1,674 matches
-
a început o uriașă campanie de presă împotriva nyilașiștilor, despre care și presa guvernamentală susținea că, prin ideile lor, se împotriveau procesului de reinstalare a Ungariei istorice. Primul ministru a revocat mandatul celor doi deputați, iar suspiciunea asupra partidului a planat mai departe. A fost întărită și de anunțul lui Szálasi Ferenc, imediat după eliberarea sa din detenție, în septembrie 1940, când și-a anunțat politica de deschidere spre naționalități, în cadrul "co-naționalismului" conceput de el. Pentru clasa de mijloc din Transilvania
[Corola-publishinghouse/Science/84996_a_85781]
-
comunitatea din care făcea parte avea la dispoziție însă destule școli primare. Despre școlile liceale și instituțiile de învățământ superior nu se poate spune același lucru. Autoorganizarea economică putea funcționa, chiar au existat încercări de distrugere a ei, și, pe deasupra, plana și iminența rechiziționării sau judecării pentru pământuri primite prin reforma agrară română. Politica de reciprocitate nu cruța pe nimeni: sistemul instituțional cultural al comunității, adică existența acesteia, depindea, în mare măsură, de modul în care recepta statul ungar situația maghiarilor
[Corola-publishinghouse/Science/84996_a_85781]
-
uitând, voit, de-un legământ, cel al lui eippocrate. în acest sens, capitolul 20 se impune a fi analizat prin cheia triunghiului ce ni-l oferă subtilitățile decizionale și subînțelesurile, în care umanul este subordonat politicului. Deșerticul și insidiosul mister planează, fie însângerat de lacrima neputinței de a-l desfoia, fie învăluit în mantia fantomaticului, pentru a calma mințile înfierbântate. Merită doar să reținem: “Dumnezeu va judeca toate faptele ascunse, fie bune, fie rele”. (Eclesiastul 12.14) Bibliografie: Tatiana Niculescu Bran
În braţele lecturii by Livia Ciupercă () [Corola-publishinghouse/Science/1219_a_2214]
-
de bolșevici 11, de a fi nevoiți să ofere o serie de răspunsuri credibile legate de identitatea doctrinară. Situația a rămas însă controversată ca urmare a puternicului mesaj marxist oferit de discursul politic (mesaj care făcea ca asupra socialiștilor să planeze suspiciuni legate de simpatii comuniste) și reformismul consacrat de practica politică. În ciuda schimbării de denumire (Internaționala Socialistă a Muncii) și a raporturilor de forță din noul organism (ascensiunea Laburiștilor britanici), întrucît nu a existat o punte de legătură foarte clară
Europa socialiştilor by Michel Dreyfus [Corola-publishinghouse/Science/1438_a_2680]
-
de lovituri de stat. În această privință, un anumit număr de țări din America Latină sunt sau au fost cazuri-școală. De asemenea, putem considera ca fiind instabile regimurile în care posibilitatea unei lovituri de stat este apreciată ca fiind plauzibilă și planează ca o amenințare reală asupra instituțiilor. Regimurile politice în care acest gen de eveniment nu este considerat posibil pot fi socotite drept regimuri stabile. Totuși, putem distinge două tipuri de regimuri stabile: regimurile stabile reprezentative și regimurile stabile nereprezentative. Regimurile
[Corola-publishinghouse/Science/2356_a_3681]
-
trupului (I Cor. 11, 30), Hristos aduce sănătatea morală, sfințenia și fericirea sufletului; păcatul duce la moartea sufletului, pentru că Hristos nu e recunoscut ca viață a lui. Prin păcat omul pierde îndrăzneala cea bună către Dumnezeu în rugăciune, deasupra lui planând neîncetat frica de moarte și de Judecata viitoare, iar glasul conștiinței, acest ochi al minții și aspru judecător lăuntric, „ce nu se poate cumpăra cu bani și nici corupe prin daruri”<footnote Sf. Ioan Gură de Aur, Femeia este legată
Ispitele şi păcatele în învăţătura Părinţilor filocalici by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/148_a_260]
-
