1,452 matches
-
politica internațională aproape orice altceva în afară de putere și interes propriu. Trimișii atenieni către Melos din Istoria lui Tucidide (1982: Cartea V, Capitolul 85-113) exprimă o astfel de viziune, însă aceasta nu este susținută de mai nimeni dintre teoreticienii relațiilor internaționale. Realiștii "duri" susțin predominanța puterii, a interesului propriu și a conflictului, dar acordă și un spațiu modest pentru alte preocupări politice non-realiste. Carr, Morgenthau și Waltz, realiștii de frunte ai generațiilor lor, se poziționează cu toții în această zonă. După cum o spune
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
de viziune, însă aceasta nu este susținută de mai nimeni dintre teoreticienii relațiilor internaționale. Realiștii "duri" susțin predominanța puterii, a interesului propriu și a conflictului, dar acordă și un spațiu modest pentru alte preocupări politice non-realiste. Carr, Morgenthau și Waltz, realiștii de frunte ai generațiilor lor, se poziționează cu toții în această zonă. După cum o spune Carr, "până la urmă nu putem găsi un refugiu în realismul pur" (1939/1945/1946:89). Realiștii "slabi" acceptă analiza realistă a problemelor politicii interna-ționale, dar sunt
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
modest pentru alte preocupări politice non-realiste. Carr, Morgenthau și Waltz, realiștii de frunte ai generațiilor lor, se poziționează cu toții în această zonă. După cum o spune Carr, "până la urmă nu putem găsi un refugiu în realismul pur" (1939/1945/1946:89). Realiștii "slabi" acceptă analiza realistă a problemelor politicii interna-ționale, dar sunt deschiși unei game mai largi de posibilități și văd elemente mai importante ale relațiilor internaționale ca situându-se în afara realismului. Realismul slab se transformă treptat în ceva diferit. La un
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
mare parte, chiar cea mai mare, a politicii se află în afara sferei sale de analiză ar trebui să ne întrebăm dacă presupozițiile sale teoretice ne ajută să înțelegem elemente importante ale realității politice internaționale. Hobbes, la fel ca cei mai mulți dintre realiști, se arată sceptic în ce privește schimbarea naturii umane. Analiștii pot în mod rațional să nu fie de acord asupra variabilității și maleabilității naturii umane sau asupra intereselor statelor. Cei mai mulți sunt însă de acord că accentul pus de Hobbes pe importanța competiției
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
realiști precum și pentru război. De exemplu, sute de mii de vieți ar fi putut fi salvate, ca și milioane de răniți, dacă Statele Unite ar fi urmărit o rivalitate bipolară realistă cu Uniunea Sovietică, mai degrabă decât un Război Rece ideologic. Realiști de frunte precum Niebuhr și Morgenthau (1970:33) nu numai că au criticat puternic războiul din Vietnam, dar au făcut-o de timpuriu. Robert Tucker (1985) s-a opus sprijinului administrației Reagan pentru contrarevoluția armată din Nicaragua. Un fapt frapant
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
dar au făcut-o de timpuriu. Robert Tucker (1985) s-a opus sprijinului administrației Reagan pentru contrarevoluția armată din Nicaragua. Un fapt frapant este că de pe lista de suporteri ai invaziei americane din Irak în 2003 lipsesc aproape în totalitate realiștii proeminenți. Dilema prizonierului, avantajele relative și cooperarea Anarhia și egoismul îngrădesc enorm cooperarea. Dilema prizonierului oferă o reprezentare formală standard a acestei logici. Să ne închipuim doi răufăcători arestați în mod separat de către poliție și interogați. Fiecăruia îi este oferită
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
un mediu anarhic, chiar și cei capabili să-și gestioneze năzuințele de câștig și glorie sunt constrânși de teamă să-i trateze pe toți ceilalți ca inamici. Anarhia poate învinge chiar și cele mai bune intenții ale noastre pe care realiștii oricum le consideră ca fiind destul de rare. Fără scheme de siguranță care să reducă riscul cooperării și fără proceduri care să determine avantajele, chiar și cei care vor să colaboreze pot rămâne prinși într-un cerc vicios al competiției reciproc
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
totuși dar nici nu este foarte utilă. Orice teorie trebuie să emită ipoteze simplificatoare. Asumpțiile fructuoase nu iau în considerare factori care sunt de obicei mai puțin importanți pentru determinarea rezultatelor decât cei evidențiați de teorie. Multe dintre dezacordurile dintre realiști și criticii lor pot fi văzute, în fond, ca dispute asupra frecvenței și semnificației erorilor de tipul al treilea ale realismului. Motivațiile contează Cât de departe putem să mergem cu teorii pur structurale adică, anarhia, distibuția capacităților și nimic altceva
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
