității. De aceea acesta nu se lasă stăvilit și cu atât mai puțin extirpat cu ușurință. Singura posibilitate de a rezista înaintării sale de neoprit este ridicarea unui bastion interior în apărarea rarelor oaze de libertate rămase în "deșertul care înaintează". Aceste oaze erosul, prietenia, arta, moartea sunt teritoriul sălbatic (Wildnis) al interiorității în care individul se retrage înarmându-se cu o platoșă împotriva oricărui atac adus caracterului său inviolabil: aici el rezistă chemărilor
by FRANCO VOLPI [Corola-publishinghouse/Science/1116_a_2624]
-
aceea acesta nu se lasă stăvilit și cu atât mai puțin extirpat cu ușurință. Singura posibilitate de a rezista înaintării sale de neoprit este ridicarea unui bastion interior în apărarea rarelor oaze de libertate rămase în "deșertul care înaintează". Aceste oaze erosul, prietenia, arta, moartea sunt teritoriul sălbatic (Wildnis) al interiorității în care individul se retrage înarmându-se cu o platoșă împotriva oricărui atac adus caracterului său inviolabil: aici el rezistă chemărilor bisericii, amenințărilor Leviatanului, angrenajelor organizării, și reușește să mențină
by FRANCO VOLPI [Corola-publishinghouse/Science/1116_a_2624]
-
în mod exterior ordinii și legii, dar în sinea sa, în singurătatea nopții, gândește și acționează după bunul plac. Și chiar și atunci când mărșăluiește în rândurile unei armate poartă doar războaiele sale. Se refugiază în teritorii sălbatice și în puținele oaze rămase pentru a-și regenera forțele. Ipostaza anarhicului este cea în care Jünger își închipuia că se află într-o însemnare datată Paris, 9 iulie 1942: Dacă închid ochii, văd uneori în depărtare un peisaj posomorât la marginile infinitului, cu
by FRANCO VOLPI [Corola-publishinghouse/Science/1116_a_2624]
-
Olanda, Spania, Marea Britanie, Israel și SUA) s-a făcut aprecierea că aproximativ 90% dintre cazurile procedurilor psihologice din economia germană au fost aplicate de nepsihologi. Relatarea acestei situații indică o realitate dramatică din câmpul profesiunilor: nișa competențelor profesionale nu este oaza liniștită a profesionistului, ci câmp de confruntare râvnit de profesioniști ai unor discipline conexe. Activitățile psihologului sunt practicate încă de pedagogi, juriști, filosofi, sociologi, medici, economiști. Este o realitate în fața căreia corpul profesional al psihologilor trebuie să se protejeze în
[Corola-publishinghouse/Science/2159_a_3484]
-
o dată materializat, creează contextul necesar pentru o inversiune surprinzătoare între telos-ul religios și cel capitalist, astfel că lumea "convertită deja" la materialismul capitalist găsește, în agresivitatea cumulată asupra acestui simbol universal al răului, calea de acces la "experiența religioasă" și oaza în care poate respira "neconstrânsă" de efectele extreme ale capitalismului. Astfel, răul universal materializat devine vizibil, dobândește trup și, mai ales, "sânge", ilustrând "idealul neopozitivist contemporan al înțelesului legat de o referință materială"358. O dată ce Hitler și-a identificat cu
[Corola-publishinghouse/Science/84943_a_85728]
-
binecuvântată să o am. Paranteza - sau parantezele, nu-i așa, pentru că, mereu, este vorba de două: una "deschisă" și o alta, necesar corelată cu prima, inextricabil legată de prima, "închisă" - înseamnă atât libertate, cât și dominare. Paranteza sau parantezele reprezintă oaza în care ne spunem poveștile, în liniște, în repaosul îngăduit de spațiul lor privilegiat, imaginându-ne, precum Husserl, pe vremuri, că astfel ajungem în esența lucrului de înțeles, de cunoscut și de trăit. Paranteza înseamnă și locul privilegiat al dialogului
[Corola-publishinghouse/Science/84943_a_85728]
-
de aculturație o dezvățare sau desocializare favorizată termic -, îi face pe indivizi incapabili să se descurce în afara instituției în viața de zi cu zi. Expresia "a sta la răcoare" este valabilă doar pentru lumea angajaților. Neavînd geamuri, culoarele par adevărate oaze termice, ventilate de la un etaj la altul de casa scărilor locul preferat de gardieni în zilele toride. Toate rugămințile deținuților de a fi lăsați pe culoare, în subsolurile clădirilor, în ateliere, birouri sau în alte asemenea paradisuri climaterice sînt respinse