s-a răspuns că lui Țurcanu îi vine să plângă când se gândește ce a făcut la Pitești 1 și că autoritățile au considerat acțiunea lui drept o răzbunare pe legionarii care l-au trimis în închisoare. Sesizând pericolul ce plana asupra lui, Pătrășcanu a dat vina pe Nemeș, care îi citase argumente ideologice pentru a-l lămuri că metoda violentă este cea agreată de regimul comunist. El a mai avut contacte doar sporadice cu Șleam: în 15 noiembrie 1951, i-
[Corola-publishinghouse/Science/2118_a_3443]
-
Valurile de aripi negre, care cuprinzând văzduhul pe dealul Copoiului și strada cuprinsă între un hotel de stil franțuzesc și un palat pseudo-gotic, îi puteau aduce aminte de acele "légions de poulpes ailés; ressemblant de loin à des corbeax"vvvv planând "au dessus des nuages, en si dirigeant d'une rame raide vers les cités, avec la mission des les avertir de changer de conduite"wwww. 2. Pas îndoit La capătul lunetei sale, echipate cu lentile patafizice, Pițu putea vedea în
[Corola-publishinghouse/Science/1502_a_2800]
-
dintre imaginea chipului viu și cea a chipului mort este astfel fundamentată ea generând acea presiune metafizică colosală care apasă sfâșietor sufletul nostru captiv neputinței de-a privi înlocuirea unui vis printr-un terifian coșmar. Zborul crepuscular al morții ce planează aici spre noi susține nu doar dialectica dintre chipul vieții și al morții celui drag ci și rezultanta acesteia, apăsarea necruțătoare a spiritului nostru, suferința sufletească ce ne apropie, poate, cel mai mult de înțelegerea destinului nostru terestru ca scenariu
by Marius Cucu [Corola-publishinghouse/Science/1085_a_2593]
-
oglindă mistică în care se reflectă drama izbăvirii transcendente a omului chemat întru Divinitate. Alături de impulsiunea ritualului, un alt element definitoriu pe care îl întâlnește credinciosul în templu este creația picturală și sculpturală. Pictura întâmpină atenția privirii cu suprafața sa plană ce trimite, într-un mod aparent contradictoriu, la o multitudine de planuri suprapuse. Ingenioasa concentrare stratificată induce, însă, ulterior senzația unei situări în spațiu a acțiunii și chipuurilor propuse ochiului captiv seducției estetice. Cu predilecție în pictura religioasă, frecvent găzduită
by Marius Cucu [Corola-publishinghouse/Science/1085_a_2593]
-
supunere oarbă la tot ce se întîmplă" (cf. G. COȘBUC, Antologia sanscrită, "Biblioteca pentru toți", p. 3). E drept, iarăși, că nu arareori ne întîmpină cugetări, care par a îndritui atari afirmații. Deasupra întregii omeniri, ca și a întregului univers, planează soarta, care e "pricina atît a fericirii, cît și a nefericirii" (328, 5): "Ghirlanda de litere pusă pe fruntea lor de către destin, n-o pot șterge prin puterea lor nici cei mai învățați" (v. proverbul nostru: Ce ți-e scris
India şi Occidentul : studii de istoria culturii by Demetrio Marin [Corola-publishinghouse/Science/1393_a_2635]
-
chiar încetarea demersului său până la momentul apariției unei noi legislații care să reglementeze libertatea presei 50. Reluând mai vechile sale îndeletniciri, Dimitrie Brătianu trimitea, la 27 mai 1856 lordului Clarendon o nouă epistolă în care atrăgea atenția asupra pericolelor ce planau asupra Principatelor Române. Demersul acesta putea fi considerat unul ce-și atinsese obiectivele dacă avem în vedere faptul că la Congresul de la Paris, reprezentantul Angliei susținuse dreptul românilor de a-și exprima în mod liber voința cu privire la viitorul lor politic
[Corola-publishinghouse/Science/84966_a_85751]
-
român, respectiv dacă el era izolat în câmp diplomatic și nu cunoștea existența unor planuri în sensul amintit sau dorea să-i încurajeze pe cei din țară. Indiferent de varianta valabilă, omul politic liberal își dădea seama de pericolul ce plana asupra României, motiv pentru care îi cerea, la 22 februarie, primului ministru să ia toate măsurile necesare pentru păstrarea liniștii, evitându-se astfel trimiterea unui comisar otoman 312. Speranțele lui Brătianu nu aveau să fie înșelate, sprijinul Franței fiind vizibil
