2,944 matches
-
este plină de sens pentru oricine, indiferent de parametrii particulari legați de cultură, spațiu și timp ce caracterizează o persoană sau alta. Mai mult, notează Burgchardt, poveștile constituie autentice constructe morale, la care oricine se poate raporta, pe temeiul propriei raționalități, o raționalitate, însă, cu caracter particular, proprie paradigmei narative. În acest fel, paradigma narativă reprezintă un fundament cât se poate de solid al egalitarismului. În ce privește cadrele criticismului de factură narativă, Fisher evaluează discursurile, potrivit lui Burgchardt, în contextul, simplu, a doi
[Corola-publishinghouse/Science/84943_a_85728]
-
de sens pentru oricine, indiferent de parametrii particulari legați de cultură, spațiu și timp ce caracterizează o persoană sau alta. Mai mult, notează Burgchardt, poveștile constituie autentice constructe morale, la care oricine se poate raporta, pe temeiul propriei raționalități, o raționalitate, însă, cu caracter particular, proprie paradigmei narative. În acest fel, paradigma narativă reprezintă un fundament cât se poate de solid al egalitarismului. În ce privește cadrele criticismului de factură narativă, Fisher evaluează discursurile, potrivit lui Burgchardt, în contextul, simplu, a doi parametri: probabilitatea
[Corola-publishinghouse/Science/84943_a_85728]
-
dar și consecințele de natură morală pe care președintele le extrage din mit. Cheia înțelegerii celui de al doilea discurs inaugural este, declară criticul, a putea să îl înțelegi ca pe o poveste. Astfel, logica sa inerentă nu este logica raționalității, capabilă să identifice probleme și soluții, corelându-le cauzal. Dimpotrivă. Logica narativă corelează personajul cu acțiunile sale. Astfel, în discursul său inaugural, Reagan stabilește identitatea Americii și a poporului american, din care rezultă direcția înspre care se îndreaptă istoria americană, care
[Corola-publishinghouse/Science/84943_a_85728]
-
în încercarea de a da sens experienței discursive a oamenilor. Habermas apelează la "situația oratorică ideală" (the ideal speech situation, în limba engleză)642, Perelman evidențiază "publicul universal" (universal audience, în limba engleză)643, în timp ce Toulmin întrebuințează "perspectiva imparțială a raționalității" (imparțial standpoint of raționality, în limba engleză)644. Fiecare dintre demersurile teoretice ale celor trei, zice McKerrow, nu reușește altceva decât să stabilească retoricii un alt loc, la fel de marginal, în serviciul rațiunii. Acest lucru îl nemulțumeste profund, prin urmare, criticul
[Corola-publishinghouse/Science/84943_a_85728]
-
unic de administrare a pedepsei. Modelul occidental a fost vreme îndelungată bombardat cu critici ce vizau duritatea condițiilor de detenție și a celor de muncă, fiind acuzat de favorizare a exploatării arestaților. În plan teoretic, accentul criticilor a căzut pe raționalitatea minimală încorporată în sistem și pe ineficiența acțiunilor reeducative. Secolul XX nu a fost dominat, precum secolul al XIX-lea, de modelul occidental, de raționalismul și liberalismul lui. În mod evident, el a fost dominat de modelele etatiste de civilizație
by BRUNO ŞTEFAN [Corola-publishinghouse/Science/998_a_2506]
-
protestanților au administrat Botezul și pruncilor. footnote> privind botezul nou născutului, în expunerea textului de la Matei 8, 1-13. Pornind de la rațiunea păcătosului care „oferă cea mai mare rezistență în fața credinței și cuvântului lui Dumnezeu”, Luther spune celor care ar transforma raționalitatea adultului într-o premisă necesară a credinței baptismale: „Spune-mi, de ce botezi un om când acesta recurge la rațiune? Tu răspunzi: El aude cuvântul lui Dumnezeu și crede. Dar eu te întreb: De unde știi aceasta? Tu spui: Mărturisește cu gura
Editura Ortodoxia. Revistă a Patriarhiei Române by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/133_a_425]
-
