2,087 matches
-
deconcentrate... Jalea cea mai mare: acolo unde se eliberează AUTORIZAȚII. Oamenii ăștia nu prea au ce face și atunci aleargă după fiecare punct sau virgulă dintr-un raport, cerere sau act pe care-l analizează pentru autorizare. Ba, au scenarii polițiste, dacă nu cumva ar fi altfel de cum declari pe propria răspundere ! Că trebuie să stai de vorbă cu el, eventual, nu cu mâna goală... Că trebuie să fii umil, politicos când constați că-și bate joc de tine, că altfel
MERIDIANUL by Dumitru V. MARIN () [Corola-publishinghouse/Science/1703_a_2970]
-
iar secretari: Vasile Ivașcu și Dumitru Chirilă. Pentru cunoașterea legilor statului și pentru preîntâmpinarea abaterilor săvârșite de unii cetățeni, au acționat în exercițiul funcțiunii lucrătorii postului de miliție al comunei: Constantin Prisăcaru, Ion Agache, Spirache Filip și I. Pârjol, apoi polițiști ca I. Popa și C. Strat, împreună cu factori din administrația comunală, precum: Gh. Curteanu, Vasile Țarălungă, Neculai Baban, Mihai Puțeanu, Neculai Oprișan, Gheorghe Baban, Liviu Prosie și Romică Prosie, oameni ai datoriei și legii, care au folosit prilejul ca în
Monografia Comunei Oncești Bacău by Octavian I. Iftimie () [Corola-publishinghouse/Science/1775_a_92288]
-
W. Disney Production (1 262), J. Verne (992), E. Blyton (733), Grimm (633), Andersen (626), London (452), Goscinny (446), Perrault (343), Stevenson (335), A. Lindgren (210), Hergé (192), L. Caroll (189), Tolkien (138). Apoi cel al autorilor anglo-saxoni de romane polițiste sau de aventuri: A. Christie (1 212), A. C. Doyle (375), A. Mac Lean (334), E. Wallace (303), E. S. Gardner (240), P. Highsmith (110), cărora li se adaugă belgianul Simenon (391), norvegianul L. Masterson (222) și francezul G. de Villiers
by ALBERT LABARRE [Corola-publishinghouse/Science/966_a_2474]
-
și cum a delegat un băiețel din clasă să fie partenerul meu permanent sau piesele în care am jucat. Îmi aduc aminte, de exemplu, că n-am făcut niciodată greșeli de ortografie, dar atunci, în clasa întâi, tata era încă polițist - și îmi aduc aminte o anumită dictare în care am scris greșit cuvântul polițist!” „și cum s-a întâmplat așa ceva, de ai scris greșit cuvântul polițist?! Tatăl tău e polițist și tu nu știi cum să scrii polițist?”. Chiar așa
[Corola-publishinghouse/Science/1883_a_3208]
-
piesele în care am jucat. Îmi aduc aminte, de exemplu, că n-am făcut niciodată greșeli de ortografie, dar atunci, în clasa întâi, tata era încă polițist - și îmi aduc aminte o anumită dictare în care am scris greșit cuvântul polițist!” „și cum s-a întâmplat așa ceva, de ai scris greșit cuvântul polițist?! Tatăl tău e polițist și tu nu știi cum să scrii polițist?”. Chiar așa a zis, încă îmi aduc aminte cuvintele ei. Întotdeauna o ajutam să decoreze sala
[Corola-publishinghouse/Science/1883_a_3208]
-
am făcut niciodată greșeli de ortografie, dar atunci, în clasa întâi, tata era încă polițist - și îmi aduc aminte o anumită dictare în care am scris greșit cuvântul polițist!” „și cum s-a întâmplat așa ceva, de ai scris greșit cuvântul polițist?! Tatăl tău e polițist și tu nu știi cum să scrii polițist?”. Chiar așa a zis, încă îmi aduc aminte cuvintele ei. Întotdeauna o ajutam să decoreze sala de clasă, o ajutam în clasă. Clasele I și a II-a
[Corola-publishinghouse/Science/1883_a_3208]
-
Totuși, nu toate "procedeele clasice" sunt structurale; scenele de luptă și coborârea în Lumea subpământeană aparțin subiectului sau temei. In literatura de după secolul al XVIII-lea, acest nivel poate fi ușor stabilit numai în "piesa bine făcută" sau în romanele polițiste, în care intriga foarte strânsă reprezintă o asemenea structură. Dar chiar și în tradiția cehoviană a nuvelei, există o organizare, o structură, numai că această structură este de alt tip decât aceea a nuvelei lui Poe sau O. Henry (dacă