[Corola-publishinghouse/Science/84966_a_85751]
-
militar cu Austria, ce avea în mod evident o miză foarte mare. În discuțiile purtate, în aceeași seară de 18 martie, cu prințul Carol, Brătianu, în încercarea de a-l convinge să accepte rapid propunerea făcută, insista asupra pericolelor ce planau asupra României în caz de prelungire a vacanței tronului. Conștient fiind de implicațiile gestului său în cazul acceptării, Carol evita să dea un răspuns tranșant, dorind să cunoască mai întâi opinia regelui Prusiei, șeful familiei Hohenzollern. Acestuia îi va scrie
[Corola-publishinghouse/Science/84966_a_85751]
-
Anatomia și fiziologia unor publicații, care se marginalizează în fapt singure, sînt semnificative pentru criza morală pe care o mai trăiesc, și azi, acei falși-gazetari. Cei ce au cutezanța dogmelor și a limbajului (nu a limbii!) de lemn (asupra căreia planează imaginea putregaiului), cei ce scriu primar, instinctiv și instinctual. Acei mînuitori ai mucului de condei care scriu cu senzațiile, cu efectele scoase din jungla subconștientului. Și pentru ca panoplia să fie exotică și internațională, se importă uneori ultimele coloniale europene, afrodiziace
Cel de-al treilea sens by Ion Dur [Corola-publishinghouse/Science/911_a_2419]
-
în trivium, fie în quadrivium -, astfel încât alegeau: unele universități au continuat trivium, devenind „umaniste” sau „de artă”; altele au continuat quadrivium, devenind „realiste” sau „de științe”. Peste tot și peste toate școlile europene s-a simțit (și se simte încă) planând - fie ca un înger, fie ca un demon - fantoma nemuritoare a lui Alcuin din York, care ne-a smuls din armonia lui enkyklios paideia și ne-a damnat să trăim într-o „genune culturală” care se adâncește mereu și din ce în ce mai
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
o nesiguranță cu privire la continuitatea existenței respectivului lucru. Așadar teza ce susține că realitatea absolută și indubitabilă e lumea lucrurilor, deși universală, se dovedește prin raportarea la eul gînditor, doar o teză probabilă. Descartes a sesizat cu siguranță umbra probabilității ce planează asupra existenței lucrurilor, căci atât în Discurs cât și în Meditații, el pune sub acest semn, toate aceste lucruri și tot ce are legătură cu ele. Inițial fizician, la un moment dat, Descartes se întreabă de ce crede el că lumea
Cartesianismul ca paradigmă a "trecerii" by Georgia Zmeu () [Corola-publishinghouse/Science/471_a_1370]
-
iau lucruri false drept adevărate pentru a dezvălui și mai bine adevărul.) Toate aceste motive pe care le invocă Descartes intră oarecum în contradicție cu principiile sale inițiale, expuse în Discurs, respectiv claritatea, simplitatea și rigurozitatea, așa că pe bună dreptate , planează o umbră de suspiciune asupra sincerității tuturor ideilor expuse în lucrările ulterioare Discursului. Teama lui Descartes, generată de condamnarea lui Galilei și atitudinea față de Dialog, sunt surprinzătoare și pentru că, în tot acest timp, autorul Meditațiilor nu a trăit nici în
Cartesianismul ca paradigmă a "trecerii" by Georgia Zmeu () [Corola-publishinghouse/Science/471_a_1370]
-
Atât Augustin cât și Descartes au respins rezultatele cunoașterii sensibile ca fiind purtătoare de eroare. Chiar la începutul Meditației I-a, Descartes scrie: .) În acest fragment el redă, mai precis, o idee care apare frecvent în Inquisitio veritas. Aici îndoiala planează exclusiv asupra cunoștințelor intermediate de simțuri. Eudoxe solicită interlocutorului său să-și conducă îndoiala: . ) Această atitudine față de cunoașterea sensibilă are o evidentă origine platoniciană și alături de contemporanii lui Descartes, modernii au aprobat atașarea celor două filosofii la marea tradiție platoniciană
