1,491 matches
-
mimesisului. Nu e nici o îndoială că schițele lui Caragiale pe tema evenimentelor publicistice se înscriu în ecuația disputei dintre adevăr și iluzie. Societatea capitalistă - aceea în care explodează șocul mass-media -, cu tot excesul ei pragmatic, are drept consecință instituirea unei ontologii a iluzoriului. Tema dispare și e irecognoscibilă sub straturile de variațiuni - a căror singură realitate e limbajul. Sau, mai uman spus: realitatea e deja interpretare. În acest context, mai contează - nu adevărul, care rămîne o iluzie, ci - faptul concret, istoria
I.L.Caragiale. Variațiuni by Mircea A. Diaconu () [Corola-journal/Journalistic/11772_a_13097]
-
poate hrăni după metoda vegetariană a postmodernismului, ea e o poezie-căpcăun, ahtiată după carnea crudă a existenței, pe care o înfulecă în hălci nemestecate. Versurile ei trebuie să rămînă mînjite de sînge, nu să crească într-o cultură aseptică de ontologie derivată ori decomprimată". Gluma e un instrument de care exegetul se folosește cu suficientă virtuozitate. Ea înfățișează și avantajul de a-i contura o figură de personaj, de ,povestitor" hîtru în registrul diegetic al criticii care se umanizează, se personalizează
Un postimpresionist by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/11071_a_12396]
-
noastre actuale. Aceea a reevaluării unor mari motive (modele mitice sau scenarii magic-spirituale) arhaice, pe linia valorizării speculative vizând configurarea unor nuclee eticiniț iatice, a unor arhetipuri continuu emergente, într-o multitudine fenomenală abordată din unghiul mitologiei comparate, al antropologiei, ontologiei sau stilisticii categorial abisale. Din acest punct de vedere, la titlurile enunțate mai sus pot fi adăugate - pentru spiritul analizei - reinterpretarea din unghiul fazelor alchimice a operei lui Ion Barbu (D. Teodorescu) sau valorizarea Baltagului sadovenian de către Al. Paleologu” (pp.
Doi eseiști, la începuturile lor by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/4303_a_5628]
-
ușoară, dar și invers, că nerespectarea lor va atrage nenorociri. Sărbătorile, multe la număr, sunt păstrate deci cu sfințenie din respect și din teamă, nu din lene sau simplă plăcere. Și nici de dragul «păstrării tradițiilor»! Pe scurt, sărbătorile țin de ontologie, nu de entertainment. Faptul că sunt însoțite, adesea, și de petrecere este cu totul altceva: bucuria face parte și ea din ritual.” Prin urmare, dacă, așa cum constatăm la noi, partea de ritual din sărbători s-a estompat și a rămas
Ochiul magic by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/3642_a_4967]
-
elită ținute de Petru Creția la Universitatea din București au putut remarca ,,partea de delir metafizic" a acestor cursuri, discursul lui Creția asupra formelor limbii eline devenind o ,,incursiune fascinantă în marile ipostaze ale ființei" (Gabriel Liiceanu), o introducere în ontologie. În filozofie, Petru Creția s-a concentrat, în afară de exegeza gîndirii grecești (stoicii, Plotin, Lucian din Samosata) mai ales asupra eticii (Obiectul eticii, 1975, republicat în volumul Epos și logos, 1981; 50 de gîn-duri despre bine și rău în sfera moralității
Petru Creția ca filosof by Petru Vaida () [Corola-journal/Imaginative/14876_a_16201]
-
articole, studii literare, din cînd în cînd chiar poezii. De fapt, cu poeziile chiar începe, printr-un mic volum intitulat Pentru contra (1991), care conține deopotrivă fragmente de jurnal, ,maxime și conformisme", perle extrase de pretutindeni. E, în ansamblu, o ,ontologie a inocenței": textele în sine n-au nimic subversiv, și totuși publicarea unora în anii dictaturii ar fi fost de neconceput. Bunăoară, un poem despre mutarea din loc a clădirilor: Și blocurile iată că se mută Din locul lor lăsat
Politică și literatură by Ștefan Cazimir () [Corola-journal/Imaginative/11010_a_12335]
-