[Corola-publishinghouse/Science/85059_a_85846]
-
posibil ca Mary, camerista, să nu reprezinte doar un atac împotriva teatrului care, prin natura lui e, cum se spune în piesă, „un polițist”, pentru că „orice piesă e o anchetă detectivistă” ce își descoperă în deznodământ concluziile, enigmele fiind întotdeauna „polițiste”. Subreta e un raisonneur în comediile clasice, iar aici personajul e cu atât mai important cu cât, prezentându-se ca „Sherlock Holmes”, se presupune că e menit să dezlege secretul care îi înconjoară pe soții Martin, eroii principali ai antidramei
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287581_a_288910]
-
eleganță stilistică și într-o perfectă estetică a oralității (Paul Zarifopol). Se vizează fresca socială și comedia de moravuri, răspunzând gustului public pentru un modernism decadent, frivol, amoral și cinic, cu rezolvări melodramatice (sfârșituri tragice, sinucideri etc.) sau senzaționale (intrigă polițistă). Tot în modernismul decadent se include erotismul exacerbat, morbid și frivol, atribuit mai ales personajelor feminine. O încercare de tehnică romanescă pe mai multe planuri narative, cu un joc de duble și triple reflecții ale personajului, anunță proza modernă. Umorul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288163_a_289492]
-
micii cititori (Armata de pitici, 1974), abordează, adresându-se vârstei pionierești, literatura științifico-fantastică (Fantastica aventură 2101, 1975) sau se inspiră din lumea sportului (Ultima repriză, 1989). În afara unor scenarii radiofonice, confecționează și scenarii pentru televiziune, Prescripția (1969) fiind primul serial polițist românesc. În conflictul permanent dintre „oameni” și „neoameni”, între apărătorii legii și răufăcători, din dramaturgia lui B., nu prea e loc pentru variații de scriitură, chiar dacă autorul încearcă pe alocuri să încurce ițele ( Cine a ucis?, Oameni și umbre, Acuzarea
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285705_a_287034]
-
putea să vină după tine. Așa că trebuie neapărat să mă ajuți. Înțelegi?” Omul Bun/ Omul Rău este o metodă foarte eficientă de a presa oamenii fără o confruntare directă. Sunt sigur că ați văzut acestă tehnică folosită în vechile filme polițiste. Un ofițer îl aduce pe suspect la secție pentru interogatoriu, iar primul detectiv care vorbește cu el este dur și rău. Îl amenință pe suspect cu tot felul de chestii pe care i le-ar putea face dacă nu cooperează
[Corola-publishinghouse/Science/2304_a_3629]
-
Gide, Alain-Fournier) de explorare a unei vârste incerte, tranzitorii, marcată de accentul experimental al trăirilor. Tragismul evenimentelor este dat de psihologia protagonistului, Vlad Robescu (Relu, „micul Tristan”), predispus la reverii romantice și disponibil pentru aventuri senzaționale și mistere de roman polițist. Întâmplări reale și multe fabulații, întreținute de mirajul cinematografic și de lecturi, compun un eșafodaj plin de elemente surpriză, în care se recunosc vechi trucuri literare. Relu și Olly von Stein, alias Olenka Orlowsky (cu o genealogie artificial complicată), actriță
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287227_a_288556]
-
cu reportaje, iar prima carte, romanul polițist Răzbunarea Ofeliei, îi apare în 1967. Cărțile lui O. ilustrează, în epoca în care apar, genul literaturii de consum. Funcția lor principală este divertismentul, literarul ocupând o poziție colaterală. Ținând de codul narațiunii polițiste (Îngerul negru, 1969, Egreta violetă, 1972) sau istorice (Masca burgundă, 1971, Spada de Toledo, 1976, Eroul necunoscut, 1977), romanele duc la capăt, cu mijloace modeste, relatarea unor enigme. Date fiind personajele principale (milițieni, securiști, personaje istorice), ale căror acțiuni sunt