by BRUNO ŞTEFAN [Corola-publishinghouse/Science/998_a_2506]
-
dintre Orient și Occident a fost tematizată de mulți gânditori și puțini au fost cei care au văzut această întâlnire ca o completare. Unii au descris-o în termeni de ciocnire a civilizațiilor. Orientul lui Pearl Buck, China, este o oază unde modernitatea, deși există, nu destituie sacralitatea. Locul lui Dumnezeu nu este umplut de alte dimensiuni lumești. Nici măcar revoluția bolșevică cu ateismul ei atoatedevastator nu distruge nevoia de împlinire a omului prin sacru. Andrew împreună cu familia lui și cu alți
Responsabilitatea de a fi intelectual by Valeria Roşca () [Corola-publishinghouse/Science/91718_a_93229]
-
este o mamă disperată care presimte că nuși va mai revedea niciodată fiica, unica ei fiică, singurul ei sprijin, unica ei iubire, mângâiere, speranță. Scrisorile devin declarații fierbinți de iubire. Peste tot găsești în lava fierbinte și sulfuroasă a disperării oaze de bineînmiresmată, clocotitoare și întremătoare iubire. O ființă care-și pierde fiica, o Persefonă cum singură se vede, mai poate supraviețui doar căutând-o. Câtă vreme fluxul iubirii mai poate circula prin scrisori, viața încă e posibilă pentru această mamă
Responsabilitatea de a fi intelectual by Valeria Roşca () [Corola-publishinghouse/Science/91718_a_93229]
-
război, se lansau, ajutați de nostalgie, în apărarea sărăciei care stimulează, pare-se, înălțarea spiritului. Iar alții, la rândul lor, cei mai ingrați și de obicei și cei mai independenți, datorită ponderii lor științifice, îndrăzneau să amintească faptul că acea oază a visului american avea un preț și, cu o exagerare tipic rusească, începeau să evoce sclavagismul, Hiroșima, napalmul din Vietnam și uneori, într-un acces de mânie (pe care Vinner îl numea: isterie à la Dostoievski), se revoltau, strigând: „Da
[Corola-publishinghouse/Science/2348_a_3673]
-
ignoratele obiecte din habitatul uman.”(Ada D. Cruceanu) Lucrări în instituții: Galeria de Artă Naivă a Muzeului Județean de Artă Argeș, Pitești; Muzeul Internațional de Artă Naivă, Vicq, Franța. Hogea Nermin 1945 Pictor, poet „Descoperind arta naivă a fost precum oaza din deșert pentru călătorul însetat, este arta pură, ce mă împlinește, umplându-mi inima de culoare, uitând până și ce vârstă am.” Născută pe data de 12 august 1945 în Constanța. Debut artistic - 2000 Bibliografie și reprezentare grafică: Paul Teodorescu
50 de ani de art? naiv? ?n Rom?nia:enciclopedie by Costel Iftinchi () [Corola-publishinghouse/Science/84035_a_85360]
-
sunt dublate de ea de profunzime ale emoției pe care le obține printr-o insistentă revenire asupra aspectului de suprafață al motivului. Ea știe să destăinuie dimensiuni mai complexe ale sensibilității artistice, chiar dacă nu găsește nici un temei să emigreze din oazele sentimentalității.”( Vasile Savonea - Arta naivă în România, Ed. Meridiane, București, 1980, pag. 67) Stănică Constantin 1918 - 1983 Pictor Născut în anul 1918 în localitatea Gărăgău, jud. Teleorman. Studii:Vopsitor Debut artistic - 1965 Bibliografie și reprezentare grafică: Artă plastică de amatori
50 de ani de art? naiv? ?n Rom?nia:enciclopedie by Costel Iftinchi () [Corola-publishinghouse/Science/84035_a_85360]
-
artera principală din Drumul Taberei, se bucură de cîteva pîlcuri de vreo 4-5 mesteceni. În această primăvara Întîrziată, mestecenii mi-au atras atenția prin atmosfera delicată și discretă de liniște tihnită și parcă neștiutoare de agitația permanentă a străzii. O oază de ingenuitate a naturii În deșertul urban. Neverosimilă și parcă amenințată În existența ei delicată și neintegrabilă contextului. Pentru a face cititorul să resimtă această prezență oarecum plăpîndă, rătăcită printre nenumăratele vehicule aflate Într-un necontenit dute-vino, trebuia să chem
Mulcom Picurând by Corneliu Traian Atanasiu () [Corola-publishinghouse/Science/1259_a_2200]
-