a fi etalate cu scopul de a constitui o ofertă cu funcționalități unice pe piață. Competitivitatea societății economice depinde doar de competențele sale fundamentale. Aceste trei curente ale abordării cognitive sunt net diferite de modelul economic neoclasic. Ele resping ipoteza raționalității utilitariste fondată pe calculul de maximizare și adoptă noțiunea de raționalitate procedurală în analiza comportamentului organizațional și al luării deciziei. Ele se disting de abordările disciplinare ale guvernanței prin concepția lor, bazată pe crearea și repartizarea valorii (dinamic contra static
PERFORMANŢA GRUPURILOR.Modele de analiză by Ioana VIAŞU () [Corola-publishinghouse/Science/201_a_434]
-
funcționalități unice pe piață. Competitivitatea societății economice depinde doar de competențele sale fundamentale. Aceste trei curente ale abordării cognitive sunt net diferite de modelul economic neoclasic. Ele resping ipoteza raționalității utilitariste fondată pe calculul de maximizare și adoptă noțiunea de raționalitate procedurală în analiza comportamentului organizațional și al luării deciziei. Ele se disting de abordările disciplinare ale guvernanței prin concepția lor, bazată pe crearea și repartizarea valorii (dinamic contra static) și prin abandonul noțiunii de echilibru în schimbul celui de proces. În
PERFORMANŢA GRUPURILOR.Modele de analiză by Ioana VIAŞU () [Corola-publishinghouse/Science/201_a_434]
-
căror rentabilitate anticipată este cel puțin egală cu costul capitalului. Respectarea acestor reguli permite a se asigura din punct de vedere financiar că riscurile care decurg din alegerile conducătorilor sunt suficient remunerate și că ele nu alterează valoarea societății. Această raționalitate economică exprimată prin costul capitalului stabilește o legătură strânsă între deciziile de investiții și cele de finanțare. Costul capitalului este costul mediu ponderat al resurselor puse la dispoziția societății de deținătorii de fonduri (acționari și creditori). Din punct de vedere
PERFORMANŢA GRUPURILOR.Modele de analiză by Ioana VIAŞU () [Corola-publishinghouse/Science/201_a_434]
-
ei că produc idei care să salveze omenirea. Llosa își mărturisește admirația pentru Karl Popper care avertizează intelectualii despre pericolul pe care-l reprezintă atitudinea lor narcisică. Scriitorii cred în capacitatea omenirii de a trăi într-o lume ameliorată prin raționalitate. - Lectura salvează. Salvează destinul unui ins care în afara scrisului nu găsește coerența atât de necesară vieții noastre. Firile mult prea impresionabile cad în capcana destrămării dacă acordă credit nemăsurat ecoului prea intens al evenimentelor. O chestionare prea personală a lumii
Responsabilitatea de a fi intelectual by Valeria Roşca () [Corola-publishinghouse/Science/91718_a_93229]
-
care să ducă în același sens! Particularitățile noastre exclud parcă altoiul. Acuitatea cu care ochiul Mihaelei Miroiu cuprinde detalii simptomatice dar și cadre generale este picantă și pune pe gânduri. Suntem o țară unde fantasticul și iraționalitatea destituie cu succes raționalitatea. Se formulează răspicat adevăruri deși dureroase, totuși picante despre noi înșine: că suntem locuitorii unei țări corcodușiere, că locuim spațiul unde politicienii confiscă statul, că la noi civilizația abia dacă se cristalizează în mici insule, acelea fiind numai zonele ultracentrale
Responsabilitatea de a fi intelectual by Valeria Roşca () [Corola-publishinghouse/Science/91718_a_93229]
-
se închina. De altfel, dualitatea firii sale, îl aruncă la extreme. Ce alegem, pare a urla Kazantzakis din scrierile sale, flacăra pasiunii sau clocotul instinctelor? Din nou, o împăcare a lor nu-i trece prin cap deși asta ar însemna raționalitate - Raționalitate și iraționalitate în Raport către El Greco. Dacă raționalitatea dă lumii tehnicile de ameliorare a vieții, iraționalitatea dă lumii șuvoiul de impulsuri care alimentează dorința de a crea sau de a destructura. De unde ne vine animalitatea? se întreabă Kazantzakis în
Responsabilitatea de a fi intelectual by Valeria Roşca () [Corola-publishinghouse/Science/91718_a_93229]
-