amestecă. Lucrul acesta devine vizibil cînd deschidem una din cărțile lui Mircea A. Diaconu, în care capitolul I, Marginalii, este o precizare a opțiunii autorului în probleme care țin de adevărul criticii, de revizuiri și criza culturii, de optzecism, de ontologie poetică. Capitolul de istorie literară (Istoria literară ca pretext) aduce cîteva disocieri pentru înțelegerea lui Odobescu (vînătoarea ca inițiere în actul scrierii, Pseudokinegetikos ca "panoramă a deșertăciunilor"), a lui Titu Maiorescu, Eminescu (cel scos din muzee: "acum ne trebuie acel
"Textualism" sau ontologie by Roxana Racaru () [Corola-journal/Journalistic/17140_a_18465]
-
trăit mitul unei lumi în care civilizația era centrată pe cultură, cultura pe arte, artele pe literatura, literatura pe poezie și poezia pe lirism". Ingenioasă (dar și comoda) mi s-a părut a fi ideea de a lua în discuție ontologia postmodernă, cunoașterea în postmodernitate și ipoteza sfîrșitului istoriei prin intermediul cărților lui Vattimo, Lyotard, Hassan și, respectiv, Fukuyama. Acestor concepte li se pot oricînd opune altele, fără îndoială, însă în fața unei bibliografii imense trebuie, firește, să te resemnezi, adică să alegi
Schimbarea de canon by Mircea Martin () [Corola-journal/Journalistic/17716_a_19041]
-
fost deportat în România. A scris preponderent în germană, lucrările sale fiind publicate de regulă în R.D.G. A fost doctor în drept al Universității din Cluj-Napoca. Dintre scrierile sale pot fi amintite „Goethe și timpul său“ (1946), „Tânărul Hegel“ (1948), „Ontologia existenței sociale“ (1972-1974). MARȚI, 6 IUNIE PIERRE CORNEILLE Au trecut 400 de ani de la nașterea marelui scriitor francez Pierre Cornelille. A profesat avocatura între 1628 și 1650, după care s-a dedicat scrisului. A obținut celebritatea în 1636, cu drama
Agenda2006-22-06-stiri () [Corola-journal/Journalistic/285016_a_286345]
-
pentru că eu o agresez și o invadez, numai că odată cu dispariția ei dispare și sinele. Baudrillard urmează, așadar, teoria lui Ricoeur, aplicînd-o doar la viziunea să de sfîrșit de lume, în care inevitabil nu-și mai poate avea rostul o ontologie a ființei. Într-un univers populat de fantoșe, privat de un Eu, precum și de un Tu, ce se mai întîmplă, la urma urmelor? Cine sînt aceste siluete pe care le vedem pe ecranul de cinematograf, ele care poartă totuși un
Viclenii la sfîrsitul lumii by Andreea Deciu () [Corola-journal/Journalistic/17577_a_18902]
-
unui gînditor: să-l aducă cît mai aproape de partea teologiei creștine, atribuindu-i virtuți pe care nu le-a avut. Pe de altă parte, deși afirmația autorului nu se susține în literă, ea e plauzibilă dacă o judecăm în spiritul ontologiei lui Noica. Căci principiul individuației la Noica (cum și de ce apare o făptură individuală în lume?) poate îngădui și o astfel de interpretare creștină, una potrivit căreia generalitatea ființei divine capătă chipul sensibil al lui Iisus Hristos. Și chiar dacă Noica
Filosoful întrupării by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/7057_a_8382]
-
să fiu îngropat, după rînduială. Antonie mitropolitul m-a ajutat să fiu aici. Suntem Ťveciniť, așa ne salutăm cînd ne întîlnim." (p. 56) Cum nu ne îndoim de autenticitatea mărturiilor din carte, nu ne rămîne decît să punem în acord ontologia lui cu o afirmație de genul: "Recunosc că teologia a fost umbra sau îngerul din spatele meu" așa cum apare în jurnalul părintelui Dogaru. E drept, ea concordă cu amintita idee nicasiană din Modelul cultural european sau cu afirmația lui Noica din
Filosoful întrupării by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/7057_a_8382]
-
jurnalul părintelui Dogaru. E drept, ea concordă cu amintita idee nicasiană din Modelul cultural european sau cu afirmația lui Noica din Jurnalul de la Păltiniș: "Nu cunosc alt divin în afara lui Iisus Hristos", dar astfel de afirmații nu pot explica arhitectura ontologiei sale. Poate ar fi fost mai nimerit ca părintele Dogaru să scrie o anexă la jurnal în care să-și argumenteze ideea la care ține mult: Noica este un filosof al întrupării. Oricum, cu sau fără substratul creștin al ontologiei