putem însă prezice cum vor reacționa ele la presiuni fără o cunoaștere a alcătuirii lor interne" (1979:71). Ignorarea tuturor atributelor statelor (în afara capacităților) nu lasă teoriei nicio putere predictivă sau explicativă. Astfel că, în practică, Waltz, ca și alți realiști, se bazează foarte mult pe cunoașterea sau asumarea intereselor și intențiilor statelor. Dacă ipotezele privind motivațiile statelor sunt simple, clare și coerente, și dacă se aplică tuturor unităților din sistem, teoria rezultantă ar rămâne puternic structurală. Cea mai ușoară cale
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
25-42; Taliaferro 2000/1; Snyder 2002) în fond readuce distincția realismului clasic dintre puterile de status quo și cele revizionste sau revoluționare și dezvoltă două teorii realiste diferite pornind de la aceste orientări contrastante. De exemplu, Michael Mastanduno (1991) susține că "realiștii se așteaptă ca statele-națiune să evite decalajele care îi favorizează pe partenerii lor, dar nu neapărăt să maximizeze decalajele în favoarea lor înșile. Statele-națiune nu sunt "maximizatori de decalaje". Ele sunt, în termenii lui Joseph Grieco, "pozițio-naliști defensivi" (Mastanduno 1991:79
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
După cum arată Fareed Zakaria, "cea mai bună soluție a problemei eterne a incertitudinii vieții internaționale este ca un stat să-și întărească controlul asupra mediului prin expansiunea persistentă a intereselor sale politice în afara granițelor" (1998:20). Această dezbatere internă între realiști este prezentată deseori (ex: Labs 1997) ca o chestiune de alegere a celei mai bune sau celei mai adevărate ipoteze sau teorii. Am văzut mai devreme, totuși, că o lume a poziționaliștilor defensivi ar fi nerealist de pașnică. Cu toate
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
în care majoritatea statelor ar fi poziționaliști defensivi, relațiile internaționale ar fi un război hobbesian al tuturor împotriva tuturor ceea ce nu este. Realismul pare să aibă nevoie de amândouă presupozițiile pentru a menține raza de acțiune la care cei mai mulți dintre realiști aspiră. Există cel puțin două modalități de a proceda. Realismul ofensiv și cel defensiv pot fi văzute ca tipuri de logică abstractă a interacțiunii, mai degrabă decât ca argumente substanțiale asupra naturii statelor (compară cu Snyder 2002:172). Predicțiile constrastante
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
aplicare a teoriilor realiste. În această secțiune examinăm conceptualizarea lui Glenn Snyder a ceea ce el numește "variabile de proces" în teoretizarea realistă structurală. Ne referim apoi la instituții, norme și identități, variabile care au fost în mod tradițional denigrate de către realiști. Această secțiune se încheie prin examinarea chestiunii schimbării în relațiile internaționale, o temă de o importanță considerabilă care apare din discuția asupra importanței procesului și a instituțiilor în această disciplină. Variabile de proces Snyder încearcă să producă teorii explicative realiste
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
se referă la distribuția de amiciție și inamiciție, și deci nu este mai puțin sistemică decât distribuția de capacități. Nivelul sistemic al teoretizării nu se reduce la structură (care este doar unul din elementele definitorii ale sistemului). În mod similar, realiștii ofensivi și cei defensivi tratează de obicei motivațiile drept prezumate sau stipulate, identificând tipuri abstracte de actori și funcționând astfel tot la nivelul sistemului. În măsura în care anarhia și distribuția de capacități determină alegerea obiectivelor ofensive sau defensive, teoria poate fi chiar
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
jucat un rol central în crearea unui număr mare de state noi și, de obicei, slabe. Majoritatea statelor postcoloniale au supraviețuit nu datorită propriei lor puteri sau puterii aliaților lor, ci datorită recunoașterii internaționale. Supraviețuirea lor pe care în special realiștii ofensivi trebuie să o găsească inexplicabilă! a fost întărită de abolirea războiului de agresiune în a doua parte a secolului al XX-lea. Urmărind această linie de analiză (vezi și Buzan, Jones și Little 1993) ajungem în zona slabă a
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
în a doua parte a secolului al XX-lea. Urmărind această linie de analiză (vezi și Buzan, Jones și Little 1993) ajungem în zona slabă a spectrului realist, despre care am vorbit la început. Snyder este în mod clar un realist: el evidențiază anarhia și lupta pentru putere și este sceptic față de puterea relativă a normelor și instituțiilor. Dar abordarea sa față de instituții și norme este neobișnuit de deschisă, sugerând conversații interesante cu analize non-realiste convergente. De exemplu, Alexander Wendt (1999
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
inamiciție, și anume ceea ce Wendt numește anarhie "hobbesiană",. Suveranitatea, înțeleasă ca dreptul la integritate teritorială și independență politică, transformă relațiile după modelul celor existente între rivalii lui Locke, cu rivalitatea substanțial moderată de abolirea războiului de agresiune. Mare parte a realiștilor subestimează totuși semnificația instituțiilor, așa cum se sugerează în titluri ca "The False Promise of International Institutions"11 (Mearsheimer 1994/5) și Sovereignty: Organized Hypocrisy 12 (Krasner 1999). Instituțiile și normele sunt tratate ca și cum ar putea fi reduse la interesele materiale