din ariile piemontane mai înalte, drenate prin ingenioase sisteme de aducțiune de tip foggara sau qanat, în lungul cărora s-au dezvoltat nucleele comunităților locale. De asemenea, o serie de formațiuni locale din Sahara și Arabia s-au coagulat în jurul oazelor în care freaticul apare la zi. Apele de adâncime cantonate în depozitele terțiare și pleistocene din Sahara au caracter de ape fosile, majoritatea provenind din precipitațiile abundente căzute în această regiune în timpul perioadelor pluviale cuaternare (Kagerian, Kamasian, Kanjerian, Gamblian). Resursele
Lumea arabă - un spațiu geopolitic intermediar by Cezar Teclean () [Corola-publishinghouse/Science/1590_a_3050]
-
limite de netrecut. Spre exemplu, tuaregii saharieni efectuează deplasări de până la 1600 km. în limitele arealului fiecărui trib, iar tribul berber Requibat nomadizează în mod tradițional între sud-estul Marocului și vestul Algeriei. Traseele nomazilor din deșert țin seama neapărat de oaze, ca jaloane-reper obligatorii, datorită necesității aprovizionării cu apă și efectuării comerțului cu populațiile sedentare. Așa este oaza Tamanrasset de la poalele munților Ahaggar, ca principal punct de intersecție a drumurilor tuaregilor. Uneori, până în plină epocă modernă unii nomazi trăiau și pe seama
Lumea arabă - un spațiu geopolitic intermediar by Cezar Teclean () [Corola-publishinghouse/Science/1590_a_3050]
-
trib, iar tribul berber Requibat nomadizează în mod tradițional între sud-estul Marocului și vestul Algeriei. Traseele nomazilor din deșert țin seama neapărat de oaze, ca jaloane-reper obligatorii, datorită necesității aprovizionării cu apă și efectuării comerțului cu populațiile sedentare. Așa este oaza Tamanrasset de la poalele munților Ahaggar, ca principal punct de intersecție a drumurilor tuaregilor. Uneori, până în plină epocă modernă unii nomazi trăiau și pe seama jefurii sistematice a proviziilor sedentarilor din oaze sau din ariile mărginașe ale deșertului, razia (gazw) fiind până în
Lumea arabă - un spațiu geopolitic intermediar by Cezar Teclean () [Corola-publishinghouse/Science/1590_a_3050]
-
cu apă și efectuării comerțului cu populațiile sedentare. Așa este oaza Tamanrasset de la poalele munților Ahaggar, ca principal punct de intersecție a drumurilor tuaregilor. Uneori, până în plină epocă modernă unii nomazi trăiau și pe seama jefurii sistematice a proviziilor sedentarilor din oaze sau din ariile mărginașe ale deșertului, razia (gazw) fiind până în secolul al XX-lea o ocupație tradițională a triburilor beduine, creând o atmosferă de nesiguranță ce explică părăsirea unor însemnate suprafețe de teren odinioară cultivat, în Siria, Algeria, Libia etc.
Lumea arabă - un spațiu geopolitic intermediar by Cezar Teclean () [Corola-publishinghouse/Science/1590_a_3050]
-
cu cel mai mare aeroport din lume ca suprafață - 22.500 ha), Dubai, Cairo, Jeddah sunt principalele plăci turnante ale traficului aerian din Orientul Mijlociu, cu perimetre urbane specializate pentru infrastructurile respective. Orașele situate în interiorul masei continentale deșertice suntsituate fie în oazele din deșert, fie la marginea acestuia în apropoierea contactului cu regiunile învecinate. Sub aspect funcțional, unele sunt orașe industriale monofuncționale miniere, precum orașele mauritaniene Zoueratte și Fdérik, specializate în extracția minereului de fier; altele sunt specializate pe exploatarea fosfaților, cum
Lumea arabă - un spațiu geopolitic intermediar by Cezar Teclean () [Corola-publishinghouse/Science/1590_a_3050]
-
cum sunt orașele marocane Khouribga, Youssufia, Benguérir și Bou Craâ. Există și o serie de orașe ale petrolului, precum Hassi-Messaoud, oraș dezvoltat în mijlocul Saharei în perioada postbelică. Multe din aceste orașe sunt centre primare, în care predomină activitățile agricole din oaze, ele reprezentând un hibrid de tranziție între rural - urban. Totuși, unele dintre ele au fost create inițial cu scop militar de către arabi, sub formă de forturi (bordjuri) pentru supravegherea teritoriilor din Africa de nord. Chiar și autoritățile coloniale au construit
Lumea arabă - un spațiu geopolitic intermediar by Cezar Teclean () [Corola-publishinghouse/Science/1590_a_3050]