Filosoful întrupării by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/7057_a_8382]
-
ontologiei sale. Poate ar fi fost mai nimerit ca părintele Dogaru să scrie o anexă la jurnal în care să-și argumenteze ideea la care ține mult: Noica este un filosof al întrupării. Oricum, cu sau fără substratul creștin al ontologiei nicasiene, ce avem azi prin acest jurnal este încă o dovadă a numărului mare de oameni asupra cărora filosoful și-a exercitat vocația modelatoare: prin cărți sau, ca în cazul părintelui Dogaru, prin prezență fizică imediată, Noica a fost un
Filosoful întrupării by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/7057_a_8382]
-
1975, în mijlocul expoziției Artă și Istorie, captura de suflet, tragic indimenticabilă, a răscoalei din 1784. Strîngeau laolaltă, aceste efigii-coloană, Horia, Cloșca și Crișan, unicitatea suferinței, ireductibilă în străfundul insului, și coeficientul ei plural, repetitivul care o transformă acuzator, în revoltătoare ontologie. * Stîlpnici ai unei condiții iremediabil îndurerate, fără vreo contaminare retorică, stăteau acolo, în centrul amplei săli pe care o marcau, ne erau cumva reazem, să înfruntăm atacurile ce se declanșaseră pe seama superbei expoziții de la Galeria Nouă. Condeie de tristă amintire
Patior ergo sum - Pentru sculptorul MIRCEA SPATARU by Dan Hăulică () [Corola-journal/Journalistic/5256_a_6581]
-
lui Mircea Spătaru cu un public de aleasă notorietate, la Bienala Venețiană din 1990, unde Pavilionul românesc îi găzduia în fine recolta artistică și, cutremurătoare, defilarea sa de supliciați. Le aplicam, fără abuz, ca numitor comun, niște cuvinte de stringentă ontologie a suferinței, Patior ergo sum - Sufăr, deci exist -, o formulă mai visceral adevărată, în acest caz, decît faimoasa ecuație carteziană, Cogito ergo sum. Concepția severă ordonînd ansamblul pieselor expuse, adunate, mai bine de o sută, în centrul Pavilionului pentru un
Patior ergo sum - Pentru sculptorul MIRCEA SPATARU by Dan Hăulică () [Corola-journal/Journalistic/5256_a_6581]
-
sociale care propun redefinirea conceptului de realitate. Interesantă, în demersul lui Amie Thomasson, este metoda folosită: cu aparatul conceptual al filozofului analitic, dar cu o stare de spirit mai curînd tipică unui critic sau teoretician literar, autoarea pledează pentru o ontologie a ficționalului. Convingătoare sau nu, pledoaria ei are uriașul merit de a pune pe tapet cîteva dintre cele mai complicate și fascinante totodată probleme ale esteticii și filozofiei culturii.Thomasson clasifică personajele ficționale în categoria mai largă a artefactelor culturale
O lume încăpătoare by Andreea Deciu () [Corola-journal/Journalistic/16653_a_17978]
-
și filozofiei culturii.Thomasson clasifică personajele ficționale în categoria mai largă a artefactelor culturale. Laolaltă cu Emma Bovary găsim în această clasă nu doar inorogi și balauri, ci și teorii, legi, guverne etc., orice fel de entitate pe care o ontologie de bun simț ne avertizează că nu o vom putea întîlni nicicînd plimbîndu-se pe bulevard. Criticul literar, însă, ca să nu mai vorbim de scriitori, se va revolta pe bună dreptate împotriva unei asemenea viziuni, atrăgîndu-ne atenția că între Sherlock Holmes
O lume încăpătoare by Andreea Deciu () [Corola-journal/Journalistic/16653_a_17978]
-
cu oamenii, în viață... Datorită acestui exemplu de autenticitate am învățat cum să aștepți până când se înfiripă ceea ce ai cu adevărat a spune, cum să renunți la ce nu mai trebuie spus explicit, cum să ai răbdare... B.T.: Adică, o ontologie și o filosofie acustică, dincolo de simplul meșteșug, de fapt o lecție a așteptării creatoare, înțelepte și fructuoase. V.D.: Aveai perfectă dreptate când spuneai că cele două abordări ale trecutului (cea sistematică și jocul aleator de oglinzi) nu se exclud. De