închina. De altfel, dualitatea firii sale, îl aruncă la extreme. Ce alegem, pare a urla Kazantzakis din scrierile sale, flacăra pasiunii sau clocotul instinctelor? Din nou, o împăcare a lor nu-i trece prin cap deși asta ar însemna raționalitate - Raționalitate și iraționalitate în Raport către El Greco. Dacă raționalitatea dă lumii tehnicile de ameliorare a vieții, iraționalitatea dă lumii șuvoiul de impulsuri care alimentează dorința de a crea sau de a destructura. De unde ne vine animalitatea? se întreabă Kazantzakis în Raport
Responsabilitatea de a fi intelectual by Valeria Roşca () [Corola-publishinghouse/Science/91718_a_93229]
-
la extreme. Ce alegem, pare a urla Kazantzakis din scrierile sale, flacăra pasiunii sau clocotul instinctelor? Din nou, o împăcare a lor nu-i trece prin cap deși asta ar însemna raționalitate - Raționalitate și iraționalitate în Raport către El Greco. Dacă raționalitatea dă lumii tehnicile de ameliorare a vieții, iraționalitatea dă lumii șuvoiul de impulsuri care alimentează dorința de a crea sau de a destructura. De unde ne vine animalitatea? se întreabă Kazantzakis în Raport către El Greco. Fiara pe care o purtăm în
Responsabilitatea de a fi intelectual by Valeria Roşca () [Corola-publishinghouse/Science/91718_a_93229]
-
practicile ar fi controlate de etici raționaliste și de politici coerente îndreptate spre viitor. Democrația este o cucerire care trebuie apărată de orice fundamentalism, chiar și de cel religios. Religia, pretinde autoarea, trebuie închisă în spațiul privat. În spațiul public, raționalitatea trebuie să răzbată. Poate tocmai pentru că avem alegeri diferite. Alegerile mele mă vizează direct, nu trebuie să-l împiedice pe celălalt să și le exercite pe ale sale. În spațiul public, unde ne întâlnim toți, avem nevoie de toleranță, de
Responsabilitatea de a fi intelectual by Valeria Roşca () [Corola-publishinghouse/Science/91718_a_93229]
-
1990). Agenții au deci un rol activ, inițiind acțiuni prin care este afectat mediul lor mai degrabă, decât ca ei să fie afectați de acest mediu. Doi termeni pot fi utilizați pentru a descrie această acțiune a agenților: autonomia și raționalitatea așa cum afirmă Wooldridge și Jennings (1995). Autonomia presupune, în general, că un agent funcționează fără intervenția directă a omului sau a altor agenți. Raționalitatea presupune că agenții inițiază orice acțiune în scopul maximizării performanței lor în raport cu o funcție de evaluare. Totuși
Bazele ciberneticii economice by Emil Scarlat, Nora Chiriță () [Corola-publishinghouse/Science/190_a_197]
-
acest mediu. Doi termeni pot fi utilizați pentru a descrie această acțiune a agenților: autonomia și raționalitatea așa cum afirmă Wooldridge și Jennings (1995). Autonomia presupune, în general, că un agent funcționează fără intervenția directă a omului sau a altor agenți. Raționalitatea presupune că agenții inițiază orice acțiune în scopul maximizării performanței lor în raport cu o funcție de evaluare. Totuși, acțiunea rațională autonomă, așa cum este definită, reprezintă un criteriu prea general pentru agenți, ceea ce face ca în această categorie să se regăsească o clasă
Bazele ciberneticii economice by Emil Scarlat, Nora Chiriță () [Corola-publishinghouse/Science/190_a_197]
-
mai multe puncte de vedere. De exemplu, este mult mai ușor de a adăuga mai mulți agenți la modelul de bază. MBA constituie, de asemenea, o modalitate naturală de creștere treptată a complexității agenților în ce privește tipurile de comportamente, gradul de raționalitate, posibilitatea de a învăța și a evalua precum și a regulilor de interacțiune. O altă dimensiune a flexibilității MBA este abilitatea de a schimba nivelele de descriere și agregare: se poate trece ușor de la agenții agregați la subgrupuri de agenți și
Bazele ciberneticii economice by Emil Scarlat, Nora Chiriță () [Corola-publishinghouse/Science/190_a_197]
-
metodele științifice bazate pe determinism și predictibilitatea relațiilor de tip cauză-efect. În ultimii 50 de ani, teoria piețelor financiare s-a dezvoltat pe aceeași bază, astfel încât astăzi ea este încă tributară unor ipoteze discutabile cum ar fi eficiența piețelor și raționalitatea investitorilor. Ipoteza eficienței piețelor afirmă că prețurile activelor financiare încorporează toată informația relevantă și că această informație este ușor disponibilă și larg răspândită, astfel că orice investitor are acces la ea și nu există posibilitate ca unul dintre ei să