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288506_a_289835]
-
romanțată a luptei de exterminare duse de Securitate împotriva „bandiților” care opun rezistență armată în munți. „Bandiții” ilustrează trăsătura opresivă a societății de dinainte de comunism, făcând contrast cu ofițerii de securitate, exemplar pozitivi. Un interes relativ prezintă, în peisajul prozei polițiste românești, romanul Îngerul negru, prin aceea că asasinul nu acționează direct, ci prin interpuși manipulați sub hipnoză. În romanul istoric O. este stimulat de figura lui Vlad Țepeș, care apare în narațiunile de spionaj și aventuri Masca burgundă și Spada
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288506_a_289835]
-
cât i-a fost dat să trăiască (un accident aviatic i-a curmat viața), D. a reușit să scrie douăsprezece cărți (dintre care două apărute postum) de o impresionantă diversitate tematică și stilistică: narațiuni pentru copii (Insula nevăzută, 1976), romane polițiste (Ultima aventură a lui Nat Pinkerton, 1975), proză SF (Zeița de oricalc și Sferele verzi, 1977) sau despre enigme neelucidate, precum fenomenul OZN (Lumi galactice, 1986), dar, mai ales, cărți dedicate piloților, bărbați aparent duri, în fond sensibili, sentimentali chiar
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286706_a_288035]
-
în brațe pe neașteptate, o trimite înapoi peste graniță, spre disperarea locotenentului. Rusoaica este aceea care polarizează energiile personajului-narator, miza majoră a acestuia, care, odată adjudecată, ar însemna depășirea de sine și, consecutiv, instalarea în identitatea profundă, inalienabilă. Dincolo de trama polițistă către care se orientează în partea a doua fluxul evenimențial (scena tentativei de capturare a contrabandistului Serghie Bălan, cu complicațiile psihologice generate de implicarea soției acestuia, Niculina, îndrăgostită, fără șansa unui răspuns echivalent, de Ragaiac, dar și soție fidelă, este
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288116_a_289445]
-
problemelor cu care “bacalaureații” nu prea reușeau să se pună de acord. Acum în casa lui Mavridi se află poliția locală a orașului. Deși cunoșteam casa lui din copilărie, recent am intrat în acea clădire și am întrebat o domnișoară polițist (cred că era purtătorul de cuvânt al poliției) dacă știe care este casa lui Mavridi. Mi-a răspuns că nu are habar care este casa sau pe unde s-ar găsi în oraș. Această domnișoară, care bănuiesc că are un
NU PUNE, DOAMNE, LACÃT GURII MELE by Servilia Oancea () [Corola-publishinghouse/Science/1835_a_3165]
-
ce nu a mai fost reeditată ulterior pentru că din ea se degaja un puternic sentiment de ură împotriva bolșevicilor. Tot atunci în copilărie citeam și cărți de dragoste ca “Elevul Dima dintr-a șaptea” de Mihail Drumeș, citeam și cărți polițiste ca “Zece negri mititei “ sau “Crima din Orient Expres” de Agatha Christie. In același timp citeam și cărți mai grele cum era „Ana Karenina” și „Invierea” de Tolstoi, „Idiotul” de Dostoievski sau „Marile Speranțe” de Dickens dar și piese de
NU PUNE, DOAMNE, LACÃT GURII MELE by Servilia Oancea () [Corola-publishinghouse/Science/1835_a_3165]
-
știa și câte ceva din “trecutul “ meu. Mama mea era sigură că mă va susține, atât cât va putea, lucru care s-a și întâmplat ulterior. În același timp, mama mea a folosit și o stratagemă demnă de o carte polițistă. Din nou remarc, pentru a câta oară, inteligența și dragostea ei pentru copii. Am vorbit mai înainte de mica mea prietenă, Liliana. Mama ei, în timpul când Liliana stătea pe la noi, trăia (în concubinaj) cu un bărbat care avea o funcție