Violeta Dinescu si Cheia viselor. Portret aniversar by Bianca Tiplea Temes () [Corola-journal/Journalistic/83595_a_84920]
-
pe puțin, un canon literar separat. Distincția "circuit larg" " "circuit restrâns" se impune din start. Două "figuri mitice" (și "principii castratoare"!), care au în spate două modalități de raportare la poezie, lumea literară, generația biologică, succes comercial, tipare și prozodii, ontologie și metafizică se duelează, pe viață și pe moarte, după un maniheism amuzant. Nichita e narcisistul, hedonistul, expansivul, apolinicul care se așează mereu în centrul Universului, care dictează, după bunul plac, existenței și ale cărui toane, capabile să transmuteze lumea
Adulație în cerc restrâns by Cătălin Sturza () [Corola-journal/Journalistic/12716_a_14041]
-
lui Justin, chiar dacă e motivat de traseul epistemologic, nu cel ontologic, articulează o maximă postmodernă: lipsită de confirmarea celorlalți, orice identitate e temporară. În această interpretare, extinzând metafora de la grădinar la vegetale, Justin se vestejește în lipsa unui arac autentic, iar ontologia rămâne suspendată în indecizie. Cât despre traseul epistemologic, întâi e de explicat de ce îl numesc așa. Pentru că scenariul e bazat pe romanul din 2001 al lui John Le Carré, care se dovedește a fi autenticul moștenitor al lui Graham Greene
Primul grădinar ideal(ist) by Alexandra Olivotto () [Corola-journal/Journalistic/10993_a_12318]
-
realitate percepută și aceia care o percep. Inițial, poziția lui Krausz era următoarea: oricît de tentați am fi să credem că realiștii cred în unicitatea unei interpretări corecte, iar constructiviștii în posibilitatea de a avea mai multe interpretări valabile, ambele ontologii, atît cea realistă cît și cea constructivistă permit combinații interesante de atitudini referitoare la interpretare. Volumul de față explică felul în care se realizează asemenea combinații. Abordarea lui Michael Krausz este ancorată într-o distincție aparent la îndemîna oricui: cea
Limitele interpretării by Andreea Deciu () [Corola-journal/Journalistic/16635_a_17960]
-
unei afaceri. Dar nu mi-a trebuit mult să-mi dau seama din oftaturile, privirile fără speranță, toanele și îmbufnările ei că avea să aibă probleme cu metafizica. Credeam că pot s-o ajut în privința asta, ca și cu epistemologia, ontologia, hermeneutica, metodologia, logica și, poate, și cu altele, dar nu la fel de mult cum credeam că mă poate ajuta ea pe mine. Începusem și eu să țin la bani, știind din presă ce bine îi folosesc starurile pop. Familia Ajitei îmi
Hanif Kureishi - Am ceva să-ți spun by Ariadna Grădinaru () [Corola-journal/Journalistic/6143_a_7468]
-
un șiretlic de argumentație, Ioan Pânzaru reușește să generalizeze un termen aflat până acum în câmpul semantic al literaturii. Făcând din interpretare procesul cel mai frecvent al raportării omului la acțiunile sale - în acest punct teoria vizează, discret, o adevărată ontologie, de vreme ce autorul poate afirma că interpretarea îndeplinește întotdeauna „funcția de călăuză a acțiunii” -, Ioan Pânzaru comite, în fond, un gest paradoxal. Pe de o parte, respinge o întreagă tradiție estetistă care vedea în literatură (în arte, în general) un domeniu
Meseria de interpret by Alex Goldiș () [Corola-journal/Journalistic/3812_a_5137]
-
d'Europe. După-amiază, moderator a fost Roberto Scagno și vorbitori: Mihai Nasta (Université Libre de Bruxelles): Riflessioni sull'ontologismo di Noica, Draga Rocchi (Universitatea "La Sapienza", Romă): Constantin Noica: movimento e divenienza, Ana Petrache (Centrul de Studii "Constantin Noica"): L'ontologie comme épistémologie. Comment leș modčles ontologiques puevent éclairer leș problčmes de la théorie de la connaissance și Pietro D'Oriano (Universitatea "La Sapienza", Romă): La categoria dell'elemento în Noica. În încheiere, publicul a putut urmări filmul documentar "Noica și eul creștin
Noica la Roma by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/7196_a_8521]