Bazele ciberneticii economice by Emil Scarlat, Nora Chiriță () [Corola-publishinghouse/Science/190_a_197]
-
de vedere psihoorganizațional, se pare că esențiale sunt trei caracteristici ale organizării: este expresia nevoii de participare a membrilor organizației la definirea și realizarea scopurilor organizației; reprezintă un factor de eficacitate al grupului și organizației; presupune, cel puțin în intenție, raționalitatea. Organizația este, înainte de toate, un grup mare de oameni constituit în vederea realizării unor scopuri comune. Or, fără participarea oamenilor la definirea scopurilor, la coordonarea acțiunilor și eforturilor în vederea realizării lor, cu alte cuvinte, fără organizare, scopurile vor rămâne inaccesibile și
[Corola-publishinghouse/Science/2267_a_3592]
-
prezență, elimină orice risc și orice teamă de altul. Iar Michel Crozier (1963), preluând ideea lui Merton, considera că „regulile și rutina par a avea, înainte de toate, o funcție protectoare”. În toate cazurile, fără excepție, intenția organizatoare este rațională, această raționalitate provenind, în principal, din trecerea individului în/prin roluri sociale, într-un ansamblu coordonat de roluri sociale. Implicat fiind într-un cadru organizat, omul este constrâns să respecte reguli, să manifeste anumite comportamente. Ca urmare, unele zone ale personalității sale
[Corola-publishinghouse/Science/2267_a_3592]
-
a normelor) (vezi Weber, 1965/1978). Practicarea unuia sau altuia dintre aceste tipuri de autoritate se soldează cu apariția unor forme de organizare și conducere distincte. De exemplu, practicarea celui de-al treilea tip de autoritate generează organizarea bazată pe raționalitate, pe reguli și legi, pe prescripții clar definite, pe ceea ce ar putea fi numit, pe scurt, organizarea birocratică. În concepția lui Weber, birocrația este un sistem de organizare rațional-legal: rațional, deoarece mijloacele necesare realizării scopurilor sunt clar și expres specificate
[Corola-publishinghouse/Science/2267_a_3592]
-
un corolar al tuturor celorlalte, eficiența organizării birocratice decurgând, după cum se exprimă însuși Weber, din superioritatea tehnică față de orice altă formă de organizare. Sintetizând aceste principii, am putea spune că sistemele birocratice: se bazează pe legi, regulamente scrise, deci pe raționalitate, excluzând total afectivitatea; sunt caracterizate printr-o ierarhie rigidă, funcțiile fiind ordonate într-o înlănțuire cu niveluri de autoritate gradată; sunt centrate pe prescrierea cu rigurozitate a comportamentelor, ceea ce facilitează anticiparea lor. # Precizia, rapiditatea, neambiguitatea, cunoașterea dosarelor, continuitatea, discernământul, unitatea
[Corola-publishinghouse/Science/2267_a_3592]
-
Toffler, 1973, p. 149). În al doilea rând, opțiunea pentru una dintre cele două forme de organizare este dificilă, deoarece nu birocrația în sine și nici adhocrația în sine sunt deficitare, ci birocratizarea și adhocratizarea. Când se păstrează în limitele raționalității formale, birocrația poate fi eficientă; când însă raționalitatea ei este extinsă până la cele mai mici detalii previzibile, eliminând orice sursă de spontaneitate și creativitate, devine total ineficientă. Așadar nu birocrația produce ineficiența, ci birocratizarea excesivă (problemele care nu se încadrează
[Corola-publishinghouse/Science/2267_a_3592]
-
opțiunea pentru una dintre cele două forme de organizare este dificilă, deoarece nu birocrația în sine și nici adhocrația în sine sunt deficitare, ci birocratizarea și adhocratizarea. Când se păstrează în limitele raționalității formale, birocrația poate fi eficientă; când însă raționalitatea ei este extinsă până la cele mai mici detalii previzibile, eliminând orice sursă de spontaneitate și creativitate, devine total ineficientă. Așadar nu birocrația produce ineficiența, ci birocratizarea excesivă (problemele care nu se încadrează în raționalitatea amănunțită predefinită nu sunt recunoscute ca
[Corola-publishinghouse/Science/2267_a_3592]