NU PUNE, DOAMNE, LACÃT GURII MELE by Servilia Oancea () [Corola-publishinghouse/Science/1835_a_3165]
-
strict internă, este un caz special și foarte interesant. Am putea deduce din această perspectivizare, deosebit de evidentă la începutul romanului, faptul că Dickens experimenta un nou stil narativ perspectival înainte de a muri. Se presupune că a fost influențat de poveștile polițiste ale lui Wilkie Collins, în care natura conținutului necesită perspectivizare mai accentuată. Aceste observații legate de perspectiva din proza victoriană au pornit de la acele forme de perspectivizare caracteristice romanului perspectival modern. Operele reprezentative pentru curentul stilistic aperspectival definit la începutul
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
un caz de supraviețuire. Vaticanul încă mai găsește în aparatul de stat oameni din vechea gardă, care să-i fie fideli: dar sunt bătrâni. Viitorul nu le aparține nici bătrânilor cardinali, nici bătrânilor oameni politici, nici bătrânilor magistrați, nici bătrânilor polițiști. Viitorul aparține tinerei burghezii, care nu mai are nevoie să dețină puterea prin instrumente clasice; care nu mai vede utilitatea Bisericii, instituție ce a ajuns să aparțină acum, în ansamblu, acelei lumi umaniste din trecut care constituie un impediment în
[Corola-publishinghouse/Science/2224_a_3549]
-
Zwart, 2006, (34)). În islandeză, verbul care înseamnă "a plăcea" se acordă cu complementul, aflat în cazul nominativ, și nu cu subiectul având rolul Experimentator, care are cazul dativ. Este o construcție asemănătoare cu rom. Lui Ion îi plac romanele polițiste, cu deosebirea că în islandeză toate testele sintactice arată că nominalul în dativ este subiectul propoziției, iar cel în nominativ este un complement: (3) Jóni líkuðu țessir sokkar. Jón-D plac-pl. aceste șosete-N " Lui Ion îi plac aceste șosete." (Bobaljik
[Corola-publishinghouse/Science/85013_a_85799]
-
evidență pentru a fi trimiși fiecare cine știe unde, unde aveau securiștii planificat. Eram singurul copil de vârsta mea. Mai erau doi copii mici, două fetișoare de vreo trei ani care plângeau. Și mama lor s-a dus și a întrebat o polițistă din acelea care ne păzeau: "ce faceți cu noi? Ne mai țineți mult pe aici?" Da, vă ducem să vă facem săpun", a fost răspunsul. Eu eram pe aproape când a venit răspunsul acesta, că mă plimbam pe holul acela
[Corola-publishinghouse/Science/84954_a_85739]
-
chestiunea naturii și a funcțiilor unei armate bolșevice pe timp de pace civilă și internațională. Armata Roșie este armata unui partid-stat, supusă unei puternice încadrări ideologice asigurată de un corp special de ofițeri politici și întărită printr-o severă supraveghere polițistă internă. Este o armată de război civil național și internațional, iar Lenin a încercat, în 1920, împingând o ofensivă până la Varșovia, să exporte revoluția în Europa*. Abandonată în mod provizoriu după eșecul revoluției în Germania, în 1923 această orientare va
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
pe „politici”. Pe 4 aprilie, Beria recunoaște că așa-zisul „complot al halatelor albe” vizându-i pe medicii de origine evreiască* fusese în întregime „fabricat”, dar el personal nu obține niciun avantaj din aceasta, pentru că aroganța și puterea rețelelor sale polițiste continuă să-i sperie pe ceilalți conducători; pe 26 iunie 1953, el este arestat și condamnat la moarte în cadrul unui proces cu ușile închise. Dispariția lui nu repune în cauză liberalizarea: acum sistemul concentraționar* ține de Ministerul Justiției și nu
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]