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
care se poate aștepta să aibă efecte independente doar în chestiuni minore, îndepărtate de lupta pentru putere. (O interesantă și puțin explorată alternativă este reprezentată de încercarea lui Schweller și Priess 1997 de a teoretiza instituțiile din interiorul perspectivei realiste). Realiștii sunt ceva mai puțin reticenți în a vorbi despre identități deși, de obicei, nu o fac în mod intenționat. Este cel mai evident în distincția realistă clasică dintre puterile de status quo și cele revizioniste sau sciziunea paralelă dintre realiștii
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
Realiștii sunt ceva mai puțin reticenți în a vorbi despre identități deși, de obicei, nu o fac în mod intenționat. Este cel mai evident în distincția realistă clasică dintre puterile de status quo și cele revizioniste sau sciziunea paralelă dintre realiștii structurali ofensivi și defensivi. Dar există multe alte exemple. A fi o "mare putere" înseamnă nu numai a avea capacități materiale deosebite, ci și un rol de gestiune și răspundere în societatea internațională (Bull 1977: Cap. 9; Simpson 2004) și
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
față de teritoriu este foarte diferită între suveranii dinastici din modernitatea timpurie și statele suverane naționale teritoriale de la sfârșitul secolului al XIX-lea și din secolul al XX-lea. (Despre importanța generală a identității în gândirea politică internațională vezi Keene, 2005.) Realiștii structurali nu au totuși o bază teoretică pentru a încorpora identitatea. La fel cum procedează Waltz în definirea motivației statelor, concepțiile despre identitate sunt în mod implicit și ilicit încorporate într-o analiză care se prezintă în termeni diferiți. Realiștii
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
Realiștii structurali nu au totuși o bază teoretică pentru a încorpora identitatea. La fel cum procedează Waltz în definirea motivației statelor, concepțiile despre identitate sunt în mod implicit și ilicit încorporate într-o analiză care se prezintă în termeni diferiți. Realiștii (neo)clasici au însă spațiu teoretic pentru identitate și pentru rolul instituțiilor, dar puțini sunt cei care au urmărit această pistă în mod sistematic. O excepție notabilă este lucrarea lui Schweller despre puterile revizioniste (1994, 1999:18-23), care încearcă să
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
puterile revizioniste (1994, 1999:18-23), care încearcă să combine elemente structurale, motivaționale și identitare într-o relatare realistă riguroasă. Permanență și schimbare Identitățile, instituțiile și normele sunt importante pentru scopurile noastre nu neapărat pentru că ar fi preocupări centrale ale celor mai mulți realiști, ci pentru că ele reprezintă principalele puncte de divergență substanțială între abordările realiste și celelalte, în teoria contemporană a relațiilor inter-naționale. Ele ridică indirect și problema schimbării. O critică frecventă cu privire la realism este incapacitatea sa de a percepe schimbările fundamentale din
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
și problema schimbării. O critică frecventă cu privire la realism este incapacitatea sa de a percepe schimbările fundamentale din relațiile internaționale. Implicațiile acestei acuze sunt, totuși, mai puțin condamnabile decât își imaginează unii. Realismul este o teorie construită pentru a explica permanența. Realiștii sunt mai impresionați de ocurența repetată a unor tipare de-a lungul timpului decât de diversitatea istorică și culturală de netăgăduit a actorilor și a interacțiunilor în relațiile intenaționale. Ei evidențiază permanența nu întâmplător, ci ca urmare a unei alegeri
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
nu împărtășească această judecată, ea este una în privința căreia oameni raționali pot să se contrazică în mod rezonabil. Eșecul realismului de a explica sfârșitul Războiului Rece explică în mare parte scăderea popularității sale de-a lungul ultimilor cincisprezece ani. Paradoxal, realiștii pot însă afirma că ei nu au încercat niciodată să explice schimbarea. Ei pot chiar nota, cu o oarecare automulțumire, că nici celelalte teorii ale relațiilor internaționale nu au făcut o treabă mai bună. Toată lumea a fost luată prin surprindere
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
și de toate celelalte teorii proeminente ale relațiilor internaționale. Este un eșec al disciplinei în ansamblul său, mai degrabă decât unul al realismului în mod special. Moralitate și politică externă În discuțiile populare și în cele de politică externă, termenul "realist" se referă cel mai frecvent la argumente împotriva urmăririi obiectivelor morale în relațiile internaționale. Deși este în principiu doar un caz special al chestiunii mai largi a normelor și instituțiilor, locul moralității în politica externă a fost o preocupare centrală
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]