Cartesianismul ca paradigmă a "trecerii" by Georgia Zmeu () [Corola-publishinghouse/Science/471_a_1370]
-
conscienței pentru catresianism? Textul din Discurs asupra metodei, pe care l-am citat ca ghid al problematicii noastre indică net faptul că substanța eului se definește prin opoziție cu corpul. De aceea Descartes va fi susceptibil de această critică ce planează asupra lui: caracterul abstract al subiectului gînditor și iluzia transparenței conștiinței. Aristotel și întreaga scolastică, au înțeles de fapt natura sufletului ca pe o formă sau o realizare a corpului. Este vorba de a gîndi unitatea profundă a principiului gîndirii
Cartesianismul ca paradigmă a "trecerii" by Georgia Zmeu () [Corola-publishinghouse/Science/471_a_1370]
-
11 septembrie 2001. Terorismul internațional, deși susținut religios, folosește metodele științei și tehnicii pentru a lovi, cel mai adesea, oameni nevinovați. Atentatele de la Word Trade Center din 11 septembrie 2001 aveau să pună în gardă lumea occidentală asupra pericolului care plana amenințător asupra civilizației moderne. Un singur om ar putea distruge nu numai un oraș întreg, ci chiar întreaga lume, folosind arsenalul oferit de însăși știința și tehnologia occidentală - și aici mă refer la producerea unor arme biologice de distrugere în
Conexiuni by Florin-Cătălin Tofan () [Corola-publishinghouse/Science/667_a_1016]
-
o candelă aprinsă. Dincolo, în colțul ei de lângă Palat, Biserica Crețulescu este și ea scufundată în tăcere. Mi-e drag acest lăcaș de o grație fragilă. Cu ani în urmă am trăit emoția (din fericire trecătoare) a unei amenințări care planase asupra ei. Un timp se luase hotărârea (una din acele decizii bezmetice ale ocârmuirii comuniste) de a dărâma acest sfânt lăcaș sub pretextul sistematizării. Atunci se putuse evita crima, pe care nimic nu a mai putut-o opri, în cazul
Ultimul deceniu comunist: scrisori către Radio Europa Liberă by Gabriel Andreescu, Mihnea Berindei (eds) () [Corola-publishinghouse/Memoirs/619_a_1376]
-
totuși conjuncturii via efectele lucrători adiționali și lucrători descurajați. Hotărârea de a-ți anunța dorința de a lucra nu mai este individuală, ea este astăzi luată în cuplu comparându-se constrângerile vieții profesionale și exprimarea lor în venituri. Când nesiguranța planează asupra stabilității locului de muncă al unui activ, partenerul său de viață în activ până atunci caută de lucru pentru a-l înlocui în calitate de contribuitor la veniturile menajului: este efectul lucrător adițional. Dacă primul își regăsește un loc de muncă
Demografie şi societate by Phillippe Barthélemy, Roland Granier, Martine Robert [Corola-publishinghouse/Administrative/1396_a_2638]
-
pleoapele închise și înecate în straturile de grăsime, așa cum arătau acolo jos, trântiți și tolăniți unii peste alții, aduceau foarte mult cu ființele cărora Iisus le-a permis să se arunce în mare de pe o trambulină naturală și asupra cărora planează o iminentă și teribilă amenințare în ziua sfântului Ignat. S-au sculat după o vreme și manifestând evidente simptome de mahmureală cazonă, au apelat urgent la experiența acumulată de strămoși: "cui pe cui se scoate"; panaceu recunoscut ca atare de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1573_a_2871]
-
dureros pe care îl resimțim și azi: nictofobia (frica de întuneric). Eram amețiți de foame, de frig, de lipsa unui somn igienic, sănătos și îndestulat, pe când în cameră se făcea tot mai simțit un aer stătut și greoi peste care plana fumul dens, înecăcios și grețos al sfârâitului lumânărilor arse. Respiram tot mai greu. Ochii ne usturau și lăcrimau. Dar de ce, Doamne? Pentru ce să suferim atât? Din ce pricină? Vreau să știu! Spune! "Dă-mi pe față călcarea mea de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1573_a_2871]